Ο επιστήμονας που εκτελέστηκε γιατί αποκάλυψε...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΤΣΗΣ

Ο  συγγραφέας του βιβλίου:" H βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα"και ιδρυτικό μέλος του δεκαπενθήμερου περιοδικού "Ανταίος", ήταν γιος  του Ψαριανού ναυάρχου Α.Μπάτση και της Συριανής  Αν. Πρίντεζη .

 Είχε σπουδάσει Νομική και Οικονομικές επιστήμες και ασχολήθηκε με την Κοινωνιολογία. 
Ο Μπάτσης στο εν λόγω βιβλίο ασχολήθηκε συνοπτικά με την αξιοποίηση των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πόρων , το οικονομικό σχέδιο για την εκβιομηχάνιση καθώς και για την βιωσιμότητά της. 

Μαζί με την γυναίκα του Λίλιαν

΄Ολα αυτά λίγο πριν μετά την απελευθέρωσή μας απο τους Γερμανούς και ενώ βρισκόμαστε στο κατώφλι του αιματηρού εμφυλίου πολέμου, δηλαδή το 1946 και 1947.

΄Ενα πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα απο το βιβλίο του είναι το ακόλουθο:" Eίναι γνωστό ότι από  την ημέρα που άρχισαν να έρχονται τα εφόδια της ΟΥΝΡΑ στην χώρα μας,άρχισε ταυτόχρονα αγώνας όλων των εμπορικών, τραπεζικών και βιομηχανικών συγκροτημάτων για την χρησιμοποίησή τους σαν μέσο αύξησης του κεφαλαίου και της εξαγωγής μεγάλου υπερκέρδους. Είναι γνωστός ο αγώνας των βιομηχάνων να μετατρέψουν την βιομηχανοποίηση των κλωστουφαντουργικών υλών σε επικερδέστατη επιχείρηση, όπου εκτός απο το νόμιμο κέρδος θα εισέπρατταν και διαφορά σε όφελός τους απο το εικονικό ποσοστό της φύρας που ζητούσαν να κατακυρωθεί για κάθε μονάδα παραγομένου προιόντος. Οι έμποροι επίσης ζητούσαν ανάλογες παραχωρήσεις και ωφελήματα για την διαχείριση και πούληση των εφοδίων...
...Τα πράγματα όμως πήραν την οριστική τους λύση απο τον τρόπο που κανόνισε τα εκκρεμή ζήτηματα η κυβέρνηση.
Μία ολόκληρη γενιά Ελλήνων δεν γνώριζε την ύπαρξη του εν λόγω βιβλίου, ούτε φυσικά το ποιος ήταν ο Δημήτρης Μπάτσης.
Ο μεγάλος ιδεολόγος και επαναστάτης εκτελέστηκε στις 30 Μαρτίου του 1952, μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη και τους συναγωνιστές του Ηλία Αργυριάδη και Νίκο Καλούμενο.
 Στις τρεις τα ξημερώματα!. 
Ουσιαστικά τον καταδίκασαν να τουφεκιστεί μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη, εξ'αιτίας του βιβλίου που έγραψε και το  οποίο... έθαψαν για 58 ολόκληρα χρόνια.
Η πρώτη έκδοση του έργου έγινε το 1947, απο τον Εκδοτικό Οίκο: Tα Νέα Βιβλία-Α.Ε" με πρόλογο και επιμέλεια του ίδιου του συγγραφέα και επανεκδόθηκε πρόσφατα από τον Εκδοτικό οίκο¨Κέδρος.
Στις σελίδες του αποκαλύπτει για πρώτη φορά την ύπαρξη της λεγόμενης"Σύμβασης COOPER" που υπεγράφη το 1940.
Επι της ουσίας η σύμβαση αυτή δεν δούλεψε ποτέ, αλλά το κείμενό της φυλασσόταν ως ιερό κειμήλιο από όλους τους υπεύθυνους υπουργούς 
.Η Ελλάδα θα βρεθεί κάτω απο τον έλεγχο του διεθνούς μηχανισμού στήριξης λίγους μήνες πριν λήξει η ισχύς της σύμβασης τον Δεκέμβρη του 2010.
Μια ακόμα διαβολική  σύμπτωση? 

Μ'αυτή η σύμβαση  τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά» της Ελλάδας, καθώς κι ο υδάτινός μας πλούτος, τίθονταν  υπό την αιγίδα ενός «Αμερικανικού consortium εταιρειών»! 
Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης(της εν λόγω σύμβασης) ήταν να τουφεκιστεί ο Μπάτσης, μαζί με τον Μπελογιάννη! 

Από τους 12, που ήταν για «τουφέκι», επέλεξαν μόνον 3, ένας εκ των οποίων ήταν και ο Μπάτσης!

Κανείς πρωθυπουργός και καμμιά κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε ποτέ με τον εντοπισμό  και την εξόρυξη ορυκτών, στην Ελλάδα.

 Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, λ.χ. με σίδερο-χρώμιο και νικέλιο και δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα! 

Πολλά χρόνια αργότερα, απο την πρώτη αποκάλυψη του Δημήτρη Μπάστη στις σελίδες του βιβλίου του, στις μέρες μας, για την ακρίβεια σε ειδική διάλεξη με θέμα: H βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα", η οποία διοργανώθηκε απο το τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ, ο κεντρικός ομιλητής αναρωτήθηκε "πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή την στιγμή ήδη στημένη βαρειά  βιομηχανία, όταν διαθέτει όχι μόνον όλες τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σ'αφθονία, αλλά και για ορισμένα απ'αυτά , είναι η μοναδική παραγωγός χώρα στην Ευρωπαική Ένωση.."

Σύμφωνα λοιπόν με τον ομιλητή η Ελλάδα μπορεί να εκμεταλλευθεί τα εξής "στρατηγικά ορυκτά": Λιγνήτη, αλουμίνιο, βωξίτη, μαγγάνιο, νικέλιο, Σμηκτίτες, μαγνήσιο, χρωμίτη και ουράνιο.

Αναλυτικά:

1. Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που άν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια απ’ την εισαγωγή πετρελαίου.

2. Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.

3. Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

4. Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.

5. Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

6. Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.

7. Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46 τοις εκατό της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

8. Χρωμίτης. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

9. Ουράνιο: Τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη.

Ακόμα:

Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.

Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, που περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο! Μια απόρρητη έκθεση, που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/02/1996, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών).

Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμήθηκε η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου κι άλλων σπανίων μετάλλων, για δορυφόρους και πυραύλους.

Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου, που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16 τοις εκατό, καθώς και άλλα σπάνια ορυκτά, όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.

Αναφέρεται μόνον για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου στον κόσμο. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά του 1998 είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο!

Τα συμπεράσματα για τον βαθμό υποτέλειας όλων των ελληνικών κυβερνήσεων απο την εποχή του Ι.Μεταξά μέχρι και σήμερα, δικά σας!

Che fece... il gran rifiuto

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μιά μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ' όχι -το σωστό- εις όλην την ζωή του.


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης