bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Αυτό το Καλοκαίρι ... δεν έμοιαζε με τ'άλλα!

Aυτό το Καλοκαίρι που έχει φτάσει σχεδόν στο τέλος του, δεν ήταν τουλάχιστον για μένα όμοιο μ'όλα τα προηγούμενα!
Ήρθε και φεύγει μ'αναστάτωση, αγωνία για το αύριο, και συνεχή απογοήτευση.
Ως και και κείνες οι συνήθειές μου να διαβάσω βιβλία στις διακοπές άλλαξαν!
Τα βιβλία ξεχάστηκαν ν'αγοραστούν και έμεινα άπραγη στις αμμουδερές παραλίες να ψάχνω για το"ωραίο" μονότονα, στο πήγαινε έλα των κυμμάτων.

Κάθε χρόνο επιστρέφοντας, όλο και κάποιο ογκώδες βιβλίο δεν είχε τελέψει στις αμμουδιές και επέστρεφε μέσα στα μπαγκάζια κρατώντας λάφυρα...
Ανοίγοντάς το στην περίοδο της προσαρμογής στην καθημερινότητα, οι ξεχασμένοι κόκκοι χρυσού της άμμου, εμφανίζονταν εκεί στην άκρη της σελίδας, που κλείνει το βιβλίο και αιχμαλωτίζει στιγμές απόλυτης ευφορίας και ξεγνιασιάς...
Μα φέτος ούτε λάφυρα, ούτε θησαυροί!


Αποφάσισα λοιπόν ν'ανοίξω παλιά διαβασμένα βιβλία απο τα ράφια της μικρής βιβλιοθήκης, να τα επαναφέρω στην φτωχή μου μνήμη.
Πολλά απ'αυτά έχω την εντύπωση πως δεν τάχω διαβάσει ποτέ!
Τόσο βαθειά ξεχασμένα βρίσκονται στους λαβύρινθους του εγκεφάλου μου.


Τι άλλο λοιπόν θα διάλεγα παρά ένα βιβλίο του αγαπημένου μου Νίκου Καζαντζάκη?
Το χέρι, χωρίς να σταματήσει απο μια έστω δεύτερη σκέψη πήγε  αμέσως και τράβηξε τον Τελευταίο Πειρασμό.

Δεν ξέρω αν ήταν τυχαία η επιλογή ή ασυνείδητα έψαξα για την ανακούφιση στην ασθένεια που τον τελευταίο καιρό μ'έχει χτυπήσει και με βασανίζει και δεν είναι άλλη απο την ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ!
Μην κοιτάτε που προσπαθώ να μη δίνω σημασία στην ασθένειά μου, μη κοιτάτε που μιλώ περί ανέμων και υδάτων μόνο και μόνο για να την πολεμήσω, στην πραγματικότητα είμαι και αισθάνομαι βαρύτατα  απογοητευμένη και  ως εκ τούτου ασθενής!

Θέλω λοιπόν, σήμερα να σας αντιγράψω λίγα αποσπασματικά λόγια απο τον πρόλογο του Ελληνα Γκουρού της Φιλοσοφίας, έτσι σαν να συστήνω ένα αποτελεσματικό ανακουφιστικό  φάρμακο για όσους τυχόν, ταλαιπωρούνται απο την δική μου ασθένεια...


Κάθε άνθρωπος είναι θεάνθρωπος, σάρκα και πνέμα. Να γιατί το μυστήριο του Χριστού δεν είναι μονάχα μυστήριο μιας ορισμένης θρησκείας. Είναι πανανθρώπινο..σε κάθε άνθρωπο ξεσπάει η πάλη Θεού και ανθρώπου, και συνάμα η λαχτάρα της φίλιωσης.
Τις περισσότερες φορές η πάλη αυτή είναι ασύνειδη, βαστάει λίγο, δεν αντέχει μια αδύνατη ψυχή ν'αντιστέκεται καιρό πολύ στην σαάρκα. 
Βαραίνει, γίνεται κι'αυτή σάρκα κι ο αγώνας παίρνει τέλος.
Μα στους υπεύθυνους ανθρώπους, που έχουν μερόνυχτα καρφωμένα τα μάτια τους στο ανώτατο Χρέος, η πάλη ανάμεσα στην σάρκα και στο πνέμα ξεσπάει χωρίς έλεος και μπορεί να βαστάξει ως τον θάνατο!
Όσο πιο δυνατή η ψυχή κι η σάρκα, τόσο κι η πάλη πιο γόνιμη κι η τελική αρμονία πιο πλούσια.
Δεν αγαπάει ο Θεός τις αδύνατες ψυχές και τις πλαδαρές σάρκες! Το πνέμα θέλει νά'χει να παλέψει με δυνατή γεμάτη αντίσταση σάρκα, είναι πουλί σαρκοβόρο που ακατάπαυστα πεινάει, τρώει σάρκα και την εξαφανίζει αφομοιώνοντάς την!
Πάλη ανάμεσα στην σάρκα και στο πνέμα, ανταρσία κι αντίσταση, φίλιωση κι υποταγή, και τέλος, ανώτατος σκοπός της πάλης, η ένωση με τον Θεό-να ο ανήφορος που πήρε ο Χριστός και μας καλεί να πάρουμε και μεις ακολουθώντας τα αιματωμένα του αχνάρια.
.......


Για να δώσω ένα ανώτατο πρότυπο στον αγωνιζόμενο άνθρωπο,για να δείξω πως δεν πρέπει να φοβάται τον πόνο,τον πειρασμό και τον θάνατο, γιατί όλα αυτά μπορούν να νικηθούν, νικήθηκαν  κιόλα, γράφτηκε ο "Τελευταίος Πειρασμός"
Ο Χριστός πόνεσε, κι απο τότε ο πόνος άγιασε...πολέμησε, ως την τελευταία στιγμή, ο Πειρασμός να τον πλανέψει κι ο Πειρασμός νικήθηκε..σταυρώθηκε ο Χριστός κι απο τότε νικήθηκε ο θάνατος.
Κάθε εμπόδιο στην πορεία του γίνουνταν αφορμή κι ορόσημο νίκης!
Εχουμε πια ένα πρότυπο μπροστά μας, που μας ανοίγει τον δρόμο και μας δίνει κουράγιο...!

47 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Kαρυατιδάκι ζόρικη η προσαρμογή ,
ας συνεχίσουμε την αναζήτηση του ωραίου ,με ...πείσμα !!!

Πολύ μου άρεσε η φωνή σου σήμερα!!

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΝΕΑ ΦΙΛΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΚΑΝΑΝΕ; ΕΓΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΔΕΝ ΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ : ΠΑΤΡΙΣ , ΘΡΗΣΚΕΙΑ , ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ . ΕΙΝΑΙ Ο ΦΡΑΚΤΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΩΣΕ Ο ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΥΤΣΟΠΟΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΖΩΟΥΛΑ ΤΟΥ.
ΑΣΤΑ ΟΣΟ ΤΑ ΣΚΑΛΙΖΟΥΜΕ.... ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ.

ღ oneiremataღ είπε...

καλημέρα Κάρυ,καλό μήνα, καλό φθινόπωρο!!!
εγώ πάλι αγόρασα δύο λογοτεχνικά καινούρια βιβλία, παρόλο που μου τρώει αρκετές ώρες το σερφάρισμα στο ίντερνετ -πώς θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά με την τρέλα που έχω γι αυτά??- να τα αναφέρω ή θα θεωρηθεί διαφήμιση? δε βαριέσαι, θα τα πω, άλλωστε εγώ δεν κερδίζω κάτι και δεν αποσκοπώ σε κάτι...αγόρασα "το τελευταίο τσιγάρο" της αγαπημένης μου Λένας Μαντά και το "όπου και να σαι σ΄ αγαπώ" της Θάλειας Κουνούνη και βρήκα, ναι βρήκα τελικά και το χρόνο να τα ξεκοκκαλήσω...
κλείνω παρένθεση και συνεχίζω με τη δική σου επιλογή, τον μοναδικό, επίκαιρο και διαχρονικό μας Καζαντζάκη!!!
μπαίνω στον πειρασμό να πω πολλά... είναι και οι μέρες που γενικά χαρακτηρίζονται από αβεβαιότητα κι αστάθεια, απογοήτευση και μελαγχολία... μου έρχονται τα λόγια σου -λόγια του τεράστιου Καζαντζάκη- συνέχεια στο νου και είναι κι ο τελευταίος πειρασμός Εκείνου, που δεν υπέκειψε σ' αυτόν, πάλεψε και τέλεψε το χρέος Του...και μάλλον σ΄αυτό το τελευταίο θα μείνω...

dimitris είπε...

Kariatida 62 χαιρεται, μιας και ''επισες'' τον Καζαντζακη, δες και αυτο.

Η αρχή των εκκλησιαστικών διώξεων για τον Καζαντζάκη

Η εκκλησιαστική μάνητα σε βάρος του Καζαντζάκη ξέσπασε επισήμως το 1928, όταν ήρθε στη χώρα ο Πανάι Ισράτι για να μιλήσει μαζί με τον Γληνό και τον Καζαντζάκη για την Ε.Σ.Σ.Δ. Την ίδια περίοδο ο Γληνός είχε αναλάβει προσπάθεια εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στο Μαράσλειο. Έλεγε συχνά ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση απαιτεί μεταρρυθμίσεις στην πολιτική και την θρησκειολογική προσέγγιση.

Ο Βάρναλης περιγράφει τα γεγονότα της εποχής γράφοντας:«Το σύνθημα της επίθεσης ενάντια στην Ακαδημία και στο Μαράσλειο το έδωσε η «Εστία» η οποία μ' ένα κύριο άρθρο άρχισε τις κατάρες και τους αφορισμούς. Τίτλος: Κοινωνικό σκάνδαλο! Μέσα σε δυο ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα (Παιδαγωγική Ακαδημία και Μαράσλειο) γίνεται αντεθνική εργασία! Εκεί «υπονομεύονται» τα τιμιότατα της φυλής! Εκεί ονομάζονται σάπια τα ιδανικά της πατρίδας, κουρελόπανο η σημαία μας! Εκεί βρίζεται η... Παναγία!".

Τα ανέκδοτα της εποχής είναι χαρακτηριστικά. Τα υποδαυλίζουν οι "βολεμένοι" κάθε εξουσίας. Και της εκκλησιαστικής περιλαμβανομένης. Το πιο γνωστό είναι εκείνο με τον παππού και την εγγονή του, η οποία ξαφνικά αποφασίζει να ... ουρήσει δημοσίως.
Ο παππούς την ρωτά εμβρόντητος που τα έμαθε αυτά τα .. κόλπα. και η μικρή απαντά: Στο Μαράσλειο! ΄Ετσι μας διδάξανε οι καθηγητές μας. Να είμαστε «υπεράνω των προλήψεων».

Ο Καζαντζάκης -νομίζω- ήταν, αρχικά τουλάχιστον, κάτι σαν τις σημερινές «παράπλευρες απώλειες» των πολέμων. Τουλάχιστον έτσι ξεκίνησε. Μετείχε στην συγκεκριμένη εκδήλωση όπου παρενέβη η Ασφάλεια, η οποία απέλασε αμέσως τον Ιστράτι, δίκασε τον Γληνό και τον Καζαντζάκη τον παρέδωσε στο ... Ιερατείο της εποχής. Η Εκκλησία εν συνεχεία απλώς έκανε αυτό που κάνει ανά τους αιώνες (συχνά με άχαρο τρόπο): περιφρούρησε το μαντρί.

Κι ο Καζαντζάκης ήταν ένα μαύρο πρόβατο που βάλθηκε να σκέφτεται και είχε και το θράσος να γράφει σκέψεις που ξένιζαν. Τα κείμενά του δεν ευλογούσαν κεριά και καντηλέρια, παραμυθάκια και μύθους, ναούς και ράσα. Άρα συνειρμικά ήταν επικίνδυνος. Άσε που στα μάτια πολλών οι ιδέες του φάνταζαν αριστερών φρονημάτων. Η κρίση κορυφώθηκε με τα έργα «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», «Ο Φτωχούλης του Θεού» και κυρίως με τον «Τελευταίο Πειρασμό». Ο Καζαντζάκης βρέθηκε στο στόχαστρο λυσσαλέων επιθέσεων που εκπορεύονταν από κάποιους Ιεράρχες (κρατούντες της τότε Συνόδου όμως) και από μερίδα του Αθηναϊκού Τύπου.

Στον αντίποδα στεκόταν πλάι του μία άλλοτε φοβισμένη κι άλλοτε επαναστατημένη ελίτ του πνεύματος και της διανόησης που είτε ψέλλιζε και δεν ακουγόταν είτε κραύγαζε και δυσκολευόταν να την ακολουθήσει η κοινωνία της εποχής. Ήδη έχει διωχθεί δύο φορές: Η πρώτη με τον Γληνό που αθωώνονται αμφότεροι και η δεύτερη το 1930 για την «Ασκητική» του. Η δεύτερη αυτή δίκη όμως δεν έγινε ποτέ.

Πάντως, στα μέσα του 1954 μία νέα αφορμή βρίσκεται από πλευράς εκκλησίας. Ο Μητροπολίτης Χίου υποβάλλει έκθεση στην Ιερά Σύνοδο για το βιβλίο «Καπετάν Μιχάλης» το οποίο θεωρεί αντεθνικόν και υβριστικόν για την Εκκλησία και ζητά να αφορισθεί ο Καζαντζάκης.

''Ειδες'' απο ποσο ''παλια'' και ακομα πιο ''παλια'', εφτιαχναν το ''κλιμα''?

Τα βιβλια ειναι εκτος απο ''παρηγορια'' και λυτες προβληματων, μονο που θελουν μια πιο ''δευτερη'' αναγνωση.

Καλο Σαββατοκυριακο, με ψητο στο φουρνο, πλυντηρια, σιδερωματα, ξεσκοσφουγγαρισματα, ΑΓΑΝΤΑ...

kariatida62 είπε...

@Ξωτικό: Σάμπως μου φαίνεται θ'ακολουθήσω τα σχέδιά σου ...για την αναζήτηση του "ωραίου"!;)

kariatida62 είπε...

Effie's Sweet Home Designs:
ΧΜμμμ! Τελικώς όσο σκέφτεσαι χειρότερα είναι! Μήπως πρέπει να γίνουμε και μεις αναίσθητοι???

kariatida62 είπε...

@ΟΝΕΙΡΕΜΑΤΑ: Θα τα σημειώσω να τα πάρω κι'εγώ τα βιβλία που διάβασες...

Το χρέος! Να δούμε εμείς πότε θα τελέψουμε αυτό το χρέος...

kariatida62 είπε...

@Δημητρης: Βρε Δημητράκη μου, εκείνοι την δουλειά τους έκαναν όπως την κάνουν και τώρα! Επόμενο ήταν, όταν έβλεπαν στο πρόσωπο του Καζαντζάκη την απειλή για τα συστήματά τους.
Ο Καζαντζάκης όμως δεν υπέκυψε!
Άφησε πίσω έργο!!!
Γι'αυτούς που σήμερα εσύ υπερασπίζεσαι και υπερμάχεσαι πες μου τι έργο πρόκειται ν'αφήσουν?


Μμμμ με τις δικές σας ίδιες ακριβώς δραστηριότητες, πεσμου σε παρακαλώ πόσο όμορφο μπορεί νάναι αυτό το Σαββατοκύριακο???
Τουλάχιστον για το Κατινάκι και για μένα??? Οχι πες μου!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Κοίτα τώρα τί μου ήρθε σαν φλασιά!!
Αν ζούσε σημερα ο Καζαντζάκης θα τον μπέρδευα με τον Ιερώνυμο.....

(φύγε μωρή βλάστημη Ελια..ιερόσυλη... που θα πιάσεις στο στόμα σου τώρα και τον Καζαντζάκη άει στα τσακίδια ..ζώοον!!)

Τα είπα εγώ !! είδες???
:Ρ:Ρ

kariatida62 είπε...

@Ελίτσα: Bρε Ελίτσα πώς τον έκανες αυτόν τον συνειρμό? Μπορείς να μου εξηγήσεις?
Εναν άνθρωπο, που τον κατηγόρησαν τόσο πολύ όσο κανέναν άλλο, πώς είναι δυνατόν να τον μπερδέψεις μ'έναν Ιεράρχη?
Τον είπαν αναρχικό μα και φασίστα, κομμουνιστή μα και εθνικιστη,άθεο μα και θρησκόληπτο, γκομενάκια μα και μισογύνη,σωβινιστή και ξεροκέφαλο, και ότι άλλο ακόμα μπορείς να φανταστείς και παρ'όλο αυτά εσύ τον παραλληλίζεις μ'ένα Ιερώνυμο?
Τι να πω?

μαχαιρης είπε...

KARY...
Ποιος σε βαρεσε...Καλη μας φιλη και σε "ερριξε";;;
Εθαρρου, πως μπορεις να αφησεις το...Βαθρο σου...
Αιωνες τωρα, οπου στηριζει τη στεγη...
Και να γινεις πια...Εκθεμα ενος
πολιτισμου...Που δεν υπαρχει ;;;
Μη φοβασαι...
Του καθ ενος η "γραμμενη" τυχη...
[οχι μοιραια, αλλα συνειδητα...
σαν χαραξη του..Μαχαιριου στο μυαλο..]
Θα σε οδηγησει...
Οπως σε οδηγησε...Παλι στα κλασσικα...Τα αχρονα...Τα πιστοποιημενα...
Οταν αμφιβολιες και δυσκολιες...
Σε φτιανουν ανασφαλη...
Μηπως στην πορεια,εκαμες καποιο λαθος...!!

μαχαιρης είπε...

ΕΛΙΤΣΑ...
Γραψε μας...Πως το ειδες αυτο το συμπερασμα σου...
Που το..Πεταξες..Ετσι σαν,,,Χαστουκι...!!
Να το δουμε και μεις...!!

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

ήρθα για το παυσίπονο που μου υποσχέθηκες.

και αλήθεια είπες.

καλό παυσίπονο

νάσαι πάντα καλά

kariatida62 είπε...

@Μαχαίρης:Ποιος με βάρεσε? Ποιος μας βάρεσε? Ολοι μαζί και ο καθένας τον άλλον!
Αυτό είναι Μαχαίρη...όταν κάποια στιγμή στην ζωή σου γυρνάς πίσω το κεφάλι και βλέπεις τα λάθη που δύσκολα πια διορθώνονται...αυτά μας βαρούν!
Αλλά βλέπεις είναι αργά για δάκρυα Στέλλα!

kariatida62 είπε...

Ναι κι'εγώ Μαχαίρη περιμένω την Ελίτσα να μου εξηγήσει, αυτό που όσο κι'αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί τόπε!

a-kentavrou είπε...

Με μπερδεύεις τι είναι αυτό που σε καίει ,η σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα?Τι σε απογοητεύει ?Μήπως είσαι σε μια οριακή στιγμή της ζωής σου ,είδες τη ζωή συνολικά και τρόμαξες ότι έχεις πολλά να κάνεις και δεν προλαβαίνεις ή δεν θα προλάβεις να δώσεις πολλά εκεί που θέλεις?Ο Καζαντζάκης είναι η αφορμή για να πεις κάτι που θέλεις να το πεις αλλά είναι τόσο προσωπικό και δεν θέλεις να το πεις.Δεν σε απασχολεί ο αγώνας του πνεύματος με τα σάρκα ,αυτά είναι για τους Αγίους.Δεν δένεται ο Καζαντζάκης με την απογοήτευση τη δική σου.Γέμισε το πιθάρι δεν χωράει άλλες εμπειρίες.Θα ζεις με αυτές από δω και πέρα,θα ζεις μέσα από τη ζωή των άλλων.Μπορείς να το αποδεχθείς ?θα είσαι ο κομπάρσος δεν θα είσαι η πρωταγωνίστρια.

kariatida62 είπε...

@δόΧτωρ απαράδεΧτος: Eίσαι να την κάνουμε ντοτόρε μου?
Να γίνουμε Καζαντζάκηδες?
Να φύγουμε μακριά...να ταξιδέψουμε, να ψάξουμε, να γνωρίσουμε άλλους κόσμους και πολιτισμούς,να το παίξουμε κορώνα-γράμματα, να π ρ ο σ φ έ ρ ο υ μ ε?
Να νιώσουμε την ζωή???
Θα τόθελες ε???
Αλλα πού? καταραμένοι και καταδικασμένοι να περάσουμε σχεδόν όλη την ζωή μας ανάμεσα στους 4 τοίχους του γραφείου, ανασκαλεύοντας και συμπληρώνοντας χαρτιά,χαρτουρες και ανούσιες μακακίες....
Εγκλωβισμένοι...και δεμένοι εκεί στο μεσαίο το κατάρτι!
Ελα πάρε ακόμα ένα χαπάκι! συνεχίζεται...

Σπυριδούλα Γεωργοκίτσου είπε...

αγαπημενη μου καρυ καλησπερα :)
το βιβλιο ειναι η καλυτερη συντροφια.
τα καλοκαιρινα μου βιβλια εχουν μεσα αμμο και αντηλιακο!:)
ο καζαντζακης ειναι απιστευτος.
μακαρι το φθινοπωρο να κρατησει τη δροσια του καλοκαιριου!

σε φιλω γλυκα :*

kariatida62 είπε...

@@δόΧτωρ απαράδεΧτος:συνέχεια:
Το 1910, σε μια ανάλογη με τη σημερινή περίοδο κρίσης της ελληνικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής, ο Καζαντζάκης δημοσίευσε ένα άρθρο του για την ελληνική νεολαία, που στο τότε θολό τοπίο της εποχής αναζητούσε το δικό της βηματισμό.
ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΓΩ:
"Γύρω μας λοιπόν και παντού, τέλεια άρνηση και σκοτάδι.
Μα πρέπει για να ζήσομε, για να μην πνιγούμε από την αγανάχτηση ή από την αηδεία, να δώσομεν εμείς ένα σκοπό στη ζωή. Και δίνομε. Ποιόν; Τούτο εξαρτάται τέλεα από τον οργανισμό μας. Αντικειμενικοποιούμε τις υποκειμενικές ορμές και βούλησες κʼ ιδιότητές μας.
Και γι αυτό βλέπομε τόσα αντίθετα ιδανικά και τόσες απόχρωσες στις θεωρίες. Κʼ είναι καιρός πια να μη γινόμαστε θύματα της Ιδέας μας. Να ξέρομε πως η Ιδέα δεν είναι κάτι τι εχτός ημών, μα η πιο έντονη απλώς είναι κʼ η πιο ολοκληρωτική έκφραση του εαυτού μας.
Γι αυτό και νασιοναλιστές αν ο οργανισμός μας μάς σπρώχνει να είμαστε, πρέπει μέσα μας να υπάρχει η θεϊκιά επισκόπηση που να μη μας επιτρέπει ποτέ να ξεπέφτουμε στη φανατική αποκλειστικότητα των όσων από το ένα μέρος της μόνο –γιατί χαμηλά στέκουνται- κυτάζουν τη Ζωή.
Η φιλοσοφία η δική μας τίποτε άλλο δε θα είναι παρά μια φωτεινή δεσμίδα που πέφτει απάνω στις πράξεις μας και τις περιλάμπει. Κι όχι μόνο της περιλάμπει, μα και δίνει μάτια στις πράξες μας κʼ επιστρέφοντας πάλι στον εαυτό μας το φως αυτό, δυναμώνει μας την ψυχή, απʼ όπου ξαναρήχνεται πιο έντονα και πιο δυναμογόνα στις μελλούμενες πράξες.
Κάτω από το φως αυτό οι εχτροί μας παίρνουν αλλοιώτικη λάμψη και πιο χρήσιμοι γίνονταί μας από τους φίλους. Γιατί ξέρομε πως μόνο στον αγώνα και στη σύγκρουση ακονίζουνται, εντείνουνται και πειθαρχούνται οι θεωρίες. Αναγκαζόμαστε μπροστά στους εχτρούς μας να επιβλέπομε τους εαυτούς μας, νʼ ανατείνομε όσο μπορούμε τη δύναμη και τη σκέψη μας και νʼ απαγορεύομε (sic) στην ψυχή μας στοχασμούς και πράξες που την εκθέτουν και την ταπεινώνουν, ή την αποκοιμίζουν και τη γλυκοπλανούνε. Πρέπει κανείς να μην εννόησε ακόμα τη σχετικότητα όλων των πραγμάτων και των ιδεών και την επιταχτική ανάγκη συνάμα του αγώνα, για να ξεπέφτει σε ειρωνείες και σε βρισιές εναντίον των αντιπάλων"

kariatida62 είπε...

@a-Kentavrou: Αστέρι!
Σίγουρα η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, δεν θα μπορούσε να μ'αφήσει ανεπηρέαστη,εφ'όσον η ζωή μου όλη περνά μέσα σ'αυτή!
Μου γράφεις:
"Δεν σε απασχολεί ο αγώνας του πνεύματος με τα σάρκα,αυτά είναι για τους Αγίους!.
Δεν δένεται ο Καζαντζάκης με την απογοήτευση τη δική σου.
Γέμισε το πιθάρι δεν χωράει άλλες εμπειρίες.Θα ζεις με αυτές από δω και πέρα,θα ζεις μέσα από τη ζωή των άλλων.
Μπορείς να το αποδεχθείς?θα είσαι ο κομπάρσος δεν θα είσαι η πρωταγωνίστρια."

Γιατί αποκλείεις την πιθανή επιθυμία μου ν'αγιάσω? Δεν είμαι άνθρωπος εγώ? Ποιοι αγιάζουν?
Σε ποιους επιτρέπεται ν'αγιάσουν? Μήπως μόνο στους ιερομένους?

Ψάχνεις πίσω απο τα λόγια του ποστ να ανακαλύψεις "κενά" προσωπικά που δυσκολευόμαι να ομολογήσω?
Φυσικά κιέχω... όσα ακριβώς οι περισσότεροι απο μας!
Μου γέμισες το πιθάρι με εμπειρίες απο τα 50 μου χρόνια και μ'αποκλείεις απο την ενεργή ζωή?
Αν ήμουν πολιτικός όμως θα μ'έβλεπες ως νιάνιαρο στην πολιτική σκηνή! Ανω των 70 θεωρούν οι Έλληνες ψηφοφόροι τους εκπροσώπους τους ικανούς για να ηγηθούν!

Συ δεν ήσουν ένας απ'αυτούς που φώναζες πως ο άνθρωπος θα πρέπει να εργάζεται και να είναι "ενεργός" μέσα απο την εργασία έως τα 65 και 70 του χρόνια? Το ξέχασες?

Εμένα γιατί θέλεις να μου αφαιρέσεις απο τώρα τον πρωταγωνιστικό ρόλο, που θεωρώ ότι δεν τον απέκτησα ποτέ μου?

Πότε πρόλαβα και πρόλαβες ν'αποκτήσω τις εμπειρίες της ζωής?
Όταν έβγαλα και έβγαλες ( στον πληθυντικό αριθμό μιλώ,για να μη προσωποποιούμε το θέμα)το σχολειό στα πέτρινα χρόνια?
Μήπως όταν ανέλαβα τις ευθύνες του γονιού απο τα πιο όμορφα και τρυφερά χρόνια, χάνοντας την εμπειρία της αναζήτησης και δημιουργικότητας?
Μήπως στα στείρα 31 χρόνια δημοσιουπαλληλικής απασχόλησης και αποβλάκωσης?
Πες μου πότε πρόλαβα να γνωρίσω και να γευτώ την ΖΩΉ?
Πότε μ'άφησαν και σ'αφησαν να γίνω και να γίνεις πρωταγωνιστής/τρια έστω του δικού μας θιάσου?
Οχι! Άλλοι σήκωναν το έργο, πρωταγωνίστησαν και μεις ακολουθούσαμε τον θίασο σαν μπουλούκι!
Μη με τσιγκλάς λοιπόν γιατί λίγο ακόμα και θα σου πω πως αφήσαμε πολλά πράγματα και σπαταλήσαμε πολύ χρόνο απο την ζωή μας.
Το αβάσταχτο δε στην όλη ιστορία θα είναι εαν συνειδητοποιήσουμε πως θα φύγουμε και θα έχουμε αφήσει πίσω μας το απόλυτο τίποτα!!!(Εξαιρουνται βέβαια οι βιολογικοί απόγονοι,που αφήνουν όλα τα πλάσματα του κόσμου μας, για την διαιώνιση του είδους)

Δεν είχα στο μυαλό μου όλα τα παραπάνω όταν έγραφα το σημερινό ποστ για να το μοιραστώ μαζί σας, αλλά ευτυχώς με το σχόλιό σου χτύπησες φλέβα και το αίμα έτρεξε...
Σαν να ξαλάφρωσα λιγάκι!
Νάσαι καλά!

kariatida62 είπε...

@koukouroukouprigkipissa :
Γειά σου Κουκουρού μου! Ναι κι'αντιλιακό! Το ξέχασα...όλες οι άκρες των σελίδων λαδωμένες!χαχαχα!
Ξέρεις στα δικά μου καλοκαιρινά βιβλία, θα βρεις πάντα στο πρώτο φύλλο αφιέρωση είτε στον εαυτό μου, είτε στα παιδιά μου αναφέροντας πάντα την χρονική περίοδο και το μέρος που ήμουν όταν το διάβασα.
Πολύ μ'αρεσε να το κάνω αυτό...και όταν το ξανάπιανα στα χέρια μου μετά απο καιρό, αμέσως ανέτρεχα στην πρώτη-πρώτη σελίδα να διαβάσω ότι είχα γράψει τότε που ήμουν εκεί...και αυτόματα έρχονταν όλες οι στιγμές στο μυαλό μου εκείνου του Καλοκαιριού.
Για το καλοκαίρι του 2011 θα υπάρχει κενό!
Χαίρομαι που σ'αρέσει ο Καζαντζάκης.
Εχεις διαβάσει πολλά βιβλία του?

Καλό Φθινόπωρο νάχουμε καλή μου κουκουρού!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Κάθε βιβλίο σηκώνει πολλές αναγνώσεις. Το λέω αυτό για τα διαβασμένα βιβλία που χάθηκαν στους δαιδάλους του εγκεφάλου μας, όπως λες. Γι' αυτό και κάποια απ' αυτά αξίζει να τα ξαναπιάνουμε!
Μεγάλος ο Καζαντζάκης, αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι δεν είναι και πολύ του γούστου μου, όσο βέβηλο κι αν ακούγεται αυτό.
Μια φράση του από το άρθρο που δημοσιεύεις στο προηγούμενο σχόλιο διαλέγω: "Κʼ είναι καιρός πια να μη γινόμαστε θύματα της Ιδέας μας." Ο ίδιος έπεσε όμως θύμα της Ιδέας του. Όλο του το έργο ήταν μια θεωρητική αναζήτηση μιας Μεγαλειώδους Ιδέας που θα τον συνεπάρει. Βλέπε την Αναφορά στον Γκρέκο (Χριστός, Λένιν, Βούδας) ή την Ασκητική του.
Το μικρό και το ταπεινό δεν τον συγκινούσαν. Ίσως μόνο στο Φτωχούλη του Θεού, αλλά κι εκεί μ' έναν ιδιαίτερο, "καζαντζακικό" τρόπο! Ακόμη κι ο περίφημος Ζορμπάς του στην υπερβολή έτεινε...
Επαναλαμβάνω και διευκρινίζω ότι μόνο προσωπική προτίμηση εκφράζω με όλα αυτά και ότι εκτιμώ και αναγνωρίζω την αξία του. Κι αν κάποιος συγγραφέας μπορεί να μας προκαλεί τόσο έντονα σε σύγκρουση, δεν μπορεί παρά να είναι μεγάλος!
Άλλωστε και μόνο το επίγραμμα πάνω στον τάφο του (δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος) να σκεφτεί κανείς , αρκεί. Αυτό το επίγραμμα σου δίνει ένα κάποιο, "καζαντζακικό", φάρμακο για την ασθένειά σου. Δεν νομίζεις;
ΥΓ: Είδες ο αγαπημένος μας Κένταυρος; Επέστρεψε κι άρχισε τις "προβοκάτσιες", που τόσο του αρέσουν!

dimitris είπε...

kariatida62, το κατινακι, ειναι κορθι και περναει θαυμα, οποτε θελει δουλευει, οποτε θελει κοιμαται, οποτε θελει παει βολτα, το πρωτο ''της'' καλοκαιρι που το εχει ΔΙΚΟ ΤΗΣ!!!

kariatida62 είπε...

@Υπατία η Αλεξανδρινή:Eντάξει, δεν είναι απαραίτητο, όλοι να μας πηγαίνουν γάντι,δεν είναι του γούστου σου όπως λες, σεβαστό, αλλά αναγνωρίζεις την αξία! Δεν την αμφισβητείς.
Και ο Καζαντζάκης ήταν
Μ ε γ ά λ ο ς και όπως όλοι οι Μεγάλοι με μεγάλες αδυναμίες! Δεν απαρνιόταν την φύση του Ανθρώπου...γι'αυτό και το σκουλήκι της αναζήτησης!
Σ'αυτόν υπήρχε σε μεγάλη δόση και τον ταλαιπώρησε σ'όλη την ζωή του!

Αχ,καλή και μετρημένη Υπατία μου!
Μ'αρέσουν οι υπερβολικοι και τα υπερβολικά που κάνουν την διαφορά...μ'αρέσουν και τους θαυμάζω ίσως, γιατί ποτέ δεν θα μπορέσω να τους φτάσω!

Γύρισε ο καλός μας Κένταυρος, μου είχε λείψει τόσο πολύ! Αν δεν γυρνούσε κι'αυτός, δεν ξέρω πόσο θα άντεχα που άδειασε(όπως μου έγραψε η φίλη ΑnD)η τάξη απο τους παλιούς φίλους και συμμαθητές, που έφυγαν γιατί άλλαξαν σχολείο.
Τι ωραίο ήταν αυτό που μου έγραψε...

kariatida62 είπε...

@dimitris: ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!!
Και όλα τα παραπάνω τα κάνεις εσύ μόνος σου???!!!
Στ'αλήθεια τα κάνεις ή στον ύπνο σου?

Μπράβο Κατινάκι!!! Εύγε τυχερό Κατινάκι!!!

Στον δρόμο που χάραξε το Κατινάκι, λοιπόν αδελφές μου...! :))

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Η απογοήτευση είναι βαριά ασθένεια αλλά ευτυχώς όχι ανίατη. Μόνο και μόνο που κατέγραψες την αυτοδιάγνωση και παρέθεσες και ένα εξαιρετικό "χάπι" νομίζω ότι έβαλες και μας που βρισκόμαστε στην ίδια πτέρυγα της κλινικής σε πορεία ανάκαμψης της ψυχικής αλλά και σωματικής θα λεγα υγείας μας.
Χάρη σου χρωστάω εγώ τουλάχιστον Dr. Tida, Amada mia!

kariatida62 είπε...

@Χριστόφορος: Ασθενούμε όλοι βαρέως?
Στον προθάλαμο της εντατικής???
Μου είχε αφήσει ο Ιαματικός μου κάτι συνταγές απο γιατροσόφια πριν φύγει και μας εγκαταλείψει, και τώρα ψαχουλεύω τα μπουκαλάκια να τα βρω, να τα πάρω εγώ να τα δώσω και σ'εσάς!χαχαχαχαχαχαχα!

Καλέ μου Χριστόφορε! Τι θα γινόμουν χωρίς εσάς...αν μου φεύγατε και σεις!

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

κάρι μου, για ένα χαπάκι πέρασα και συ με τρατάρισες ολόκληρο κύκλο θεραπείας....
νάσαι πάντα καλά και σ΄ ευχαριστώ

υ.γ. πάω σαν τον ζορμπά να ξανανακαλύψω τη θάλασσα ... κι΄ επιστρέφω αγριότερος και απαραδεχτότερος

kariatida62 είπε...

@δόΧτωρ ΑπαράδεΧτοs:
Eτσι μπράβο! Κοντά της θα έλθει η ίαση!
Έχεις και πρίμα τον καιρό ντοτόρε μου! Ολοι οι οιωνοί με το μέρος σου!

Θα σε περιμένω...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

καλη μου Καρυ τιποτα δε νειναι οπως πρωτα τιποτα δεν ειναι οπως παλια ισως ισως ξανα λεω μονο εσυ δε νεχεις αλλαξει λες κα ιδεν παρασε απο πανω σου ο χρονος και ευτυχως δηλαδη γιατι αν δε νσε ειχαμε τι θα γινοταν?αντε με το καλο και περιμενω προσκληση για τα γεννεθλια θα το καψουμε σου λεω ...φιλια και ισως οχι δωρικα!!!

kariatida62 είπε...

@ΜΑΓΟς:Τα δύο χρόνια θες να πεις!
Οχι απλά ένας χρόνος...έχασες το μέτρημα Μαγε μου!
Μα για ποια γεννέθλια μου μιλάς?
Τα γιορτασα σιωπηρά στην προηγούμενη ανάρτηση με τους μύθους της πόλης που με γέννησε!
Αχ δεν τόδες μάλλον!

Φιλιά...ιωνικού ρυθμού τώρα...χαχα! Για να μη πω κορινθιακού με τις πολλές τεχνοτροπίες του! :))

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Κάρυ είμαι στου Σινούρη.. δωμάτιο 666.
Να το μάθει ο Ιερώνυμος να το κλείσει!

Οταν σου είπα για το ίδιο κύμα σκέψης δεν φανταζόμουν και τούτο!
Επέστρεψα σε παλιά αγαπημένα βιβλία.. που όλο νομίζω πως κάτι καινούριο ανακαλύπτω!
Ολο υπογραμμίσεις...και άντε πάλι απ'την αρχή!

Για τον Καζαντζάκη δεν έχω να προσθέσω τίποτα.. ειπώθηκαν όλα!
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ από τότε στα πολύ μικράτα μου (14) που λίγα καταλάβαινε ο άγραφος εγκέφαλος, ήρθε επιτακτικά στα χέρια μου.. ας είναι καλά κάποιος "δάσκαλος"....που με έμαθε να τον αγαπήσω..

Τα χάπια μου στη ρεσεψιόν παρακαλώ!

kariatida62 είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη: Χαχαχαχαχαχαχα!
Διάλεξες και κλινική πεντάστερη εσύ!χαχαχαχχαχαχχαχα! Εγώ επιμένω ...θα πάω στο ΕΣΥ!!!!ΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑ!
Οποτε θέλω θα μπαίνω, όποτε θέλω θα βγαίνω! Και την θεραπεία θα την κάνω μόνη μου...χαχαχαχαχα!
Πού και πού θα περνούν και οι γιατροί να τους καλημερίζω να λέμε και καμμιά μακακία να περνά η ώρα!

Είδες που σου λέω? Σ'έπιασα αμέσως! Με το καλησπέρα είπα:
Aντε μία απο τα ίδια και η Αντιγόνη....χαχαχαχα!
Φιλιά γλυκειά μου

μαχαιρης είπε...

Mαλιστα...μαλιστα...
Πε τα πως σου αφησε καβατζα ο Ιαματικος τρελλα...!!
να εχεις να πορευεσαι και να τρατερνεις...!!
Παρανομα και ληγμενα ειναι τα χαπια του...πες του...
Μα...Τοσο γοητευτικα, και θεραπευτικα...
Οπου ξεχνας...
Και την παρανομια...
Και την ημερομηνια ληξης...!!

Μηπως σε δασκαλεψε...Να τα ανακατεψεις και με Ρουμι...!!;;
Ο αθλιος γιατρος, του Σατανα...
Απο τοτε που εφυγε...
Μου λειπει πε του...!!

kariatida62 είπε...

@Μαχαίρης: Kαι μένα μου λείπει!
Πού να τον βρω να του το πω?
Δεν ξέρω πού είναι! Εχω καιρό να επικοινωνήσω μαζί του,τον έχω χάσει!
Θάρθει όμως φαντάζομαι κάποια στιγμή...πάντα επιστρέφει!
Δεν μπορεί να μας ξεχάσει εντελώς!
Γιατί ξέρει πόσο τον αγαπάμε!
Και ο Ιαμος χωρίς αγάπη δεν μπορεί να ζήσει...

Thalassenia είπε...

Αν το μυαλό φεύγει στους δρόμους του βιβλίου, δεν μπορεί παρά μόνο καλό να βγει.

Φιλιά θαλασσένια.

ElenaG είπε...

Καλε κανένα χάπι για τον ύπνο έχετε;

Κάρυ μου φέτος ούτε βιβλίο δεν κατάφερα να τελειώσω
που κάθε φορα που ταξιδεύω το μεγαλύτερο βάρος μου είναι τα βιβλία...πάει δεν πάμε καλά...

Εκείνα τα βιβλία τα πρώτα...τα πολύτιμα και πολυδιαβασμένα...πάντα θα έχουν να μας πουν...

Αστοριανή είπε...

Kάρυ μου, Κάρυ μου!
(...κι είπα να τελειώσω την...ΑΘΗΝΑ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ που μου διέφυγε!
ας όψεται η "Αϊρίν", με δίχως φως κ.λ.π....)
και με κατα...κράτησαν τα ανωτέρω σχόλια...!!!
Αυτό είναι μαζί σου , και μαζί σας, οι απόψεις, οι πεποιθήσεις, ο ...αυτοσαρκασμός, τα πειράγματα!!! και πόσο τα απολαμβάνω, ειδικά τις μονότονες βραδυνές ώρες!
Έγραψες πιο πάνω:
"...Το αβάσταχτο δε στην όλη ιστορία θα είναι εαν συνειδητοποιήσουμε πως θα φύγουμε και θα έχουμε αφήσει πίσω μας το απόλυτο τίποτα!!!(Εξαιρουνται βέβαια οι βιολογικοί απόγονοι,που αφήνουν όλα τα πλάσματα του κόσμου μας, για την διαιώνιση του είδους)..."

Το απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ! Πόσες φορές το έχω σκεφτεί
και πόσο πολύ πονάει...

Ίσως να φταίει το ότι εδώ, στο "Ευλογημένο-Καταραμένο Εξαποδώ..."
λείπει η...ελλάδα των μύθων!!! Ότι και να κάνουμε, απομιμήσεις είναι!

Όμως, για τον Καζαντσάκη...
στα μαθητικά μου χρόνια, δεν μου ήταν και τόσο ...εύπεπτος... κάμποσα χρόνια πριν, ξαναγύρισα!

Καρυ μου,
πρώτα πάω στην μεγάλη μου αγάπη, στην Αθήνα των... μύθων,
και να σου ευχηθώ
Χρόνια Πολλά, πριν το ξεχάσω!
Φιλάκια "ζεστά", της ...ειρήνης!
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Psofios Korios είπε...

Μέσα από τα κείμενα του Καζαντζάκη διακρίνω ενίοτε έναν αρκετά πιο πράο Νίτσε, τον στοχαστή που o ίδιος λάτρευε, κατά δήλωσή του, και εν μέρει πνευματικό του πατέρα κατ'εμέ και άλλους.

Όσον πάντως αφορά αυτόν του τον πρόλογο, τα περί "αγιάσματος του πόνου" και "νίκης του θανάτου" δεν ξέρω πως να τα ερμηνεύσω. Δεν συνάδουν ακριβώς με τα προηγούμενα λόγια του και μου φαίνονται λίγο σαν να καταπραΰνει -ή να περιγελά;- το παπαδαριό γράφοντάς τα.

Μάλλον κάνω λάθος γιατί απλά χρειάζομαι ύπνο (:p), μιας και ο Καζαντζάκης κατά βάθος δεν ήταν άθεος. Αντιεξουσιαστής και δη αντικληρικός ήταν.

kariatida62 είπε...

@ΤΗALASSENIA Είδες πώς πάει βιβλίο και παραλία? Σαν τον καφέ με το τσιγάρο ένα πράγμα!

kariatida62 είπε...

Εlena G: Bρε συ! Νυχτοπούλι! Αρχισε να μετράς προβατάκια...στο 100στό θάχεις κοιμηθεί!
Εμ' αφού μου πείνετε καφέδες τ'απόγευμα, πού να κλείσει το μάτι το βράδυ?

kariatida62 είπε...

@Αστοριανή: Nαι είδαμε και μας που μένουμε στη πόλη των μύθων, σε τι κατάσταση είμαστε! Μεσ'την τρελλή χαρά! Δεν βλέπεις , όλοι για χαπάκια ψάχνουν!χαχαχαχχαχαχαχαχχα!
Ευχαριστώ Γιώτα μου,για τις ευχές, νάσαι καλά!

kariatida62 είπε...

@psofios korios: Θα πρέπει να σου Κορέε μου πως όταν έγραψε αυτό το άρθρο για τους τότε νεολαίους ήταν 27 ετών! Ο Καζαντζάκης σ'όλη του την ζωή, έψαχνε, αμφισβητούσε,αναθεωρούσε και στο τέλος επανερχόταν απ'εκεί που ξεκίνησε...
Και ναι ήταν αντικληρικός, αλλά όχι άθεος! Για το αντιεξουσιαστής δεν νομίζω,μάλλον θάλεγα πως χτυπούσε και εχθρευόταν κάθε μορφή διεφθαρμένης εξουσίας.
Είχε μια δική του θρησκεία και ιδεολογική θεωρία που συγκέντρωνε στοιχεία απο παντού.
Τον βλέπουμε να κινείται απο τον εθνικισμό στον διεθνισμό απο την θρησκεία στην αθεία, πολλές φορές απο τον μηδενισμό στον υλισμό.
Ενα κράμα απο όλα! Δεν ξέρω αν βρήκε τις απαντήσεις που έψαχνε αλλά σίγουρα όμως τα έψαξε όλα!
Γι'αυτό και δηλώνω πιστή μαθήτριά του και όταν βασανίζομαι ανοίγω τα κείμενα του για ν'ανακουφιστώ!

meril είπε...

τα σχόλια εξαιρετικά!
κι όσο για την ανάρτηση...
είμαι απ' το Ηράκλειο ξέρεις...έξω απ'τα μπεντένια του Μεγάλου Κάστρου μεγάλωσα κι ο Καζαντζάκης χρόνια μου κανε παρέα

Να σαι καλά

kariatida62 είπε...

@meril: Nαι δεν μπορώ να πω!
Για τους σχολιαστές μου έχω να το λέω! Είμαι περήφανη...

Απο το Ηράκλειο λοιπόν η φίλη μας η meril! Kρητικοπούλα κι'εσύ!

Πας καθόλου, την επισκέπτεσαι ή σ'έχει καταπιεί η Πάτρα και η Πελοπόννησος?

Frezia είπε...

Καιρός είναι να γυρίσω στα παλιά βιβλία,του Καζαντζάκη και άλλων.
Φέτος άφησα δύο μισοτελειωμένα,
γιατί δεν μου...έλεγαν τίποτα.

kariatida62 είπε...

@Frezia: Bρε λουλούδι μου! πού πήγες?
Ξαναγύρισες πίσω στα βιβλία?
Ναι για ν'ανοίξουμε όλοι λίγο Καζαντζάκη μπας και συνέλθουμε λίγο...
Σούρχομαι,σούρχομαι σε λίγο καιρό!