bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ


Το Gadget άλλαξε και σήμερα φιλοξενεί μια αγαπημένη  μου ποιήτρια:

ΣΕΜΝΟΤΗΣ

ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗ ΝΟΙΩΣΕΙ
ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗ ΣΙΜΩΝΕ
ΧΩΡΙΣ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΣΕΙ

ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΡΙΝΟ,ΚΡΙΝΟ ΟΛΑΝΟΙΧΤΟ
ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΣΚΙΑ ΤΗΝ ΟΨΗ.
ΚΑΜΜΙΑ ΗΔΟΝΗ ΔΕΝ ΕΠΕΘΥΜΗΣΕ
ΝΑ ΤΟ ΦΙΛΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΟΨΕΙ.

ΕΧΩ ΕΝΑ ΡΟΔΟ ΠΟΥ ΖΥΓΙΑΖΕΤΑΙ
ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗ ΦΛΟΓΑ
Κ'ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑΓΙΝΕ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΣΙΩΠΟΥΣΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΛΟΓΑ

ΜΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΝΕ ΑΜΦΙΒΟΛΗ
Μ'ΟΛΟ ΤΟ ΝΑΙ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ.
ΜΟΝΟΝ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΛΙΚΝΙΖΕΤΑΙ
ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ

ΚΙ'ΑΛΛΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥΝΕ ΣΥΜΒΟΛΑ
ΚΙΆΛΛΑ ΜΟΝΑΧΑ ΠΟΥ ΜΕΘΟΥΝΕ,
ΜΑ ΤΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΛΕΠΤΟΚΑΜΩΤΑ,
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΜΟΝΟΝ ΑΝΘΟΥΝΕ.

ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ
ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΤΗ ΝΟΙΩΣΕΙ
ΚΙ'ΑΝ ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΣΕΙ ΘΑΝΑΙ ΑΝΙΔΕΟΣ
ΚΙ ΟΥΤΕ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ...


Η Μαρία Πολυδούρη ανακάλυψε την ποίηση μέσα απο το σπαραγμό της μάνας, της αδελφής, της θυγατέρας, της συζύγου. Ανακάλυψε την ποίηση μέσα απο την έκφραση της γυναίκας.
"Μου αρέσει να λυπάμαι..." έλεγε στην μητέρα της, δικαιολογώντας τις ώρες που αφιέρωνε να ακούει μοιρολόγια σε σπίτια νεκρών του Γυθείου. Στην πολιτεία αυτή της Μάνης η οικογένεια Πολυδούρη έζησε 9 χρόνια. Ο πατέρας της ήταν φιλόλογος στο τοπικό Γυμνάσιο και η Μαρία τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο. Στο Γύθειο αφομοίωνε, μελετούσε και ζούσε όλο το μεταφυσικό κλίμα που δημιουργούσαν οι γυναίκες με τα μοιρολόγια. Για τους ντόπιους τα μοιρολόγια ήταν πόνος και κατευόδιο, για την Μαρία Πολυδούρη ήταν ποιητικό δρώμενο.

Λίγα χρόνια μετά ο πατέρας μετατίθεται στα Φιλιατρά και η οικογένεια μετακομίζει εκεί. Η Μαρία είναι 13 χρονών, πηγαίνει στο γυμνάσιο και γράφει το πρώτο της ποίημα, με τίτλο  Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ. Με την ατμόσφαιρα και το βίωμα απο τις μοιρολογίστρες του Γυθείου περιγράφει το σπαραγμό της μάνας για το γιο της που θαλασσοπνίχτηκε. Ξεπερνά  το γεγονός του θανάτου-και μάλιστα ενός νέου ανθρώπου- και λυπάται, θρηνεί την μάνα. Ο πόνος της μάνας είναι πάνω απο τον θάνατο! Στα 13της χρόνια η Μαρία Πολυδούρη δείχνει να έχει ξεπεράσει τον θάνατο. Δεν είναι τυχαίο που στα ποιήματά της ο θάνατος περνά και ξαναπερνά...Υπάρχει εξοικείωση και τάση περιφρόνησής του. Και ο θάνατος την εκδικείται. Χάνει τους γονείς της, σχεδόν ταυτόχρονα και νιώθει τύψεις γιατί εγκατέλειψε την μητέρα της λίγο πριν πεθάνει. Οκτώ χρόνια αργότερα χάνει τον ποιητή που ερωτεύτηκε και πριν περάσουν δύο χρόνια, σβήνει και η ίδια απο φυματίωση στο νοσοκομείο Σωτηρία.


Η Μαρία Πολυδούρη έπαιξε με το θάνατο. Τον συναντούσε σχεδόν σε κάθε στίχο, σε κάθε στροφή...Πάντα κατόρθωνε να τον ξεπερνά. Της άρεσε να λυπάται... της άρεσε όμως και ν'αγαπά.
Γράφει στο ημερολόγιό της: "Τι ειρωνεία! Να μιλούν για την αγάπη άνθρωποι που δεν την γνωρίζουν και να σιωπούν εντελώς εκείνοι που νιώθουν την ψυχή τους να πνίγεται σε κάθε πόντο της..." Και λίγες μέρες αργότερα: "Μου εδόθη η ευκαιρία σήμερα να εκφράσω έτσι, με ζωντανά λόγια, τη μυστική αγάπη που φωλιάζει μέσα μου..."

Στα στήθια της μαζί με την αγάπη φώλιαζε κι ο θάνατος...
Η φυματίωση σημάδεψε τα χρόνια της νιότης, της ξενοιασιάς, του έρωτα. Μαράζωνε και το ήξερε. Αποπειράθηκε να ξεχάσει και να γλιτώσει με την φυγή της. Στο Παρίσι σφράγισε το εισιτήριο του θάνατου. Το είπε στην αδελφή της μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα. Αντίθετα με την Πολυδούρη, ο Καρυωτάκης είχε στο νου του το θάνατο και αυτό το επιβεβαίωσε η αυτοκτονία. Όπως στο νου του στροβιλιζόταν και ο ανικανοποίητος έρωτας με την Καλαματιανή ποιήτρια.
Και οι δυό τους αποτύπωσαν το πάθος και τον πόθο στην ποιήσή τους.
Αγαπήθηκαν μέσα απο αυτό που αγάπησαν μοναδικά: την ποίηση. Μιλώ για την αγάπη σου...ομολογεί σε κάποιο ποίημά της η Μαρία Πολυδούρη.

Ογδόντα τόσα χρόνια μετά το θάνατό τους, ακόμα ψάχνουμε μέσα στις λέξεις, στους στίχους, στις στροφές ν'ανακαλύψουμε τους κώδικες της αγάπης τους!

Η Μαρία Πολυδούρη δεν πέθανε παραδομένη στο σαράκι που πρωτοεμφανίστηκε το 1923. Το τέρμα ήταν γνωστό και δεν ήθελε να διαβεί όλη τη διαδρομή μέσα απο έναν απρόσωπο και μίζερο δρόμο. Η διαδρομή προς το μοιραίο ξημέρωμα του Απρίλη του 1930 είχε πολύ χρώμα.
Τα μοιρολόγια του Γυθείου είχαν εξορκίσει ή είχαν κρύψει καλά το φόβο του θανάτου.

΄Αλλωστε, η Μαρία Πολυδούρη πίστευε πως ο έρωτας είναι αυτός που μένει και μετά τον θάνατο:
 Mα τώρα σιώπησε η καρδιά του
και μόνον ο έρωτάς του μένει
και περπατεί.
Και όλοι μας λέμε είναι η σκιά του 
που τριγυρίζει, είναι η θλιμμένη 
σκιά του ποιητή. 

(απο το βιβλίο: MAΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΖΙΜΟΥΡΤΑΣ- εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί)




ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ...ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑΧΟΥΜΕ!

35 σχόλια:

dimitris είπε...

Ερχομαι απο την προηγουμενη ανταλλαγη σκεψεων, αυτο σου ειπα, ασε τον κοσμο να εκφραζεται οπως θελει, ετσι το βλεπω, το ''μαγαζι'' ομως ειναι δικο σου και εσυ εχεις τον πρωτο και τον τελευταιο λογο, πικρα καμμια, χαρα μεγαλη που εστω και ετσι βρηκα νεους φιλους-να το πω ετσι-? Τωρα το εκανες ''Εστια'' γι'αυτο............Μωρό μου κοιμήσου ο ύπνος λυτρώνει
μικρή μου καρδούλα δεν είσαι πια μόνη
Είμαι κοντά σου σε νανουρίζω
Τα όνειρα σου όλα γνωρίζω

Καληνύχτα ψυχάκι μη φοβάσαι
Κοντά σου θα ‘μαι όταν κοιμάσαι
Καληνύχτα ψυχάκι μη φοβάσαι
Κοντά σου θα ‘μαι όταν κοιμάσαι
Καληνύχτα Καληνύχτα

Ξέρω ότι οι αγάπες κλείνεις στα στήθια
Θέλεις λουλούδια και παραμύθια
Κάποτε μου πες θαρρώ θλιμμένη
Για μια ψυχούλα που ‘χεις χαμένη

Καληνύχτα ψυχάκι μη φοβάσαι
κοντά σου θα ‘μαι όταν κοιμάσαι
Καληνύχτα ψυχάκι μη φοβάσαι
κοντά σου θα ‘μαι όταν κοιμάσαι
Καληνύχτα Καληνύχτα

Άστρια είπε...

Καλησπέρα Καρυάτιδα,
ήρθα από τον α του αστερισμού του Κενταύρου να δοκιμάσω, εάν το επιτρέψεις, λίγο από εκείνο το κέικ που ευφάνταστα πρόσφερες:))

Όμορφη και ποιοτική η ανάρτησή σου.
Για την Πολυδούρη, να πω ότι με τον δικό μου τρόπο αρχειοθέτησης, στη βιβλιοθήκη μου τα ποιήματα της Πολυδούρη και του Καρυωτάκη είναι τοποθετημένα δίπλα.

Καλό βράδυ καλή εβδομάδα!

kariatida62 είπε...

@Δημήτρης: Σ'ευχαριστώ που βρήκες τον τρόπο μέσα απο τους τρυφερούς στίχους της να μου πεις ότι είσαι κοντά μου!
Φιλάκια στο Κατινάκι σου!

kariatida62 είπε...

@Αστρια: Aφού έρχεσαι απο το αστέρι μου, θα δοκιμάσεις διπλό κομμάτι!
Ναι και οι δύο είναι αγαπημένοι...σε πολλούς!

MINIMARKET είπε...

ΕΧΩ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΑΡΓΩ !!!!!
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΕΓΩ !!!
ΒΑΣΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΑΡΓΩ ΝΑ ΕΡΘΩ , ΔΙΝΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ !
ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΑΛΛΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΡΘΩ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΣΕΝΑ !!!!

a-kentavrou είπε...

Το ποίημα αυτό του Καριωτάκη λένε ότι γράφτηκε για τη Πολυδούρη.

Μυγδαλιά
(κι ακόμα δε μπόρεσα να καταλάβω πως μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα που αγαπιέται)

Έχει στο κήπο μου μια μυγδαλιά φυτρώσει
κι είν' έτσι τρυφερή που μόλις ανασαίνει,
μα η κάθε μέρα, η κάθ' αυγή την μαραίνει
και τη χαρά του ανθού της δε θα μου τη δώσει.

Κι αλίμονο μου! εγώ της έχω αγάπη τόση...
===============================================

roadartist είπε...

Αγαπημένη και ξεχωριστή η πολυδούρη.....καλά έκανες κ μας τη θύμισες..ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!

kariatida62 είπε...

@ΜΙΝΙΜΑΡΚΕΤ:ΟΛΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΕΙΣΤΕ, ΚΑΙ Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΧΩ ΠΑΡΕΑ...ΕΛΑ ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙΣ ΑΝΕΤΟΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΣ! ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ!

kariatida62 είπε...

@roadartist: AKΡΙΒΟΘΩΡΗΤΗ ROAD MAΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ! ΚΑΛΗΣΟΥ-ΝΥΧΤΑ!

kariatida62 είπε...

@a-kentavrou: Διάλεξες το καταλληλοτερο για να συμπληρώσεις το ποστ μου! Καληνύχτα αστέρι μου!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ο ΚΟΣΜΟΣ σου Καρυάτιδα, προσέφερε στον Κόσμο μας εξαιρετική αρχή εβδομάδας με την θαυμάσια αυτή ποιήτρια και άνθρωπο που αγάπησε βαθιά.
Να είσαι καλά. Φτιάχνεις την ημέρα μου.

kariatida62 είπε...

@Xριστόφορος:Eυχαριστώ Χριστόφορε, νάσαι καλά καλή εβδομάδα νάχουμε...άντε γράφε πιο συχνά τον διάδρομο, μας έχει αφήσει πάνω στο καλύτερο!

Matriga είπε...

Kαρυάτιδα, καλό μεσημέρι.
Καλώς βρεθήκαμε.
Εδώ θα είμαι εγώ και δεν χανόμαστε :)
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και την επίσκεψη.
Καλό καλοκαίρι να έχουμε!

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

ηρθα να δω τον κοσμο σου
να δω το σπτικο σου
και βρηκα εναν παραδεισο
που εχεις για δικο σου... την καλησπερα μου παντα μαγικη...

kariatida62 είπε...

@Ο ΜΑΓΟΣ: Καλώς όρισες μάγε με τις ρίμες σου και τα μαγικά σου.!
Την καλησπέρα έχεις και την δική μου! Κάτσε βολέψου όπως θες και άκου την μουσική μου!

iamaticus είπε...

ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ!!!

ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ!!!

kariatida62 είπε...

@Ιamaticus: Βρε καλώς τον κι'ας άργησες...!
Τι θα κάνω εγώ με σένα μπορείς να μου πεις???

Ερχεσαι,πού έρχεσαι???

μαχαιρης είπε...

AYTA EINAI....
TI MOY ΛΕΤΕ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ...
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΝΟΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ...
ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ...
ΤΕΛΟΣ...

kariatida62 είπε...

@Μαχαίρης: Άκου ένας φίλος Κρητικός πώς μου τόκανε ρίμα αυτό εδώ που τώρα είπες:

Aγάπης, όποιος δεν ένιωσε
το ρίγος στο κορμί του
είναι σα να μην έζησε,
στιγμή από τη ζωή του ...

Ελένη Μπέη είπε...

Εδώ είμαι κι εγώ.

Μην περιμένεις σχόλιο. Σημασία έχουν οι στίχοι της. Κι αυτούς τους ήξερα απέξω. Τώρα μετά από τόοοσους ποιητές ένα φρεσκάρισμα το χρειάζομαι.

kariatida62 είπε...

@Νερένια: Έλα βρε Νερένια, κι'απόψε έχω ποιητική ερωτική βραδυά! Στο στοιχείο σου δηλαδή!!! Χαχαχαχα! ΄
Κάθε τόσο πρέπει να τους φρεσκάρουμε! Όπως και τα βιβλία που έχουμε διαβάσει παλαιότερα, αν τα ξαναδιαβάσεις καλύτερα τα αποτυπωνεις, ακόμα και τις λεπτομέρειες που ίσως την πρώτη φορά τις παρέβλεψες...πόσο μάλλον τους στίχους μιας τόσο καλής ποιήτριας!

Ελένη Μπέη είπε...

Όπως τα λες είναι. Μετά από καιρό βλέπεις τα βιβλία με άλλη ματιά. Είτε εκτιμάς πράγματα που δεν είχες καν προσέξει είτε τα απορρίπτεις εντελώς. Συμβαίνει κι αυτό καμιά φορά.

Τι ποιητική βραδιά είναι αυτή; :)

leondokardos είπε...

Παρακολούθησα με μανία τη βιογραφία του Καριωτάκη με τη Πολυδούρη. Φίλη μου είναι μιά αρκετα κοντινή της συγκενής με το όνομα ΠΟλυδούρη και έμαθα πολλά. Μιά τραγική ιστορία πράγματι.

IonnKorr είπε...

"Καρυάτιδα έρχομαι σε λίγες μέρες". Ιαματικός

Εννοεί:
- μην κλείνεις το laptop,
- μην κοιμάσαι,
- μην τρως,
- μην ουρείς
- μην κάνεις οτιδήποτε άλλο.

Απλά, περίμενέ τον. Μόνον κάπνισε και πίνε μπύρες. Μερικές μέρες είναι... θα περάσουν!

IonnKorr (ερμηνευτής βραχυλογιών Ιαματικού)

kariatida62 είπε...

@leondokardos: Μακαρι να μπορουσες να μας διηγηθείς και συ με την σειρά σου , όσα η συγγενής τους σου είπε λεπτομέρειες της ζωής αυτών των δύο ξεχωριστών ανθρώπων που ερωτεύθηκαν τόσο πολύ...

kariatida62 είπε...

@ΙοnnΚorr: Εμ τον περιμένω, δεν τον περιμένω νομίζεις? Μόνο νάσαι εδω όταν θα τον υποδεχτώ, για να τον ερμηνεύεις μιας και τις (βραχυλογίες του... καταλαβαίνεις χαχαχα!)

Υ.Γ. 1.Με τούτα και με κείνα, πες ότι σου λείπει και σένα....
2. Ιωνα εσένα δεν σε βλέπω και πολύ ερωτευμένο, η Μαρία δεν σε συγκίνησε, ούτε μια λέξη δεν είπες γι'αυτήν και την αγάπη της!

Βάσσια είπε...

Τι να πω Καρυάτιδα.....

Μεγάλη!!!!!!!
Αγαπημένη και τόσο οικεία - στη σκέψη και στο συναίσθημα.

Να έχεις μια καλή εβδομάδα φίλη μου.
:-)

kariatida62 είπε...

@Βάσσια: Καλησπέρα, καλώς την μου! Οικεία όπως το λες πάνω απ'όλα οικεία!Γι'αυτό αγαπημένη γίνεται σ'όλους...

kariatida62 είπε...

@α-Kentavrou: Δεν απάντησα στο όμορφο ποίημα που μου άφησες του Καρυωτάκη...δεν ήθελα να σκεπάσω την ομορφιά του!!!
"Κι αλίμονο μου! εγώ της έχω αγάπη τόση..."
Αραγε το κατάλαβε ποτέ της??? Αραγε όλοι οι ερωτευμένοι καταλαβαίνουν το πόσο πολύ αγαπήθηκαν ή όχι??

iamaticus είπε...

....ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΘΕΑΙΝΑ!!(ετσι γραφετε ρε γα...)

Μολις μου εφερε το ΓΛΥΚΟ ΣΟΥ ΓΡΑΜΜΑ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ (αγγελιοφορος:Για τους πατους στ Αρχαια Ελληνικα)...μεσα στις σκονες του πολεμου που συμμετεχω...ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ:
αλογα,περικεφαλαιες,ζεστες, βρωμα...αστα...

Με επιταξανε σα γιατρο... αν και ΜΑΥΡΟ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΧΑΙΟ,και συμμετεχω.... ΣΤΟΝ ΤΡΩΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ!!!!
...γι αυτο και ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΑ ΝΑ ΦΑΝΩ!!!


Εν τω μεταξυ προσπαθω να πεισω ΤΗΝ ΙΦΙΓΕΝΝΕΙΑ αυτη τη ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΗ ΠΑΡΘΕΝΑ ...να θυσιαστει ΜΕ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ...και δε δεχεται η ΒΛΑΜΜΕΝΗ!!!

...Θελει να το ....ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ...!!!(αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου!!!


...Να τωρα με πηραν και τα κλιαιμματα...Μ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ που ΑΓΑΠΩ....
ευχαριστιες....

Τραβα τωρα ΙΟΝΝKORR!!!
....παραδιδω ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ BLOGERS!!!(ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΠΑΩ... ΤΡΟΙΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ!!!).

...ΔΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ:
"η μεγαλυτερη συναντηση των blogers,που εγινε ποτε!!!"
ευχαριστιες-ΠΟΤΕ ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΝΩ ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΑ!!!!
αλλα μ αρεγε ....Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΣΟΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ, στο blogi μου!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

kariatida62 είπε...

Αχ!η ανέραστη Ξεγιοννακοπούλου θα μου τον πεθάνει τον Ιαματικό στις εφημερίες!(βλ.ολοήμερα νοσοκομεία)

Ελπίζω να μη αργήσεις πολύ Βασιλιά και αφέντη μου! Οι μνηστήρες έχουν αρχίσει και έρχονται και γω δεν πολυ-Πηνελοφέρνω..!

IonnKorr είπε...

Και συ δεν "πολυ-Πηνελοφέρνεις"!!!!!!!!!!!!!

Μα είναι κουβέντες αυτές να τις λές στον Ιαματικό????

Στην τύχη, νομίζεις, ανέφερε την Ιφιγένεια ??????

Evie είπε...

Εγώ, μόνο εγώ κουμπάρα και για γαμήλιο ταξίδι στον Νιαγάρα!! Δεν υπάρχει πιο τέλειο

kariatida62 είπε...

Εvie: Το θυμάσαι Έυη μου την παροιμία που έλεγε "έκλασε η νύφη και σχόλασε ο γάμος?" Ε αυτό έγινε και στην περίπτωσή μας αλλά στο ανάποδο! Οπότε μη ράψεις φόρεμα ...πάπαλα ο γάμος οριστικό διαζύγιο απο τον αρραβώνα....

kariatida62 είπε...

Εvie: Το θρασύμι όμως τώρα έχει λουφάξει...δεν βγάζει άχνα! Δεν τολμά νάρθει να μ'αντικρίσει...και ξέρεις γιατί ?
Γιατί αυτά που μνημονεύει και προβάλει κάθε τόσο δεν τάχει...κατάλαβες γιατί πράγμα μιλάμε?