bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Καθημερινές ιστορίες...

 Στο τρένο Νο 2
Πάνω  απ'όλα η Ελένη είχε μάθει να περιφρουρεί αυτό που όλοι ονομάζουν προσωπική ιδιωτική ζωή!
Αν αυτή η ζωή βέβαια, γύρευε το κάτι, το διαφορετικό για ν'ανατραπεί συθέμελα δεν το είχε συνειδητοποιήσει μέχρι την στιγμή που άκουσε τον Θέμη να της λέει χαμηλόφωνα στο αυτί...

-Ελένη, τι όμορφη που είσαι απόψε! και αμέσως ύστερα: Aπόψε κερνάω, είμαι χαρούμενος γιατί βοήθησα σε μια  υπόθεση του γραφείου μ'αποτέλεσμα ν'αναλάβουμε το  νομικό τμήμα  μιας μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας...έχεις χρόνο να πάμε για έναν καφέ να στα πω?
Η Ελένη έμεινε να τον κοιτά σαστισμένη και χωρίς να σκεφτεί άκουσε την φωνή της να απαντά: Όχι σήμερα σήμερα δεν έχω χρόνο...
-Τότε αύριο, μεθ'αύριο πότε μπορείς? επέμενε εκείνος...
-Αύριο, αύριο ψέλλισε εκείνη δειλά, θα σχολάσω δύο ώρες νωρίτερα.
-Εντάξει τότε αύριο στις 6.00  θα σε περιμένω στην Βικτώρια και απ'εκεί θα πάμε σε μια ταβερνούλα που γνωρίζω στα Α. Πατήσια, να τσιμπήσουμε κάτι.
 Το τρένο είχε φτάσει στην Αγία Ειρήνη και η Ελένη σηκώθηκε μουδιασμένα να κατέβει..
-Καληνύχτα Θέμη. Καληνύχτα Ελένη!
Ο φρέσκος κρύος αέρας έπεσε ανακουφιστικός στο φλογισμένο της πρόσωπο!
Η φωνή του ακόμα χάιδευε το αυτί της: "Eλένη τι όμορφη που είσαι σήμερα!" ενώ στα μάτια της ήρθε απότομα η φιγούρα του συζύγου της καθώς θα την αντίκριζε σε λίγα λεπτά  στο καναπέ του σαλονιού, να την περιμένει ακούγοντας ειδήσεις.
Ήταν ένας άντρας σχεδόν συνομήλικος της Ελένης, σοβαρός...πάντα τυπικός στις υποχρεώσεις του  και σωστός απέναντί της.
Μάντευε ...πως ίσως κι'εκείνος μερικά χρόνια πριν, διατηρούσε σχέσεις έξω απο το σπίτι.
Όμως δεν το έκανε ποτέ φανερό. Ζούσανε θα μπορούσαμε να πούμε αρμονικά.
Και η κόρη τους ποτέ δεν τους είχε παρουσιάσει κάτι ιδιόμορφο, κανένα φοβερό σκαμπανέβασμα σ'όλη την μέχρι τώρα μαθητική και φοιτητική ζωή της. Ολα σ'αυτή την διαδρομή των χρόνων είχαν κυλήσει ήσυχα και ήρεμα... τώρα μάλιστα που το συλλογιζόταν απελπιστικά ήρεμα!

Την επομένη, όλη την  ημέρα  στο γραφείο, τα μάτια της κάθε μισή ώρα έψαχναν τους δείκτες του ρολογιού της.
Καθώς πλησίαζε η ώρα η ένταση άρχισε να την κυριεύει!
Στο τέλος έκλεισε τα βιβλία , πήρε το μικρό τσαντάκι με  το γυναικείο οπλοστάσιο μέσα σ'αυτό και τράβηξε για τον καθρέπτη της τουαλέττας του γραφείου.
Φρεσκάρισε τις μπούκλες των μαλλιών της, τόνισε την γραμμή των ματιών της, ζωντάνεψε το κραγιόν στα χείλη της, πρόσθεσε λίγο άρωμα κάτω απο τους λοβούς των αυτιών της, μια τελική ματιά στο καθρέφτη και σίγουρη πια για το αποτέλεσμα φόρεσε το παλτό της, τύλιξε μ'ενα υπέροχο τρόπο το γυναικείο κασκώλ γύρω απο τον λαιμό και με μια καρδιά  να χτυπά σε ξεχασμένους σκοπούς, έφυγε για να τον συναντήσει...
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά αισθάνθηκε  ότι πετούσε πίσω τα χρόνια της ένα-ένα, σκαλοπάτι και χρόνος!

Τον είδε να της κάνει νόημα μέσα απ'την  πόρτα του τρένου.
Η Ελένη δεν πέρασε μέσα, πέταξε και μπήκε!
Είχε κόσμο...πρώτη φορά έμεναν όρθιοι και οι δύο, ζουληγμένοι ακουμπώντας ηδονικά τη μέση, τους γοφούς, τις πλάτες, τα χέρια στον  κόσμο  γύρω τους που  συνωμοτικά θαρρείς κι'εκείνος τους πίεζε νάρθουν ακόμα πιο κοντά οι δύο τους!
Ήταν ψηλός ο Θέμης, την περνούσε ένα κεφάλι! Ασυνήθιστο για την Ελένη που πάντα έβλεπε τον σύζυγο στο ίδιο ύψος με τα μάτια της.
Για να δει όμως τα μάτια του Θέμη η Ελένη ανασήκωνε το βλέμμα,το σκαρφάλωνε για να τα φτάσει, να τα συναντήσει και αυτό ήταν πάλι κάτι το διαφορετικό για κείνη...
Εμεινε σιωπηλή και αμήχανη να τον κοιτά περιμένοντας ένα δικό του λόγο, μια πληροφορία για την συνέχεια της βραδιάς τους
Στην επόμενη κατεβαίνουμε της είπε και ένιωσε το χέρι του να περνά προστατευτικά γύρω απο την  μέση της αφήνοντας χώρο να προηγηθεί.
Η ταβέρνα ήταν πολύ ζεστή και οικεία. Οι τοίχοι ζωγραφισμένοι με νερομπογιά γεμάτο μπεκρήδες μιας άλλης εποχής, στιχάκια παντού γραμμένα στους τοίχους, στις κολώνες, στις χαρτοπετσέτες


πάνω στο τραπεζι.
Η ζέστη του ξύλου και της πέτρας τριγύρω,   συμπλήρωναν την ατμόσφαιρα του μαγαζιού.
Ο Θέμης ανέλαβε γρήγορα να δώσει την παραγγελία και η κανάτα με το λευκό κρασί  ήρθε επιβλητικά πρώτη στο τραπέζι.
Τα ποτήρια γέμισαν και τσούγκρισαν για την χθεσινή επιτυχία του Θέμη!

 Η Ελένη ξεκίνησε να πίνει συντηρητικά, ακούγοντας προσεχτικά όσα της εξιστορούσε ο φίλος της.
Στο δεύτερο ποτηράκι και αφού είχαν δοκιμάσει τους πρώτους μεζέδες, άρχισε να ζεσταίνεται και έσκυψε στο μέρος του Θέμη: Eίναι υπέροχο, του είπε, με κάνει... με κάνεις και ξεχνιέμαι..!
-Απο τι? την πρόλαβε ο Θέμης
-Απο την άτονη ζωή μου! απάντησε εκείνη κι'ενιωσε όλο το αίμα να ανεβαίνει στα μάγουλά της.

Οι παρέες στα διπλανά τραπέζια άρχισαν να πληθαίνουν και η μουσική που μέχρι τότε ακουγόταν απαλά, ζωήρεψε.."τα ματόκλαδά σου λάμπουν", "χωρίσαμε ένα δειλινό"  και τα ποτήρια άδειαζαν, τα λεπτά της ώρας  περνούσαν και η Ελένη ξέχασε ό,τι άλλο υπήρχε στην ζωή της και την περίμενε...
Μπροστά της υπήρχε ο γοητευτικός Θέμης, ο λόγος του, το ενδιαφέρον του και η ελαφριά μεθυστική γεύση του κρασιού!
Ο Θέμης ανάμεσα στο "Γειά μας" "εβίβα" και "άσπρο πάτο" γέμιζε τα ποτήρια και όσο αυτά γέμιζαν τόσο λύγιζαν  μουδιασμένα τ' άκρα της Ελένης!


Εφυγαν, περασμένες δέκα.  Οι δυό τους πήγαιναν πλάι-πλάι. Είχε βγεί κι'ενα φεγγάρι ολόγιομο που θόλωνε ακόμα περισσότερο την παγωνιά.της νύχτας.


Δεν θυμόταν τίποτα άλλο, μόνο τα χέρια της πιασμένα απο το λουρί της τσάντας της, που αφέθηκαν μονομιάς, κάτω απο το δικό του άγγιγμα.
Πώς γύρισε η στιγμή, και τους βρήκε αγκαλιά να φιλιούνται μέσα στην παγωμένη νύχτα, δεν το κατάλαβε
-Άργησα είπε τρέμοντας και τραβήχτηκε απο την αγκαλιά του, άργησα δεν έπρεπε, επανέλαβε σαστισμένη...
-Μην ξεχνάς Ελένη, η ζωή είναι σκληρή αλλά και τρυφερή σαν λουλούδι.
Οσο γεύεσαι το μέλι του λουλουδιού αργεί ο δικός σου μαρασμός...

-Μα είμαστε παντρεμένοι Θέμη, δεν είμαστε μόνοι σ'αυτη την ζωή ! Τα παιδιά σου, η... κόρη μου!
-Οχι δεν είμαστε μόνοι, αλλά εγώ σε θέλω..! της είπε με παράπονο παιδιού.
-Ό,τι θέλουμε μπορούμε να τ'αποκτούμε με τόση ευκολία?
Ίσως κι'εγώ να... θέλω είπε πνιχτά, μα δεν μπορεί να τ'αποχτά κανείς όλα.! είπε και στριφογύρισε αμήχανα, με  δυσκολία την βέρα στο δάχτυλο, που απο τα χρόνια λες και είχε γίνει ένα με το κρέας.
Σ'αυτή την ηλικία δεν μπορώ να χωρίσω, δεν είμαι βέβαια ευτυχισμένη μαζί του, δεν τον αγαπώ πια αλλά...
-Μα ποιος σου μίλησε για χωρισμούς, την διέκοψε..έλα τώρα Ελένη κάνεις σαν πρωτόβγαλτη, κανείς δεν αγαπάει τον άντρα ή την γυναίκα του αρκετά, όλα είναι  μόνο μια γλυκειά συνήθεια!
Η ζωή όμως είναι μικρή και γρήγορη...φεύγει δεν περιμένει! Μόνο  κάπου-κάπου αναζητά  την ευτυχία σε μικρές στιγμές! Στιγμές μοναδικά απολαυστικές, όπως αυτές που περάσαμε εσύ και γω απόψε! Μόνο κοντά σου μπορούσα να γευτώ αυτή την λίγη ευτυχία και μόνο κοντά μου θα μπορουσες  και συ να την βρεις! Γιατί να την αφήσουμε  να χαθεί?
-Μα.... έκανε η Ελένη

Ενα δεύτερο όμως  φιλί αυτή την φορά πιο  φλογερό, ήρθε να σφραγίσει την τελευταία της πρόταση που χάθηκε στην ορμή του ατελείωτη...
-Είμαι τρελή,είμαστε και οι δυο τρελοί, είπε και κόλλησε αυτή τώρα το στόμα της στα χείλη του.

 Ενα ταξί σταμάτησε στην παραπάνω γωνία για ν'αφήσει ένα πελάτη.
Η Ελένη συνειδητοποίησε πως  δεν έπρεπε ν'αργήσει περισσότερο.
-Πρέπει να φύγω με περιμένουν...είπε και τραβήχτηκε απο κοντά του, όπως ξεκολλά η τσίχλα απο τα δάχτυλα
-Αύριο? την ρώτησε με τρελή ελπίδα. Πες μου αύριο? σχεδόν έτρεξε απο πίσω της....

 Ενα "Αύριο...." ακούστηκε ταυτόχρονα με το ξεκίνημα του ταξί καθώς έκλεινε η πόρτα.
Μα σαν να μην ήταν σίγουρος ...το "αύριο" ήρθε απο το ταξί της Ελένης ή απο την απέναντι παρέα των παιδιών που αποχαιρετούσε τ' ένα τ'άλλο?

Αύριο....αύριο στο τρένο θα  μάθω!
Μονολόγησε  χαμογελαστός ο Θέμης, ανάβοντας το τελευταίο τσιγάρο του πακέτου του!


ΤΕΛΟΣ







68 σχόλια:

kariatida62 είπε...

Θα προτιμούσα να μου αφήσετε στο σχόλιό σας την συμβουλή σας στην Ελένη
Τι να κάνει αύριο? Να πάρει τον συρμό των 8.00? χαχαχαχχαχαχαχχαχαχαχαχα!

magda είπε...

ΟΧΙ, κατηγορηματικά!
Πολύ ωραία την έκλεισες την νουβέλα με το ερωτηματικό!!!
Μπράβο σου Κάρυ μου, το Μαμούνι πρέπει να είναι πολύ περήφανο για σένα!!!
Φιλάκια

karfoma είπε...

Αυτοβιογραφικό μου φαντάζει…….αλλά μπα, μάλλον λάθος κάνω ε;

kariatida62 είπε...

@karfoma:Δηλαδή την Μιρέλλα Παπαοικονόμου, την κόβεις νάχει πάει και με τον πατέρα και με τον γιο και τον κουνιάδο? Τι ερώτηση είναι αυτή προς την συγγραφέα? χαχαχαχχαχαχαχαχα!
Ασε τις παρόλες και δώσε την συμβουλή σου στην Ελένη! Ορίστε μας...! :))

kariatida62 είπε...

@Magda: Ενα μεγάλο και κατηγορηματικό Oχι να μην πάει απο την Μάγδα!
Και γω είμαι υπερήφανη για το Μαμούνι μου Μάγδα!
Ευχαριστώ πολύ! χαχαχχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Το διήγημα πολύ καλό.Καλά γραμμένο,με ενδιαφέρον τέλος που σε αφήνει να το κλείσεις όπως θέλεις.

Για το ερώτημα της Καρυάτιδας τώρα τι να πω.Εγώ άνδρας είμαι, την συμβουλεύω να πάει αν θέλει.Βέβαια αν πήγαινε η γυναίκα του Θέμη σε ανάλογο ραντεβού ο Θέμης θα την χώριζε.Να μη πω χειρότερα.

Το ενδιαφέρον όμως είναι τι θα πουν όσες γυναίκες απαντήσουν.Θα βρεθεί γυναίκα που θα συμβουλέψει την Ελένη να πάει;Αυτό περιμένω να δω.

Μάχος

ღ oneiremataღ είπε...

λοιπόν κοίτα να δεις Μιρέλλα.... εεεεεε Κάρυ.... όχι όχι πως την είπαμε να δεις? Ελένη..........σε τούτον τον κόσμο πολλοί είναι οι "Μικροί μεγάλοι" που θα συναντήσεις και που φυσικά ότι κι αν κάνεις θα πουν απλά......"Γυναίκες"!!
για να μην γίνεις ίσως μια θρυλική "Αναστασία" πρέπει να τολμήσεις να ψάξεις για κείνο το "Παράθυρο στον ήλιο"....και πού σαι? βασικό έτσι να "Μη φοβάσαι τη φωτιά"....γιατί
θα ρθει κάποια στιγμή που θα καταλάβεις πως αν δηλώσεις απλά "Απών" τότε θα νιώσεις και πως "Λόγω τιμής" καμιά στιγγμή δεν πρόκειται να γυρίσει πίσω, μα ούτε και θα καταλάβεις πως κέρδισες κάτι απ την "ζωή που δεν έζησα"...τι κι αν πεις "Ουδέν πρόβλημα"... δεν είναι έτσι "Λένη" μου γιατί τίποτα δεν θα μπορέσει να αναπληρώσει τα χαμένα ή να νομίζεις πως καθάρισες με το να πεις "Όνειρο ήταν"..........η ζωή περνάει, καλά σου είπε, κοίτα να την προφτάσεις όσο σε παίρνει ακόμα..."Ιωάννα της καρδιάς" όχι λάθος, είπαμε Ελένη της καρδιάς!!
αυτά, δε λέω παραπάνω γιατί κι εσύ βιάστηκες να κλείσεις την ιστορία απ το δεύτερο επεισόδιο δηλ!!!...φιλάκια πολλά-πολλά, μεγάλη αγκαλιά Κάρυ μου

kariatida62 είπε...

@Μάχος:Kατ'αρχάς φίλτατε Μάχο η Καρυάτις σ'ευχαριστεί για τα καλή σου κριτική στο διήγημά της.
Αλλά εκείνη η συμβουλή σου μας μπέρδεψε λιγουλάκι...
Δεν καταλάβαμε να πάει η Ελένη ή να μη πάει? Αντρας είσαι και φαντάζεσαι τις στιγμές ευτυχίας που θα περάσει ο Μάχος, που είναι παντρεμένος(δις) και μάλιστα μ με παιδιά, φουλ στις οικογενειακές υποχρεώσεις.
Η Ελενίτσα απο την άλλη, γυναίκα είναι, σε πληροφορώ και γω ως γυναίκα που είμαι, ότι μπορεί να απολαύσει εξίσου καλά τις στιγμές ευτυχίας που φαντάζεσαι για τον Θέμη!
Και κείνη με οικογενειακές υποχρεώσεις ίσως όχι τόσες πολές όσες ο Θέμης!
Επομένως τι περιμένεις να δεις?
Εσύ να μας δώσεις ξεκάθαρη απάντηση!

Μάχο όχι πονηριές στην Κάρυ ε?

kariatida62 είπε...

@Ονειρέματα: Καλά είσαι φοβερή!!!
Με όλα τα έργα της απάντησες!
Φιλενάδα πετάει η ομάδα! χαχαχαχχαχαχαχαχα!
Φ Ο Β Ε Ρ Η !!!

karfoma είπε...

Με την ευχή μου Ελένη!

kariatida62 είπε...

Βαλτε κι'ενα λ στον Μάχο πιο πάνω, που πήδηξε απο την χαρά του και το πήρε το ποτάμι...:))

kariatida62 είπε...

@karfoma: Xαχαχαχαχαχαχαχααχαχα!
Παππούλη, εσύ θα την εξομολογήσεις μεθ'αύριο ή θα την στείλεις στον Άγιο...?

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΕΓΩ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΡΥ ΜΟΥ!
ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΟΝΗ ΖΩΗ ΤΗΣ!!!! ΣΥΖΥΓΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΧΑΡΑ!
ΕΓΩ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΝΗ. ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑΚΕΦΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΞΥΣΤΩ!
Η ΕΛΕΝΗ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΛΕΝΕΣ... ΕΧΟΥΝ ΧΡΟΝΟ, ΗΡΕΜΗ ΖΩΟΥΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟ ΤΟΥΣ....
ΕΣΥ ΑΜΕΣΩΣ, ΤΕΛΟΣ! ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΛΙΓΑΚΙ....
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!

kariatida62 είπε...

@Effie's Sweet Home Designs:
Eφη μου, προς Θεού! Εδώ λέμε όλοι την γνώμη μας σαν να την λέγαμε στην Ελένη που βιώνει όσα λέει το διήγημα πως βιώνει! Δεν λέμε για τους εαυτούς μας!
Τότε κι'εγώ που τα έγραψα θα πρέπει να υποθέσουμε πως είμαι η Ελένη?
Μην ακούς το Κάρφωμα, αφού είναι κάρφωμα καρφώνει...εγώ το ξέρω και δεν το παρεξηγώ!
Να πάει λοιπόν συμβουλεύει η Έφη!

υ.γ. Εεε! δύο επεισόδια είναι αρκετά...η Κάρυ έχει κι'αλλες δουλειές, με τον χαβά της Ελένης θ'ασχολείται? χαχαχχαχαχαχα!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Ελενίτσα κάνε ότι θέλεις και άσε την συγγραφέα στη ησυχία της!Δεν θα σου καταστρέψει εκείνη τη ζωή!
Οσα πάνε και όσα έρθουν στην παλιοζωή!
Εβίβα!
(ντίρλα η παλιόγρια!)


Η oneiremata ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ!

kariatida62 είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη: Ρε πετάει η γυναικεία ομάδα σας λέω....!
Η Οneiremata κόβει η Αντιγόνη ράβει...:))

Ανώνυμος είπε...

Την άποψη μου την είπα.ΑΝ (με κεφαλαία το "αν") περνά όπως λέει,ΑΝ της αρέσει ο Θέμης,ΑΝ έχει βαλτώσει,τότε να πάει.Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον άνδρα της έτσι;Όπως και για την γυναίκα του Θέμη.Τίμια πράγματα.

Θα ήθελα όμως να δω τι λένε οι γυναίκες.Είδα πάντως ενδιαφέρουσες απαντήσεις και αντιδράσεις μέχρι τώρα.

Μάχος

ElenaG είπε...

Ρε τι πάθατε με το Μάστορα...δε σας προκαμνουμε λέμε!!!!!

Τώρα για την Ελένη σου...τι δουλειά έχουμε μάνα μου σε ξένες υποθέσεις μου λες;

Η παλιόγρια αύριο κανόνα!!!ΧΑ!ΧΑ!!!

kariatida62 είπε...

@Μάχος: Kαλά άσε τον άντρα της Ελένης...σου είπε πως αυτός πήγε και γύρισε κιόλας!
Ο Μάχος ψηφίζει τιμιότητα! Να πάνε όλοι τους αν γουστάρουν...
Οι γυναίκες είναι ξεκάθαρες κ.Μάχο μας!
Τα αγοράκια δεν βλέπω να έρχονται να τοποθετηθούν!

kariatida62 είπε...

@ΕLENA G: Xαχαχα! Η Αντιγόνη στην νηστεία και στην προσευχή απ'αύριο! Για να μάθει να τα τσούζει...χαχαχχαχχαχαχαχα!

Η Ελένη να πάει να κουρεύεται..λέει η Ελενα και μεις να κοιτάμε την καμπούρα μας...σωστή η κορούα!!!

κιΤι έπαθε ο Μάστορας? Ακράτεια τον έπιασε κι'αυτόν?

Φιλάκια Ελενάρα μου! Καλή σου νύχτα!

Frezia είπε...

Αυτό ήταν όλο Κάρυ?καλά λένε τα
ωραία πράγματα δεν διαρκούν πολύ!
Ωραία η φράση κατεβαίνοντας τα
σκαλιά πετούσε τα χρόνια της ένα ένα!!!
Να πάει η Ελένη πάλι να συναντήσει τον Θέμη, αλλά όχι κρυφά από τον Αντρα της...
Καληνύχτα σε όλους!

Ανώνυμος είπε...

Κάρυ γειά σου,

Είπα μετά από πολύ καιρό, να αφήσω ένα σχόλιο. Ισχύει ο κανόνας μου, δεν αλλάζω την ρώτα που αρμενίζω, μια χαρά επικοινωνώ μόνο με σχόλια. Αλλά τι κανόνας θα ήταν χωρίς τις εξαιρέσεις που τον επιβεβαιώνουν ;

Να πάει η Ελένη, αν γουστάρει να πάει... και καλό της βόλι ! Χαχαχα

Να τον κάνει τον Θέμη να μη μπορεί να πάρει τα πόδια του μέρες (όχι πως θα τον χαλάσει αυτό) . Και να περάσει πολύ καλά, όχι ξενερουά καταστάσεις. Έντονα και παθιασμένα. Θα την κουνήσουν που θα την κουνήσουν την αχλαδιά... να πέσει και κανένα καφάσι αχλάδια κάτω ! χαχαχαχα

Πράγματι ενδιαφέρον δίλημμα. Φύγαμε λίγο με την ανάρτηση σου από τα σκ@τά που αντιμετωπίζουμε, γελάμε, πειραζόμαστε...
Ζούμε σε δύσκολους καιρούς, πολύ δύσκολους και λίγη τρέλλα χρειάζεται... Αλλιώς...
Ορίστε ! Άλλη μία αιτία για να πάει ! Αντι να πάρει για αγχολυτικό θα πάρει τον Θέμη !! χαχαχα

Το δίλημμα της Ελένης, δίλημμα ΠΟΛΛΩΝ παντρεμένων γυναικών, σε κάποια στιγμή της ζωής τους.

Έφυγα ! Φιλιάααααααα

kariatida62 είπε...

@FREZIA:Αμα σας λέω ότι πετάει η ομάδα, ξέρω τι λέω!
Ορίστε το Λουλουδάκι μου, λέει να πάει η Ελένη όχι στα κλεφτά! Να το πει και στον άντρα της να το ξέρει ο άνθρωπος να μην ανησυχεί! Αυτά είναι! Τίμιες και ξεκάθαρες εξηγήσεις...
Μη με περιμένεις απόψε αγάπη μου,θ'αργήσω γιατί τσίμπησα ένα "τεκνό" αλλο να στο περιγράφω κι'αλλο να τον βλέπεις! χαχαχαχχαχαχχαχαχα!
Γειά σου βρε Φρέζια...μ'εκανες και γέλασα απόψε!
Καλό βράδυ-Φιλάκια γλυκειά μου!

kariatida62 είπε...

@GIP: Δεν το πιστεύω!!!!!!!!!!!!
Η Ελένη έφερε κοντά μας τον Gipako μας!!!!
Θα τρελλαθώ απο την χαρά μου!!!!!!
Με τέτοιο δώρο που μας έφερε η Ελένη, έχει και την δική μου ευχή, να πάει και να ξαναπάει αν της αρέσει...χαχαχχαχαχαχχαχαχχχαχαχαχχαχαχα!
Γιωργάκη μου, αγαπημένε μου, τι κάνεις?
Ναι βρε Τζιπάκο μου, να σπάσει λίγο η μιζέρια μας, να ξεφύγει λίγο το μυαλό μας απο την μαύρη μας την τύφλα..!
Τι καλά που έκανες και ήρθες να μας δεις!
Φιλάκια πολλά και να προσέχεις!

dimitris είπε...

kariatida62 kαλημερα, καλα 7 η ωρα το απογευμα, παιζανε μπουζουκια?

Συνηθως στο πρωτο ραντεβου δεν πλακωνεσαι στο τζατζικι και μετα φιλια.

Αλλα αυτο το οπως η τσιχλα στα δακτυλα.

Την εκανε την π...... και θυμηθηκε οτι ισως ο αντρας της, ισως καποτε την ειχε κερατωσει, αλλα λογια για να ......στε.

Εντελει την ''βλεπω'' να το πνιγει το κουνελι.

Αυτος βιαγκρα, αυτη χαλαρωση, καθε πραγμα στον καιρο του και ο κολιος τον αυγουστο.

Κορυφαιο το Karfoma, σε διπλοκαρφωσε.

Ενταξει απο εμενα ας το παει το γραμμα, μακρια απο τον ..... μας...

kariatida62 είπε...

@Dimitris: Bρε Δημητράκη διαβάζεις το διήγημα ή διαβάζεις δικό σου σενάριο ?
Ποια μπουζούκια? Σε μια ταβερνούλα πήγαν να τισμπήσουν οι άνθρωποι...και να τα πούνε! Επαιζε και μουσικούλα...
Εξ'άλλου ο έρωτας απο το στομάχι ξεκινά, εσύ τα ξέρεις αυτά!
Καλά... εσύ τους 40ρηδες τους έχεις για βιάγκρα? Κατάλαβα...θέση για το Γ΄έχεις ψάξει, έχεις τακτοποιήσει?

Το καρφωματάκι, άδειο είναι να καρφώνει καρφιά στον αέρα...εσύ να μας πεις τι κάνεις!
Στέλνεις τα γράμματα να πάνε με την Ελένη? Κι'αν η Ελένη έχει σχέση με τον @@@@ μας? Το σκέφτηκες αυτό, που μου άρχισες αμέσως την αλληλογραφία? :P

dimitris είπε...

kariatida62, ενταξει, δεν ''ειπες'' οτι ηταν η μουσικη απο πικαπ, αλλα 7 η ωρα φαι, που ειμαστε ωρε στην Αμερικη.

Αν καταφερω θα πεθανω στο νησι, εδω εχει.....................πολυκοσμια και δεν εχει θεα, ακου στο Γ.

Το γραμμα να παει, οχι να μου το παει, βαζε τα γυαλια σου οταν διαβαζεις.

Ας κανει οτι θελει η σαρανταρα, αν και με παιδι φοιτητρια, πενηνταρα θα ειναι και κρυβει χρονια σαν την Βισση...

kariatida62 είπε...

Δημητρης: Δημητράκη θα με σκάσεις εσύ...!
Διάβαζε σωστά. Μίλησα για 40ρη και όχι 40αρα! Την βάρυνα με μια 10ετία παραπάνω την Ελενίτσα...
Ε τώρα...με το φαί! Απο τις δουλειές γυρνουσαν πήγαν να βάλουν μια μπουκιά να στυλωθούν!
Ρε σταμάτα να κολλάς σε ανούσια πράγματα, μου τόκανες το σενάριο μπαρμπούτσαλα! χαχαχχαχαχχχαχχαχχχαχαχα!
Τελικώς αποφάσισε, να το πάει το γράμμα ή να κάτσει στα αυγά της γριά γυναίκα και με κόρη της παντρειάς, που μου θέλει και ξενοπερπατήματα?
Αντί να φροντίζει για την προίκα της κόρης της, αυτή μου ντύνεται μου στολίζεται και τρέχει στα ταβερνάκια...
Εδώ θέλω να εστιάσεις την προσοχή σου, και όχι τι ώρα φάγανε αν είχε ζωντανή μουσική και αν έμοιαζε της Βίσση...
Α! ε? Ναι γειά σου ...της Βίσση έφερνε! χαχαχαχα!

photoioannina είπε...

Αγαπητή μου Καρυάτιδα πολύ όμορφα το έφτασες μέχρι εκεί. Άσε τη συνέχεια να τη φανταστεί ο καθένας μας όπως θέλει ή δώσε εσύ τη συνέχεια που θα επιθυμούσες, γιατί ..... "όπου λαούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει".

kariatida62 είπε...

@photoionnina:Καλημέρα φωτογράφε των Ιωαννίνων!
Χαιρομαι που σου άρεσε η ιστορία.
Βεβαίως και θ'αφήσω το τέλος της ιστορίας να τo δώσει ο καθενας με τον δικό του τρόπο!
Συμβουλες σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν χωρούν...ο καθένας κάτω απο συγκεκριμένες συνθήκες αντιδρά διαφορετικά.
Ευχαριστώ που ήρθες να συμμετάσχεις στο παιχνίδι μου. :))

Margo είπε...

Εβίβες μαζί με το Αντογινάκι μας χαχαχαα :-))

Να πας Ελενάκι μου, αυτά είναι που μένουν! χαχαχαα

Κάρυ είσαι ζουζούνι;-)

kariatida62 είπε...

@Μαrgo: Nά και η νησιώτισσα άσπρο πάτο κι'αυτή!χαχαχαχαχαχχαχαχχα!

Ναι είμαι.. γι'αυτό και μου έμοιασε το Μαμούνι! ;))

Φιλάκια καλημέρες!

α Κενταύρου είπε...

Αφού λέει και η Μάργο να πας πήγαινε,ακριβώς να γεμίσεις τις μνήμες σου όταν μεγαλώσεις να έχεις να θυμάσαι!!!!!Ετσι απλά, άσε το λεβέντη του σπιτιού σου να πλένει πιάτα ,είναι χλιαρός δεν είναι τσαχπίνης δεν σε κοιτάει στα μάτια εσύ θέλεις κάποιον να σε ταξιδεύει.Να πας Λενιό μου να πας!!!!!!

AnD είπε...

Μάλλον γι'αυτό δε γίνεται τελικά το μετρό στη Θεσσαλονίκη...
Θα κλείσουνε σπίτια λέμε!

Εγώ στη θέση της θα πήγαινα Κάρυ.
Και θα άφηνα τα μα και μου γιατί θα ήμουν και μεγάλη γυναίκα.

Φαίνεται οτι η Ελένη έχει ανάγκη να νιώσει όμορφα. Δεν έχει να κάνει με το Θέμη που είναι και ψηλός και προστατευτικός και την τριγυρίζει γλυκά. Έχει να κάνει με τις δικές τις εσωτερικές ανάγκες.
Και δεν είναι ωραίο να καταπιεζόμαστε. Βουρ εδώ που φτάσαμε!

Φυσικά θα έχει καταλάβει από πριν, από την ώρα που άρχισε να φλερτάρει και να αποζητά τις συναντήσεις τους, οτι θέλει επιπλέον αλάτι στη ζωή της. Κι αυτό είναι κάτι που ο καθένας βλέπει στις σχέσεις που κάνει πριν ακόμη παντρευτεί και υποσχεθεί σε κάποιον οτι θα τιμάει αυτή τη σχέση ακόμη κι όταν ο έρωτας περάσει.

Άρα μήπως το θέμα είναι το πώς βλέπει ο καθένας το γάμο και το πώς τον συντηρεί;

bilsot είπε...

ΟΧΙ
ξερό, σοβαρό και σίγουρο,

(αν και δε με συμφέρει σαν αρσενικό)

αλλιώς καλό "τσακλοκούδουνο",
που έλεγε κι η γιγιά μου,
είναι η δικιά σου , να της πεις,

κι αν πει "ναι"....
δός της και το τηλέφωνό μου....

kariatida62 είπε...

@ προς όλους:
Οταν ξεκίνησα να γράψω αυτή την μικρή ιστορία, δεν είχα υπ'όψιν μου να ζητήσω την άποψή σας για το θέμα της συζυγικής απιστίας.
Στην πορεία, παρακινούμενη απο τα σχόλια του πρώτου επεισοδίου, γεννήθηκε η ιδέα της μικρής αυτής στατιστικής στην παρέα μας και λίγο η μαμουνίσια διάθεσή μου, λίγο τα χιουμοριστικά σας σχόλια, με οδήγησαν να ζητήσω την δική σας άποψη για το θέμα. Ένα κοινωνικό θέμα που συχνά ακόμα στην εποχή μας βασανίζει τον άνθρωπο, και κλονίζει τους κοινωνικούς θεσμούς που εκείνος έχει επιβάλλει όπως αυτός του γάμου!
Με ρώτησαν έμμεσα πλην σαφώς ορισμένοι φίλοι αν είναι βιωματική ιστορία ή όχι! Θέλω να ελπίζω πως η ερώτησή τους δεν είχε κουτσομπολίστικη χροια, αλλά ήταν ένας τρόπος να ελλιχθούν ώστε να αποφύγουν την τοποθέτησή τους!
Η ιστορία είναι μια συνηθισμένη ιστορία που όλοι μας έχουμε βιώσει μέσα στον κοινωνικό μας περίγυρο!
Σ'αυτή την βάση, θα φαινόταν αστεία και υποκριτική μια, απο πλευράς μου, αρνητική απάντηση!
Τα τελευταία σχόλια του Κένταυρου, της ΑnD και του bilsot, διαφορετικού φύλου και ηλικίας μπλόγκερς, με επανέφεραν στην σοβαρότητα του ερωτήματος:
Eίναι υγιής τάση η απελευθέρωση της σεξουαλικότητας στον άνθρωπο?
Ο άνδρας και η γυναίκα είναι πολυγαμικό ή μονογαμικό όν?
Και τι αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει στην υγεία του μια συμβιβασμένη σεξουαλική ζωή ή αντίστροφα τα αρνητικά αποτελέσματα αυτής της δικαιωματικής ίσως απελευθέρωσης.
Οι περισσότερες κυρίες της παρέας, μέσα απο τα απολαυστικά χιουμοριστικά επιχειρήματά τους ψήφισαν υπερ της απελευθέρωσης του ανθρώπινου "θέλω"-"χαίρομαι"-"απολαμβάνω"-"ζω".
Οι περισσότεροι κύριοι,φοβούμενοι μήπως και λοιδωρηθούν για την αντρική τους υπεροχή που η κοινωνία τους χαρίζει, ψηφισαν υπερ της απελευθέρωσης αλλά μάλλον με βαρειά καρδιά...αναλογιζόμενοι πως δεν θα ήθελαν να δοκιμάσουν τον εαυτό τους στον ρόλο του απατημένου συζύγου!
Συμπέρασμα που απορρέει απο τις απαντήσεις σας είναι πως η γυναίκα έχει αποδεχτεί περισσότερο την απιστία, ίσως γιατί την έχει βιώσει σε μεγαλύτερο βαθμό στην φαλλοκρατική κοινωνία που μεγαλώνει αιώνες τώρα,δοκιμάστηκε, συμβιβάστηκε και την εξετάζει απο την πίσω κρυφή πλευρά της!

kariatida62 είπε...

@α-Κενταύρου: M'εκπλήσσεις που βάζεις ασπιδα μπροστά σου την Margo...!

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΨΗΦΙΖΩ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ , ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΑ . ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΡΙΛ ΣΤΡΙΠ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΤΕ ΝΙΡΟ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ. ΜΗΝ ΜΑΣ ΠΑΡΑΤΑΣ ΣΥΞΥΛΟΥΣ! ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΑΜΑΡΤΙΑΣ.
ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟ.............
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΟΝΗ...
ΦΙΛΑΚΙΑ!

kariatida62 είπε...

@AnD:Η γενιά σας, έχει καταφέρει πολύ καλύτερα απ'εμάς να διακρίνει τα προβλήματα της ζωής ώστε να δώσει απαντήσεις σωστές απαλλαγμένες απο κοινωνικές υποκρισίες και ταμπού χρόνων!
Αισιοδοξώ για τα νέα παιδιά... είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρετε σε κάθε τομέα!
Ευχαριστώ για την συμμετοχή σου στο κουίζ, ήσουν καθοριστική για την πορεία της συζήτησης μας.

kariatida62 είπε...

@bilsot:Φωτογράφε μου..!
Πολύ αυστηρός γίνεσαι με τους χαρακτηρισμούς σου...!
Καταλαβαίνω πως οι απόψεις σου για το θέμα εχουν τους λογικούς ενδοιασμούς και φόβους για τα πάθη του ανθρώπου που μπορεί να επηρρεάσουν αρνητικά και ν'αποβούν μοιραία για τους υπόλοιπους γύρω τους...

Δίνοντας το τηλεφωνό σου στην Ελένη μήπως αυτόματα σε υποβιβάσω στον ρόλο του ζιγκολό και στον χυδαίο του αγοραίο έρωτα???
Δεν θα ήθελα για σένα κάτι τέτοιο...!

kariatida62 είπε...

Ο/Η Effie's Sweet Home Designs: Τι ωραίο έργο,αυτό που θυμήθηκες Εφη!
Τι παίξιμο, τι απόδοση συναισθημάτων απο αυτά τα τέρατα της 7ης τέχνης...
Είδες στο μετρό κι'αυτοί συναντήθηκαν!
Επομένως η ιδέα μου για τόπο γνωριμίας δεν ήταν και τόσο πρωτάκουστη, τόσο απίθανη!

Αν συνεχίσω Έφη μου, πολύ φοβάμαι ότι τα αγόρια της παρέας μας θα με δουν ως Ελένη, και αν δεν με κουρέψουν θα μου κρεμάσουν κουδούνια....χαχαχαχαχαχχαχαχαχχα!
Τα καμάρια μου είναι όλοι τους ανατολίτες...χαχαχαχαχχαχαχαχχα!

Αγγελική είπε...

Τι πάει να πει ΤΕΛΟΣ Κάρυ, εδώ μόλις αρχίσαμε!
Κι εκεί που το αύριο θα ήταν τόσο ενδιαφέρον, τσούπ η διαστροφή σου να μας βάλεις τέλος..
Α! θα θυμώσω! να μας τα πεις όλα καλή μου, με το νι και με το σίγμα, τι έγινε ξανασυναντήθηκαν;
Περιμένω σαν την Ελένη όλο αγωνία..

kariatida62 είπε...

@MΑΙΡΗ:Χαχαχαχαχχαχαχχαχα! Δεν αφήνετε άνθρωπο ν'αγιάσει εσείς....

Η συνέχεια του σεναρίου στην δική σας σφαίρα της φαντασίας πια και στο δικό σας πληκτρολόγιο! :))

Αντώνης είπε...

Η Πάτρα διακόπηκε άδοξα, η κεντρική και βόρεια Ελλάδα πήρε αναβολή για το επόμενο δεκαήμερο. Να πώ και εγώ τα δικά μου έστω και καθυστερημένα ή όχι? Ναί είπες? Άκου λοιπόν ή μάλλον διάβαζε.

Ας κατεβάσουμε το δάχτυλο που πιστεύουμε οτι μας κρύβει και ας μιλήσουμε ανοικτά.
1. Από μικρά αγόρια μάθαμε ή μας έμαθαν οτι στις σχέσεις μας έχουμε περισσότερα δικαιώματα από τα κορίτσια. Εξ αυτού θεωρούμε «μαγκιά» και «επιβεβαίωση προσωπικότητας» τον όσο μεγαλύτερο αριθμό γυναικών πέρασε από το κρεββάτι μας είτε σαν σχέση είτε σαν εφήμερη γνωριμία.
2. Ως άντρες-σύζυγοι στην συνέχεια, διατηρήσαμε το δικαίωμα στο φλέρτ και την απιστία, δικαίωμα που αρνούμαστε στις γυναίκες-συζύγους.
3. Με την ίδια λογική καμαρώνουμε (και στην πιό παρανοϊκή εκδοχή αυτής της λογικής καμαρώνουν πρώτα οι μαμάδες!!!) για τα «κατορθώματα» των αγοριών μας (η μόνη ανησυχία είναι μήπως δημιουργήσουν «εμπλοκές» που δεν είναι της έγκρισής μας), την ίδια ώρα που «επαναστατούμε» για τα ομοειδή «κατορθώματα» των κοριτσιών μας!
4. Η συζυγική ζωή πάντα ή σχεδόν πάντα ξεκινάει με όνειρα, με χέρι-χέρι πορεία και αλληλοστήριξη, με αγάπη και φροντίδα για τον σύντροφο. Η καθημερινή «συνεργασία» που για να υπάρξει και να «δημιουργήσει» πρέπει να αμβλύνει την διαφορετικότητα των χαρακτήρων, των αντιλήψεων και της μεθοδολογίας στην σκέψη, η συμβίωση με άλλα λόγια που στηρίζεται στις αμοιβαίες υποχωρήσεις, μοιραία χαμηλώνει την αρχική «φωτιά», «ξεθωριάζει» τον έρωτα και τα έντονα αισθήματα και πολύ συχνά παρεμβάλει αποστάσεις και δημιουργεί συναισθηματικά κενά, που είναι περισσότερα και πιό «χαώδη» στις γυναίκες επειδή έχουν ζήσει συχνά βασανιστικά τις πιό πάνω «αρσενικές» αντιλήψεις. Η επικοινωνία δυσκολεύει.

Αντώνης είπε...

5. Φτάνουμε έτσι σε δυό ανθρώπους που εξακολουθούν να είναι μαζί επειδή έμαθαν να συμβιώνουν, να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες και τις αναποδιές, να φροντίζουν ο ένας τον άλλο και ταυτόχρονα να αναπολούν τα πρώτα χρόνια της «φωτιάς» και να παρατηρούν με γλυκειά μελαγχολία τα νέα ζευγάρια, που τους θυμίζουν εαυτούς. Είναι όμως και αυτή η στάση ζωής, αγάπη.
6. Τα συναισθηματικά κενά στην πλειονότητα καλύπτονται με ένα «γλυκό» μυθιστόρημα ή μιά αντίστοιχη ταινία ή με την προσήλωση και την περίσσεια φροντίδα στα παιδιά.
7. Όμως, μια απρόσμενη φιγούρα και ένα βλέμμα που αν και φευγαλέο διασταυρώθηκε και «πάγωσε» για δευτερόλεπτα πάνω σ’ ένα αντίστοιχα άγνωστο κι όμως ξαφνικά οικείο, φέρνει εκείνο το «μούδιασμα» και τη «μαρμαρυγή», όπως τότε....
8. Σε κάθε Θέμη του πλανήτη αρέσει και θα προσπαθήσει ίσως για την συνέχεια, εξ άλλου «διαπαιδαγωγικώ δικαιώματι» έχει περάσει στο χαρακτήρα του όπως αρέσει και σε κάθε Ελένη, που όμως «εκπαιδεύτηκε» με αναστολές. Βλέπεις αυτό που για τον Θέμη είναι επιτυχία, γι’ αυτήν είναι αμαρτία.
9. Αντίστοιχα σκέπτεται ο «αφέντης» της Ελένης αλλά και η «κυρά» του Θέμη.
10. Οι άρρενες υπέρμαχοι της «απελευθέρωσης» (κατεβάστε το δάκτυλο όπως από την αρχή είπα), ποτέ δεν σκέπτονται οτι θα συμβεί στην δική τους «κυρά».
11. Οι αντίστοιχες, θα ήθελαν να απαλλαγούν από την ρετσινιά της αμαρτίας.

Αντώνης είπε...

12. Με ξεκάθαρο μυαλό λέω ότι όποιος και όποια ισχυριστεί οτι δεν θα του άρεσε μιά τέτοια μελαγχολικά ήρεμη και γλυκιά συνάντηση, χωρίς καμιά απολύτως στενόχωρη εξέλιξη, δεν είναι ειλικρινής.
13. Όποιος και όποια ισχυριστεί οτι στην καθημερινή πορεία του δεν τον έθελξε η προοπτική μιάς τέτοιας γνωριμίας, επίσης δεν είναι ειλικρινής. Κοντολογίς «...ποιός δεν λαχτάρησε να πιεί...»
14. Στην σημερινή εποχή βέβαια, οι καταστάσεις είναι αλλαγμένες στους νέους. Κατά κανόνα τα κορίτσια είναι επιθετικά και τ’ αγόρια φοβισμένα. Πάντα ήταν διστακτικά, αλλά τώρα παράγιναν. Αν αμφιβάλλετε παρακολουθείστε ένα βράδυ τις συμπεριφορές σέ ένα νεολεϊστικο στέκι.
15. Αν αποφασίσουμε λοιπόν οτι άνδρες-γυναίκες είμαστε ίσοι και με τα ίδια δικαιώματα, τότε, επιτρέψτε μου την παραποίηση, « ...το δικό μου και το δικό της αμάρτημα, μετριέται στα ίδια δάκτυλα...». Τα υπόλοιπα είναι θρασύτατα υποκριτικά.

Αυτή είναι η άποψή μου.
Ξέρω οτι δεν βοήθησα, όπως ξέρω οτι έστω ένα ζεστό βλέμμα κατανόησης και αποδοχής, με ένα φλυτζάνι καφέ ή ένα ποτήρι κρασί ανάμεσα, με ήρεμη συζήτηση ή ακόμη και εκκωφαντική σιωπή, είναι κάτι που δεν θέλει να αρνηθεί κανείς και καμία.
Είναι αυτές οι στιγμές της απόλυτης ομορφιάς και γλυκύτητας, όπου όμως τρίτη υποχρεωτική παρουσία είναι η ειλικρίνεια, διαφορετικά η βέβαιη μόνιμη απουσία είναι το συναίσθημα.
Και κάτι τελευταίο: «Ο κόσμος φτιάχτηκε από αυτούς που έκαναν αυτό που έπρεπε και όχι από αυτούς που έκαναν αυτό που θέλανε».
Άλλος το είπε, αλλά νομίζω είναι η πιό αντιφατική αλήθεια.

Υ.Γ.
Ο όρος «κυρά» δεν είναι μειωτικός. Έχει την έννοια της «αφέντρας».

kariatida62 είπε...

@Aντώνης:Mετά απ'την ανάλυση του σεξουαλικού ψυχισμού στον άνθρωπο,που μας έκανες Αντώνη και η οποία δεν διαφέρει απ΄την δική μου άποψη, απενεχοποείς την τάση για πολυγαμία στο επίπεδο του φλερτ!
Δεν θίγεις όμως τις συνέπειες που μοιραία απορρέουν, όταν ξεπερνιέται το επίπεδο του φλερτ και προχωρούμε στην παράλληλη σχέση!
Τι προβλήματα δημιουργούνται στις συμβατικές έστω σχέσεις του ζευγαριού και τι αντίκτυπο έχουν αυτές στα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας που έχουν δημιουργήσει!
Εκεί δεν μας απαντάς....
Το δίλημμα της Ελένης δεν περιορίζονταν στο καφέ και στην φιλική σχέση που είχε συνάψει με τον Θέμη αλλά στο ερωτικό του κάλεσμα...

Αντώνης είπε...

Φιλενάδα με απογοητεύεις. Πήρα θέση και πιό καθαρή δεν γίνεται.
Πρώτα απ’ όλα μίλησα για την παρουσία της ειλικρίνειας ανάμεσα στο «ζευγάρι» που φλερτάρει, επειδή αλλιώς απουσιάζει το συναίσθημα και κατά συνέπεια μιλάμε για «μηχανική» σαρκική επιδίωξη.
Δεν νομίζω όμως οτι το κείμενό σου περιέγραφε κάτι τέτοιο.
Το πως θα συνεχίσουν ο κάθε Θέμης με την Ελένη του, είναι δική τους επιλογή.
Σε αυτό και στην απορία σου γιά τις συνέπειες στον άμεσο περίγυρο, απαντώ επαναλαμβάνοντας την τελευταία φράση:
«Ο κόσμος φτιάχθηκε από αυτούς που έκαναν αυτό που έπρεπε και όχι από αυτούς που έκαναν αυτό που θέλανε».
Το να «πνίξεις» τον ίδιο σου τον εαυτό, δεν είναι καθόλου εύκολο. Το πιό πιθανό είναι να «αιμορραγείς» κατά καιρούς έντονα. Τα δικαιώματα όμως που συχνά διεκδικούμε πολύ μαχητικά, δεν είναι αυθύπαρκτα και απεριόριστα. Έχουν όρια που εξαπλώνονται μέχρι εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου, όποιος και αν είναι αυτός και συνυπάρχουν με τις υποχρεώσεις.
Όθεν, «Ο κόσμος φτιάχθηκε........κ.τ.λ.».
Κάθε ένας οριοθετεί τα δικά του πρέπει, που όμως πρέπει να συναρτώνται με τα δικαιώματα του άλλου και την ατέρμονα αυτή γραμμή μπορείς όποτε θέλεις να διακόψεις, αποφασίζοντας συνειδητά ή ασυνείδητα για την δική σου ευχαρίστηση και τον ταυτόχρονο πόνο του άλλου, που μπορεί πολύ απλά να είναι και η Ελένη.

kariatida62 είπε...

Aντώνη γράφεις όμορφα αλλά με συγχωρείς, εν προκειμένω, όχι ξεκάθαρα...ή τουλάχιστον εγώ αδυνατώ να σε παρακολουθήσω.
Ας πάρουμε παράγραφο-παράγραφό σου!
"Πρώτα απ’ όλα μίλησα για την παρουσία της ειλικρίνειας ανάμεσα στο «ζευγάρι» που φλερτάρει, επειδή αλλιώς απουσιάζει το συναίσθημα και κατά συνέπεια μιλάμε για «μηχανική» σαρκική επιδίωξη"
Σε ρωτώ ο άνθρωπος είναι πολυγαμικό όν ή μονογαμικό?
Αν δεχτούμε πως είναι πολυγαμικό τότε το φλερτ είναι αποτέλεσμα αυτού του δεδομένου.
Ομως ο άνθρωπος έχει την λογική.
Δεν λειτουργεί ενστικτωδώς...μπορεί να αισθάνεται αλλά έρχεται η ηθική να καταπιέσει, να πνίξει επιθυμίες ώστε να μη παραβεί κοινωνικούς κανόνες που επιβάλλονται για την διαφύλαξη των θεσμών που εκείνος πάλι έχει επιβάλλει.
Συνεχίζεις:
"Τα δικαιώματα όμως που συχνά διεκδικούμε πολύ μαχητικά, δεν είναι αυθύπαρκτα και απεριόριστα. Έχουν όρια που εξαπλώνονται μέχρι εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου, όποιος και αν είναι αυτός και συνυπάρχουν με τις υποχρεώσεις."
Eδώ έχουμε την πάλη των δικαιωμάτων και των επιθυμιών που άπτονται της ψυχικής υγείας!
Ποια προηγούνται? Σε ποια θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα?
Για να απαντήσουμε στις παραπάνω ερωτήσεις θα πρέπει να αποδεχτούμε ορισμένα δεδομένα, όπως το αρχικό: ο άνθρωπος είναι πολυγαμικό ή μονογαμικό όν.
Αν ξεδιαλύνουμε αυτό και αποδεχτούμε την απάντηση όλα τα περαιτέρω έρχονται να ακολουθήσουν....

Αντώνης είπε...

Η γνώμη μου, αν και νομίζω οτι ξεφεύγουμε: Ο άνθρωπος είναι ον πολυγαμικό, (στην φύση αν δεν κάνω λάθος μονογαμικοί είναι μόνο οι μονοκύτταροι οργανισμοί), με λογική, με αισθήματα και συναισθήματα που δημιουργούν τον ψυχικό του κόσμο, ζεί σε λιγότερο ή περισσότερο οργανωμένες κοινωνίες (κοινωνικό ζώο κατά τον Αριστοτέλη) και ως εκ τούτου οφείλει να δέχεται και να αποδέχεται τους συμβιώνοντες, τις ιδιαιτερότητές τους, να σέβεται και να δημιουργεί και να εκπαιδεύει τους νεότερους σ’ αυτό.
Η δημιουργία «θυμάτων» αρκεί να περάσω καλά, είναι η «λογική» του «ο θάνατός σου η ζωή μου», πρακτική όμως που νομιμοποιείται στο βασίλειο των εχόντων ένστικτα και μόνο.
Αγαπώ, σημαίνει Κάρυ πρώτα από όλα σέβομαι. Μπορώ λοιπόν να βρεθώ σε ψυχική ευφορία, αλλά ως άνθρωπος θεωρώ υποχρέωσή μου να σέβομαι και ο σεβασμός ξεκινάει από τον εαυτό μας.
Σου θυμίζω, είπα ψυχική ευφορία. Αν υπάρξει ταυτόχρονα και σωματική, αυτό πρέπει να είναι επιθυμία αμφοτέρων και όχι εκμετάλλευση στιγμών αδυναμίας. Εδώ μπαίνει η ειλικρίνεια.
Ό,τι συμβεί στον κάθε Θέμη και την Ελένη, συνέβη με κοινή απόφαση, χωρίς εκμετάλλευση αδυναμιών και προ παντός επαναλαμβάνω με σεβασμό σε κάθε κατεύθυνση.
Τα συγχωροχάρτια στο όνομα ψυχικής υγείας, θεωρώ οτι είναι υποκρισία.
Και το τελευταίο: Μιλώ ως άνθρωπος και όχι ως «αρσενικό» και μόνο.
Kαι αυτό είναι το πιστεύω μου.

kariatida62 είπε...

"Ό,τι συμβεί στον κάθε Θέμη και την Ελένη, συνέβη με κοινή απόφαση, χωρίς εκμετάλλευση αδυναμιών και προ παντός επαναλαμβάνω με σεβασμό σε κάθε κατεύθυνση."
Αν κατάλαβα καλά, αλλιώς διόρθωσέ με, εφ'όσον η ψυχική ευφορία στην περίπτωση του Θέμη και της Ελένης,υφίσταται και ίσως εξίσου καλά ολοκληρώνεται με την σωματική,υποστηρίζεις, πως με σεβασμό προς κάθε κατεύθυνση( δηλαδή να μην δώσουν δικαιώματα στην οικογένειά τους) καλώς πρέπει ναρθει!
Εδώ όμως μπαίνει το παρακάτω ερώτημα:
Πόσο καλά θα μπορεσουν να διαχειριστούν τα όρια του "σεβασμού"?
Αν δεν καταλαβαίνεις τον παραπάνω όρο που δανείζομαι απο σένα, ζήτησέ μου τις απαιτούμενες διευκρινίσεις! :)

bilsot είπε...

Η τελευταία μου φράση μπήκε μόνο και μόνο για επίφαση.
Εξ άλλου το πρώτο μέρος του σχολίου δείχνει την άποψή μου,
Β.

kariatida62 είπε...

@bilsot: Eννοείς στην παράγραφο με το τσακλοκούδουνο?
Φωτογράφε μου τσακλοκούδουνα η Ελένη,μα και ο Θέμης ο δις νυμφευμένος!!!
Συμφωνείς?

zoyzoy είπε...

Αφού το'κλεισες τι σημασία έχει τι θέλουμε εμείς να κάνει?

Σημασία έχει ότι το σκέφτεται τι να κάνει και νομίζω ότι ήδη έχει μπεί στον πειρασμό:))

φιλιά θαλασσινά φιλενάδα:))

kariatida62 είπε...

@zoyzoy: Για κάτσε ρε Ζουζούκα, κακό είναι να σας ρωτώ, πώς πιστεύετε ότι θάπρεπε να συνεχίσω?

Εσύ δηλαδή ενοχοποιείς και την σκέψη?
Μήπως και τα όνειρα? :P

Φιλιά τσιμεντένια φιλενάδα :))

Αντώνης είπε...

Καλημέρα Κάρυ. Με ρωτάς χρησιμοποιώντας και δικά μου λόγια:
«…υποστηρίζεις, πως με σεβασμό προς κάθε κατεύθυνση( δηλαδή να μην δώσουν δικαιώματα στην οικογένειά τους) καλώς πρέπει ναρθει!»
Εδώ όμως μπαίνει το παρακάτω ερώτημα: Πόσο καλά θα μπορεσουν να διαχειριστούν τα όρια του "σεβασμού"?

Δεν πιστεύω οτι είμαι τόσο δυσνόητος. Επαναλαμβάνω λοιπόν:
--Ο σεβασμός προς κάθε κατεύθυνση δεν αναφέρεται μόνο στις οικογένειες του Θέμη και της Ελένης, αλλά και στους ίδιους σαν άτομα.
--«...καλώς πρέπει νάρθει..» Το «...καλώς πρέπει...» δεν είναι δικό μου.
--Αν δεν μπορώ να διαχειριστώ τα όρια του σεβασμού, (κατάσταση που μετά το «ταβερνάκι» γνωρίζω και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο δεν λέει αλήθεια), τότε οφείλω να με «στραγγαλίσω» και να διακόψω. Η σκέψη «...δεν θα χαθεί ο έλεγχος..», δηλαδή «...τίποτα δεν θα πάρει στραβό δρόμο...» δεν αντέχει σε κριτική.
Το οτι κατά καιρούς μπορεί να «αιμορραγώ» για τους δικούς μου λόγους, δεν θα γιατρευτεί αν ανοίξω πληγές και σε άλλους.
Αλλιώς είμαι ανεύθυνος και αδιάφορος για το πόσο πόνο ενδεχόμενα θα προκαλέσω, στο στενό μου περιβάλλον και πολύ πιθανόν και στην ίδια την Ελένη και οι «κινήσεις» μου υπαγορεύονται από ένστικτα και μόνο. Αλλά ο Ανθρωπος δεν είναι μόνο ένστικτα.

Αντώνης είπε...

Έτσι τα έγραψα φιλενάδα και στο τέλος επεσήμανα οτι αυτό είναι το δικό μου πιστεύω όχι σαν «αρσενικό», αλλά σαν άνθρωπος, υπονοώντας οτι την ίδια άποψη έχω και για την Ελένη. Από την αρχή-αρχή και στα δύο φύλα αναφέρομαι, δεν ξεχωρίζω.
Και επειδή πολύ το βασανίσαμε και ίσως κουράσουμε, να συμπυκνώσω σε ελάχιστα λόγια.
Όλα ξεκινάνε από την ανάγκη επικοινωνίας. Από το ξεκίνημά της ακόμη η πορεία όποια και αν είναι, οφείλει να έχει όρια τον σεβασμό, αμοιβαίο και προς όλους και την μή πρόκληση δυστυχίας σε κανένα. (Το κανένα, με την έννοια που έδωσα πιό πάνω).
Ας σκεφθούμε κάτι πολύ απλό: Είναι δυνατόν να δεχθούμε να στηρίξουμε κάποιες πολύ γλυκιές και όμορφες στιγμές, πάνω στην δυστυχία? Και αν το κάνουμε, είμαστε άνθρωποι?

kariatida62 είπε...

Βρε Αντώνη μου, δεν κουράζουμε τίποτα, κουβέντα κάνουμε και ανταλλαγή απόψεων επεδίωξα αρχής εξ'αρχής μ'όλους σας.
Αυτό ήταν το αρχικό κίνητρό μου κι'επέλεξα τον τρόπο αφήγησης μιας συνηθισμένης καθημερινής ιστορίας.

Σε ρωτώ και ταυτόχρονα γράφω "αν δεν κατάλαβα καλά διόρθωσέ με"

Τέλος πάντων σ'ευχαριστώ για την συμμετοχή σου.
Λυπάμαι που θα στο πω, ίσως να φταίω εγώ αλλά τελικώς δεν κατάφερα να κατανοήσω την απάντηση σου στα ερωτήματα που έμμεσα πλην σαφώς έθεσα:
1. Πόσο περισσότερο μπορεί ν'αξίζουν οι μικρές στιγμές προσωπικής ευτυχίας μπροστά στον κίνδυνο της διάρρηξης των οικογενειακών σχέσεων?
2.Ο θεσμός του γάμου(ερώτημα παλιό απο την εποχή του Πλάτωνα και Αριστοτέλη) περιορίζει ασφυκτικά την προσωπική σεξουαλική ελευθερία του ατόμου εις βάρος ίσως της ψυχικής ισορροπίας του?
Καλό υπόλοιπο...

magda είπε...

Χαχααααα, ξαναήρθα!!!
Όσο ενδιαφέρον είχε το ανάγνωσμα, άλλο τόσο και τα σχόλια!!!!!!
Επιτέλους, ξεφύγαμε από την καθημερινή μιζέρια και θυμηθήκαμε ότι είμαστε άνθρωποι, με αισθήματα, με αδυναμίας, με αρχές....
Να το ξανακάνεις σε παρακαλώ Κάρυ μου!
Γράφεις πολύ ωραία!!!
Φιλάκια

kariatida62 είπε...

@magda: Xαίρομαι που το ευχαριστήθηκες...
Τα σχόλια είναι η ομορφιά του blogging Μάγδα μου,τα οποία εξαρτώνται φυσικά απο τους συμμετέχοντες στην συζήτηση!
Εγώ δεν έχω κανένα παράπονο απο την παρέα σας!

Γι'αυτό θα κάνω ό,τι μπορώ για ν'απολαμβάνετε το πέρασμά σας απο το σπίτι μου.
Φιλάκια κι'απο μένα πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Ααααα εσύ είσαι η συγγραφέας εμείς θα σου πούμε?

Αν πάει πάντως στο ραντεβού η ιστορία θα συνεχιστεί. Αλλιώς...

Εσυ αποφασίζεις!χαχαχχαχα

Φιλιά σε σένα και κουράγιο στην ηρωϊδα σου!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Κυρία μου! Γράφεις πραγματικά πολύ ζωντανά, φυσικά και παραστατικά. Όλες οι σκηνές που περιγράφεις είναι γραμμένες έτσι που ο αναγνώστης τις βλέπει γιατί τις έχει κάνει κάποια στιγμή στη ζωή του.
Το τελείωσες ακριβώς με τέτοιο τρόπο που την λέξη τέλος την βάζει κανείς όπως του αρέσει.
Σε ότι αφορά το ερώτημά σου. Χμμμ! Τι να πω! Αν είναι μόνο ερωτικό (σαρκικό) το πάθος τούτο ίσως να είναι και παροδικό, οπότε....

Μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή σαν μεγαααλύυυτεεεεροοος;
Μην καβαλάς μια τέτοια ανάρτησή σου με άλλη τόσο γρήγορα. Αστηνε να ανασάνει λιγάκι. Αξίζει.
Θα περιμένω κι άλλη ιστορία!

kariatida62 είπε...

@Xριστόφορος:Λοιπόν Χριστόφορε, σε σένα θα απαντήσω για τον τρόπο γραφής μου.
Δεν μου αρέσει! Και ξέρεις γιατί?
Γιατί είναι επηρρεασμένος!
Πώς να στο εξηγησω...φαντάσου ότι έχω καλό μέταλλο φωνής και τραγουδώ.
Ομως δεν ερμηνεύω τα τραγουδια με δικό μου ιδιαίτερο ξεχωριστό τρόπο!! Μιμούμαι αστέρες του πενταγράμμου και αυτό είναι ό,τι χειρότερο για ένα τραγουδιστή.
Κάτι πάει να θυμίσει αλλά τελικώς το αποτέλεσμα όχι μόνο δεν μπορεί καν ν'αγγίξει τον "μύθο" αλλά γελοιοποιείται!.
Απο την άλλη βιωματικές εμπειρίες ζωής δεν έχω πολλές Χριστόφορε, ώστε την φαντασία πλεκτή με την πραγματικότητα να αποτυπώνω με λέξεις γι'αυτό και συχνά εγκαταλείπω ότι πάω να ξεκινήσω... το απορρίπτω και η επιθυμία παραμένει άσβηστη!
Κοντολογίς ενα μικρό μαρτύριο φίλε μου!
Εξ'ού και το καπάκωμα της ανάρτησης Χριστόφορε! Βλέπεις δεν τσαλακώνεται σε μπάλα για το καλάθι...!

Αχ ξελάφρωσα τώρα που το ομολόγησα τουλάχιστον σε σένα...!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Κάνεις λάθος κυρία μου!
Για να σου το αποδείξω όμως πρέπει να γράψεις ξανά!
Κυρία μου (επισημότητα όμως ε;) όλοι επηρεαζόμαστε από άλλους. Είναι αδύνατον να μηn έχει γίνει κάτι τέτοιο. Κάποια στιγμή όμως ανακαλύπτεις ξαφνικά ΕΚΕΙΝΟ, που σε κάνει ΕΣΕΝΑ! Όταν συμβεί το τοιούτον, (επισημότης ε;) θα το αντιληφθείς και τότε αρχίζει η περιπέτεια.. Και είμαι απολύτως βέβαιος ότι ΕΚΕΙΝΟ είναι ΕΚΕΙ σε σένα! ...Κυρία μου χα χα χα Tida mia.

kariatida62 είπε...

@Χριστόφορος: ΤIDA MIA! :)
Η ωραιότερη προσφώνηση που μου έχουν κάνει ever!!!

Φιλί στον γλυκό μου Χριστόφορο!

Άιναφετς είπε...

Σήμερα Σάββατο απόγευμα... αφού περίμενα υπομονετικά μια βδομάδα, ήρθα να διαβάσω το β' μέρος της ιστορίας...
Και είδα μια άλλη ανάρτηση (στο word press που έχω, δεν βλέπω τις νέες αναρτήσεις φίλων)έτσι έμεινα να διαβάσω τα σχόλια... τέλους!
Γιατί Κάρυ δεν έδωσες εσύ ένα τέλος;

Η δικιά μου "άποψη" είναι, πως και οι δυο μετά από πολλές διαδρομές όπου κοιταζόντουσαν, αγγιζόντουσαν ελαφριά, έδειχναν διαθέσιμοι να προχωρήσουν, έτσι δεν είναι; Και η διαθεσιμότητα δεν σηκώνει κοινωνική ηθική, έχει την δική της ηθική...
'Έτσι το "απολύτως" φυσικό είναι να ακολουθήσει η Ελένη αυτό που της υπαγόρευσε η καρδούλα της από τη πρώτη στιγμή, το ερωτικό παιχνίδι και να "το" αφήσει να πάει μέχρι εκεί που είναι να πάει!
Να τολμήσει να ζήσει και να ευχαριστηθεί αυτό που πολλές γυναίκες δεν τόλμησαν να κάνουν, για τους γνωστούς μας πια λόγους!!!

Και ένα τρυφερό φιλί στη Κάρυ μας, που έθεσε επί τάπητος το αιώνιο πρόβλημα των σχέσεων! :))

kariatida62 είπε...

@Αιναφετς:Πόσο λυπάμαι που δεν μπορείς να διαβάσεις την ανάρτηση (επεισόδιο Νο 2) καθημερινές ιστορίες! Ακόμα βέβαια δεν κατάλαβα γιατί, μάλλον φταίει πως δεν κατέχω και πολλά...

Το τέλος το δικό μου, φίλη μου το ξέρω...ήθελα όμως να μάθω τι τέλος θα δίνατε όλοι εσείς! ;)

Ευχαριστώ για το φιλί, το παίρνω κι'ανταποδίδω!

kariatida62 είπε...

περήφανη μανιάτισσα:
Σύγγνωμη που προσπέρασα την σειρά σου...ξεχάστηκα!
Το σχόλιό σου το ερμήνευσα ως εξής:
"Oύτε ψύλλος στον κόρφο της δεν θάθελα νάμουν!" Εκείνο το καλά κουραγιο στην ηρωίδα σου...τάπε όλα! χαχαχχαχαχαχα!