bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ΣΤΟ ΑΒΑΤΟ...

.....Εκλεισα τα μάτια φούχτωσα ψαχουλεύοντας ένα βιβλίο, το άρπαξε ο φίλος απο τα χέρια μου, τ'άνοιξε. Ήταν ένα μεγάλο λεύκωμα φωτογραφίες: Moναστήρια, καλόγεροι, καμπαναριά, κυπαρίσσια...κελιά απάνω απο τον γκρεμό και κάτω μια θάλασσα άγρια..
-Το Άγιον Όρος! φώναξα.
Το πρόσωπο του φίλου μου έλαμψε.
-Αυτό ήθελα! φώναξε. Χρόνια και χρόνια αυτό ήθελα ! Πάμε...!

-Είσαι έτοιμος; είπε να βάλουμε τα σιδερένια μας ποδήματα δράκοι δεν είμαστε; Να βάλουμε τα σιδερένια μας ποδήματα να πατήσουμε το Άγιον Όρος


......Πατήσαμε τ'αγια χώματα. Οι καλογέροι που στέκονταν στην αποβάθρα κοίταζαν με μάτι γυμνασμένο έναν ένα που ξεμπάρκενε μπας κι'ανάμεσα στους επιβάτες κρύβεται ντυμένη άντρίκεια καμμιά γυναίκα.


-Και δεν πάτησε ποτέ γυναίκα στον Άγιον Όρος; ρώτησα .
-Υπαγε οπίσω μου Σατανά! μουρμούρισε
-Καμμιά φορά είπε ο νιούτσικος καλόγερος, μια γυναίκα ξεθαρρεύεται, ντύνεται σαν άντρας και ξεμπαρκέρνει. Μα οι καλόγεροι φρουροί ευτύς την ξεχωρίζουν και την διώχνουν.
-Απο πού την καταλαβαίνουν; ρώτησε ο φίλος μου και γέλασε


-Απο την μυρωδιά, αποκρίθηκε ο νιούτσικος, να ρώτησε και τον γέροντα που ηταν μια φορά φρουρός στην αποβάθρα.
-Μυρίζουν διαφορετικά οι γυναίκες πάτερ άγιε; τον ρώτησα..πώς;
-Σαν βρωμοκούναβα, αποκρίθηκε ο γέροντας και γόργωσε το βήμα.

...Μονή Καρακάλλου. Τα σύννεφα σκέπαζαν την κορφή του Άθω και τα πόδια του.

Στην μέση μια φαρδιά ζώνη λεύτερη, κι έλαμπαν τα χιόνια. Αρχίζουν να πέφτουν χοντρές ψιχάλες .

Μπαίνουμε στην Τράπεζα, στενόμακρη, με κολόνες βαμμένες γαλάζιες και μαύρες.
Ο ηγούμενος, αυστηρός, λιγομίλητος μαυρογένης, στην κορφή του τραπεζιού. 

...Θαμαστό ύψος απάνω απο την θάλασσα, ο γερο-θυρωρός, παμπάλαιο ναυάγιο απο την Κρήτη, με αρπάζει απο το χέρι:  Ε , ποιος είσαι?-Έμπα μέσα! Μας έψησε καφέ, μας κέρασε λουκούμι.
Σ'ενα κελί, καλογεράκια μαθαίνουν τη βυζαντινή μουσική και συλλαβίζουν μεγαλόφωνα τις πρώτες νότες. κρατούν σαν αναμμένη λαμπάδα την παράδοση στα παιδικά άπλυτα χέρια τους...

.....Μας έμπασαν στο σκευοφυλάκιο, μας έδειξαν καμαρώνοντας τους θησαυρούς του Μοναστηριού-
το κρανίο του Μεγάλου Βασιλείου, το σαγόνι του Θεόδωρου του Στρατηλάτη, το αριστερό χέρι του Χρυσόστομου και πλήθος άλλα κόκκαλα.

 Μας άνοιξαν την περίφημη σταυροθήκη, καταστόλιστη με πολύτιμα πετράδια και μαργαριτάρια κα μέσα ένά μεγάλο κομμάτι τίμιο ξύλο. Έτρεμε η φωνή του καλόγερου απο την συγκίνηση κι εγώ συλλογιζόμουν τον λόγο ενός αληθινού Χριστιανού: " Oλα τα ξύλα είναι τίμια, γιατί απ'όλα μπορείς να κάμεις σταυρό".

....Πήραμε πάλι τον ανήφορο...πεύκα. έλατα, γκρεμοί φοβεροί και κάτω, στο πρωινό ήμερο φως, απλώνουνταν, γαληνεμένη σήμερα η θάλασσα.

Οσο πληθαίνει το φως, ξεχωρίζουμε πέρα τα θεία νησιά, την Ίμπρο, την Λήμνο, τη Σαμοθράκη, να πλένε θαρρείς ανάερα, να μην αγγίζουν την θάλασσα.


.... Δεν είχε ακόμα λαλήσει μέσα στο περιαύλι το σήμαντρο, τα πουλιά ακόμα δεν είχαν ξυπνήσει,

κατακάθαρος, γαλαχτωμένος ο ουρανός και λάμπει πέρα κατά την ανατολή σαν εξαφτέρουγο σεραφείμ ο Αυγερινός.
...Ο ήλιος είχε πια βουτήξει. Το πρώτο σκούξιμο της κουκουβάγιας ακούστηκε μέσα απο τα πεύκα, θλιμμένο και τρυφερό . Οι μακρινές βουνοκορφές άρχισαν να λιώνουν μέσα στο σούρουπο.


...Τις παραμονές του μισεμού, πήρα τον ανήφορο μοναχός, ν'ανέβω στ'άγρια ησυχαστήρια, ανάμεσα στους βράχους αψηλά  απάνω απο την θάλασσα, στα Καρούλια.


 Τρυπωμένοι μέσα στις σπηλιές , ζουν εκεί και προσεύχουνται για τις αμαρτίες του κόσμου, καθένας μακριά απο τον άλλον, για να μην έχουν και την παρηγοριά να βλέπουν ανθρώπους, οι πιο άγριοι, οι πιο άγιοι ασκητές του Αγίου Όρους.


...... -Εχω ακουστά, γέροντά μου, πως ένας άγιος, δεν θυμάμαι τώρα ποιος, δεν μπορούσε να να βρει ανάπαψη στην Παράδεισο. Άκουσε ο Θεός τους στεναγμούς του, τον κάλεσε:
"Τι έχεις κι'αναστενάζεις;" τον ρώτησε, δεν είσαι ευτυχής;-Πώς να 'μαι ευτυχής , Κύριε; του αποκρίθηκε ο άγιος. Στην μέση μέση της Παράδεισος είναι ένα συντριβάνι και κλαίει- Τι σιντριβάνι;-Tα δάκρυα των κολασμένων!"
Ο ασκητής έκαμε το σημάδι του σταυρού, τα χέρια του έτρεμαν.
-Ποιος είσαι; έκαμε με φωνή ξεψυχισμένη. Υπαγε οπίσω μου, Σατανά!

Εκαμε πάλι το σταυρό του τρεις φορές, έφτυσε στον αέρα:-Yπαγε οπίσω μου, Σατανά, ξανάπε, κι η φωνή του τώρα είχε στερεώσει.

-Γεροντά μου του κάνω, δεν ήρθα εδώ να σε πειράξω, δεν είμαι ο Πειρασμός! Είμαι ένα νέος που θέλει να πιστέψει απλοικά, χωρίς να ρωτάει, όπως πίστευε ο παππούς μου ο χωριάτης, θέλω...μα δεν μπορώ!

-Αλίμονό σου δυστυχισμένε, το μυαλό θα σε φάει , το εγώ θα σε φάει! Ο αρχάγγελος Εωσφόρος που εσύ υπερασπίζεσαι και θες να τον σώσεις, ξέρεις πότε γκρεμίστηκε  στην Κόλαση;


 Όταν στράφηκε στο Θεό και είπε: Eγώ ! Ναι μονάχα ένα πράμα κολάζεται στην Κόλαση το Εγώ. Το εγώ ανάθεμά το!

Τίναξα το κεφάλι πεισματωμένος: Με  το εγώ αυτό ξεχώρισε ο άνθρωπος απο το ζώο, μη το κακολογάς πάτερ Μακάριε


-Με το εγώ αυτό ξεχώρισε απο τον Θεό. Πρώτα απ'όλα ήταν ένα με το Θεό, ευτυχισμένα στον κόρφο του. Δεν υπήρχε εγώ κι εσύ κι'εκείνος. Αυτός ήταν ο Παράδεισος που ξεκινήσαμε, αυτόν θυμάται η ψυχή και λαχταρίζει να γυρίσει. Βλογημένος ο θάνατος! τι είναι ο θάνατος θαρρείς; Ενα μουλάρι, το καβαλικεύουμε και πάμε...

Σηκώθηκα . Ασκωσε ο γέροντας το κεφάλι.
-Φεύγεις; έκαμε, άε στο καλό ..ο Θεός μαζί σου! και σε λίγο περιπαιχτικά:


-Xαιρετίσματα στον κόσμο...
-Χαιρετίσματα στουν ουρανό, αντιμίλησα και πες στον Θεό δε φταίμε εμείς, φταίει αυτός που έκαμε τον κόσμο τόσο ωραίο!!!
Σαράντα μέρες περιδιαβάζαμε το Άγιον Όρος κι'όταν τελεύοντας πια τον κύκλο,




ξαναγυρίζαμε το πιο απροσδόκητο, το πιο αποφασιστικό θάμα μας περίμενε: μέσα στον χειμώνα, σ'ενα φτωχικό περβολάκι, μια τριανταφυλλιά ανθισμένη!

Αρπαξα τον φίλο μου απο το μπράτσο, του δειξα το ανθισμένο λουλουδι.
Τυραννούσαν την καρδιά μας  Άγγελε , είπα σ'όλο μας ετούτο το προσκύνημα, πολλά και πολύπλοκα ρωτήματα και τώρα, να η απάντηση!
Ο φίλος μου κάρφωσε το γαλάζιο μάτι του απάνω στην ανθισμένη τριανταφυλλιά, έκαμε το σταυρό του, σαν να προσκυνούσε άγιο θαματουργό κόνισμα και κάμποση ώρα έμεινε άλαλος.
Κι'ύστερα αργά:
-Ενα τραγούδι, είπε, ανεβαίνει στα χείλια μου...ένα πολύ μικρό τραγούδι, ένα χαικάι.
Κοίταξε πάλι την τριανταφυλλιά:
-Ειπα στην τριανταφυλλιά:" Aδερφή, μίλησέ μου για τον Θεό"
Κι η τριανταφυλλιά άνθισε!


Τα αποσπάσματα απο το οδοιπορικό του Νίκου Καζαντζάκη και Άγγελου Σικελιανού στο Άγιον Όρος το 1954 που περιέχεται στο βιβλίο του ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ.
Οι φωτογραφίες  τραβήχτηκαν σήμερα, απο τον συνεργάτη χωρίς όνομα, σε  ενα παρόμοιο  των ποιητάδων οδοιπορικό ...

35 σχόλια:

kariatida62 είπε...

Η Ανάρτηση αφιερωμένη στην Εlena G,
μ'όλη μας την αγάπη... :)

photoioannina είπε...

Σ΄ευχαριστώ πολύ για την ανάρτησή σου αυτή γιατί έγινε αφορμή να φέρω στη μνήμη μου ωραίες στιγμές που έχω ζήσει στο Άγιο Όρος!!!

ElenaG είπε...

αν το πιστεύεις έτσι χωρίς να το καταλάβω ήρθα...

μόλις μπήκα στο σπίτι...κουρασμένη...κρατώντας δυο τηλεφωνα φτιάχνοντας ένα καφέ...κοιτώντας ένα χαρτάκι
με ένα σορό αριθμούς που πρέπει να πάρω...μιλώ στο ένα...ανοίγω το μαραφέτι...ισα που πέρασα τις εικόνες...θα επιστρέψω πιο ήσυχη...να δω και να διαβάσω...
Ευχαριστώ σε...

kariatida62 είπε...

@photoionnina:Πήγες και συ Φωτογράφε των Ιωαννίνων στο Άγιο Όρος?
Φαντάζομαι τι φωτογραφίες θα έβγαλες απ'εκεί πάνω...αν τις έχεις εύκαιρες κάνε μια σχετική ανάρτηση, αλλά με όσα περισσότερα τοπία τράβηξες...
Εμένα δυστυχώς δεν μου έφεραν πολλά.

kariatida62 είπε...

@ΕLENA G: Χαχαχαχα...Ήρθα νοερώς και σε ειδοποίησα, γι'αυτό και ήρθες κατ'ευθείαν σε μένα...
Επειδή γνωρίζω πως εκεί δεν θα σ'αξιώσει ποτέ να βρεθείς, έφερα φωτογραφίες απο τους συνεργάτες μου! :))

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο ρε Κάρυ.
Με τη μοναδικότητα που σε χαρακτηρίζει, κατάφερες και έδωσες πνοή χρώμα και ζωντάνια, στις φωτογραφίες του συνεργάτη σου, από το Άγιο Όρος. Έκανες το δικό σου οδοιπορικό. Μας έδωσες τη δυνατότητα να εντρυφήσουμε στα άδυτα των αδύτων και να πάρουμε μία οπτική και πνευματική εικόνα, από αυτό το παγκόσμιο κέντρο της ορθοδοξίας.
ΑΡΗΣ

Frezia είπε...

Πήραμε μια ιδέα του Αγίου Ορους,
με κοντινές φωτογραφίες,από
μακριά το έχουμε δει από τη μεριά
της θάλασσας.
Συνιστώ σε όλους να διαβάσουν
το βιβλίο του Δημήτρη Γερμίδη
"Περιπλάνηση" η πλοκή του εξελίσσεται
στο Αγιο Ορος.
Είναι τρομερά ενδιαφέρον συναντάς
και μία Γυναίκα που μπήκε στην απαγορευμένη περιοχή για μία νύχτα!!!

Αγγελική είπε...

Το Άγιος Ορος ή αλλιώς το περιβόλι της Παναγίας, στην ιστορία του έχει μερικές φορές παραβιαστεί απο γυναίκες.
Στα 1920 η βασίλισσα της Ρουμανίας Μαρία, ήταν η πρώτη που με το πείσμα της αγνοώντας τους μοναστικούς κανόνες μπήκε αφού παραπλάνησε τους μοναχούς που της εξηγούσαν ότι δεν μπορεί να περάσει εντός.
Τον 11ο αιώνα βλάχοι βοσκοί, ήρθαν με τα γυναικόπαιδα και χρειάστηκε η παρέμβαση του αυτοκράτορα Αλεξίου του Κομνηνού για να τους διώξουν απο κεί. Η βασίλισσα της Σερβίας Ελένη κατά τον 14ο αιώνα, σύζυγος του Στέφανου Δουσάν, παραβίασε το άβατο για πολιτικούς λόγους κι αργότερα έγινε η καλόγρια Ελισάβετ.
Η εικόνα των Ιβήρων, η Παναγία η Πορταϊτισσα αγωνίστηκε για να διαφυλάξει το άβατο. Η εικόνα ήταν μέσα στην εκκλησία, την έχαναν όμως και την έβρισκαν στην εξώπορτα.Εμφανίστηκε δε και σε έναν ενάρετο μοναχό και ζήτησε να μην την ενοχλήσουν και να μείνει εκεί, μέχρι σήμερα..
Πολύ όμορφη ανάρτηση, έχω γνωστούς και φίλους που μου έχουν δώσει πολλές πληροφορίες για το Ορος, θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου φίλη του Αγίου Ορους.

kariatida62 είπε...

@Aρης: Xαίρομαι που ευχαριστηθηκες την ανάρτηση...

kariatida62 είπε...

@Frezia: Ναι Φρέζια γνωρίζω πως το άβατο εχει παραβιαστεί πολλές φορές, νομίζω και με την σύμφωνη γνώμη των ηγουμένων την εποχή της Ναζιστικής Κατοχής.
Αυτά που γράφονται στην ανάρτηση είναι αποσπάσματα απο το οδοιπορικό του Καζαντζάκη.
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες σου

kariatida62 είπε...

@ΜΑΙΡΗ: Oπως έγραψα και πιο πάνω στην Φρέζια γνωρίζω για την παραβίαση του άβατου, αλλά ότι η Παναγία η Πορταϊτισσα αγωνίστηκε για να διαφυλάξει το άβατο, όχι δεν το γνώριζα!!! :) Θα συμμεριζόταν φαίνεται την άποψη του παππούλη που συνάντησε ο Καζαντζάκης ότι οι γυναίκες μυρίζουν σαν βρωμοκούναβα...

zoyzoy είπε...

Δεν θέλω να βλέπω τα καραγκιοζηλίκια τους σε μια εποχή που η χώρα στενάζει κρατούν τ'αγια και θησαυρίζουν απ'αυτά γυρίζοντας ανά τον κόσμο!
Δεν είδα να βγάζει η εκκλησία ούτε ένα ευρώ για τη σωτηρία της χώρας αντιθέτως απλώνει το δίσκο και ζητά ελεημοσύνη απ'τον φτωχό!
Τους καμάρωσες δίπλα στον Βλαντιμίρ με την Τίμια Ζώνη της Παναγίας?
Ελπίζεις ότι θα δει κανείς αυτά τα λεφτά μόνοι τους θα τα φάνε εις υγείαν ολων εμάς που στενάζουμε!

Τα θαλασσινά μου φιλιά για καλή εβδομάδα!

Υ.Γ.Γιατί δεν στην βγάζει την ανάρτηση ο Blogger?

kariatida62 είπε...

@Zoyzoy: Ν'αγιάσει το στόμα σου φιλενάδα!
Άντε το πληκτρολόγιό σου!!! χαχαχαχα!

Αυτή η ανάρτηση που φαίνεται δεν την ανέβασα εγώ, μόνη της ξεπήδησε απο τα πρόχειρα...χαχαχα!
Μέχρι και οι πρόχειρες αναρτήσεις μου ξεσηκώνονται... μόνο εγώ κάθομαι και καμαρώνω....
Γειά σου Ζουζούκα μου!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Οι γυναίκες που χαρίζουν ζωή δεν γίνονται αποδεχτές!!!!

Η πατρίδα που έχει πεινασμένους ποια η προσφορά τους;
Μήπως να τους πληρώσουμε και αλληλεγγύη;
Θυμώνω
θυμωνω
θυμωνω

Γυναίκες μπορείτε να θαυμάσετε το αρχιτεκτονικό μέρος και μόνο...

Είναι ένα θέμα που χωράει τόσα πολλά! Και δεν είναι της παρούσης...γιατί δεν έχω πάρει και τα βραδινά χάπια μου!

ξωτικό είπε...

Mα πόσο πάαααρα μα πάρα πολύ μου τη δίνει το άβατο !!!!
(Μαζί με όλα τα υπόλοιπα θεόστραβα κι απαράδεκτα που κάνει ή δεν κάνει το παπαδαριό ....)

Κυρίως όμως μια καλησπέρα ήθελα να πώ .

kariatida62 είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη: Xαχαχαχα! Θάρθει η Έλενα, Αντιγονούλα μου και θα μας πιασει και τις δύο...που τα βάλαμε με το παπαδαριό..! χαχαχχχαχαχαχαχχαχα!

kariatida62 είπε...

@Ξωτικό: Χαχαχαχαχαχαχα! είσαι φοβερή!

Κορίτσια να μην ξεχάσω να σας μαζέψω όλες να σας πάω προσκύνημα στα μοναστήρια!
Μία μία σας έχω ξεχωριστές!!! :))

ღ oneiremataღ είπε...

Κάρυ κι εγώ θα πω όπως κι οι άλλοι,που δεν φοράνε παρωπίδες, πόση ομορφιά και πόση γαλήνη απεικονίζεται στις φωτό και στην περιπλάνηση στο περιβόλι της Παναγιάς μας, και πόση υποκρισία από πίσω...και φανερώνεται όταν βγαίνουν που και που στην επιφάνεια κάτι Εφραίμ και κάτι βατοπεδινοί να μας θυμίζουν πόσο πολύ εκμεταλεύονται ορισμένοι τους και την πίστη μας ακόμα.... και πόσο υπεράνω νόμων και φόρων είναι όλοι τους στις δύσκολες αυτές ώρες του Ελληνικού λαού.
το κρίμα όχι στο λαιμό μου εμένα κι όσων έχουν το θάρρος να τα λένε, αλλά όλων αυτών που τα κάνουν!!

kariatida62 είπε...

@Οneiremata: Να τα πεις Ονειρέματα να τα πεις κι'εσύ, και νάρθεις μαζί μας στα προσκυνήματα...χαχαχα!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφη και πολύ προσεγμένη επιλογή σε κείμενο και σε φωτογραφίες.Δεν έχω πάει αλλά έχω ακούσει πολλά καλά για τα μοναστήρια με τους θησαυρούς τους αλλά και για την φύση εκεί.

Μάχος.

Thalassenia είπε...

Νεότερη θύμωνα πάρα πολύ που δεν επέτρεπαν σε γυναίκες να επισκεφθούν το χώρο.
Τώρα με όλα αυτά που γνωρίζουμε μου είναι αδιάφορο.
Το ενδιαφέρον μόνο για την αρχιτεκτονική του.

kariatida62 είπε...

@Μαχος: Kαλώς τον Μάχο μου!
Κι'εγώ έχω ακούσει πολλά Μάχο μου...αλλά δεν θέλω να πάω ακόμα κι'αν γινόταν άρση του αβατου.
Ναι οι φωτογραφίες είναι αποκαλυπτικές όσον αφορά την αρχιτεκτονική και την αισθητική των ναών.
Κρίμα που δεν μου έφεραν αντίστοιχες του υπέροχου φυσικού τοπίου του τρίτου ποδιού της Χαλκιδικής, να σας δείξω.
Καλό βράδυ φίλε μου

kariatida62 είπε...

@Τhalassenia: Aκριβώς στον ίδιο τομέα στρέφω και το δικό μου ενδιαφέρον Θαλασσένια, όπως έλεγα και πιο πάνω στον Μάχο.
Στην αρχιτεκτονική των ναών αλλά και στην ομορφιά της φύσης.
Ευχαριστώ που πέρασες παρ'όλο τις δυσκολίες με το διαδίκτυο που αντιμετωπίζεις.
Φιλιά

μαχαιρης είπε...

Εξαιρετικο, συντομο..Περιεκτικο και απιθανο...!!!
Μπραβο Καρυ...!!!

kariatida62 είπε...

@Μαχαίρης: Tέσσερα σ'ενα Μαχαίρη μου?χαχαχαχχαχαχα!
Ευχαριστώ, καλη σου μέρα!

magda είπε...

Πολύ ωραία η αναφορά σου Κάρυ μου και ευλογημένη!
Όσο για την όμορφη Ελλάδα μας, όλοι οι Έλληνες γνωρίζουμε την αξία της,πλην των ιθυνόντων.
Πολλά φιλάκια

kariatida62 είπε...

@Magda:Λες να την γνωρίζουμε? Τότε πώς γίνεται να ταξιδεύουμε περισσότερο σε χώρες του εξωτερικού απο την ίδια την χώρα μας?
Οι φωτογραφίες που μας έδειξες απο το Σκρα υπέροχες! Ουτε που φανταζόμουν τέτοια παραδείσια ομορφιά να υπάρχει εκεί πάνω...
Φιλάκια-Καλημέρα Μάγδα μου

Ανώνυμος είπε...

Φοβερό το απόσπασμα, εκπληκτικός ο Καζαντζάκης! Θεολογικά ερωτήματα που καίνε και θα καίνε για πάντα τον άνθρωπο!

"Δε φταίω εγώ, ο Θεός που έκανε τον κόσμο τόσο όμορφο!"

Καλη σου μέρα Καρυ μου!

kariatida62 είπε...

@Περήφανη μανιάτισσα: Απομόνωσες το σημαντικότερο σημείο του αποσπάσματος περήφανή μου!
Το μάτι σου το Μαυρομιχαλαίικο! :))

Kαλή σου μέρα!

Un par de neuronas... είπε...

Φιλενάδα, ζηλεύω σαν τρελή...
Τι είναι η βρωμοκούναβα;

Καφέ και ομορφιά, τι άλλο θες;

...και εγώ άρχησα να μαθαίνω βυζαντινή μουσική.

Φιλιά πολλά, πολλά.

kariatida62 είπε...

@Veronica Marsa:To κουνάβι είναι το huron. Bρωμοκούναβο είναι το huron που βρωμάει που μυρίζει άσχημα.

Εσύ Βερόνικα είσαι μουσικός και εκτιμάς...εγώ δεν είμαι και γενικώς με τα βυζαντινά παθαίνω μια ελαφριά αλλεργία.
Βέβαια όταν ακούω τον τραγουδιστή Πέτρο Γαιτάνο(τον έχω στο βιντεάκι) να ψέλνει, πραγματικά μαγνητίζομαι...και φαντάζομαι ότι τα χερουβειμ πως θ'ακούγονται περίπου σαν την δική του αγγελική φωνή.
Φιλιά κι'απο μένα φίλη μου.

Αστοριανή είπε...

Κάρυ μου,!
Πενήντα τόσα χρόνια καιτίποτε δεν έχει αλλάξει
από τοτε που πήγε ο ...Καζαντζάκης
στο Αγιον Όρος!Οι γυναίκες ...μοσχοβολούν...
οι μοναχοί ...μοσχοβολούν...
το ...βατοπαίδι ...μοσχοβολεί

η πανέμορφη πατρίδα μας ακτινοβολεί...

κι εμείς;= εξασθενημένη όσφρηση!!!!!!!!!!!!!

Φιλάκια κι από το μωρό μας,
Υιώτα
αστοριανή

kariatida62 είπε...

@Αστοριανή:Χάθηκε το Ασανς Γιώτα μου, μας έφυγε ...το ασανς!


Γούτσου-γούτσου στον μπεμπούλη σας!
Φιλάκια

Αγγελική είπε...

Συγγνώμη αλλά για το τυπικό της υπόθεσης,ο Καζαντζάκης το 1954 ήταν 71 χρονών.Λίγο δύσκολο να έκανε τέτοιο οδοιπορικό στα γεράματα (μετά από 3 χρόνια πέθανε).Με τον Σικελιανό πήγαν στο Άγιον Όρος το 1914.

kariatida62 είπε...

Δεν γνωρίζω έτσι το διάβασα έτσι και το έγραψα.