ΤΟ ΜΑΜΟΥΝΙ ΒΡΗΚΕ ΣΤΕΓΗ

Κάποτε ένα μικρό έκθετο... βρέθηκε πεταμένο στα μπλογκοσκουπίδια....όποιοι περνούσαν και το έβλεπαν έτσι μικρό και μαλλιαρό που στεκόταν στην άκρη, το λυπόντουσαν και τούριχναν στην αρχή μια ματιά με ενδιαφέρον!

Το πλησίαζαν το χάιδευαν μα γρήγορα απομακρύνονταν...γιατί αυτό το μικρόσωμο έκθετο μπλογκομαμούνι  κουβαλούσε ένα κουσούρι! Ήταν απροσδιορίστου φύλου και  ηλικίας!
 Μεγάλο ελάττωμα αποφαίνονταν ο κόσμος που περνούσε και το περιεργαζόταν!
-"Μα είμαι καλό" ...φώναζε εκείνο, έχω και ωραία φωνή ακούστε με, έλεγε  και άρχιζε να τραγουδά κάθε φορά και άλλο τραγούδι σ'όσους στέκονταν και το κοίταζαν!

-Πώς σε λένε? το ρωτούσαν δύσπιστα...
Αυτό το καυμένο, τότε δεν ήξερε τι να τους πει, δεν γνώριζε το όνομά του, το σπίτι  απο το οποίο προερχόταν ούτε καν πώς βρέθηκε σ'εκείνη την γειτονιά!
-Αβάπτιστο είμαι είπε τότε χωρίς να χάσει καθόλου το θάρρος του!

Μια καλή κυρία που είχε όψη   doperman, κάπνιζε  SANTE, και την φώναζαν Ελίτσα, 
άκουσε την όμορφη φωνή του και πλησίασε για να γνωρίσει το πραγματάκι αυτό που τραγουδούσε τόσο χαρούμενα!
Το λυπήθηκε έτσι μικρό και μαλλιαρό που ήταν και γυρνώντας στο φίλο της που την συνόδευε στον απογευματινό της περίπατο, του λέει:
Δεν το μαζεύουμε απο δω χάμω να το πάρουμε στο σπίτι σου να το βαφτίσουμε τουλάχιστον βρε Ιοnna??? Έτσι μικρό άσχημο χωρίς σπίτι και λοιπά στοιχεία ποιός θα του δώσει σημασία? Τουλάχιστον να αποκτήσει έστω ένα όνομα μήπως και μπορέσει και σταθεί στα πόδια του και προσέξουν όλοι την όμορφη φωνούλα του? Κρίμα είναι τέτοια φωνή να πάει χαμένη...
Είσαι σίγουρη βρε Ελίτσα? Πού το ξέρουμε, και θα το πάρουμε εμείς στο σπίτι μας να του χαρίσουμε ένα όνομα!
Μα  η Ελίτσα άρχισε να επιμένει σε τέτοιο σημείο που ο φουκαράς ΙonnKorr υποχώρησε  και για να μη ακούει την γκρίνια της το άρπαξε και τόχωσε για λίγες ώρες κάτω απο την στέγη του και φώναξε γρήγορα να φέρουν κολυμπήθρα και να το βαφτίσουν εκείνη την στιγμή!
Και το όνομα αυτού MAMOYNI φώναξε η Ελίτσα

Και έτσι εκεί κάτω στου Ιοnna και με συνοπτικές διαδικασίες το έκθετο απόκτησε όνομα!

Δεν πρόλαβε το καυμένο ούτε τα δώρα της νονάς ν'αποκτήσει, βρέθηκε στο δρόμο ξανά περιπλανώμενο!
  Ο Θείος Ιonn το πέταξε έξω απο το σπίτι του γρήγορα... γνώριζε πως το απροσδιόριστο ΜΑΜΟΥΝΙ, τί κι'αν είχε ένα όνομα πλέον, θα συνέχιζε να φοβίζει τον κόσμο που μπαινόβγαινε στο σπίτι του, έτσι  μαλλιαρό και άσχημο όπως ήταν, χωρίς σπίτι και δουλειά!
"-Αντε καλό μου τώρα, άντε στο καλό...πάρε το ονοματάκι σου και τράβα στην ευχή της Παναγίας, να βρεις την τύχη σου!" είπε ο θείος Ιοnn και τόβγαλε έξω απο την πόρτα!
Εκείνο δεν τόβαλε κάτω, χαρούμενο εκ φύσεως όπως ήταν, τώρα μάλιστα κατέχοντας και ένα περίεργο όνομα, άρπαξε την κιθαρούλα, δώρο της  νονάς του(αντί σταυρού) και άρχιζε να σεργιανίζει τα σπίτια της γειτονιάς!
Ακουγε το στόρυ του κάθε σπιτιού και αμέσως έβρισκε το κατάλληλο τραγούδι να τους αφιερώσει!
Ετσι κέρδιζε τον καθημερινό επιούσιο και ζούσε πολύ ευχαριστημένο!
Όλοι το καλοδέχονταν γιατί άρεσε πολύ η καλίφωνη φωνή του αλλά και γιατί επέλεγε πάντα το σωστό τραγούδι ν'αφιερώσει στον καθένα ξεχωριστά!
Βέβαια υπήρξαν και πολλοί που δεν τους άρεσε καθόλου η παρουσία του στο σπίτι τους!
Εβρισκαν μια δικαιολογία όπως "δεν μ'αρέσει η μαλλιαρή όψη σου", ή "το όνομά σου μου θυμίζει ενοχλητικά και σιχαμερά έντομα" ή "μ'ενοχλεί που δεν ξεχωρίζει το φύλο σου...εγώ θέλω μπλογκάνθρωπο σωστό  με φύλο, ηλικία που νάχει ταυτότητα, σπίτι και δουλειά" !
Α! αυτό ήταν!!! Το σπίτι! Τα υπόλοιπα θα τα βόλευε.. Μία πλαστή κάρτα παραμονής θα κατάφερνε να βρει, ως δουλειά θα δήλωνε "αοιδός",οπότε το μόνο που παρέμενε άλυτο πρόβλημα ήταν η εύρεση μόνιμης στέγης!
Σκέφτηκε λοπόν  το μαμούνι πως το πρώτο πράγμα που θάπρεπε να ψάξει να βρεί ήταν  ένα όμορφο σπίτι! Γιατί  μόνο τότε οι μπλογκάνθρωποι θα του εμπιστεύονταν την ψυχαγωγία τους, θα το επικέπτονταν και θα ήταν καλοδεχούμενο παντού!

Ναι αλλά πώς ν'αποκτήσεις  το σπίτι τώρα, μ'αυτή την οικονομική κρίση? Με τους Τροικανούς και την Μέρκελ απο πάνω σου να ζητούν την κεφαλή σου επι πίνακι;
Στάματησαν τα στεγαστικά δάνεια και δεν κινείται τίποτα στο realestate, σκέφτηκε το Μαμούνι μας.
΄Ασε που δεν θα βρίσκω έστω κι' ένα μικρό σπιτάκι  χωρίς ημιυπαίθριους χώρους...κι'αν τελικά καταφέρω και το αγοράσω, κάθε τόσο που θα αδειάζουν τα ταμεία τους  θα με θυμούνται πως αγόρασα σπίτι με ημιυπαίθριο και θα μου ζητούν να πληρώνω φόρο για την  διατήρησή του!
Ουφ!!! δύσκολη υπόθεση, φαντάζει "όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό" την σήμερον ημέρα η απόκτηση ενός μπλογκοσπιτιού μονολόγησε δυνατά καθώς έκανε να καθήσει σε μια πέτρα.
Τότε συνειδητοποίησε πως βυθισμένο στις σκέψεις του, είχε πάρει τον δρόμο που  ανέβαινε ψηλά στο λόφο της γειτονιάς εκεί πάνω στα Αρχαία !

Εκεί λοιπόν ξαπόστασε και άφησε για πρώτη φορά να το πάρει το παράπονο! Μα ακόμα και στο κλάμα η κλαψιάρικη φωνούλα του, ακούστηκε τόσο μελωδική, που ως εκ θαύματος, ανέστησε μια αρχαία μαρμάρινη κόρη που στέκονταν ακίνητη με τις δίδυμες αδελφές της και κρατούσαν στο κεφάλι τους όλες μαζί την στέγη του ναού!

 -Μαμούνι  μη κλαίς  άλλο καλό μου! Μου ράγισες την καρδιά  με το παραπονάκι σου!
Γιατί έχεις ανάγκη τόσο πολύ ένα μπλογκόσπιτο?
Εσύ μ'αυτή την όμορφη φωνή που διαθέτεις άνετα θα φιλοξενείσαι κάθε βράδυ και σ'άλλο σπίτι της γειτονιάς! Και ποιός δεν θα σε καλεί για να του τραγουδάς??? Τι το θες το μπλογκόσπιτο??? Ξέρεις πόσα έξοδα θάχεις για να το συντηρείς? Θα πρέπει για να  βγάλεις πέρα με τους  λογαριασμούς του  Τραπεζοδάνειου- ΔΕΗ-ΕΥΔΑΠ-ΟΤΕ,κοινόχρηστα, πετρέλαιο, να τραγουδάς μέρα νύχτα μέχρι να πεθάνεις!
-Καλή μου Καρυατιδα, μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα!   Το αδοκίμαστο και το απ'αλλού φερμένο δεν το αντέχουν οι άνθρωποι!
Καλύτερα λοιπόν  να τραγουδώ νυχθημερόν, και νάχω ένα κεραμίδι πάνω απο το κεφάλι μου,φίλους που να με νοιαζονται και να μ'αγαπούν παρά περιφερόμενο και μοναχό!
-Είσαι σίγουρο ότι στέκονται καχύποπτοι απεναντί σου οι μπλογκάνθρωποι  και δεν σε θέλουν?
-Βεβαίως και είμαι! Βλέπεις δεν έχω φύλο, είμαι ακαθορίστου ηλικίας και δεν μπορώ να δηλώσω τίποτα για μένα! Αυτοί λοιπον με φοβούνται γιατί λένε πως είμαι αλλόκοτο απροσδιόριστο και ποιος ξέρει τι μπορεί να κουβαλώ πάνω μου!!!
-Βρε Μαμούνι τι είναι αυτά που μου λες???
 Οι μπλογκάνθρωποι δηλαδή  που  δηλώνουν όσα εσύ δεν μπορείς  να δηλώσεις για τον εαυτό σου, είναι όλα  πραγματικά και αληθινά??? Ποιοί μας βεβαιώνουν γι' αυτό??? Οι ίδιοι??? Ας γελάσω..!
Βρε κουτό, το γεγονός ότι δεν έχεις φύλο, ηλικία, οποιαδήποτε ιδιότητα, και γενικώς μια προιστορία είναι προνόμιο για να σταθείς σε μια μπλογκογειτονιά!
Κανείς δεν θα σε ειρωνευτεί, αμφισβητήσει ή στιγματίσει γιατί δεν θα ξέρει πού να σε κατατάξει!
Δεν θα γνωρίζει τις δυνατότητες και την ιστορία σου, οπότε θα αρκείται μόνο στην όμορφη φωνή σου!
Λοιπον άκου τι θα κάνουμε! Εγώ εκεί στην γειτονιά που πήγες έχω χτίσει εκείνο το διώροφο σπιτάκι με την κούνια στην αυλή του...το βλέπεις?
-Ναι Καρυάτιδα μου, το βλέπω είναι εκείνο που κοιτά προς την θάλασσα!
- Αυτό ακριβώς! Ε! λοιπόν, θα πάμε θα το ανοίξουμε θα σου παραχωρήσω τον πρώτο όροφο και τον άλλο θα τον κρατήσω εγώ!
Θα μαγειρεύουμε μαζί τα θέματα, εγώ θα βάζω το κείμενο και συ την μουσική.
Εσύ θ'αναλάβεις το στούντιο  ! Θα γίνεις ένας μικρός  TIESTO- FAMOUS DJ της μπλογκογειτονιάς!!!χαχαχαχα
Θα εκπέμπουμε απο τον ίδιο μπλογκοραδιοφωνικό σταθμό που θα στέγαζεται στο σπίτι μου!
Τι λες συμφωνείς???
-Αν συμφωνώ λέει!!! Είσαι η καλή   μου τύχη  Καρυάτιδα ! Να σε φιλήσω!!!
-Ε καλά μη κάνεις έτσι!
Ξέρεις σ'εμένα δεν αρέσουν πολύ τα φιλιά γιατί δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω απ'εκείνα του Ιούδα...όταν μάλιστα συνοδεύονται με τριχάρες όμοιες σαν τις δικές σου....παίρνω δρόμο!!!

"Ελα πάμε πρέπει να το ανοίξουμε το σπίτι να το αερήσουμε έχει 3 μήνες κλειστό, και να το ετοιμάσουμε με το καλύτερο  τρόπο!"
....είπε η Καρυάτιδα και κατηφόρισε αγκαλιά με τον σύντροφό της το Μαμουνάκι !!!


Στο δρόμο μάλιστα έπιασαν και το τραγούδι, συντόνισαν τις φωνές τους και ....


Μετά το Μαμούνι έπιασε άλλο σκοπό με το μπουζουκάκι του  και
 
H κόρη μεράκλωσε και εκεί στην μέση του δρόμου, έπιασε απο τον ώμο το Μαμούνι και τόριξαν στο χασάπικο!
-Γειά σου Μαμούνι μου!
-Γειά σου Κόρη -Αρχόντισσα
-Να σκάσουν οι οχτροί μας και πάλι φίλοι μας να γίνουν...χαχα!


Και μέσα σε δυνατά γέλια το Μαμούνι και η Καρυάτιδα κατηφόρισαν για την μπλογκογειτονιά ...


...... για να δεχτούν και να προσφέρουν παρηγοριά!!! ....ΟΠΑ ΕΙΠΑ ΛΕΩ!!!

To τραγούδι που επέλεξε το Μαμούνι για την επανέναρξη του μπλογκ, ειναι αποκλειστικά  αφιερωμένο στην ΕΛΙΤΣΑ ΜΑΣ!