O ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΑΚΟΥ

``Ο Άρθρουρ Μίλλερ έγραψε ένα υπέροχο δράμα το 1949 και ο Ελίας Καζάν το σκηνοθέτησε "τον Θάνατο του Εμποράκου"(Death of Salesman), σημειώνοντας τεράστια επιτυχία, κάνοντας έναν κύκλο 742 παραστάσεων.
``Το 1952 γυριζεται σε κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστή τον Φρέντερικ Μάρτς. Το 1985 γυρίζεται σε δεύτερη κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστή αυτήν την φορά τον μεγάλο Ντάστιν Χόφμαν. "Ο θάνατος του εμποράκου" εμπνευσμένο απο την εποχή του οικονομικού κραχ του 1929, παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.
``Στο  Ελληνικό θέατρο πρωτοσκηνοθετείται απο τον Κάρολο Κουν στο θέατρο Τέχνης (θέατρο Κοτοπούλη), πολύ γρήγορα μετά την αμερικάνικη πρεμιέρα, την θεατρική περίοδο 1949-1950, με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και συμπρωταγωνιστές του την Μελίνα Μερκούρη, τον Λυκούργο Καλλέργη και άλλους.

``Στη συνέχεια το έργο ανέβηκε απο την Νέα Ελληνική Σκηνή του Θύμιου Καρακατσάνη το 1985 στο θέατρο Αλάμπρα, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.
``Το 1994 σε σκηνοθεσία του Ζυλ-Ντασσέν, ο Κώστας Καζάκος με τον θίασό του στο θέατρο Τζένη Καρέζη ανεβάζει το παραπάνω έργο, το οποίο και είχα παρακολουθήσει.

``Ομολογώ όμως ότι τότε, δεν κατάφερε να με κερδίσει η παράσταση  όπως προχθές που την παρακολούθησα απο τον θίασο του Θ. Καρακατσάνη και σε σκηνοθεσία του Γιάννη Ιορδανίδη!

Η ερμηνεία του μεγάλου μας ηθοποιού, όπως επίσης και της Αφροδίτης Γρηγοριάδου, η οποία  με εξέπληξε με την ζωντάνια που ακόμα την χαρακτηρίζει (παρ'όλο την ηλικία της), του νέου και πολλά υποσχόμενου Μιχάλη Μαρκάτη, (γνωστού  απο σήριαλ στην Τ.V. που μάλλον έχουν αδικήσει  το νταλέντο του) και γενικώς όλων των υπολοίπων συντελεστών ηθοποιών Χάρη Εμμανουήλ, Στάθη Κακκαβά, Κωνσταντίνου Καρβέλη, Γιώργου Ρούφα, Ελευθερίας Ρήγου, Γρηγόρη Σταμούλη και Ελευθερίας Ευθυμιάτου είναι άξιες συγχαρητηρίων!

Η υπόθεση του έργου στηρίζεται πάνω στο Αμερικάνικο όνειρο για την  "μεγάλη  επιτυχία" του ανθρώπου που "πρέπει" να κυνηγήσει την κορυφή μέχρι τέλους της ζωής του!

``Θίγει την σχέση μεταξύ πατέρα και γυιού, στον οποίο μεταφέρει το απωθημένο της επιτυχίας που δεν ήρθε ποτέ για τον πατέρα και  ο οποίος επενδύει όλες τις ελπίδες στον πρωτότοκο, φουσκώνοντάς του τα μυαλά για τις ιδιαίτερες ικανότητες που διαθέτει και απο την άλλη  αδικώντας τον δεύτερο γυιό που οι ικανότητες του δεν γεμίζουν τον πατέρα με αισιοδοξία...

``Προειδοποιεί, πως το οικονομικό σύστημα μπορεί να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή, και πως κάποιοι άνθρωποι, αρκετά τυχεροί, δεν ζούν ποτέ με την ψευδαίσθηση της ασφάλειας.
``Στέλνει μηνύματα κοινωνικά:( την φροντίδα και την υποστήριξη που χρειάζεται ο καθένας απο την οικογένειά του και δή απο τον σύντροφό του)-ακόμα και πολιτικά:( άνθρωποι που αφιέρωσαν την ζωή τους σε μια επιχείρηση ή ακόμα και στην πολιτεία, όταν δεν είναι πια χρήσιμοι, βρίσκονται στο περιθώριο.)

``Στο τέλος της παράστασης και μετά το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού  ο Θ. Καρακατσάνης, ως "άλλος δάσκαλος" ευχαριστεί το κοινό και λέει λίγα λόγια για το έργο...τονίζοντας  την επικαιρότητά του!

    Αναρωτιέται με νόημα, για τον μικρό αριθμό εισητηρίων θεατών, που σημειώνουν οι παραστάσεις φέτος σε σύγκριση με την περσινή χρονιά που σημείωσε πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία και μας βεβαιώνει ότι φέτος δεν είναι αυτοί που διώχνουν τον κόσμο λόγω πληρότητας, όπως πέρυσι...
``Καταλήγει  μ'ένα σύνθημα του τοίχου που είδε και θαύμασε προ ημερών ...." Mη σκοτώνετε τα κουνούπια! 'Αλλοι πίνουν το αίμα σας!!!"

``Φύγαμε εγώ και η νεανική παρέα μου ( ο γυιός και η ανηψιά μου ), απο το θέατρο ΖΙΝΑ
(Λ. Αλεξάνδρας 74), χωρίς να μιλάμε, βυθισμένος ο καθένας μας σε σκηνές και χαρακτηριστικούς διαλόγους του έργου!
``Η ανάλυση και η αναμενόμενη συζήτηση ξεκίνησε αρκετά λεπτά αργότερα όταν τα σημεία που ο καθένας μας ήθελε να αναφέρει είχαν επιβληθεί στην προσοχή και στο μυαλό του!

Ήταν μια βόλτα τόσο όμορφη... ! συνοδεύτηκε με το "καθιερωμένο γεύμα" που ολοκληρώνει όλες τις καλές θεατρικές παραστάσεις...

Η βραδυά της Παρασκευής δεν είχε τελειώσει  ακόμα!
Συμπληρώθηκε με μουσική επένδυση και χορό, σ'ένα ρέγκε κλαμπ της Αθήνας, για το οποίο  θα σας μιλήσω  στην επόμενη ανάρτηση...