ΜΙΑ ΤΡΕΛΛΗ-ΤΡΕΛΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Διαβάζω:
 Eν μέσω αντιθέσεων κινήσεων τακτικής και διαρκών αλλαγών γραμμής προχωράει η Ε.Ε. στην διαμόρφωση της τελικής της απόφασης για το ελληνικό χρέος στις 24 Ιουνίου

.
Η Γερμανία έχει αλλάξει στάση άλλη μία φορά. Μόλις στις αρχές της εβδομάδας αποδέχθηκε ότι η λύση είναι η παροχή επιπλέον βοήθειας.
Μέχρι πρότινος επέμενε ότι πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με τον ιδιωτικό τομέα να αναλαμβάνει μέρος του κόστους.

Η Γαλλία είναι εναντίον της αναδιάρθρωσης και υπέρ της παροχής επιπλέον βοήθειας στην Ελλάδα.
Η θέση της εναντίον της αναδιάρθρωσης σχετίζεται με το γεγονός ότι οι γαλλικές τράπεζες είναι οι πιο εκτεθειμένες στο ελληνικό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, αλλά και στο δημόσιο χρέος των υπολοίπων χωρών που έχουν προβλήματα(Ιρλανδία,  Πορτογαλία,  Ισπανία)

 Ολλανδία και Φιλανδία κρατούν την πιο σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα.

 Και στις δύο χώρες υπάρχει έντονη κοινωνική αντίδραση να δοθούν κι'άλλα χρήματα στις χώρες του νότου.

Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία, χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα προσπαθούν να διαχωρίσουν την θέση τους απο την Ελλάδα και να τονίσουν ότι η Ελληνική περίπτωση δεν έχει σχέση μ'αυτούς.

Οι Ιρλανδοί τονίζουν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν οι τράπεζες τους και τώρα το έλυσαν, οι Πορτογάλοι ότι έχουν πρόβλημα με το έλλειμμα κι'όχι με το χρέος(το κρατικό χρός της Πορτογαλίας κινείται στο 83% του ΑΕΠ) κι'ότι με τα μέτρα που έλαβαν έχουν αποφύγει την χρεωκοπία και οι Ισπανοί επίσης δεν θέλουν καμμία συσχέτιση με την Ελλάδα και διαβεβαιώνουν ότι τα προβλήματα που έχουν με τις τοπικές τράπεζες αντιμετωπίζονται ύστερα απο μέτρα που ελήφθησαν έγκαιρα.
Οι εκπρόσωποι των παραπάνω χωρών έχουν επικρίνει έντονα έλληνες υπουργούς λέγοντας : "μας παίρνετε στο λαιμό σας μ'αυτά που γίνονται στην χώρα σας".
Εχουμε  και τα δύο μέτωπα:
To μέτωπο του ευρωομολόγου υποστηριζόμενο απο κείνους που έχουν πιο ευρωπαική και όχι στενά εθνική λογική με επικεφαλής τους Βέλγους που ενώ δεν διατρέχουν άμεσο κίνδυνο, έχουν όμως υψηλό δημόσιο χρέος (98,6% του ΑΕΠ) και έχουν κάθε συμφέρον να μην επεκταθεί η κρίση.
Και  έχουμε και τους οπαδούς της δραχμής απο βρετανούς οικονομολόγους , Γερμανούς συντηρητικούς πολιτικούς και αναλυτές, μέχρι αριστερούς διανοούμενους και κάποιους κύκλους στις Βρυξέλλες. Οι οπαδοί της δραχμής εξ αριστερών πιστεύουν ότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα πρέπει να συνδυαστεί με εθνικοποίηση των τραπεζών και με την εφαρμογή ενός διαφορετικού οικονομικοκοινωνικού μοντέλου. Ωστόσο ουδέποτε έχει τεθεί η πρότασή τους αυτή στο τραπέζι των επίσημων συζητήσεων της Ε.Ε.

Οπως καταλαβαίνετε η Ε.Ε είναι μια όμορφη ενωμένη ευτυχισμένη οικογένεια με πρόγραμμα, κοινό πολιτικό σχέδιο, στρατηγική και όραμα  !!!
  Και μέσα σ'αυτό το Ευρωπαικό  Αλαλούμ που απειλεί  με  προεκτάσεις στις παγκόσμιες οικονομίες η Ελλαδίτσα στην μέση σαν την Μπερλίνα!!!

Δεν περνάς κυρά Μαρία, δεν περνάς, δεν περνάς κυρία Μαρία δεν περνάς, ΠΕΡΝΑΣ!!!!

ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!