...ραντεβού στην Ομόνοια!

"Ποιος έχει λόγο στην Αγάπη,
ποιος κρατάει την ευθύνη, ποιος κρατάει τα κλειδιά της..."

Ακούω τον Πλιάτσικα να τραγουδά και σκέφτομαι πως η κοινή αγάπη για την πόλη που μας γέννησε και μας μεγάλωσε, έδεσε εμένα και την blogger Roadartist, σε μια συνάντηση που σκοπό έχει την περιήγηση της Αθήνας!
"Ραντεβού στην Ομόνοια", της έγραψα και έφυγα αμέσως αγχωμένη όπως πάντα, κυνηγημένη απο τον μόνιμο διώκτη μου, τον χρόνο...
Βιάστηκα ως συνήθως κι'έφτασα 150 χρόνια νωρίτερα απο την μικρή μου φίλη στην  πλατεία  που συγκεντρώνει τους έξι κεντρικούς δρόμους της πόλης.
 Φαντάζει γραφική!

Μου είπαν πως  το 1833, όταν οι αρχιτέκτονες Κλεάνθης και Σάουμπερτ την είχαν σχεδιάσει ως ορθογώνια, η επίσημη ονομασία της ήταν πλατεία Ανακτόρων.

Σχεδίαζαν εκεί να χτίσουν τα Ανάκτορα με θέα την Ακρόπολη και όλα τα δημόσια κτήρια.
Το σχέδιο αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ και την επόμενη χρονιά  το 1834 ανετέθη στον αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε η αναθεώρησή του.  Το νέο σχέδιο προέβλεπε τη δημιουργία μιας μικρής κυκλικής πλατείας η οποία είχε πάρει το όνομα του βασιλέα Οθωνα ως πλατεία Οθωνος. Και αυτό όμως δεν εφαρμόστηκε. Το 1849 με βασιλικό διάταγμα η πλατεία παίρνει σχήμα ορθογώνιο.

 Τέλος το  1863  βαφτίζεται  με το σημερινό  της όνομα, ως  σύμβολο ενότητας των αντιμαχόμενων πολιτικών πλευρών μετά την εκθρόνιση του Οθωνα.

Στα τέλη του 19ου αιώνα ντύνεται με πράσινο χαλί, δενδροφυτεύεται , στο κέντρο της κατασκευάζεται πολυγωνική εξέδρα μουσικής και από το 1877 φωτίζεται με λάμπες φωταερίου!

 Το 1880 γίνεται αφετηρία του ιπποσιδηροδρόμου. Το 1895 δημιουργείται ο σταθμός του τρένου Αθηνών - Πειραιώς.

Το 1930 γίνεται  εξ'ολοκλήρου κυκλική.
Κατασκευάζονται τότε στο κέντρο της περίπτερα για τους ανθοπώλες και λειτουργεί ο νέος σταθμός του ηλεκτρικού πλέον τρένου.

Μεγάλα και καλά ξενοδοχεία, όπως το «Μπάγκειον» και ο «Μέγας Αλέξανδρος», με πολλά καφενεία και κέντρα διασκέδασης κτίζονται γύρω απ'αυτήν!

Μικροπωλητές, πάγκοι κουλουρτζήδων, καστανάδων και αργυραμοιβών μόνιμες φιγούρες στις γεμάτες εμπορική ζωή γωνιές της..
Στην μεταπολεμική Ομόνοια, πλανόδιοι φωτογράφοι απαθανατίζουν συχνά διερχόμενα ερωτευμένα ζευγάρια, παρέες ξένοιαστων νεαρών κοριτσιών και βιαστικών περαστικών...μοναδικά αντιπροσωπευτικά τεκμήρια του ύφους της εποχής ! 
H λαίλαπα του Εμφυλίου,φέρνει πλήθη μεταναστών!
Ενεχυροδανειστήρια, μικρομαφίες, παπατζήδες, καφενεία,πιάτσες για περιστασιακούς οικοδόμους, φτηνά ξενοδοχεία και εστιατόρια κάνουν την εμφάνισή τους, γύρω απ'αυτήν σ'ένα ατέλειωτο γαιτανάκι...
Το άρωμα του καφέ απο το καφεκοπτείο ΛΟΥΜΙΔΗ,στα Χαυτεία πληθωρικό, διάχυτο να  θυμίζει μαγεμένες εικόνες ράθυμων αγάδων παραμυθάδων...

Η μεγάλη αναδιάταξη της πλατείας έρχεται το 1960, όταν ξηλώνονται  τα τραμ και αλλάζει πάλι η φυσιογνωμία της.

Προστίθεται το εντυπωσιακό της συντριβάνι,σαν μια φιλόδοξη προσπάθεια να φτάσει τις φοντάνες του εξωτερικού  σ'αίγλη και φήμη!
Το 1961 ένα εννιαόροφο κτήριο κάνει την εμφάνισή του, επί της πλατείας Ομονοίας και 3ης Σεπτεμβρίου 1, σαν ξενοδοχείο ΟΜΟΝΟΙΑ.
(Θαρρώ πως πρόκειται για το ίδιο εννιαόροφο κτήριο που άλλαξε χρήση το 1998 μετασκευάστηκε πλήρως σε πολυκαταστήματα Χόντος και έγινε ο καθημερινός παράδεισος των γυναικών..)


Στην πορεία  έρχονται καινούργιες αλλαγές..

Την δεκαετία  του '80  ένας αλλιώτικος αθλητής με γυάλινο σώμα, έρχεται να την στολίσει στην θέση του χαρακτηριστικού συντριβανιού της.
Φοινικόδενδρα φυτεύονται ολόγυρά του για να χαρίσουν σκιά εξωτική..

Ο δρομέας του Βαρώτσου θα φιλοξενηθεί μόνο για λίγα χρόνια στο πράσινο χαλί της, έως ότου οι εργασίες της κατασκευής του μετρό τον αναγκάσουν να  μετακομίσει, με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψει όταν οι εργασίες περατωθούν...Μια υπόσχεση που παραμένει υπόσχεση όμως ξεχασμένη!

Στις αξημέρωτες νύχτες της γλετζέδικης Αθήνας, κοντοστέκουν οι ξενύχτηδες για ν'αγοράσουν τα "φρέσκα νέα" απο τις φυλλάδες του έντυπου τύπου, που πουλιέται στα περίπτερα και στους πάγκους
Καθιερώνεται στέκι για τον πανηγυρισμό των φιλάθλων της ιστορικής ομάδας της πόλης του Παναθηναικού.

Γίνεται αφετηρία όλων των πολιτικών διαδηλώσεων που λαμβάνουν μέρος στη ζωή της πρωτεύουσας...

Οι  Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, την αναγκάζουν σε μια τελευταία  ανακαίνιση.

Οι επίδοξοι σχεδιαστές της κατάφεραν να τετραγωνίσουν τον κύκλο της! Μια αλλαγή που άλλαξε τις συνήθειες μιας ζωής για τους Αθηναίους, καθώς οι κυκλοφοριακές μεταρρυθμίσεις που επέφερε ο τετραγωνισμός της πλατείας ήταν τεράστιες.
Ο σκοπός της μετατροπής της έγινε, είπαν, για την αναβάθμιση της περιοχής και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Ήλπιζαν ακόμη, (αστείο ακούγεται) και στην μείωση του κυκλοφοριακού προβλήματος.
Η ώρα πέρασε και έφτασε στο σήμερα της πλατείας, η οποία έχει πια μετατραπεί ουσιαστικά σε οδικό κόμβο, δεν λειτουργεί πλέον ως πλατεία...λες και έχει αποκοπεί από την ιστορία της!
Έδωσα ραντεβού στην πιο κεντρική πλατεία της Αθήνας και φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να συναντήσω την φίλη μου... η πλατεία και πάλι έχει αλλάξει όψη!
Μα νάτην!  Μου φαίνεται πως η Roadartist έρχεται....!








..