bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΟΥ... ΣΕ 365 ΗΜΕΡΕΣ


Στις 23 Αυγούστου 2009, δειλά -δειλά άρχισα να μπαίνω μ'ένα πολύ περίεργο τρόπο στον μαγευτικό κόσμο της blogoσφαιρας και ξεκίνησα την καινούργια μου καριέρα ως blogger (τρομάρα μου) συμπληρώνοντας το προφίλ μου ως εξής:

Για Μένα

ΚΤΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΔΩΡΙΚΟ ΡΥΘΜΟ,ΣΜΙΛΕΥΜΕΝΗ ΜΕ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ,ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΚΑΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ. ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥ ΑΣΧΟΛΙΑ...ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΤΟ ΠΟΘΟ ΜΟΥ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ... ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΜΟΥ Η ΘΑΛΑΣΣΑ!!! ΕΤΟΙΜΗ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΦΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΕΙΔΙΑ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ...

Tάγραφα τα παραπάνω και δυσπιστούσα αν μ'αυτό τον τρόπο θα κατάφερνα να  ταξιδέψω και να κάνω καινούργιες φιλίες! Καινούργιες Φιλίες ? Μ'αυτό τον τρόπο? Σ'ένα κόσμο ψεύτικο? Και σ'αυτή την ηλικία, έχοντας ήδη ξεφυλίσσει το μισό βιβλίο της ζωής μου?? Απίθανο έως Αδύνατο!!!

Κι'όμως!!! Το μεγαλύτερο ταξείδι της ζωής μου έγινε απο δω μέσα! Ενα ταξείδι που κράτησε ένα χρόνο και λίγες μέρες ακόμα  παραπάνω....


Ενα ταξείδι αληθινό, πιο αληθινό απ'αυτά που τα αεροπλάνα  πραγματοποιούν! Ένα ταξείδι που θα μείνει αναλλοίωτο  στην μνήμη μου!
Εδώ μέσα γνώρισα τόπους και ανθρώπους. Περισσότερους απ'ότι μπορούσα να γνωρίσω στην δική μου καθημερινότητα!
Και δεν θα το πιστέψετε! Γνώρισα και ΦΙΛΟΥΣ!!! Φίλους καλούς, ευχάριστους διασκεδαστικούς, φίλους που είχαν πολλά να μου χαρίσουν απο γνώσεις έως και πολύ γέλιο!!!

Ξεκίνησα με την ανάρτηση της επίσκεψής μου στο Μουσείο της Ακρόπολης (πρώτα απο το σπίτι του αρχίζει κανείς) και συνέχισα με μία φωτογραφία που είχα βγάλει κερνώντας ένα ποτήρι κρασί Σαμιώτικο (αναμνηστικό απο τις προηγούμενες καλοκαιρινές διακοπές μου, προσέξτε δεν το είχα πάρει απο τον SIDE21), καλώντας τους bloggers να μ'επισκεφτούν και να τους κεράσω! Οι πρώτοι μου καλεσμένοι ήταν ο καλός  μου LEONDOKARDOS και ο Ιωάννης Κ πρώην ΙΟΑΝΙΣΚ! Ήταν οι πρώτοι που μ'ενεθάρρυναν στα πρώτα μου βηματάκια μετά τον  ΙΚΟR και την Roadartist που εγκαινίασαν με τα σχόλια τους το μπλογκ μου στην ανάρτηση: "Kαρυάτιδες οι πιο όμορφες και οι πιο κακοποιημένες γυναίκες του κόσμου"

Στην πορεία άρχιζα να γνωρίζω περισσότερους bloggers μέχρι που έφτασα μέσα στον χρόνο, να παρακολουθώ και να με παρακολουθούν 129 άτομα!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μου συνάντηση με τον πολυαγαπημένο μου ΙΟΝΝΚΟRR (o γνωστός πια σε όλους ΙοννΚόκκορας-ένας σύγχρονος Άδωνις μέγας-καρδιοκατακτητής)!
Έβαλε μέσα στο μπλογκ μου το γελαστό του μουτράκι και μούκανε ποδαρικό την Πρωτοχρονιά!!! Είναι ο φίλος που μου χάρισε πολλές στιγμές χαράς και γέλιου, γέλιου μέχρι δακρύων με το αστείρευτο πνευματώδες χιούμορ του!
 Σ'ευχαριστώ απο καρδιάς ΙΟΝΝΚΟRR μου, ειλικρινά μου κράτησες την πιο καλή παρέα ένα χρόνο τώρα!
Καλά και το γυναικάκι σου την" ΗΩΣ" πώς να την ξεχάσω! Σου αξίζει, μια φλογερή Νομικός!!! Λίγο γλωσσού βέβαια, αλλά το απαιτεί το επάγγελμά της! Αξίζει πραγματικά για γυναίκα σου!(Μη με παρεξηγήσεις είναι απο τα χοντροκομμένα μου βρε συ, μη με αρχίσεις πάλι και μου τα σούρεις...χαχα)

Δεν θα ξεχάσω βέβαια τον φίλο μου τον ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ, που πολλές φορές μου έδωσε την χαρά της ψευδαίσθησης ότι μπλογκάροντας ήμουν  μία δημοσιογράφος! Έτσι μ'ειδε εκείνος και γω δεν ξέρετε η ψωνάρα, πόσο το χάρηκα γιατί αυτό ήταν το νεανικό μου όνειρο και δυστυχώς δεν κατάφερα να το πραγματοποιήσω... Ο Δημητράκης λοιπόν με δύο ακόμα άτομα που θα σας μιλήσω παρακάτω, Μαχαίρης και karfoma, αφιέρωσαν τα γενναία σπαθιά τους για την υπεράσπισή μου! Ήσαν οι τρεις σωματοφύλακές μου, έτοιμοι ανα πάσα στιγμή να τρέξουν προς υποστήριξή μου...χαχαχαχα!
Σ'ευχαριστώ Δημητράκη μου και δεν πειράζει που δεν ανήκω στο στρατόπεδό σου, γιατί εγώ δεν αντέχω τα στρατόπεδα, πάντως να είσαι βέβαιος, ότι είμαι αγωνίστρια όσο και σύ!!!

Για τον Κρητικό φίλο μου ΦΑΝΗ ΞΗΜΕΡΑΚΗ με τις μαντινάδες του, δεν σας μίλησα... είναι ο πιο όμορφος Κρητικός που έχω γνωρίσει, ο πιο λεβέντης και γράφει και τις ωραιότερες-εύστοχες μαντινάδες!!!

Τα ψώνια του μπλογκόσπιτου??? Πάντα στο ΜίνιΜάρκετ απο τα Τρίκαλα τα δυό στενά!!! Εκεί που σκότωσαν τον Σακαφλιά!!!
Για μακαρόνια πήγαινα, με φασόλια γύρναγα...έπιανα ψιλή κουβέντα μαζί του, αλλού για αλλού η Καρυάτιδα  βρισκόταν και έψαχνε λάθος ράφια! Όλα όμως τα προιόντα στο Μάρκετ φρέσκα και υγιεινά!!! Α! έχω να το λέω! Ποτέ σκάρτο πράγμα...
Φόρεσε κι'αυτός στο τέλος την πανοπλία του και έγινε απο μπακάλης Ντ'Αρτανιάν για χάρη μου!!!

Καλά για τον ΣΚΡΟΥΤΖΑΚΟ που περνά πάντα με το μοτοσακό του, δεν χρειάζεται να σας αναφέρω, γιατί δεν νομίζω να υπάρχει blogger στην γειτονιά που να μην τον ξέρει!

Μαθήματα μουσικής μόνο στο ωδείο της ΝΕΛΛΥΣ! Εξαιρετική μουσικός, καλή σύζυγος και μητέρα και τολμώ να πω άριστη φωτογράφος!

΄Εκανα και τις ΣΤΑΥΡΟΒΕΛΟΝΙΕΣ ΜΟΥ με τον Σταύρο! Πλέξαμε μαζί...

Μια μέρα συνάντησα κι ένα ΠΟΥΛΙ ΕΞΩΤΙΚΟ!!! Θαύμα πουλάκι! Ξεχωριστό! Μαζί ξεκινάγαμε για τις εκδρομές μας μα ποτέ δεν συναντιόμασταν!!! Ήμουν εκεί που ήταν κι'αυτή, ήταν εκεί που ήμουν εγώ μα δεν συναντήθηκαμε ποτέ! Είχαμε χάσει και τα κινητά μας, πάει το ραντεβού μας!

Για την ΓΙΑΓΙΑ μας ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ, τι να πω?!!! Θα μιλήσω σαν τον αείμνηστο..."ΤΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ!!! Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το μεγαλείο και τη δύναμη αυτής της γυναίκας!!! Αντιγονούλα μου όταν μεγαλώσω περισσότερο, θέλω σαν κι'εσένα να γίνω!!! Είσαι το πρότυπό μου!

Είχα κάποτε έναν ΚΑΗΜΟ που βαρέθηκε και το γύρισε σε  ΙRRESISTIBLE!! Πάει αυτός τον έχασα! Εγινε Γάλλος.

 Είχα και μια μουρλάρα φιληνάδα, την ΜΑΓΙΣΣΑ ΚΙΡΚΗ με τα γουρουνάκια της, που μ'έκανε να γελάω και να κλαίω πολύ όσο γελώ και κλαίω μ'εκείνον τον Λάκη τον Λαζόπουλο που πολύ μου αρέσει!(καλά μη βαράτε, εμένα μου αρέσει)
Αυτή όμως ήταν ακατάδεκτη...δεν ερχόταν σπίτι μου και γω δεν τολμούσα να της παραπονεθώ γιατί θα μου έσουρνε τόσα που δεν θα με ξέπλενε ούτε ο Νιαγάρας!

Και τώρα που είπα Νιαγάρας μουρθε στο μυαλό η EVIE  η παλιά η Αθηναία, η γιατρίνα ντε που ζει στο μακρινό Τορόντο του Καναδά!!!Το Κόκκινο πλατανόφυλλο του Βορρά που θάχει γίνει τώρα φθινοπωριάτικα ...αχ πόσο θάθελα να ήμουν κοντά σου τώρα να μου κλέψει για άλλη μια φορά την καρδιά μου... γειά σου Ευάκι!

 Ταξείδια μακρινά έκανα με την GLOBALGREEK, την γκλομπαλίτσα μου την γλυκειά! Ξέρετε μέχρι που έφτασα? Μακριά μέχρι το Σουλτανάτο του Ομάν!!! Χίλιες και μια νύχτες έζησα μαζί της...

Πήγα και στον Βορρά, στην παγωμένη και πολιτισμένη Σουηδία με την φίλη μου την  ΕLVA!!! Βέβαια, μεσ'τα χιόνια!!! Υπέροχα ήταν κι'εκεί!

Κατέβηκα και παρακάτω στους συνεταίρους μας τους Γερμανούς...Βρέθηκα στο φιλόξενο σπίτι του BENIKOS PLACE!!! Ωραία ήταν κι'εκεί έχω όλες τις φωτογραφίες κρατήσει απ'εκεί...ακόμα και τα 4 όμορφα βλαστάρια του! Υπέροχη-ζηλευτή οικογένεια!

Πήγα και  πιο κάτω , και βρήκα το ΗΕL-ENIKO της Βερόνικας Μαρσά! Με κέραθε καφέ μου μίληθε και  με την όμοφθη γλώθθα της!!! Της ζήτησα κι'ενα φλαμένκο μαζί της να χορέψω, αλλά ...δεν εδέησε!

Η χάρη μου έφτασε μέχρι την Ν.Ζηλανδία, χάριν της πατριώτισσας μου ΑΡΤΑΝΙΣ! Εκεί να δείτε ταξείδι ονειρεμένο!!! Με σκαθάρια, αράχνες, φίδια,γιγάντια μανιτάρια και ότι βάλει ο νούς σας,....

Στις βόλτες μου συνάντησα μια μέρα μια ωραία φιλόλογο, έτσι την είδα εγώ...: η ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ήταν αυτή και πολύ μου άρεσε η παρέα της! Κοινά ενδιαφέροντα, κοινές αγάπες είχαμε.. μου έμαθε πολλά, όμορφα τα περάσαμε μαζί! 

Άσκησα το μυαλό μου καλά με τα ποιήματα του φίλου μου Βασιλάκη BASNIA και τις σκέψεις της ΦΟΡΑΔΑΣ που βρίσκεται ΣΤΟ ΑΛΩΝΙ! Συνήθως μετά απο τις επισκέψεις μου εκεί έφευγα ικανοποιημένη για μια ακόμα φορά που δεν είχα καταλάβει την τύφλα μου απ'όσα μου έλεγαν! Όσες φορές τους το έκανα παράπονο για να με βοηθήσουν λίγο, ο μεν ΒΑSNIA μου έστελνε χαμόγελα και μ'έστελνε...στο καλό η δε Φοράδα μούριχνε κάτι κλωτσίδια που ακόμα τα θυμάμαι!!! Τ'ευχαριστιόμουν όμως, δεν μπορώ να πώ!

Παρα λίγο να ξεχάσω καλέ την Coula  με τα απερίγραπτα coula της! Με φώναξε και στο πάρτυ της!!! Α!!! Αξέχαστη βραδυά εκείνη!!! Σε τέτοιο πάρτυ δεν έχω πάει ΠΟΤΕ και ούτε πρόκειται να ξαναπάω!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑ!

Αμ' το άλλο που γράφτηκα και σε κόμμα!!! Στο κόμμα της ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ. Ωραίος πολιτικός λόγος!

Γέμισα κοσμήματα, πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους απο την γλυκύτατη ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΤΣΑ μου! Με στόλισε με τα πιο όμορφα κοσμήματα του Κόσμου όλου και πολύ την ευχαριστώ!

Γνώρισα τον Θεσσαλοτίποτα, πρώην ΝΕWTON και νυν SAQ. Μ'αυτόν χαιρόμουν να διαφωνώ!!! Μούμαθε όλα τα κολπάκια της google! Τέλειος δάσκαλος!!! Δεν θα ξεχάσω εκείνο το λαγουδάκι που μου έστειλε για να μου ευχηθεί ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!! Το θυμάσαι βρε Σακ!!! Τι έξυπνο, μ'είχες συγκινήσει τότε!

Απέκτησα και γιο!!! Βέβαια, ίδιος με τον πραγματικό μου γιο! ΞΥΝΟΣ όσο και  κείνος! Όμως ένα χαρισματικό παιδί που με γέμισε ελπίδα για το μέλλον αυτής της χώρας! Να μου το θυμηθείτε αυτός μια μέρα θα μας κυβερνήσει( μη με παρομοιάζετε με την Μαργαρίτα, καμμιά σχέση δεν έχω) και τότε αλλοίμονο μου και αλλοίμονό σας κακομοίρηδες! Αυτός δεν χαρίζεται καθόλου! Θα μας βάλει τα δυο πόδια σ'ένα  παπούτσι! Δεν γελάω καθόλου!  Είναι ο φοβερός και τρομερός CsLaKoNaS. Έως και το  nick name που βρήκε σκέτη ταλαιπωρία είναι να το γράψεις!

Μια μέρα ήρθε και μια ποιήτρια-πλανεύτρα ερωτιάρα και μ'αγκάλιασε με κείνο το αέρινο χάδι των ποιητών που αγγίζουν και χαιδεύουν ψυχές! Άγγιξε και την δική μου η ΚΑΚΙΑ Π και δεν μπόρεσα να της αντισταθώ! Της παραδόθηκα άνευ όρων!
Κοντά της είδα και μια Γουίκα (δόκιμη μάγισσα),πρώην Ανακρίτρια, και νυν καυτή Σπανιόλα.!
Το κορίτσι με τα χίλια πρόσωπα... φόραγε απ'ένα ανάλογα με το πάρτυ που είχε να πάει! Μια μέρα μάλιστα την είδα να φορά και ένα σπασουάρ...ε και τότε λύθηκα απο τα γέλια!

Ξετρελάθηκα απο τον AMATEUR PHOTOGRAGHER  BILSOT τον φωτογράφο του  μπλογκοχωριού μας, με την όμορφη δουλειά του πάνω στην φωτογραφία...και πέρασα μαγικές στιγμές μέσα απο τον φακό του...

Σ'ενα χαρούμενο σπίτι συνάντησα και μια ΝΕΡΕΝΙΑ! Γίναμε φίλες αμέσως(κουβαλάει καντάρια τρέλα-ωραία τρέλα όμως)...παίξαμε, γελάσαμε, νανουρίσαμε....χαχαχα!!! Με κάλεσε! Πήγα σπίτι της ...
... τότε εκεί καταφέραμε ακόμα και  να κλάψουμε!!! Ενα κλάμα βάλσαμο όσο βάλσαμο ήταν και το γέλιο μας!
Ανάμεσα στις Νερένιες βρήκα και μια άλλη Νερένια απο την Καλαμάτα που κάθε μέρα μου τραγουδούσε όμορφα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή...και τι ωραία ήταν να ξυπνώ κάθε μέρα μ'αυτά τα παλιά αθάνατα τραγούδια!

Ξεχάστηκα πολλές φορές στα παραμύθια του καλόκαρδου και ευγενικού αλητάκι-ΑLATAKI
Σοφά παραμύθια όχι γελοία σαν αυτά που σας έλεγαν μικρά, μόνο  με βασιλοπούλες, πρίγκηπες και πριγκηποπούλες...

Δυνάμωσε η γυναικεία μου αυτοπεποίθηση διαβάζοντας τις  φίλες μου ΒΑΣΣΙΑ(φυσιολάτρης) και ΜΕΛVAKI μεταβαφτισμένη σε ΦΥΣΙΚΕΝΙΑ(καθόλου ζαχαρένια!).
Γυναίκες που στέκονται στα πόδια τους!! Και οι δυο τους η προσωποποίηση της γενναίας γυναικείας ανεξαρτοποίησης!! Τιμή μου που τις γνώρισα!!!

Ήρθε και η ΕVELINA κοντά μου,τρυφερή απο την πανέμορφη Καβάλα με χίλια βιντεάκια, χίλια! Όλα ένα κι'ένα!
Η ΤASPA που  για πολλά μ'ενημέρωσε και την ευχαριστώ πολύ!

Ο Καλόκαρδος ΜΑΧΑΙΡΗΣ!!! Ντόμπρο παιδί , δυνατός μαχητής της ζωής, φίλος καρδιακός, καρντάσης πώς να σας το πω? Και σοφός, σοφώτατος!

Συνάψαμε συμμαχία με το ΚΑRFOMA για ν'αντιμετωπίσουμε τον ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ που μας έτρωγε όλο το φαί... τα καρφωματάκια του πάντα εύστοχα και καλοδεχούμενα!

Πέρασα στιγμές αγωνίας παρακολουθώντας ταινίες του μεγάλου σεναριογράφου ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ!!
Οπως εκείνο το επικό έργο του " Ο ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ" Ξεκίνησε την Άνοιξη και τερμάτισε το Καλοκαίρι!
Εμ' εκείνες οι αναμνήσεις του απο την Μάμα Άφρικα!!! Ιστορίες με λιοντάρια... αληθινά! Όσο αληθινός είναι και ο Χριστόφορος!
Δεν πρόλαβα να δω το τέλος της σειράς αυτής! Μάμα-΄Αφρικα να την ονομάσεις Χριστόφορε και να την τυπώσεις σε βιβλίο! Η πρώτη που θα το αγοράσω νά ξέρεις θάμαι εγώ!!! Δηλώνω φανατική αναγνώστριά σου....

Μετά μας φανερώθηκε και ο φίλος του o GIP! o Eλληνας Χίτσκοκ του Διαδικτύου...καταπληκτικός και  άψογος χορευτής, έμοιαζε πολύ με τον επιστήθιο φίλο του, τον Χριστόφορο!
Εχει ένα παρουσιαστικό τόσο επιβλητικό-αρχοντικό θάλεγα, που μόλις τον είδα... παρέλυσα απο τον φόβο μου!
Ενα τάνγκο θάθελα πολύ να το χορέψω μαζί του...μα δεν έτυχε, τι κρίμα!

Α! δεν σας είπα για τον μορφωνιό μου!!! Τον ΑΝΕΣΤΗ!! Πολυταξιδεμένος....βέβαια σ'ένα αεροπλάνο μέσα ήταν συνεχώς! Με το "καλώς τον"-" έχε γειά" του έλεγα! Μου έφερνε όμως δώρα απο τα ταξείδια του. Το καλύτερο μια βουβουζέλα !!! Καλό παιδί ο Ανέστης!!! Τα ξέρει όλα!! Μα όλα σας λέω, σχεδόν όσα ξέρει ο Λάκωνας! Μόνο που ο Ανέστης δεν θέλει να είναι Έλληνας πια! Πασχίζει να παραιτηθεί απο Έλληνας! Βρείτε του ρε παιδιά τον τρόπο να το κάνει, ν'απαλλαγεί απ'αυτή την ρετσινιά!!χαχαχα!

Γνώρισα και δυό Μάγους! Μάλλον έναν ΜΑΓΟ πούγραφε ωραία-τρυφερά στιχάκια και έναν άλλο ΜΑΓΟΚΤΟΝΟ τον λογιώτατο Γρηγόριο τον 5ο τον Εξολοθρευτή! Αυτούς όποτε και να τους συναντούσα πλακώνονταν στις σφαλιάρες! Ναι αλήθεια σας λέω όπου συναντιόντουσαν ρίνγκ το έκαναν το μπλόγκι. Βρε μη φαγωνόσαστε τους φώναζα εγώ, αυτοί το χαβά το χαβαδάκι τους!!! Μίσος χαοτικό  τους χώριζε, για μια γυναίκα έλεγε ο ένας, για επαγγελματικά ρουσφέτια έλεγε ο άλλος, μύλος,  η υπόθεση όσο και να προσπάθησα-άκρη δεν βρήκα μαζί τους! Τώρα όμως φαίνεται πως σήκωσαν άσπρη σημαία ανακωχής και  πολύ το χάρηκα!

Προς το τέλος του ταξειδιού μου συνάντησα και τα Spirogyrismata  του πατριώτη μου DrMakspy dottore στην Φαρμακολογία του...με μια τεράστια φωτό στην σκεπή του σπιτιού του, να χαρίζει στους αναγνώστες του το απίστευτο κάλλος του Παγασητικού!

Λίγο πριν το τέλος, μέσα σ'ενα χαρέμι...(φαντάζεστε ποιανού) γνώρισα την όμορφη μικρή Νατάσσα! 
Αιθέρια ύπαρξη! Γλυκειά και τρυφερή...άπιαστο ανδρικό όνειρο ! Μη κάνετε όμως όρεξη... γιατί στις 16 του Οκτώβρη ο καλός της την ντύνει νυφούλα και την παίρνει απο την αγκαλιά της μαμάς της... η ώρα η καλή νάναι Νατάσσα, να ζήσετε ευτυχισμένοι σαν τα ψηλά βουνά!

Eκεί στο τέλος που σας έλεγα "αμοντάριστα" ήρθε και με βρήκε απο τα Ψηλα-Αλώνια της Πάτρας μια δασκάλα ονόματι Meril και είπαμε, είπαμε....και τι δεν είπαμε!

Ήρθε και μια φορά ο φουκαριάρης ο ΚΑΝΙΒΑΛΛΟΣ και γω τότε είχα νεύρα με τον ακριβώς επόμενο που θα σας πώ και τούριξα μια μπούφλα του καυμένου που είδε τον Χριστό Φαντάρο και δεν ήξερε κιόλας γιατί την έφαγε!!! Πρώτη φορά στην ζωή μου φέρθηκα έτσι σ'άνθρωπο!

Μέσα σ'όλα ήρθε και Ο ΕΡΩΤΑΣ ο ΜΕΓΑΛΟΣ ο ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ!!! Ήταν εκτυφλωτικός, σαρωτικός, παιχνιδιάρικος, αναζωογονητικός!
Ήρθε στα ξαφνικά (πάντα έτσι έρχεται, εκεί που δεν το περιμένεις)
Είχε όλα τα χαρακτηριστικά των μεγάλων ειδυλλίων! Μίσος, πολύ μίσος και πάθος πολύ πάθος!! Ευτυχώς τελειώσαμε με το πάθος! Που στην συνέχεια γαλήνεψε και έγινε μεγάλη ΑΓΑΠΗ!!!  Ο Λατρευτός μου ΙΑΜΑΤICUS!!!
Μου χάρισε στιγμές αλησμόνητες! Ξέρετε σαν αυτές, που όταν τις ζούμε, μένουν στο μυαλό άσβηστες μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας...τέτοιες στιγμές ένιωσα μαζί του!
Μέγας δάσκαλος του ελεύθερου πνεύματος και του Έρωτα!
Δάσκαλος μεγάλος, ως οφείλουν όλοι οι άντρες να είναι για μια γυναίκα...
Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερή , που έζησα μ'αυτόν τον άντρα τόσο έντονα συναισθήματα!!!
Γι'αυτό το ιδιαίτερα μεγάλο και πρωτόγνωρο, που μου χάρισες Ιαματικέ μου σ'ευχαριστώ!!!

Η παρεούλα μου όμως, το αποκούμπι μου το μεγάλο, το βρήκα ξέρετε πού??? Δεν θα το πιστέψετε! Σ'έναν Φυσικό! Σ'ένα φυσικένιο Κένταυρο. Εκεί ψηλά στον ουρανό...στον Α-KENTAΥΡΟΥ.  Εκεί με περίμενε κάθε βράδυ έξω απο το σπίτι του, με φώναζε μου έδινε καρεκλίτσα (ξέρετε όπως χρόνια πριν, στις παλιές αυλές της Αθήνας που τα λέγανε οι γειτόνισσες) και συζητούσαμε για όλα! Μου τα εξηγούσε όλα! Η ήρεμη δύναμη της ΜΠΛΟΓΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ! Αχ!φίλε μου νάξερες πόσο θα μου λείψεις... πραγματικά τιμή μου  που σε γνώρισα!

Τέλος άφησα μια μικρούλα!!! Που είπα λίγα λόγια στην αρχή...θα νόμιζε ότι μόνο αυτά είχα να της πω!!! Χα,χα,χα, της την έσκασα !!!
 Είναι μικρούλα μεν, με μεγάλη όμως καλλιτεχνική ψυχή! Η γνωστή σ'όλους μας ROADARTIST.
 Τώρα στο τέρμα του ταξειδιού μου, ήρθε η στιγμή ν' αποκαλύψω εδώ ενώπιον όλων, πως εσύ στάθηκες αφορμή με το δικό σου  υπέροχο μπλογκ, που έτυχε να συναντήσω, ν'αρχίσω αυτό το μακρινό ιντερνετικό ταξείδι μου!
  Για σένα έχω μόνο ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! Για  τις συνεργασίες...για όλα!
Σκέτο,αλλά μεγάλο, ντυμένο με τα φύλλα της καρδιάς μου! Σε παρακαλώ, δέξου το σαν ένα λουλούδι!

Μικρός ο Κόσμος της Καρυάτιδας ή της δικής σας Κάρυς όπως με βάφτισε η καλή μου SELENA (σ'αυτή χρωστώ το Κάρυ, που παραλίγο να την ξεχάσω) και μεγάλο το ταξείδι που έκανε ένα χρόνο τώρα!
Καιρός να γυρίσει πίσω στο πραγματικό της σπίτι, που πια την στερήθηκε απο το τελευταίο της χόμπυ, και να ψάξει για καινούργια ταξείδια και καινούργιους προορισμούς...

Δεν μ'αρέσει να επαναλαμβάνομαι φίλοι μου φοβάμαι πως εξαντλήθηκα ως blogger(167 αναρτήσεις) και δεν θέλω να πέσω στην παγίδα της επανάληψης των θεμάτων μου!
Δεν θάθελα με τίποτα να γίνω πια βαρετή...όταν ο κύκλοι τελειώνουν πρέπει νάχουμε το θάρρος ν'αποσυρόμαστε διακριτικά. Αυτό πιστεύω πως ισχύει για όλους τους τομείς της ζωής!

Νομίζω ότι κατάφερα να σας συστήσω τον εαυτό μου καλά και αυτό με ικανοποιεί!
Τόπος λοιπόν για τους καινούργιους bloggers! Η Καρυάτιδα είναι πάντα υπερ, όχι βέβαια της πρόωρης σύνταξης,  αλλά της 35ετίας άνευ ορίου ηλικίας!!! χαχαχαχαχα (αντε σας άφησα και την άποψή μου για το ασφαλιστικό)
Κρατείστε αυτή την μπλογκογειτονιά όμορφη όσο την γνώρισα...πολυσύνθετη, φιλόξενη, ζωντανή και κυρίως αγαπημένη και μονιασμένη!!!

 Ενωθείτε Ελληνες, μονιάστε!!!

Θα μου λείψετε όλοι ΠΟΛΥ!!!    Εύχομαι  να μη ξέχασα κάποιον και ρεζιλευτώ....
Ελπίζω να μη φάνηκε το δάκρυ του αποχωρισμού...
ΦΙΛΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ  ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!
 ΚΑΙ ΤΟΤΕ
Η ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ ΓΥΡΙΣΕ ΑΡΓΑ, ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΤΗΣ ΧΙΤΩΝΑ ΚΙ'ΑΝΗΦΟΡΙΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ, ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΣΤΗ ΚΟΜΗ ΤΗΣ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗ...ΤΟΥ ΕΡΕΧΘΕΙΟΥ ΤΗΣ!

Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
με του καημού το γάλα.
Στον ουρανό μ' ανέβασαν
και μου κλέψαν την σκάλα.

Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
με του καημού το γάλα.
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
και τα φτερά μου ανοίξαν.
στα χέρια μου συνάντησα
την πιό μεγάλη δίψα.

Αγάπες που μ'ανάθρεψαν
και τα φτερά μου ανοίξαν.

Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
και πίστεψα με πάθος.
Πριν ξημερώσει
με άφησαν να περπατώ μονάχος.

Αγάπες που μ' ανάθρεψαν
και πίστεψα με πάθος.
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν,
Αγάπες που μ' ανάθρεψαν....

THE END




Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

"Logicomix"


 Η πηγή του Logixomix είναι η ιστορία της αναζήτησης των θεμελίων των μαθηματικών, μια πνευματική περιπέτεια με προεκτάσεις πολλών λογιών, της οποίας η πιο κρίσηιμη περίοδος εκτυλίχθηκε στις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και στις πρώτες του 20ου.
Όμως, παρά το γεγονός ότι οι κύριοι χαρακτήρες του είναι βασισμένοι σε πραγματικά πρόσωπα, το βιβλίο δεν είναι ιστορικό. Είναι ένα μυθιστόρημα.

 Δανείζοντας το ρόλο του παραμυθά στο φιλόσοφο Μπέρτραν Ράσελ, μια παρέα φίλων στην σύγχρονη Αθήνα προσπαθεί να αφηγηθεί και να καταλάβει τη μεγάλη περιπέτεια της Λογικής στις αρχές του 20ού αιώνα, περιπέτεια που σημάδεψε ανεξίτηλα την εποχή μας!



Είναι άραγε όπως λέει ένας απ'αυτούς, μια ιστορία τραγική, μεγέθους μάλιστα αρχαίας τραγωδίας;
Ή, όπως πιστεύει ένας άλλος, μια εντελώς αισιόδοξη περίπτωση;

Στο Logicomix οι αποστάσεις καταργούνται: απο τα μυστικά που κρύβει η σοφίτα ενός παλιού εγγλέζικου αρχοντικού μέχρι τη σκοτεινή όψη της πιο βαθειάς φιλοσοφικής αλήθειας, κι απο εκεί ως την καρδιά ενός σύγχρονου κομπιούτερ, ίσως να μην είναι παρά μερικά ελάχιστα βήματα...

Ενα υπέροχο πρωτότυπο βιβλίο κόμικς γραμμένο απο ένα μαθηματικό(Απόστολος Δοξιάδης), ένα τεχνολόγο της πληροφορικής-καθηγητή στο Μπέρκλει-μυθιστορηματογράφο και μουσικό(Χρίστος Παπαδημητρίου),ένα σκιτσογράφο(Αλέκος Παπαδάτος) και μία ζωγράφο (Αnnie Di Donna).

Στις σελίδες του θα αναρωτηθείτε, θα φιλοσοφήσετε, θα ενθουσιαστείτε με την ευστροφία, την πνευματικότητα και την γοητεία της αφήγησης κυρίως όμως θα αισθανθείτε οικεία στο επίκεντρο μια συναρπαστικής πολυεπίπεδης διανοητικής περιπέτειας!


Εκπληκτικό βιβλίο που μιλά για  ..."συναρπαστικά μαθηματικά" που καταλήγουν  σε ιδέες κατανοητές και φιλοσοφημένες...χωρίς να τις ευτελίζει!
  • Ο νους κι η ύλη άραγε είναι έννοιες αντίθετες; 
  • H λογική βασίζεται στην χρήση στοιχειωδών γνώσεων που τις συνδυάζουμε για να φτιάξουμε άλλες άγνωστες
  • Μετριέται το άπειρο; Ο μεγάλος μαθηματικός Γκάους το είχε πει καθαρά:"Mείνετε μακριά απο το άπειρο! Μη το κοιτάξετε κατάματα ποτέ! Μα ο Γκεοργκ Καντορ τον παράκουσε κι έτσι μας έδειξε ότι υπάρχουν πολλά και διαφορετικά είδη απείρου...και βρήκε μάλιστα και τρόπους να τα μετρήσει!
  • Οι εχθροί είναι η αντίφαση και το παράδοξο, έτσι για να παραμείνουν τα μαθηματικά η "βασίλισσα των επιτσημών" πρέπει ν'απαλλαγούν απο καθετί που δεν είναι αυτστηρά και απόλυτα λογικό!
  • ο αριθμός είναι στη βάση κάθε τομέα των μαθηματικών έτσι, η αριθμητική είναι ο βράχος όπου πρέπει τελικά να πατήσει η αλήθεια!
  • η πεποίθησή ότι τα μεγάλα προβλήματα είναι εντέλει πλήρως επιλύσιμα, βασίζεται στη βεβαιότητά μας ότι ζούμε σ'εένα κατανοήσιμο κόσμο...στο ότι αν ένα ερώτημα τεθεί λογικά, τότε μπορεί και λογικά ν'απαντηθεί!
  • Η τρέλα πηγάζει απο την λογική ή το αντίστροφο; Η συνήθεια της συνεχούς ανάλυσης νεκρώνει το συναίσθημα!
  • Κι αν ξέρεις όλη την επιστήμη, δεν φτάνει για να κατανοήσεις το νόημα του Κόσμου. Γι'αυτό πρέπει να βγεις έξω απ'τον κόσμο, δίχως γλώσσα και σκέψη....
  • Οταν η Λογική μιλά για την ανθρώπινη ζωή, σίγουρα είναι στενά. Κι'όταν φτάνει να παίρνει το σχήμα γενικόλογων και φαινομενικά τέλειων θεωριών, τότε, πια καταντά καλοστημένη απάτη!
  • Την Πόλη σας, η ΕΡΙΔΑ ποτέ να μη διχάσει, ούτε κι η εκδίκηση να φέρει πόλεμο φρικτό! Να δώσει η γη απλόχερη σοδειά! Να ξεχειλίσουν τα πανέρια απο καρπούς, κι όλοι μαζί, ολόχαροι, οι πολιτες να γιορτάζουν, κάτω απο  ήλιο ολόλαμπρο...δίχως να ξεχνούν και τον Ερμή  Θεό της Τύχης της Απρόσμενης! 
  • Χαρείτε! Χαρείτε! Χαρείτε! εσείς που θέλετε να ζείτε με ΣΟΦΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ!!!

Αν τα επιλεγμένα παραπάνω αποσπάσματα του logicomix, κατάφεραν να ερεθίσουν το ενδιαφέρον σας κι αν ανήκετε στην ομάδα αναγνωστών που κουράζονται στην θέα και μόνο ενός πυκνογραφημένου βιβλίου η εναλλακτική πρόταση δίνεται μέσα απ' αυτό το γκράφικ νόβελ...

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ


ΕΤΣΙ     ΣΥΧΝΑ..... ΟΤΑΝ ΜΙΛΩ  ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ    ΣΤΗ      ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ
        ΕΝΑ
ΜΕΓΑΛΟ   ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ      ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ
ΑΛΛΑ    ΔΕΝ    ΜΟΥ   ΕΙΝΑΙ    ΒΟΛΕΤΟ     ΝΑ    ΣΩΠΑΣΩ
 

Δεν ξέρω πια τη νύχτα φοβερή ανωνυμία θανάτου
Στον μυχό της ψυχής μου αράζει στόλος άστρων.


Έσπερε φρουρέ για να λάμπεις πλάι στο ουρανί
Αεράκι ενός νησιού που με ονειρεύεται
Ν' αναγγέλλω την αυγή από τα ψηλά του βράχια
Τα δυο μάτια μου αγκαλιά σε πλέουνε με το άστρο
Της σωστής μου καρδιάς: Δεν ξέρω πια τη νύχτα.
 Δεν ξέρω πια τα ονόματα ενός κόσμου που μ' αρνιέται
Καθαρά διαβάζω τα όστρακα τα φύλλα τ' άστρα
Η έχτρα μου είναι περιττή στους δρόμους τ' ουρανού
Εξόν κι αν είναι τ' όνειρο που με ξανακοιτάζει
Με δάκρυα να διαβαίνω της αθανασίας τη θάλασσα
 Έσπερε κάτω απ' την καμπύλη της χρυσής φωτιάς σου
Τη νύχτα που είναι μόνο νύχτα... δεν την ξέρω πια!
Οδ. Ελύτης
Πάντα προτιμούσα τις ανατολές απο τα δειλινά γιατί δυσκολότερα τις αντικρύζεις...
(πρέπει να θυσιάσεις τον πρωινό σου ύπνο)
μα και  την αισιοδοξία του καινούργιου ξεκινήματος,  μ'αυτές   κερδίζεις...
Με τα παραπάνω χρώματα ξεκινούν οι μέρες στα  μπαλκόνια του Αιγαίου!

Ευλογημένοι όσοι ζουν εκεί και τις χαίρονται κάθε μέρα ...