All" Italia!!! No tre-Venezia!

H Πολυτραγουδισμένη και πολυδοξασμένη Βενετία είναι ο σημερινός προορισμός μας.

Δυστυχώς, απ'αυτήν, δεν τράβηξα βιντεάκια απο την μηχανή που εύκολα ανεβαίνουν στον υπολογιστή, τα καλύτερα βρίσκονται στην μεγάλη βιντεοκάμερα γι'αυτό θα σας λυπήσω, μα θα αρκεστούμε περισσότερο στις φωτογραφίες που τράβηξα.
Ας πούμε όμως πρώτα λίγα λόγια για την Βενετία ή όπως παλαιότερα ονομάζαμε, Ενετία (Ιταλικά: Venezia)
Βρίσκεται βόρεια της Ιταλίας, και είναι η  πρωτεύουσα της επαρχίας του Βένετο.
Η πόλη είναι χτισμένη επάνω σε πολυάριθμα μικρά λασπώδη νησιά σε μια λιμνοθάλασσα της Αδριατικής.
Η μόνη και κύρια , σχεδόν, δυνατότητα βιοπορισμού ήταν η θάλασσα.
Έτσι σιγά σιγά αναπτύχθηκε η θαλασσοκράτειρα Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας.

 Πώς όμως ο κόσμος της εποχής απεφάσισε να χτίσει αυτή την πόλη σ'ενα τόσο αφιλόξενο χώρο?
Η απελπισία από τις αλλεπάλληλες επιδρομές,των Γότθων αρχικά και των Ούνων στη συνέχεια, ανάγκασε τους κατοίκους της βόρειας Ιταλίας,να βρουν καταφύγιο σ'αυτά τα  δυσπρόσιτα μέρη. Κάποιοι απ' αυτούς κατέφυγαν στις νησίδες της λιμνοθάλασσας από το 400 Μ.Χ. περίπου.
Η άσχημη κατάσταση των γύρω περιοχών σε συνδυασμό με την ασφάλεια που παρείχε η λιμνοθάλασσα με τα αβαθή νερά, είχε ως αποτέλεσμα την προσέλκυση κι άλλων προσφύγων.
 Τα σπίτια τους είναι χτισμένα με μια ιδιαίτερη μοναδική αρχιτεκτονική τεχνοτροπία.
Χρησιμοποίησαν κορμούς δένδρων, τα έκοψαν σε πασσάλους και τα έμπηξαν στο λασπώδες έδαφος των νησιών.
Αποτέλεσμα αυτής της τεχνικής ήταν οι πάσσαλοι να γίνουν ένα είδος μπετόν-αρμέ και να σταθούν θεμέλιες  κολώνες στο χτίσιμο των σπιτιών τους.
 Γι'αυτό κυρίως τον λόγο, τα σπίτια στην Βενετία δεν μπορούν να κατεδαφιστούν και να ξαναχτιστούν απο την αρχή, οπότε γίνονται μόνο ανακαινίσεις και συντηρήσεις των ήδη κτισμένων.
Οι συνθήκες διαβίωσης, όμως στα νησιά αυτά, που όπως θα δούμε συνδέονται μεταξύ τους με γεφυρούλες, είναι πλέον πολύ δύσκολες!
Η υγρασία μουχλιάζει τα οικήματα και χτυπά τόσο τα θεμέλια των σπιτιών όσο και  την υγεία των κατοίκων της.
Οι συνεχείς πλημμύρες και το  ανέβασμα της στάθμης του νερού φέρνουν προβλήματα στην ηλεκτροδότηση της πόλης και ως εκ τούτου στην θέρμανση των σπιτιών.
Γι'αυτό τα τελευταία χρόνια οι Βενετσιάνοι εγκαταλείπουν την ονειρική πόλη τους και μετοικίζουν σε μια καινούργια περιοχή,  που έχει χτιστεί 10 λεπτά με το αυτοκίνητο, έξω  απο την Βενετία, στο λεγόμενο Μέστρε.
Εκεί βρίσκεται  το αεροδρόμιο της Βενετίας, καθώς και ο σιδηροδρομικός σταθμός.
Εκεί  συναντούμε και τα  περισσότερα ξενοδοχεία που φιλοξενούν όλο τον χρόνο τον μεγάλο αριθμό επισκεπτών της Βενετίας.
Το παράδοξο είναι πως την Βενετία την εγκαταλείπουν κυρίως οι νέοι, που δυσκολεύονται αρκετά με την εύρεση εργασίας καθώς και με την ακρίβεια που αντιμετωπίζουν σ'αυτήν και έτσι στις μέρες μας μπορούμε να πούμε πως η Βενετία έχει καταντήσει η πόλη των γερόντων!
Ενα  ΚΑΠΗ μέσα στις νησίδες της λιμνοθάλασσας της Αδριατικής!
 Όσοι βέβαια απο τους νέους ασχολούνται με τον τουρισμό πηγαινοέρχονται καθημερινά Μέστρε-Βενετία.

Φτάσαμε στο σημείο, που πλέον σταματά η μετακίνηση με τα τροχοφόρα.
 Παίρνουμε το βαπορέττο που για να σε πάει και να σε φέρει στην Βενετία κοστίζει 15€. Περιμένοντας το βαπορέττο, μπορείς να ψωνίσεις απο τα περίπτερα που κυρίως τάχουν Κινέζοι, διάφορα σουβενίρ απο μάσκες μέχρι γόνδολες. Εκεί συναντήσαμε και τις ακριβότερες δημόσιες τουαλέττες!
1.00€υρωπουλάκι το κατούρημα...και κατά μία  περίεργη σύμπτωση το μισό γκρουπ, χρειάστηκε να τις επισκεφθεί....χαχα!

Μας υποδέχτηκε το πρώτο Βενετσιάνικο ζευγάρι, που έκανε την πρωινή του βολτούλα κάτω απο ένα απίστευτα δυνατό ήλιο!!!

Προσεχτικά να μη χαθούμε ....όλοι κοντά νάμαστε!

Λίγο πριν απο την πρώτη γεφυρούλα που θα περάσουμε, με προορισμό την μεγάλη και ξακουστή πλατεία του Αγ.Μάρκου, τα ασώματα τέρατα θα μας τρομάξουν...

Και απο δω και πέρα θ'αρχίσει ο μεγάλος χαμός! Μετρήστε, θα περάσουμε 1,2,3,4 γεφυρούλες...για τον Αγιο Μάρκο, μεγάλη η χάρη του..!

Πάει η πρώτη γεφυρούλα...περάσαμε στο επόμενο νησάκι! Το καταλάβατε?

Η γειτονιά των Ελλήνων! Η γειτονιά των GREKO στην  οποία πλέον έχει απομείνει μονοψήφιος αριθμός!

 Πληθαίνουν τα μασκαρεμένα ζευγάρια

 Κι'άλλο:

 Eδώ η κόρη Βενετία, που απο την μία πλευρά απεικονίζεται ταλαιπωρημένη και εξουθενωμένη...(απο τις αντιπαλότητες με τους ανταγωνιστές της  Γενουάτες)

και απο την άλλη ανανεωμένη κρατώντας στα πόδια της το λέοντα-σύμβολο της εξουσίας της στην ευρύτερη περιοχή!
 Προφανώς με τα δύο αυτά αγάλματα απεικονίζονται δύο διαφορετικές χρονικές περίοδοι της ιστορίας της.

Μεγαλύτερη προσπάθεια αρχίζει για να περάσουμε την δεύτερη γεφυρούλα

Να και μια νεαρή Βενετσιάνα που περιμένει τον καλό της...

Δεν το πιστεύω! Εδώ και οι φίλοι  του Μαμουνιού, οι  αγαπημένοι Τσερόκι!
Το Μαμούνι, μόλις τους είδε ενθουσιάστηκε, το ίδιο και εκείνοι και αμέσως έπιασαν τις φλογέρες τους και άρχισαν τις ινδιάνικες μελωδίες τους!
Ήταν οι μοναδικές νότες που ακούγονταν σ'όλο το τετράγωνο...

Ακόμα μια μικρή Βενετσιάνα,καμαρώνει μπροστά απο την πόρτα ενός παλαιού ξενοδοχείου.

Σ'αυτό το κτίριο στεγάστηκαν οι πρώτες φυλακές. Στις οποίες οι συνθήκες διαβίωσης ήσαν εξαιρετικά δύσκολες! Οι περισσότεροι που φυλακίζονταν εκεί δεν προλάβαινα ν'εκτίσουν την ποινή τους, πέθαιναν απο τις κακουχίες που περνούσαν μέσα στις υγρές αυτές φυλακές.

Στην τρίτη γεφυρούλα, καταφέραμε με πολλές δυσκολίες, ανάμεσα  απο το πλήθος που είχε ανέβει πάνω στην γεφυρούλα, ν'αποθανατίσουμε την γέφυρα των αναστεναγμών.
Θα πρέπει να τονίσουμε πως η γέφυρα αυτή, πήρε την παραπάνω ονομασία(il cielo dei sospiri) όχι, όπως πολλοί φαντάζεστε, απο τους αναστεναγμούς ερωτευμένων ζευγαριών,  αλλά απο τους αναστεναγμούς των δύστυχων κατάδικων, που μέσα απο απ'αυτήν έβλεπαν για τελευταία φορά τους συγγενείς και φίλους τους, και το νησάκι του Αγίου Γεωργίου, κατευθυνόμενοι προς τα υγρά κελιά της φυλακής τους.

Εντυπωσιακώτατος ο κύριος! Μεσ' το μούσμουλο!!!

Μια ματιά στο ρολόι μας...ώρα για ένα εσπρεσσάκο?

Επιτέλους τα καταφέραμε!!! Φτάσαμε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου.

Ας μιλήσουμε λίγο για την επιβλητική εκκλησία του Αγίου Μάρκου:
 Χτίστηκε το 1100, έχοντας ως πρότυπο το ναό των Αγίων Αποστόλων της Κωνσταντινούπολης. Άρχισε να χτίζεται το 830 M.X. για να στεγάσει τα λείψανα του Ευαγγελιστή Αγίου Μάρκου, που τα μετέφεραν από τη Αλεξάνδρεια το 829.
Στην αρχή ήταν ρυθμού βασιλικής.
Αργότερα έγιναν βυζαντινές και γοτθικές αλλαγές.
Έχει σχήμα σταυρού με τέσσερις θόλους, που περιβάλλουν έναν κεντρικό μεγαλύτερο.
Η δεξιά πλευρά στολίζεται με περιστύλιο.
 Ο μεγάλος αριθμός των μαρμάρινων κιόνων (500),  η ανάμειξη των ρυθμών και η πλούσια διακόσμηση του ναού  φέρνει  ένα ιδιόμορφο αποτέλεσμα, ένα  περίεργο σχεδόν ανατολίτικο, σύνολο!

 Στο προστώο του ναού βρίσκονται τα τέσσερα χαλκόχρυσα άλογα που ο Μ. Κωνσταντίνος αφαίρεσε από την αψίδα του Τραϊανού (Ρώμη) και τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη.
 Ύστερα από την άλωση της Πόλης από τους Φράγκους (1204) μεταφέρθηκαν στη Βενετία και τοποθετήθηκαν στον Άγιο Μάρκο.
Στην αρχή πολιούχος των Βενετσιάνων ήταν ο Άγιος Θεόδωρος. Όμως ο φουκαράς ο Θοδωρής ήταν πολύ φτωχός άγιος, για να καλύψει τους άρχοντες της Βενετίας, οπότε έπρεπε να εφεύρουν έναν καινούργιο, περισσότερο επιβλητικό άγιο για την πόλη τους!
Το 828 λοιπόν όταν δύο έμποροι έφεραν το λείψανο του Αγίου Μάρκου απο την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αντικαταστάθηκε ο πολιούχος φτωχοαγιο-Θοδωρής από τον 'Αγιο Μάρκο.
Στην αρχή το λείψανό του φυλασσόταν σε ένα παρεκκλήσι μέσα στο Παλάτι των Δόγηδων, αλλά αργότερα χτίστηκε μία εκκλησία προς τιμήν του και απο τότε το λείψανό του φυλάσσεται εκεί.
Η βασιλική του Αγίου Μάρκου έχει υποστεί πολλές αλλαγές και προσθήκες στο πέρασμα των χρόνων εξαιτίας των φυσικών καταστροφών, αλλά και των φωτιών που είχαν ξεσπάσει.
Έτσι, σήμερα αποτελεί ένα κράμα αρχιτεκτονικών στυλ.
Φημίζεται επίσης και για την εκπληκτικής ομορφιάς Αγία Τράπεζα, η οποία είναι καλυμμένη με πολυάριθμες πολύτιμες πέτρες και χρυσά ανάγλυφα,κλεμμένα όλα απο την Αγία Σοφία απο τους Σταυροφόρους.
Δυστυχώς ήταν εντελώς ανέφικτο να περιμένουμε την ατελείωτη ανθρωποουρά, για να μπούμε μέσα να την δούμε...Την αφήσαμε την προσπάθεια μόλις συνειδητοποιήσαμε ότι η ουρά άρχιζε απο την τελευταία γεφυρούλα που περάσαμε!

Το ρολόι αυτό, στο καμπαναριό της εκκλησίας, δείχνει την ώρα σε Ρωμαϊκά ψηφία, τις φάσεις του φεγγαριού και τα ζώδια.
Αρχικά είχε σχεδιαστεί για να δείχνει στους ναυτικούς τις παλίρροιες και τους μήνες που ήταν ευνοϊκοί για να σαλπάρουν.
Λέγεται ότι η πολιτεία της Βενετίας, έδωσε μία τεράστια αμοιβή στους αδελφούς Ranieri για την κατασκευή του ρολογιού, αλλά αργότερα τους έβγαλε τα μάτια ώστε να μην αντιγράψουν ξανά τον εκπληκτικό μηχανισμό του ρολογιού.
Στην κορυφή του ρολογιού διακρίνονται οι δύο Μαυριτανοί που  χτυπούν την καμπάνα ολημερίς και οληνυκτίς,  ακριβώς στην ολοκλήρωση μιας ώρας!

Αναμεσα σ'αυτούς τους δύο πανύψηλους κίονες με το φτερωτό λιοντάρι-σύμβολο εξουσίας της Βενετίας και την κόρη-Βενετία, γίνονταν όλες οι εκτελέσεις των καταδικασμένων σε θέα όλων των κατοίκων που συγκεντρώνονταν στην πλατεία του Αγ. Μάρκου.

Απο την κορυφή του κωδωνοστάσιου της μεγάλης εκκλησίας, (που επίσης δεν μπορέσαμε να επισκεφθούμε γιατί συναντήσαμε την δεύτερη γιγάντια ανθρωποουρά) οι επισκέπτες, μπορούν να θαυμάσουν την εκπληκτική θέα στην πόλη, καθώς και τις 'Αλπεις εφόσον η ατμόσφαιρα είναι καθαρή.
Ο πρώτος πύργος που ολοκληρώθηκε το 1173 είχε χτιστεί ως φάρος.
Το 1902 τα θεμέλια του υποχώρησαν και ο πύργος κατέρρευσε ευτυχώς χωρίς κανένα θύμα ή ζημιά στη διπλανή Βασιλική του Αγίου Μάρκου. Το 1912 επαναλειτούργησε και σήμερα διαθέτει ανελκυστήρα χωρητικότητας 14 ατόμων που μεταφέρει τους επισκέπτες στην κορυφή του.
Το κωδωνοστάσιο διαθέτει 5 καμπάνες, από τις οποίες η κάθε μία είχε και διαφορετικό ρόλο.
Η μαρανγκόνα σήμανε την έναρξη και τη λήξη της εργασίας, η μαλέφικο ειδοποιούσε αν θα γινόταν κάποια εκτέλεση, η νόνα σήμανε το μεσημέρι, η μέτζα τέρτζα συγκαλούσε τους συγκλητικούς στο Παλάτι των Δόγηδων και η τροτιέρα ανακοίνωνε τις συνεδριάσεις του Μεγάλου Συμβουλίου.

Ήρθε η ώρα για ένα εσπρέσσο, ένα καπουτσίνο παρέα με το υπέροχο αυτό ζευγάρι!

 Αλλά και ο κύριος αυτός...πραγματικά μας εντυπωσίασε με την όμορφη στολή του!

Εντυπωσιακώτατο και το λευκό αυτό διπλό όνειρο...

Χρώματα πολλά αλλά απο μουσική μηδέν! Στο μουγκό το καρναβάλι...ούτε μια έστω μουσική εποχής για να μη ξεφύγει η θεματολογία του καρναβαλιού! Καμμία απολύτως  νότα ! Ένα καρναβάλι... εντελώς άφωνο!

Ας προχωρήσουμε όμως και ας χαθούμε μέσα στα στενά! Προσέξτε μπορεί να χαθούμε. Οι δρόμοι δεν έχουν ονομασία. Μόνο τα κίτρινα βελάκια δείχνουν κατευθύνσεις όπως την μεγάλη γέφυρα ριάλτο ή την  πλατεία Αγ. Μάρκου. Αν χαθούμε στο εντωμεταξύ, ραντεβού στην γέφυρα Ριάλτο!

Απο γεφυρούλα σε γεφυρούλα και απο σοκκάκι σε σοκκάκι, θα βρεθούμε στο μεγάλο κανάλι!

Ωχ κόσμος πάλι! Χειρότερο εδώ το στριμωξιδι...αλλάξτε πορεία να ξεφύγουμε και να χαθούμε...!

Καλύτερα απ'εδώ...να χαζέψουμε και λίγο, τις βιτρίνες, τα κτίρια...

Μέσα στα ανήλιαγα στενάκια της ...θα θαυμάσουμε βιτρίνες με τα ξακουστά ξαχαρωτά της

Η Υγρασία κάνει έντονη την παρουσία της στους τοίχους των οικημάτων.

Όλες τις τσάντες τις φωτογραφικές μηχανές και τις σακκούλες απο τα μικροψώνια που κάναμε στα μαγαζάκια της Βενετίας, κρεμάστε τες μέσα απο τα μπουφάν σας!
 Πολύς ο κόσμος, τα χέρια πολλά, μας συμβούλεψαν τα πράγματά μας να τα προσέχουμε ιδιαίτερα! Δεν πειράζει ας φαινόμαστε και χοντροί-ες! Αρκεί να φέρουμε τις τσάντες μας όλες πίσω...

Επιτέλους!!! Φτάσαμε στο μεγάλο Κανάλι και στην ονομαστή γέφυρα Ριάλτο!

Οι Βενετσιάνοι το κανάλι το λένε Rio.

Αυτό λοιπόν είναι το RIO GRANDE, το πιο μεγάλο κανάλι της Βενετίας!
Η πέτρινη σήμερα γέφυρα του Ριάλτο, υπήρξε αρχικά ξύλινη, αλλά ο μύθος λέει  πως ο Μέγας Δόγης ερωτεύθηκε μια όμορφη κοντεσίνα.
Την ημέρα του γάμου τους μαζεύτηκε κόσμος πολύς επάνω σ'αυτήν, για να  θαυμάσουν την νύφη, την ώρα που θα περνούσε με την γόνδολα,απο το Rio grande, φορώντας το διαμαντοστόλιστο νυφικό της. Όμως η ξύλινη ως τότε  γέφυρα δεν άντεξε το βάρος του συγκεντρωμένου πλήθους και κατέρρευσε στα νερά του μεγάλου καναλιού,παίρνοντας μαζί της και όλο τον κόσμο που βρίσκονταν επάνω σ'αυτήν.
Μετά απ'αυτήν την τραγωδία που σημάδεψε την πιο όμορφη μέρα της ζωής της κοντεσίνας, η γέφυρα κατ'εντολή του συζύγου της και μέγα Δόγη, χτίστηκε στη σημερινή της μορφή περί το 1588 με 1591 από τον Αντόνιο ντα Πόντε.
Μέχρι το 1854 που κατασκευάστηκε η γέφυρα της Ακαδημίας αποτελούσε το μοναδικό τρόπο να διασχίσει κανείς το Μεγάλο Κανάλι με τα πόδια.
Η γέφυρα Ριάλτο αποτελούσε ανέκαθεν ζωντανό κοινωνικό κέντρο, εξαιτίας των αγορών της περιοχής.

 

Όπως το βλέπετε, πάνω απο την γέφυρα, απο την δεξιά πλευρά είναι η αγορά και απο την αριστερή πλευρά τα καφέ και οι τρατορίες.

Η καθιερωμένη φωτό επάνω στην γέφυρα του Ριάλτο!

Απ'εδώ θα πάρουμε και την γόνδολά μας για μια βολτούλα ...
Η μετακίνηση των κατοίκων γίνεται μόνο με τις γόνδολες μέσω των υδάτινων διαύλων ανάμεσα στα νησιά.

Οι γόνδολες είναι μακρόστενες ξύλινες βάρκες. Τις οδηγούν οι γονδολιέρηδες, οι οποίοι φορούν συνήθως μπλούζες με άσπρες και κόκκινες ρίγες, το καλοκαίρι.
Τώρα τον Χειμώνα φορούν μόνο μαύρα ρούχα...σαν τους μαυροπουκαμισάδες τους δικούς μας!
100 ευρωπουλάκια για 20 λεπτά βολτούλα με την γόνδολα που χωρά μόνο 6 άτομα, ούτε μωρό παραπάνω!

Και η βολτούλα μας ξεκινά...η μία γόνδολα πίσω απο την άλλη!
Κανείς όμως γονδολιέρης δεν τραγουδά..παρ'όλες τις παροτρύνσεις μας !

Η Σούλα η φίλη του Μαμουνιού, είδε και αποείδε με τον ξενέρωτο γονδολιέρη που δεν καντάριζε και τότε έπιασε  μόνη της τον σκοπό του τραγουδιού: "στης Πάργας τoν ανήφορο..."  Το τέμπο του τραγουδιού αμέσως τόπιασε και  το Μαμούνι και όπως καταλαβαίνετε, ακολούθησε ο τρελός χαμός μες την γόνδολα.
 Πήραν το σύρμα  και  οι υπόλοιπες γόνδολες που ακολουθούσαν πίσω γεμάτες απο Έλληνες,οπότε για 20 λεπτά μες τα κανάλια της Βενετίας άκουγες μόνο Ελληνικές χαριτωμένες γκάρες...να τραγουδούν και να ξεσηκώνουν τους υπερόπτες Βενετσιάνους...
 Δεν ξέρω βέβαια πόσο ευχαριστηθηκαν τις ελληνικές καντάδες μας οι περαστικοί, ο γονδολιέρης μας πάντως το καταευχαριστήθηκε...χαχα!
 Τόσο πολύ που φώναξε το Μαμούνι δίπλα του να σταθεί όρθιο και  να κοπηλατήσουν μαζί την γόνδολα!  Του μείναμε αξέχαστες!

 

Ο ήλιος με δυσκολία εισχωρεί μέσα στα στενά κανάλια

Μετά την Βόλτα με τις γόνδολες και τον ξενερουά Γονδολιέρη μας, που ξέχασα να σας διευκρινίσω ότι ήταν σκνίπα  στο μεθύσι, μια επίσκεψη στο εργαστήριο κατασκευής των υαλικών Μουράνο για μια μικρή επίδειξη και αγορές...

Εδώ οι υπάλληλοι-πωλητές μιλούν οι περισσότεροι πάρα πολύ καλά Ελληνικά.

Φαντάζεστε υποθέτω τον λόγο που  οι συγκεκριμένοι πωλητές Ιταλοί φρόντισαν να μάθουν Ελληνικά.

Σημειωτέον, πως όλοι οι Ιταλοί υποστηρίζουν την γλώσσα τους τόσο πολύ ώστε αποφεύγουν να σου μιλούν ακόμα και στην διεθνή Αγγλική.

Ενώ καταλαβαίνουν όταν τους μιλάς στα Αγγλικά απαντούν μόνο στα Ιταλικά! 

Γι'αυτό και μόνο τον λόγο τους παραδέχτηκα και τους  χάρηκα πολύ!

Επισκέπτεσαι, σου λένε, την χώρα μου για λίγο ...ε φρόντισε να μάθεις και πέντε Ιταλικές λέξεις να μου μιλήσεις και να συνεννοηθούμε!

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΑ ΧΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑ ΒΡΑΔΥ

 ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ!

(έχουμε τρσβήξει και  βιντεάκια απο την τελευταία βραδυά στην Βενετία)

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....