bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Εγινε η απώλεια συνήθεια μας..?

Εκτός του χάρτη της Κομισιόν το Καστελόριζο

Όλα τα νησιά εκτός του Καστελόριζου υπάρχουν σε χάρτη της Κομισιόν, όπως διαπίστωσε και κατήγγειλε η Δημοκρατική Αριστερά. Ζητά παρέμβαση του Σταύρου Δήμα
Στέλιος ΜπαμιατζήςΔημοσιεύτηκε: Νοέμβριος 29 2011 21:15 Ενημερώθηκε: Νοέμβριος 29 2011 21:24
Έλειπε το Καστελόριζο από χάρτη της Κομισιόν. Αυτό διαπίστωσε η Δημοκρατική Αριστερά, ενώ ο συγκεκριμένος χάρτης αποτυπώνει όλα τα υπόλοιπα νησιά της χώρας μας.
Με ερώτησή τους προς τον υπουργό Εξωτερικών, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης καθώς και οι βουλευτές του κόμματος Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός επισημαίνουν ότι σε χάρτη με θεματικό τίτλο "Η ζώνη του ευρώ, ένα νόμισμα με πολλά πλεονεκτήματα", το Καστελόριζο ή όπως είναι η επίσημη του ονομασία, Μεγίστη, δεν υφίσταται.
"Από το χάρτη απουσιάζει εμφανώς η αποτύπωση του Καστελόριζου, ενώ έχουν αποτυπωθεί όλα τα υπόλοιπα νησιά της χώρας μας, αλλά και μη ηπειρωτικά και υπερπόντια εδάφη των κρατών μελών", αναφέρουν οι βουλευτές.
Οι βουλευτές του κόμματος ζητούν από τον υπουργό Εξωτερικών Σταύρο Δήμα να διερευνήσει το ζήτημα άμεσα.
Υπενθυμίζουν μάλιστα πως σε πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, ο ίδιος είχε τοποθετήσει το Καστελόριζο στη Μεσόγειο
  Ακούμε το αξέχαστο ελληνικό συγκρότημα ":Διάφανα κρίνα" στο ομότιτλο τραγούδι, μπλε Χειμώνας και  θα πεθάνω ένα πένθιμο του Φθινόπωρου δείλι

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ΣΤΟ ΑΒΑΤΟ...

.....Εκλεισα τα μάτια φούχτωσα ψαχουλεύοντας ένα βιβλίο, το άρπαξε ο φίλος απο τα χέρια μου, τ'άνοιξε. Ήταν ένα μεγάλο λεύκωμα φωτογραφίες: Moναστήρια, καλόγεροι, καμπαναριά, κυπαρίσσια...κελιά απάνω απο τον γκρεμό και κάτω μια θάλασσα άγρια..
-Το Άγιον Όρος! φώναξα.
Το πρόσωπο του φίλου μου έλαμψε.
-Αυτό ήθελα! φώναξε. Χρόνια και χρόνια αυτό ήθελα ! Πάμε...!

-Είσαι έτοιμος; είπε να βάλουμε τα σιδερένια μας ποδήματα δράκοι δεν είμαστε; Να βάλουμε τα σιδερένια μας ποδήματα να πατήσουμε το Άγιον Όρος


......Πατήσαμε τ'αγια χώματα. Οι καλογέροι που στέκονταν στην αποβάθρα κοίταζαν με μάτι γυμνασμένο έναν ένα που ξεμπάρκενε μπας κι'ανάμεσα στους επιβάτες κρύβεται ντυμένη άντρίκεια καμμιά γυναίκα.


-Και δεν πάτησε ποτέ γυναίκα στον Άγιον Όρος; ρώτησα .
-Υπαγε οπίσω μου Σατανά! μουρμούρισε
-Καμμιά φορά είπε ο νιούτσικος καλόγερος, μια γυναίκα ξεθαρρεύεται, ντύνεται σαν άντρας και ξεμπαρκέρνει. Μα οι καλόγεροι φρουροί ευτύς την ξεχωρίζουν και την διώχνουν.
-Απο πού την καταλαβαίνουν; ρώτησε ο φίλος μου και γέλασε


-Απο την μυρωδιά, αποκρίθηκε ο νιούτσικος, να ρώτησε και τον γέροντα που ηταν μια φορά φρουρός στην αποβάθρα.
-Μυρίζουν διαφορετικά οι γυναίκες πάτερ άγιε; τον ρώτησα..πώς;
-Σαν βρωμοκούναβα, αποκρίθηκε ο γέροντας και γόργωσε το βήμα.

...Μονή Καρακάλλου. Τα σύννεφα σκέπαζαν την κορφή του Άθω και τα πόδια του.

Στην μέση μια φαρδιά ζώνη λεύτερη, κι έλαμπαν τα χιόνια. Αρχίζουν να πέφτουν χοντρές ψιχάλες .

Μπαίνουμε στην Τράπεζα, στενόμακρη, με κολόνες βαμμένες γαλάζιες και μαύρες.
Ο ηγούμενος, αυστηρός, λιγομίλητος μαυρογένης, στην κορφή του τραπεζιού. 

...Θαμαστό ύψος απάνω απο την θάλασσα, ο γερο-θυρωρός, παμπάλαιο ναυάγιο απο την Κρήτη, με αρπάζει απο το χέρι:  Ε , ποιος είσαι?-Έμπα μέσα! Μας έψησε καφέ, μας κέρασε λουκούμι.
Σ'ενα κελί, καλογεράκια μαθαίνουν τη βυζαντινή μουσική και συλλαβίζουν μεγαλόφωνα τις πρώτες νότες. κρατούν σαν αναμμένη λαμπάδα την παράδοση στα παιδικά άπλυτα χέρια τους...

.....Μας έμπασαν στο σκευοφυλάκιο, μας έδειξαν καμαρώνοντας τους θησαυρούς του Μοναστηριού-
το κρανίο του Μεγάλου Βασιλείου, το σαγόνι του Θεόδωρου του Στρατηλάτη, το αριστερό χέρι του Χρυσόστομου και πλήθος άλλα κόκκαλα.

 Μας άνοιξαν την περίφημη σταυροθήκη, καταστόλιστη με πολύτιμα πετράδια και μαργαριτάρια κα μέσα ένά μεγάλο κομμάτι τίμιο ξύλο. Έτρεμε η φωνή του καλόγερου απο την συγκίνηση κι εγώ συλλογιζόμουν τον λόγο ενός αληθινού Χριστιανού: " Oλα τα ξύλα είναι τίμια, γιατί απ'όλα μπορείς να κάμεις σταυρό".

....Πήραμε πάλι τον ανήφορο...πεύκα. έλατα, γκρεμοί φοβεροί και κάτω, στο πρωινό ήμερο φως, απλώνουνταν, γαληνεμένη σήμερα η θάλασσα.

Οσο πληθαίνει το φως, ξεχωρίζουμε πέρα τα θεία νησιά, την Ίμπρο, την Λήμνο, τη Σαμοθράκη, να πλένε θαρρείς ανάερα, να μην αγγίζουν την θάλασσα.


.... Δεν είχε ακόμα λαλήσει μέσα στο περιαύλι το σήμαντρο, τα πουλιά ακόμα δεν είχαν ξυπνήσει,

κατακάθαρος, γαλαχτωμένος ο ουρανός και λάμπει πέρα κατά την ανατολή σαν εξαφτέρουγο σεραφείμ ο Αυγερινός.
...Ο ήλιος είχε πια βουτήξει. Το πρώτο σκούξιμο της κουκουβάγιας ακούστηκε μέσα απο τα πεύκα, θλιμμένο και τρυφερό . Οι μακρινές βουνοκορφές άρχισαν να λιώνουν μέσα στο σούρουπο.


...Τις παραμονές του μισεμού, πήρα τον ανήφορο μοναχός, ν'ανέβω στ'άγρια ησυχαστήρια, ανάμεσα στους βράχους αψηλά  απάνω απο την θάλασσα, στα Καρούλια.


 Τρυπωμένοι μέσα στις σπηλιές , ζουν εκεί και προσεύχουνται για τις αμαρτίες του κόσμου, καθένας μακριά απο τον άλλον, για να μην έχουν και την παρηγοριά να βλέπουν ανθρώπους, οι πιο άγριοι, οι πιο άγιοι ασκητές του Αγίου Όρους.


...... -Εχω ακουστά, γέροντά μου, πως ένας άγιος, δεν θυμάμαι τώρα ποιος, δεν μπορούσε να να βρει ανάπαψη στην Παράδεισο. Άκουσε ο Θεός τους στεναγμούς του, τον κάλεσε:
"Τι έχεις κι'αναστενάζεις;" τον ρώτησε, δεν είσαι ευτυχής;-Πώς να 'μαι ευτυχής , Κύριε; του αποκρίθηκε ο άγιος. Στην μέση μέση της Παράδεισος είναι ένα συντριβάνι και κλαίει- Τι σιντριβάνι;-Tα δάκρυα των κολασμένων!"
Ο ασκητής έκαμε το σημάδι του σταυρού, τα χέρια του έτρεμαν.
-Ποιος είσαι; έκαμε με φωνή ξεψυχισμένη. Υπαγε οπίσω μου, Σατανά!

Εκαμε πάλι το σταυρό του τρεις φορές, έφτυσε στον αέρα:-Yπαγε οπίσω μου, Σατανά, ξανάπε, κι η φωνή του τώρα είχε στερεώσει.

-Γεροντά μου του κάνω, δεν ήρθα εδώ να σε πειράξω, δεν είμαι ο Πειρασμός! Είμαι ένα νέος που θέλει να πιστέψει απλοικά, χωρίς να ρωτάει, όπως πίστευε ο παππούς μου ο χωριάτης, θέλω...μα δεν μπορώ!

-Αλίμονό σου δυστυχισμένε, το μυαλό θα σε φάει , το εγώ θα σε φάει! Ο αρχάγγελος Εωσφόρος που εσύ υπερασπίζεσαι και θες να τον σώσεις, ξέρεις πότε γκρεμίστηκε  στην Κόλαση;


 Όταν στράφηκε στο Θεό και είπε: Eγώ ! Ναι μονάχα ένα πράμα κολάζεται στην Κόλαση το Εγώ. Το εγώ ανάθεμά το!

Τίναξα το κεφάλι πεισματωμένος: Με  το εγώ αυτό ξεχώρισε ο άνθρωπος απο το ζώο, μη το κακολογάς πάτερ Μακάριε


-Με το εγώ αυτό ξεχώρισε απο τον Θεό. Πρώτα απ'όλα ήταν ένα με το Θεό, ευτυχισμένα στον κόρφο του. Δεν υπήρχε εγώ κι εσύ κι'εκείνος. Αυτός ήταν ο Παράδεισος που ξεκινήσαμε, αυτόν θυμάται η ψυχή και λαχταρίζει να γυρίσει. Βλογημένος ο θάνατος! τι είναι ο θάνατος θαρρείς; Ενα μουλάρι, το καβαλικεύουμε και πάμε...

Σηκώθηκα . Ασκωσε ο γέροντας το κεφάλι.
-Φεύγεις; έκαμε, άε στο καλό ..ο Θεός μαζί σου! και σε λίγο περιπαιχτικά:


-Xαιρετίσματα στον κόσμο...
-Χαιρετίσματα στουν ουρανό, αντιμίλησα και πες στον Θεό δε φταίμε εμείς, φταίει αυτός που έκαμε τον κόσμο τόσο ωραίο!!!
Σαράντα μέρες περιδιαβάζαμε το Άγιον Όρος κι'όταν τελεύοντας πια τον κύκλο,




ξαναγυρίζαμε το πιο απροσδόκητο, το πιο αποφασιστικό θάμα μας περίμενε: μέσα στον χειμώνα, σ'ενα φτωχικό περβολάκι, μια τριανταφυλλιά ανθισμένη!

Αρπαξα τον φίλο μου απο το μπράτσο, του δειξα το ανθισμένο λουλουδι.
Τυραννούσαν την καρδιά μας  Άγγελε , είπα σ'όλο μας ετούτο το προσκύνημα, πολλά και πολύπλοκα ρωτήματα και τώρα, να η απάντηση!
Ο φίλος μου κάρφωσε το γαλάζιο μάτι του απάνω στην ανθισμένη τριανταφυλλιά, έκαμε το σταυρό του, σαν να προσκυνούσε άγιο θαματουργό κόνισμα και κάμποση ώρα έμεινε άλαλος.
Κι'ύστερα αργά:
-Ενα τραγούδι, είπε, ανεβαίνει στα χείλια μου...ένα πολύ μικρό τραγούδι, ένα χαικάι.
Κοίταξε πάλι την τριανταφυλλιά:
-Ειπα στην τριανταφυλλιά:" Aδερφή, μίλησέ μου για τον Θεό"
Κι η τριανταφυλλιά άνθισε!


Τα αποσπάσματα απο το οδοιπορικό του Νίκου Καζαντζάκη και Άγγελου Σικελιανού στο Άγιον Όρος το 1954 που περιέχεται στο βιβλίο του ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ.
Οι φωτογραφίες  τραβήχτηκαν σήμερα, απο τον συνεργάτη χωρίς όνομα, σε  ενα παρόμοιο  των ποιητάδων οδοιπορικό ...

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Το σκοτάδι του ενός και οι δυο το κάνουν φως...


Σβήνει τα χρώματα  η νύχτα
Στο κύμα τα φαρμάκια ρίχτα...

 Κι'άναψε μάτια μου όλα τ'άστρα
 Με του τσιγάρου σου την κάφτρα
 Φέρε στ'αυτί σου το κοχύλι

Και πες όσα δεν λεν' τα χείλη...
Για τα παλιά τα συναξάρια
για τα καινούργια μας φεγγάρια


Πάμε ξανά στις ξαστεριές
στ'ονείρου ανοιγματα σκιές
το σκοτάδι του ενός 
κι'οι δυο μαζί το κάνουν φως..

Μ'εναν υπνόσακο στην πλάτη
και με το βίγλι  άκου ορειβάτη
ίσως στο μέλλον τον επιστρέφω
κι'αυταπάτες πια δεν έχω 
σε μια υπαίθρια καντίνα
στ'όνειρά σου μπαίνω σφήνα
είσαι το γέλιο δώσε βροχή μου
να ξεδιψάσεις την ψυχή μου..

Πάμε ξανά στις ξαστεριές
στ'ονειρου ανοιγματα σκιές
το σκοτάδι του ενός 
κι'οι δυο μαζί το κάνουν φώς
κι'οι δυο μαζί το κάνουν φως..!

Μουσικές βραδυές θα μοιραστούμε πολλές απο δω και πέρα που ξεκινούν οι κρύες νύχτες του Χειμώνα...
Ανάψτε τα τζάκι, αφήστε στο φως των κεριών τ'όνειρο να ταξιδέψει και απολαύστε ήχους..!
Σημερα το Μαμούνι επέλεξε να σας κρατήσει συντροφιά με δύο σπουδαίες φωνές που συναντιούνται στην Αθηναική μουσική σκηνή, με τραγούδια που μπορούν να σας ταξιδέψουν παντού!
Από την Ανατολή μέχρι τη Δύση, από τους ροκ μέχρι τους παραδοσιακούς ήχους και από το χθες μέχρι το σήμερα!
Ο Μπάμπης Στόκας  με τη Λιζέττα Καλημέρη  παρουσιάζουν αγαπημένα τους τραγούδια με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο. 
Ο Μπάμπης Στόκας, ένας από τους πιο ταλαντούχους έλληνες τραγουδοποιούς, με την ιδιαίτερη φωνή του, έχει έναν μοναδικό τρόπο να κινείται ανάμεσα σε ροκ τραγούδια, λαϊκά μονοπάτια και τις πιο τρυφερές μπαλάντες που δεν μπορεί παρά να σε παίρνει μαζί του. Ωστόσο, φέτος, δεν ανεβαίνει στη σκηνή μόνο με τα τραγούδια που μέχρι τώρα έχουμε τραγουδήσει. 
Παρουσιάζει και τα τραγούδια από τη νέα του δισκογραφική δουλειά που θα κυκλοφορήσει στα τέλη Νοεμβρίου. 14 νέα τραγούδια που θα αγαπηθούν απο το πρώτο κιόλας άκουσμα...
Η Λιζέτα Καλημέρη είναι μία ερμηνεύτρια που δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. 
Πάντα προσεκτική στις επιλογές της έχει ερμηνεύσει τραγούδια των σπουδαιότερων συνθετών και στιχουργών. Και πάντα βρίσκει το μονοπάτι που οδηγεί στην αλήθεια του κάθε τραγουδιού!


Προπομπός του δισκου το τραγούδι ο Υπνόσακος, σε μουσική Μπάμπη Στόκα και στίχους Αλκη Αλκαίου

Ακολουθούν παλαιότερες επιτυχίες τους που αγαπήσατε και τραγουδήσατε...
Το Μαμούνι και η Κάρυ σας εύχονται καλή ακρόαση και σας στέλνουν μια ζεστή καληνύχτα!