bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

ΟΙ Δέκα... συμβουλές !



Συμβουλή 1: Δεν ενημερώνομαι απο τα Χουντοκάναλα και τα Μ.Μ.Εξημέρωσης!
Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική απο την προπαγάνδα τους!
Συμβουλή 2: Aκολουθώ τις εξελίξεις απο τους bloggers,το καλό ράδιο και τα πρακτορεία ειδήσεων μόνο  απο το ΙΝΤΕRNET!
Συμβουλή 3: Δεν τρώω τον φόβο και τις απειλές τους για την επόμενη μέρα(πιστέψτε με θα είναι πολύ καλύτερη χωρίς αυτούς!)
Συμβουλή 4: Aναγνωρίζω ότι αυτή τη φορά το μήνυμά μου είναι στρατηγικής σημασίας και θα έχει μέσα όλη την πίκρα που μου φόρτωσαν αλλά και την ελπίδα για κάτι απο παλιά που θέλω απο παλιά να μοιραστώ με όλους τους συμπολίτες μου...
Συμβουλή 5: Διαπιστώνω ότι με την στάση μου συμπνέω με όλους τους πραγματικούς ευρωπαίους πολίτες που εξεγείρονται για το πώς θέλουν το κόσμο τους πραγματικά και λέω: Προσπαθώ ουσιαστικά!
Συμβουλή 6: Δεν επιτρέπω σε οικονομικούς δολοφόνους να με υποδουλώσουν και να αφαιρέσουν κάθε προοπτική να ζήσουν τα παιδιά μου, οι γονείς μου, τα εγγόνια μου και όλοι μου οι φίλοι σε ένα Ελέυθερο κράτος!
Συμβουλή 7: Αναζητώ την αλήθεια, θυμάμαι όλους αυτούς που με κορόιδεψαν, που με παρέσυραν και υπόσχομαι στον εαυτό μου να είμαι πιο προσεχτικός πια με τις επιλογές μου ωριμάζοντας πλέον ως πολίτης, δραπετεύοντας απο το ΕΓΩ στο ΕΜΕΙΣ!
Υπόσχομαι να παραμερίσω τις διαφορές μου με τους συμπολίτες μου και να σχεδιάσω ένα καινοτόμο και ριζοσπαστικό σύστημα διαβίωσης που να σέβεται τον άνθρωπο και την φύση.
Συμβουλή 8: Ψηφίζω για όλους όσοι αυτοκτόνησαν και το αίμα τους κυλάει στα όνειρά μου και στοιχειώνει την καθημερινότητά μου.
Συμβουλή 9: Τιμώ όλους αυτούς που πεινάνε, πονάνε, ζητιανεύουν, παρακαλούν και ζουν στην ανέχεια και που το βλέμμα τους με διαπερνά απορημένο για το αν θα υπάρχουν την επόμενη ημέρα.
Συμβουλή 10: Tέλος, ελπίζω να ξυπνήσω μια μέρα και να αναπνέω τον αέρα της Ελλάδας ΜΟΥ, να νοιώθω νικητής που έκανα ότι μπορούσα ν'αλλάξω τα πράγματα, να χαίρομαι που είμαι ρομαντικός και αποκήρυξα την ψευδο-αξία των χρημάτων τους και ότι πάλεψα να σταθώ φάρος των ιδανικών και της ιστορίας των Προγόνων μου στην εξέλιξη της πατρίδας μου και ολόκληρης της Ανθρωπότητας!

(Απο το Χωνί που το κρατούσε ο Γιώργος Γαρτζούνης)



Αγαπημένοι μου φίλοι τιμήστε την εργατική Πρωτομαγιά 
με  καλή ψήφο...!

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Με λένε Καρυάτιδα και είμαι Ελληνίδα!


Γειά σας!
Με λένε Καρυάτιδα και είμαι Ελληνίδα!
Γεννήθηκα στην Ελλάδα και εκεί βρίσκονται οι υπόλοιπες πέντε αδελφρές μου!
Όταν η χώρα μου ήταν σκλαβωμένη, κάποιος λόρδος βρήκε την ευκαιρία να με απαγάγει και να με πάει μακριά,  σε μια βροχερή χώρα.
Μ'έχουν σ'ένα μουσείο που δεν έχει παράθυρο στον καταγάλανο Αττικό ουρανό  και στο χρυσό ελληνικό ήλιο μου!
Ζω σ'αυτή την ανήλιαγη γωνιά της γης εδώ και 206 χρόνια!
΄Εχω υποστεί κάθε είδους βανδαλισμό, πρώτα απ' τον ίδιο τον απαγωγέα μου, που για μεγάλο χρονικό διάστημα μ'είχε κλειδωμένη σ' αποθηκευτικά, γεμάτα υγρασία και κάρβουνο παραπήγματα, έως ότου καταφέρει να με πουλήσει στην Βρεττανική κυβέρνηση και μετά απ' ανίδεους ανθρώπους που προσπάθησαν, υποτίθεται, να καθαρίσουν τους λεκέδες αποχρωματισμού στο μαρμάρινο πεντελικό κορμί μου αλλά το μόνο που κατάφεραν είναι να βγάλουν την μελόχρωμη πατίνα της εμφάνισής μου!
Μ'αρέσει να πίνω ούζο δίπλα στην ακροθαλασσιά και να κολυμπώ στα καταγάλανα νερά των 6000

ελληνικών νησιών, ν'εκφράζω την χαρά μου μ'ενα ΟΠΑ και την λύπη μου μ΄ένα ζειμπέκικο, μα όλα

                                αυτά τα έχω στερηθεί εδώ που με κρατούν αιχμάλωτη!
Αγαπώ την πατρίδα μου, που μ΄έμαθε ν'αναζητώ την γνώση μέσα απ' την επιστήμη, που μ'έμαθε να ζω ελεύθερα και να τολμώ να φτάσω το ανέφικτο...
Αγαπώ την πατρίδα μου, που μ'έμαθε να κάνω την ζωή ταξίδι και να απολαμβάνω κάθε στιγμή της σαν να είναι η τελευταία.
Πιστεύω στα ιδανικά της φυλής μου που είναι η ελευθερία, η δημοκρατία, η αξιοκρατία και η αδελφοσύνη των λαών και δεν φοβάμαι να διαδηλώσω και να τα υπερασπιστώ!
Θέλω να επιστρέψω στην πατρίδα μου τώρα  περισσότερο από κάθε άλλη φορά γιατί η χώρα μου αυτή την στιγμή λοιδορείται, ξεπουλιέται και αγοράζεται, όπως ακριβώς πουλήθηκα και αγοράσθηκα κι'εγώ παράνομα...
Είμαι η Ελληνίδα κλεμμένη Καρυάτιδα, δεν το ξεχνώ και καταλάβετε πως δεν μπορείτε να με μεταλλάξετε!
Είμαι η μοναχική βασανισμένη Καρυάτιδα και παρακαλώ να μ'ελευθερώσετε για να γυρίσω σπίτι μου!
Ευχαριστώ... ευχαριστώ!



Hello!
My name is Caryatid and I'am Greek!
I was born in Greece, where the rest of my five sisters live.
When my country was enslaved, one Lord took the opportunity to kidnap me, long away in a rainy country and now i am locked in a museum where there isn't any window to the blue Attic sky and to my unique  golden greek sun!
I' ve been living in this sunless corner of  land for 206 years!
I have suffered from any kind of vandalism, first from my kidnapper, who locked me for a long time in a warehouse full of moisture and coal an then  i sold out to the British goverment.
After i suffered from some unskilled people, who tried to clean the discolored stains from my Pentelic marble body, but the only thing that have managed was to take out my melochrom patina of my appearance!
I like to drink ouzo by the sea, to swim in the blue waters of the 6000 greek islands, i like to express my pleasure with an OPA voice, and my sadness with zeibekiko dance, but i have missed all these, because of my captivity!
I love my country, who taught me how to seek for the Knowledge through science, who taught me how to make life journey and to enjoy every moment of it as if it is the last!
I believe in the ideals of my race, that is: Freedom, Democracy, Meritocracy,Isokratia and the Brotherhood of nations and I'am not afraid to protest,to demonstrate, to defend them..!
I want to go back to my home, now more than ever, because my country right now is taunted and sold just like i was illegally...
I am the stolen Greek Caryatid, i don't forget that and you have to understand that you cannot change or transmute me!
I'am the lonely and troubled Caryatid and i want to be free to go home!
Thank you...Thank you!

ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ
(του Άρη Άλμπη)
Εμπόροι μάς αρπάξανε μια κόρη ζηλεμένη
και την κρατούν αιχμάλωτη κλέφτες πολιτισμένοι.
Την ψάχνει όφις οικουρός, τρίτος πια ο αιώνας,
Ερεχθηίδα θάλασσα σείει ο Ποσειδώνας,
αναστενάζει ο Κέκροπας, οδύρεται η Έρση,
η Πάνδροσος μοιρολογεί, η Άγραυλος προσμένει.
Την καρτερούν οι αδερφές που μένουνε θλιμμένες,
Καρυάτιδες με τ’ όνομα, κι οι έξι ξακουσμένες.
Τα πέπλα, τα κιονόκρανα αριστοσμιλεμένα,
τα μακριά τους τα μαλλιά λεπτοτεχνουργημένα.
Αθάνατά μας μάρμαρα των χιλιετηρίδων,
μέσα τους έχουν ζωντανό το πνεύμα των Ελλήνων,
αυτό το πνεύμα να σταθεί η νέα μας πυξίδα,
σαν πλοίο γοργοτάξιδο να πλεύσει η Πατρίδα.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Χτενίσματα του καλοκαιριού


Kομμώσεις στυλ: "Kαρυατίζειν"

 Oι γλύπτες  Aλκαμένης και ο Καλλίμαχος ήσαν οι δημιουργοί μας. 

Είκοσι πέντε (25) χρόνια τους πήρε μέχρι ν'ολοκληρώσουν εμάς και το σπίτι μας κι'αυτό γιατί το έργο τους ξεκίνησε σ'εποχή ειρήνης, μεσολάβησε πόλεμος(Πελοποννησιακός) και τελείωσε το τέλος του 5ου αιώνα Π.Χ.

Κάτω απο την καλλιτεχνική ματιά του αρχιτέκτονα Μνισικλή, χτενιστήκαμε με περίτεχνες πλεξούδες με τον τρόπο που συνήθιζαν οι θεραπαινίδες να πλέκουν την κόμη  των κυριών τους στις ιδιαίτερες εορταστικές μέρες.
 Οι υπόλοιπες πέντε αδελφές μου κι'εγώ, διαλέξαμε διαφορετικά στυλ χτενισμάτων, όλα όμως έχουν κοινά στοιχεία τις χαλαρές πιασμένες πλεξούδες που δένουν χαμηλά και τις ξεχωριστές πλέξεις που ξεκινούν ψηλά απο το μέτωπο και δένουν στεφάνι στο πίσω μέρος.


Αυτές έδεναν αρμονικά με τα κάνιστρα απ'άνθη που φέραμε στο κεφάλι όταν χορεύαμε γύρω από το άγαλμα της θεάς μας, της Καρυάτιδας Αρτέμιδος.


Τα μαλλιά μας είναι φυσικά σγουρά, γι'αυτό και σχηματίζονται φυσικές μπούκλες!

Ορισμένες απο τις αδελφές μου, προτίμησαν ν'αφήσουν ελεύθερες μερικές απ'αυτές να πέφτουν δεξιά κι'αριστερά, εγώ πάλι προτίμησα να τις δέσω όλες, ώστε να μη μ'ενοχλούν στις κινήσεις μου.
Μία καθηγήτρια της  Ιστορίας της Τέχνης του Φαίρφιλντ των ΗΠΑ παρατηρώντας τις κομμώσεις μας, σκέφτηκε να δοκιμάσει με τις μαθήτριές της τα χτενίσματα αυτά στα κεφάλια των μαθητριών της, ώστε ν'αποδείξει ότι τα χτενίσματά μας, γίνονταν πραγματικά στα κεφάλια των αρχαίων γυναικών της Αθήνας και δεν ήταν αποκυήματα της φαντασίας του καλλιτέχνη.
Πράγματι λοιπόν η Δρ.Σουάμπ, που ταξιδεύει συχνά στην Αθήνα και σχετίζεται με το Μουσείο της Ακρόπολης, φώναξε διακεκριμένες κομμώτριες, οι οποίες πειραματίστηκαν στα κεφάλια των φοιτητριών και ιδού τ'αποτελέσματα:
Koρίτσια του 21ου αιώνα μεταμορφώθηκαν σε κόρες του 5ου αιώνα Π.Χ. μέσα σε μία ώρα...όση χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί η προσπάθεια της κομμώτριας!


Πάρτε μαθήματα και όσες απ'εσάς διατηρείτε μακριά μαλλιά, τολμήστε τα χτενίσματά μας για το Καλοκαίρι που μας έρχεται..
Εμείς δυόμιση χιλιάδες χρόνια, κοιτάζοντας τον Παρθενώνα και την μοίρα της πόλης μας, στηρίζοντας την νότια πρόσταση του Ερεχθείου, δεν έχουμε αλλάξει την κόμμωσή μας.
Παραμένει το ίδιο εντυπωσιακή όσο και πρακτική στις δραστηριότητες της καθημερινότητάς μας!


Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

MAΪΜΟΥΔΟΚΡΑΤΙΑ

ΜΑΪΜΟΥΔΕΣ

 


«Μαϊμούδες» παντού!

 Στα πεζοδρόμια οι πραμάτειες έγχρωμων αφρικανών, περιμένουν τα λιγοστά ευρώ για να παρατείνουν τη δυστυχισμένη παραμονή τους στη χώρα μας.

 «Μαϊμούδες» παπούτσια πολυεθνικών δελεάζουν τους περαστικούς απλωμένα πρόχειρα σε απόκεντρες περιοχές, για να μη δίνουν στόχο. 

«Μαϊμούδες» φάρμακα προτείνονται ως λύση για το νοικοκύρεμα των ταμείων που κουρεύτηκαν «γουλί» κι αγωνιούν να πιάσουν το στόχο του μνημονίου. 

«Μαϊμούδες» κόμματα ζητούν την ψήφο, γιατί το χάος ελλοχεύει και «μαϊμούδες» πολιτικοί και πολιτικάντηδες πάνε κι έρχονται, μετεγγράφονται, τιμωρούνται και ξε-τιμωρούνται, επανεμφανίζονται μετά μακρά απουσία.

 «Μαϊμούδες»-οράματα, υποσχέσεις, συνθήματα, στηρίζονται στη λήθη, την άνοια, την παράνοια. Η υγεία-πρόνοια «μαϊμού», θερμοπαρακαλά ο πολίτης μην του τύχει κάτι, η παιδεία «μαϊμού» σε πτωματική αποσύνθεση, η πολυθρύλητη ανάπτυξη «μαϊμού» στηρίζεται στα ενεχυροδανειστήρια, που δίνουν σ εμάς τους νεότερους άρωμα κατοχικής Ελλάδος. 

Λογαριασμοί «μαϊμού», που περιλαμβάνουν μόνο τέλη, ελευθερία «μαϊμού», αφού η κοινωνική τρομοκρατία υφέρπει παντού
. Ο ορθολογισμός και η κοινή λογική «μαϊμού», υπαγορεύεται από καλά πληρωμένους υπαλλήλους, δημοσιογράφους, πολιτικούς και πνευματικούς «ταγούς», που ηγούνται σε κάποια απίθανα ινστιτούτα χάραξης πολιτικής. 

Κουλτούρα «μαϊμού», αναδυόμενη σε κιτσάτα πρωινάδικα και ένθετα κυριακάτικων φυλλάδων που πουλάνε τα φύλλα τους σε πλαστικές ζελατίνες, μην τυχόν παραπέσουν τα cds και τα διαφημιστικά τους ένθετα. «καλλιτέχνες» πρωταγωνιστούν με κριτήριο- τους γοφούς οι γυναίκες και τους κοιλιακούς οι άντρες. Ανθρωπισμός ή καλύτερα φιλανθρωπία «μαϊμού» αναμασά την καραμέλα της αλληλεγγύης μαζεύοντας κονσέρβες και ζυμαρικά για να φωτογραφηθούν οι φορείς κι οι οργανώσεις με φόντο άστεγους κι αναξιοπαθούντες. 
Αξίες και ιδανικά «μαϊμού», αφού αν μιλάς για πατρίδα είσαι εθνικιστής, αν μιλάς για δικαιοσύνη κομμουνιστής, για οικογένεια «μαμάκας», ενώ αν ενδιαφέρεσαι για το «πάμε στοίχημα» ή τις δυνατότητες του i-pad σαφώς πιο προχωρημένος... 

Η πίστη μας «μαϊμού», τώρα που κοινωνήσαμε όλοι τη Μ. Πέμπτη και νηστέψαμε με γαρίδες και καβουρόψιχα, η μόρφωση μας «μαϊμού» αγωνιά να βρει το μεταπτυχιακό που μας βολεύει, έστω κι αν δεν έχει διαβάσει δυο γραμμές απ τον Καζαντζάκη και δυο στίχους απ τον Καβάφη. Σε λίγο άλλη μια εξεταστική «μαϊμού» θ ανταμείψει τον καλύτερο ψιττακό (παπαγάλο) και θ ανατροφοδοτήσει την επιστημονική ανεργία και την προσεχή επιστημονική μετανάστευση. Κέντρα υποδοχής μεταναστών «μαϊμούδες» θα λύσουν το πρόβλημα και θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας (sic), ασφάλεια του πολίτη «μαϊμού», αφού μόνο θυμηδία προκαλεί η αναφορά της για το ρόλο που υποτίθεται πως αναλαμβάνει, δικαιοσύνη «μαϊμού», σίγουρα τυφλή αν όχι αόμματη, διανόηση «μαϊμού» πρωταγωνιστεί σε ριάλιτυ και παζαρεύει κονδύλια, οικογένειες «μαϊμούδες» ζουν συμβατικά με στόχο τον καθωσπρεπισμό και εξοβελισμό του συναισθήματος, αφού το παν σ αυτόν τον κόσμο είναι η «λογική»

. Μα οι «μαϊμούδες» δεν τελειώνουν εδώ. Δεν είναι μόνο «μέσα» είναι κι έξω. 

«Μαϊμούδες» σύμμαχοι, παζαρεύουν την ίδια σου την ύπαρξη σε ομόλογα και ρέπος, «μαϊμού» ιστορία που φωνάζει όσα θέλει και αποσιωπά ότι την ενοχλούν, «μαϊμού» παγκόσμια ανάπτυξη στηριζόμενη στον Τρίτο Κόσμο, στα παιδικά χεράκια που ράβουν το σήμα της nike σε σημείο ευδιάκριτο στο ρούχο ή το παπούτσι, που θα φορέσει ένα άλλο παιδί στην άλλη άκρη του κόσμου.
 «Μαϊμού»- ευτυχία που παρέχεται από ακριβοπληρωμένες ουσίες που σκοτώνουν τους νέους πριν καν καταλάβουν το πραγματικό της νόημα..και οι «μαϊμούδες» δεν έχουν τελειωμό. Κι όλες τους επιθετικές, επικίνδυνες, αρπακτικές κυκλοφορούν ελεύθερα στέλνοντας εμάς σ ένα πελώριο κλουβί, που πασχίζουμε να βγούμε.

 Μα τα «κλειδιά» σ αυτήν την περίπτωση τα χουν οι «μαϊμούδες», όχι εμείς!
Μ.ΤΖΑΝΑΚΗΣ

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Θα πιούμε έναν καφέ..?

Θέλω να πιω ένα καφέ...απολαμβάνοντας όλη την ιεροτελεστία του!

Να μετρήσω την ποσότητα του νερού, να βουτήξω το κουταλάκι στην καφετιά αμμώδη υφή του, να αναρριχηθεί το άρωμα να φτάσει και ν'αναστήσει τα φυλλοκάρδια μου

Μετά να γυρίσω το κουταλάκι στην λευκή ζάχαρη και να  το γεμίσω δυο φορές μ'αυτήν, γιατί τον προτιμώ γλυκό και βαρύ!
Σιγά-σιγά ν' ανάψω την φωτιά και ν'αφήσω το μπρίκι πάνω της να τον σιγοβράσει.
Δεν θα τους αφήσω μόνους, πάλι το κουταλάκι θα επέμβει και θα αναστατώνει το μείγμα, στην αρχή γρήγορα και μετά αφού θ'έχει ζαλιστεί, πιο αργά, πιο κυκλωτικά ώστε ν'απελευθερωθεί το άρωμα και να φουσκώσει ηγεμονικά.

Λίγο πριν γίνει η υπερχείλιση, θα το προλάβω θα το σηκώσω και από ψηλά θα το αφήσω να τρέξει στο φλυτζανάκι μου!

Γεμάτος φουσκάλες, έτοιμος ο καφές για ν'ακούσει κάθε είδους ιστορία, κάθε είδους εξομολόγηση...και στο τέλος αν τον σεβαστείς και τον γυροκαλοφέρεις ίσως σου μαρτυρήσει και τα μελλούμενα...

Ποιος θα πάρει την πρώτη  πρωινή ρουφηξιά και θα  μου πει την δική του ιστορία?

Σας περιμένω...









Τρίτη 10 Απριλίου 2012

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ αδέλφια...

Η σταύρωση ...

είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης, 


άλλον δεν έχει..! 


Εύχομαι καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σ'όλους σας!
Θα σας ξαναδώ μετά τις γιορτές.

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Η Ντίνα Κώνστα συναντά...την Σωτηρία Μπέλλου στο Θέατρο Κάππα


Ντίνα Κώνστα: "Βλέπω ένα φως στο τούνελ αλλά φοβάμαι πως είναι τα φώτα τρένου που έρχεται να μας πατήσει"





Ενσαρκώνοντας τη σπουδαία ερμηνεύτρια Σωτηρία Μπέλλου, η Ντίνα Κώνστα μιλά  για την παράσταση που πρωταγωνιστεί, τις ομοιότητές της με την αρχόντισσα του ρεμπέτικου αλλά και για την απογοήτευσή της από την Ελλάδα του σήμερα. Και του αύριο.

Κείμενο: Νίκη Ρωμανού

Ήσασταν ανέκαθεν θαυμάστρια της Σωτηρίας Μπέλλου;
"Βέβαια, από πάντα".
Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι από το ρεπερτόριο της ερμηνεύτριας;
"Το 'είμαι αητός χωρίς φτερά' του Χατζιδάκη που δεν το είχε στο ρεπερτόριο της αλλά το τραγούδησε μετά από την επιμονή του Γιώργου Παπαστεφάνου στην εκπομπή του και χάρις σ’αυτόν μου έμεινε για πάντα".
Σας ήταν ίσως πιο εύκολο να υποδυθείτε τη σπουδαία αυτή ρεμπέτισσα εφόσον την είχατε γνωρίσει από κοντά;
"Δεν την γνώριζα τόσο ώστε να με  επηρεάσει, αυτό που με βοήθησε ήταν η δωρικότητά της στη συμπεριφορά της και των τραγουδιών της".
Η παράσταση "πατάει" πιστά πάνω στο έργο της Σοφίας Αδαμίδου ή έχετε κάνει κάποιες προσθήκες/ αλλαγές μαζί με την Αθανασία Καραγιαννοπούλου;
"Το έργο γράφτηκε πολλές φορές κρατώντας τα στοιχεία του πρώτου κειμένου αλλά με πολλές  προσθήκες απ’τη βιογραφία της Μπέλλου και πληροφορίες που πήραμε από ανθρώπους που δούλεψαν μαζί της. Έγινε πολλή δουλειά για την επεξεργασία του κειμένου με την Αθανασία Καραγιανοπούλου ώστε να είναι άμεσος ο λόγος, αυθεντικός και τα τραγούδια της να ακούγονται ακολουθώντας την ψυχική της διαδρομή".
Φοβηθήκατε τον συγκεκριμένο ρόλο; Ήσασταν καθόλου επιφυλακτική για τις προκλήσεις της ερμηνείας αυτής;
"Ήταν ένα ρίσκο γιατί ο κόσμος την θυμάται και την ακούει αλλά και πρόκληση μαζί.  Κι’εμένα  μ’αρέσουν οι προκλήσεις".

  Πώς μπορεί ένας τέτοιος μονόλογος να απευθύνεται σε μια ευρεία γκάμα θεατών ανεξαρτήτως ηλικίας και μουσικού γούστου;
"Πιστεύω ότι οφείλεται στην προσωπικότητα και την πολύ ενδιαφέρουσα "εκτός των τειχών" ζωή της. Και αυτό το ακούω απ’τους νέους που έρχονται έχοντας ακούσει τα τραγούδια της και ενδιαφέρονται να μάθουν και για την ζωή της".
Στο παρελθόν έχετε "τρέξει" και εσείς στον στίβο της πολιτικής. Γιατί έχετε επιλέξει πλέον να απέχετε;
"Θέλω να είμαι ελεύθερη! Είμαι στην αριστερά αλλά δεν θέλω ταμπέλες. Δεν απέχω, άλλωστε πιστεύω ότι όλες μας οι πράξεις, οι επιλογές, οι συμπεριφορές είναι πολιτικές".
Πιστεύετε ότι η Ελλάδα σήμερα έχει ανάγκη από μεγάλες προσωπικότητες όπως ήταν η Σωτηρία Μπέλλου για να βγει από αυτό το κοινωνικό, αξιακό τέλμα;
"Ναι, σήμερα πιο πολύ από ποτέ. Πάντα στα δίσεκτα χρόνια η τέχνη είναι παρηγορητική".
Νιώθετε εξοργισμένη;
"Ναι! Eξαπατημένη και οργισμένη"!
Ποιος έχει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης; Οι "ξένοι" (ΕΕ, ΔΝΤ), οι πολιτικοί μας ή ο λαός που τους ψήφισε;
"Εμείς που πιστέψαμε σε ψεύτικα μεγάλα λόγια, που αποκτήσαμε πελατειακές σχέσεις με τα κόμματα, που διώξαμε μια δυναστεία και αποκλείσαμε μετά πολλές, που ζήσαμε ανέμελοι με δανεικά και οργώσαμε το χωράφι για να το βρουν έτοιμο οι ξένοι, να' ρθούν να σπείρουν την καταστροφή μας".
Βλέπετε κάποιο φως στο τούνελ;
"Ναι, βλέπω ένα φως στο τούνελ μόνο που φοβάμαι πως είναι τα φώτα ενός τρένου που έρχεται να μας πατήσει".
Βρίσκετε ομοιότητες στο δικό σας χαρακτήρα με εκείνον της Μπέλλου;
"Ναι, κάποιες. Στην ανάγκη να βασίζομαι στον εαυτό μου και να μην κάνω εκπτώσεις όσο μου  είναι δυνατόν. Και στο χιούμορ, γιατί είχε πολύ χιούμορ η Μπέλλου".
Σε ποιον θα αφιερώνατε το μεγάλο άσμα της Μπέλλου "Δε λες κουβέντα";
"Σ’αυτούς που κλείστηκαν στον εαυτό τους από απελπισία και δεν μιλούν και σ’αυτούς που σιώπησαν με τον θάνατό τους.....Και λείπουν".
Περιγράψτε μου τη Σωτήρια Μπέλου με δύο λέξεις.
"Ενδιαφέρουσα. Μοναδική".

Η Ντίνα Κώνστα πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Σωτηρία Μπέλλου-Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας", στο Θέατρο Κάππα, την οποία μπορείτε να απολαύσετε πληρώνοντας μόλις 11 ευρώ από 22.

ΠΗΓΗ: cosmo.g
r

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

Σαν σήμερα, πριν 50 χρόνια ακριβώς:
O κόσμος εντυπωσιασμένος  μιλούσε ακόμα, για την διαστημική βόλτα του αμερικανού αστροναύτη Τζων Γκλεν, που έκανε τον Φεβρουάριο του 1962 και μετά απο 11 προσπάθειες απογειώθηκε απο το Ακρωτήριο Κανάβεραλ, με τον πύραυλο Atlas κάνοντας τρεις φορές το γύρο της Γης σε λιγότερο απο πέντε ώρες, συζητώντας μέσω τηλεδιάσκεψης με το πλήρωμα του Διεθνους Διαστημικού Σταθμού(ΙSS)

  Πρόεδρος των Η.Π.Α:
               ήταν ο John F. Kennedy
  Ενώ o πρώτος γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος  της Σοβιετικής Ένωσης:
Ο Νικίτα Χρουστσόφ 

Λίγους μήνες αργότερα τον Οκτώβριο του 1962, οι δύο ηγέτες, θα έφταναν στο χείλος της απόλυτης πυρηνικής σύγκρουσης!
Την τελευταία στιγμή ο Κέννεντυ και ο Χρουστσόφ δείξανε την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση και δεν πατήσανε το κουμπί που θα οδηγούσε τον κόσμο στην καταστροφή!

Στην Ευρώπη, η πόλη του Φωτός είχε ένα στρατηγό Ντε Γκωλ να την οδηγεί, ενώ η  Ισπανία ασφυκτιούσε κάτω απο την μπότα του δικτάτορα Φράνκο.

Στην Μ.Βρεττανία,  στο Εaling Jazz Club, oι Μick Jagger και  Keith Richards συναντούν τον Brian Jones για πρώτη φορά και αρχίζουν να χτίζουν τον μύθο του συγκροτήματος
 " The Rolling Stones"
                       
                         Στην γειτονική Τουρκία πρωθυπουργός είναι ο   Ισμέτ Ινονού
ενώ
η μικρή Ελλάδα, με ανοιχτές ακόμα τις πληγές και νωπή την μνήμη του Εμφυλίου, έχει  Βασιλεύουσα Δημοκρατία
με μονάρχη-βασιλιά  τον Παύλο και πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή
που... κρατούσε "τας υποσχέσεις του":


Η Ελλάδα, αποκλεισμένη απο τις διεθνείς χρηματαγορές, λόγω του προπολεμικού χρέους της, βρίσκεται και πάλι σ'ασφυκτικό οικονομικό κλοιό εφ'όσον η αμερικανική βοήθεια διακόπτεται και οι Άγγλοι και Αμερικανοί ομολογιούχοι πιέζουν για ρυθμίσεις των παλαιών δανείων, ενώ το ίδιο τίθεται και ως προϋπόθεση για την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης της χώρας με την ΕΟΚ.
Η ελληνική κοινωνία και τα κόμματα διχασμένα ξανά, με αφορμή την επιστολή Ζαχαριάδη προς την ελληνική πρεσβεία Μόσχας με την οποία απευθυνόμενος στην Εισαγγελία Αθηνών ζητούσε να του επιτραπεί η επιστροφή του στην Ελλάδα, προκειμένου να δικαστεί για τα οκτώ κακουργήματα που τον βάραιναν, ανάμεσα στα οποία της ενόπλου ανταρσίας και απόπειρας καταλήψεως της εξουσίας με βίαια μέσα, της εσχάτης προδοσίας και αποσπάσεως μέρους της ελληνικής επικράτειας, αυτοδιαθέσεως δηλαδή της Μακεδονίας.
Κυβέρνηση και κόμματα  αλληλοκατηγορούνταν, η Αριστερά για άλλη μια φορά διχασμένη διατύπωνε νέες θεωρίες συνωμοσιολογίας και σύσσωμος ο Τύπος επί μία εβδομάδα μεταξύ 5ης και 12ης Απριλίου 1962 αφιέρωνε οκτάστηλα πρωτοσέλιδα.
Υπήρχε ξένος δάκτυλος; Τι και ποιος κρυβόταν πίσω από την επιθυμία Ζαχαριάδη;
Στον χορό δεν άργησαν να μπουν και οι πρεσβείες των ανατολικών χωρών στην Αθήνα.

Και ενώ όλα αυτά διαδραματίζονταν στη τότε πολιτική και οικονομική σκηνή, ο ελληνικός κινηματογράφος βίωνε τις καλύτερες μέρες του.























Το βιβλίο του Δημήτρη Ψαθά:" Εξοχικό κέντρο ο έρως" γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία με τίτλο "ο Ατσίδας" σε σκηνοθεσία Γ. Δαλιανίδη και πρωταγωνιστές τον Ντίνο Ηλιόπουλο, Παντελή Ζερβό και την Ζωή Λάσκαρη.
Ο Μανώλης Χιώτης έχοντας δίπλα του την Μαίρη Λίντα, εμφανίζεται και χαρίζει τις νότες του μπουζουκιού του με το τραγούδι:

Στο ελληνικό ραδιόφωνο ακουγόταν η φωνή της Πόλυς Πάνου να τραγουδά:
"Μεσ' την πολύ σκοτούρα μου", τραγούδι που εκτοξεύεται με επιτυχία στην
πρώτη θέση του top-ten των ελληνικών επιτυχιών((22.3.1962-30.4.1962)



ενώ στα νάιτ κλαμπς και τα  parties, που  έπαιρναν και έδιναν στην Αθήνα, η φωνή του Έλβις, αναστάτωνε με το:

Can't Help Falling In Love

και το: Good luck Charm


 Σε κείνη την  Ελλάδα λοιπόν, το  Σάββατο 7 τ' Απρίλη του 1962,στο
πρώτο μαιευτήριο που λειτούργησε  στην Αθήνα

η μικρή  Κάρυ πρωτοαντίκρυσε το φως του Αττικού Ήλιου
































































































































































































































































































































΄Εχω Ζήσει:
49 χρόνια / 11 μήνες / 24 ημέρες /
Χρόνια: 50,02
Μήνες: 600,26
Ημέρες: 18.257,95
Ώρες: 438.190,70
Λεπτά: 26.291.441,90
Aλλά ειλικρινά  πότε πέρασαν δεν τόχω καταλάβει!!!



Να με χαίρεστε και να σας χαίρομαι!