bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Ο ΕΡΑΛΔΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΖΥΡΑΝΝΑΣ ΖΑΤΕΛΗ

ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ:
"Και με το φώς του λύκου επανέρχονται"
 Ένα μυθιστόρημα γραμμένο σε δέκα ιστορίες, απο την ιδιαίτερη  συγγραφέα Ζυράννα Ζατέλη!

Ο αναγνώστης έχει την τύχη να μπει σ'έναν εραλδικό κόσμο, όπου οι άνθρωποι υπάρχουν σαν διαλυμένα είδωλα, τα οποία όλα μαζί εμπλέκονται στην συναρπαστική της αφήγηση μ' έναν θα λέγαμε αινιγματικό τρόπο!
Στο βιβλίο αυτό, που είναι και το πρώτο μυθιστόρημά της, αποδεικνύει ότι μπορεί κανείς να γράφει σαν να προσπαθεί να λύσει τα μάγια του κόσμου ή σαν να ξορκίζει τη λύση τους.
Όποιος, καταφέρει να διαβάσει τις πρώτες 30 σελίδες του και μάθει όλα "τα ονόματα του κόσμου"  της Ζατέλη, που φορές-φορές φαντάζει θρυλικός, έχει αγαπήσει την γραφή της και την πλοκή του μυθιστορήματος και ξεχνιέται μέσα στις 670 σελίδες του! 
Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους.
είναι ο γενικός τίτλος τριών αυτοτελών-όσο και σπονδυλωτών-μυθιστορημάτων, ας πούμε μιας τριλογίας:
Α΄Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΗΡΘΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ
Β΄ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ
Γ΄ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΟΝΟΜΑ
Στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας,αποτελούμενο απο 720 σελίδες, ο αναγνώστης χάνεται στην παράξενη αφηγηματική της τέχνη και στο λεξιολογικό της θησαυρό!
 Οι ιστορίες εξελίσσονται περίπου στην μετά- εποχή της  Π.ΔΕΛΤΑ σε χωριά της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Αναφέρονται μόνο σε "ασθενείς"ψυχές, που ατενίζοντας το κενό είδαν τα πάντα, και μαζί το ανείπωτο υπόλοιπο!

  Τα πρόσωπα του έργου ζούν μονίμως σε κατάσταση ταραχώδους πυρετού, ο οποίος διακόπτεται απο τα σκιρτήματα μιας υπεσχημένης κάθαρσης, για ιστορίες όπου ο θάνατος, ο έρωτας και η παιδική ηλικία πρoβάλλουν σ'όλες τους τις μεταμορφώσεις απο τις πλέον αινιγματικές ή ανησυχαστικές ως τις βαθιά λυτρωτικές!  
Ο μικρός Ζάφος, ο πολυταξιδεμένος Σέρκας, ο αμίλητος Ντάφκος, η μικρή μάγισσα Ζήνα και η υπομονετική Ελένη μ'ένα πλήθος ακόμα δευτερευόντων προσώπων που συμπληρώνουν ένα ολόκληρο χωριό φτιαγμένο απο μια οικογένεια, θα σας κρατήσουν συντροφιά και το έντονο ενδιαφέρον σας μέχρι την τελευταία του σελίδα.
Στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας, και μέσα στις 770 σελίδες του, ο αναγνώστης ξαφνιάζεται...

Όποιος πίστεψε ότι οι νεκροί του πρώτου βιβλίου, είχαν πεθάνει διαψεύστηκε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όταν γύρισαν όλοι "οι άσωτοι".
Καταβεβλημένοι εν ζωή, απο τα στοιχεία της φύσης, απο πάθη και έρωτες που δεν τους σήκωνε η πάνω μεριά της γής, τίναξαν απο τον γιακά τους τα χώματα και επέστρεψαν θριαμβικά, για να δειπνήσουν όπως άλλοτε με τους ζωντανούς!
Μέχρι που η ήρθε η σεβαστή εκείνη ώρα να ημερέψουν και να κρυφτούν ξανά ώς ώφειλαν στα σκοτάδια...
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν στο βαθύσκιωτο βλέμμα της Λεύκας, που αργότερα θα επιλέξει ως αληθινό της ψευδώνυμο το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους.
Η μικρή ελαφίνα θα μεταμορφώνεται λίγο-λίγο σε γυναίκα, πάντα αινιγματική και προορισμένη να μιλά στις ψυχές με την πένα της , περιφρουρώντας και μαζί απεικονίζοντας ανείπωτα μυστικά..
Λίγα λόγια για την συγγραφέα:
Γεννήθηκε το 1951, στον Σοχό Θεσσαλονίκης. Σπούδασε θέατρο στην Αθήνα, μα δεν ασχολείται παρά μόνο με το γράψιμο. Η περσινή αρραβωνιαστικιά είναι το πρώτο της βιβλίο με διηγήματα(1984) Το 1993 έγραψε το και με το φώς του λύκου επανέρχονται(κρατικό βραβείο μυθιστορήματος 1994), ενώ το 2001 εκδόθηκε το  "ο θάνατος ήρθε τελευταίος", πρώτο μέρος της τριλογίας
.Με το "παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους ήρθε το (κρατικό βραβείο Μυθιστορήματος 2002). Το 2005 και 2006 ακολούθησαν τα: "ο δικός της αέρας" και "οι μαγικές βέργες του αδελφού μου"
Βιβλία της μεταφράστηκαν και κυκλοφορούν στην Γαλλια, Γερμανία, Ιταλία,Ολλανδία, Σερβία και Λιθουανία.
Απο το 1981 ζει μεταξύ Ελλάδας, Γαλλίας και Πορτογαλίας.

Κλείνω με μια πρόταση που ξεχώρισα απο τα παραπάνω βιβλία:
"Nα του πείς, πως η νιφάδα του χιονιού είναι τέλεια,
μα ο άνθρωπος δεν είναι!"



2 σχόλια:

Roadartist είπε...

Αναμφισβήτητα η Ζατέλλη είναι μια από τις ευφάνταστες, και ξεχωριστές λογοτέχνιδες μας.
Βλέποντας την, σαν ξωτικό.. σκέφτομαι πως κρίνουν μερικούς ανθρώπους δίχως να τους ξέρουν πραγματικά. Γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να εισχωρήσουν καν στον κόσμο τους.. Δεν χρειάζεται όλοι να είναι ίδιοι με όλους.. Ευτυχώς που υπάρχουν τέτοιες μορφές ακόμη δίπλα μας. Καλημέρα σου!

kariatida62 είπε...

Mπράβο Roadartist,τάπες όλα αντί για μένα!
Πόσο χαίρομαι όταν ανακαλύπτω κι'αλλους ανθρώπους, που τους αρέσουν τα ίδια με μένα και νοιώθουμε τα ίδια συναισθήματα!
Η Ζατέλλη είναι πράγματι μια συγγραφέας που μπαίνει σε ένα χώρο παραμυθένιο σχεδόν νεραιδένιο...παντρεύει την πραγματικότητα με τον θρύλο και ο αναγνώστης μαγεύεται ταξιδεύει, γεννά εικόνες με το μυαλό του και χάνεται...στο δάσος των μυστηρίων της!
Σχεδόν σε κάθε ανάρτησή μου και ανάρτησή σου σε γνωρίζω καλύτερα και βλέπω ότι πορευόμαστε σε παράλληλους δρόμους!
Κυριακάτικα φιλιά!