Ομολογώ, πως η προσπάθεια που κάνω να υπερβώ το μίσος που έχουν κληροδοτήσει στο DNA μου οι πρόγονοι μου είναι πολύ μεγάλη, κατάφερα όμως και έκανα δεκτές αιτήσεις φιλίας μόνο σε νεώτερα άτομα της ηλικίας μου (Τούρκους και Τουρκάλες), σε μια προσπάθεια ΄και απο πλευράς μου σφραγίσματος των ιστορικών διαφορών που οδήγησαν τους δυό λαούς σε αιώνια ορκισμένη εχθρότητα! Η υπερβασή μου αυτή με οδήγησε στο να γνωρίσω πολύ καλά παιδιά απο την Τουρκία, παιδιά ίδια με τα δικά μας , που έχουν τις ίδιες αγωνίες και βάσανα και μεγαλώνουν πάνω -κάτω ίδια με τα Ελληνόπουλα!
Ερέθισμα για την ανάρτησή μου αυτή στάθηκε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας SABAH, με το άρθρο του ΕNGIN ΑRDIC (συγγραφέα και δημοσιογράφο)
Το αναδημοσιεύω για σάς και περιμένω τις δικές σας σκέψεις και συναισθήματα που τρέφετε για τους "γείτονες μας "που άλλοτε μας εμπνέουν με τις ανατολίτικες συνήθειες τους, τους μουσικούς ήχους τους και τις γαστρονομικές γεύσεις τους και άλλοτε προκαλούν τον αδυσώπητο φθόνο μας με τις συνεχιζόμενες επεκτατικές τους πολιτικές...
Η Τούρκικη Κωνσταντινούπολη !
Για να θυµόµαστε συνεχώς πως είμαστε ξένοι στην Πόλη:
Mε ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δηµοσιεύεται στην έγκυρη εφηµερίδα SABAH,από τον Engin Ardic, γνωστό συγγραφέα και δηµοσιογράφο στην Τουρκία,
στηλιτεύεται ο τούρκικος τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης.
Στο εν λόγο άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει µια σειρά από αλήθειες
για τις οποίες το Κεµαλικό καθεστώς εδώ και αιώνες προσπαθεί να καταπνίξει.
Εν συντομία…
«Μην το θυµίζετε αυτό στους µουσουλµάνους!
ΑΝ οργανωνόταν στην Αθήνα επίσημο συνέδριο µε θέµα:
«Θα πάρουμε πίσω την Πόλη»…
ΑΝ έφτιαχναν μακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τις
πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη…
ΑΝ ξαφνικά ένας τύπος ντυμένος ο περίφηµος Έλληνας Νικηφόρος και σχεδόν µυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό µας Ulubatli Hasan και τον γκρέμιζε κάτω…
ΑΝ έφτιαχναν µια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε µιναρέδες αλλά σταυρό…
ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύµνους, θα σας άρεσε?
Δεν θα µας άρεσε, θα ξεσηκώνανε τον κόσμο, µμέχρι που θα καλούσαµε πίσω τον πρέσßη µας.
Τότε γιατί το κάνετε εσείς αυτό?
Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε την άλωση σα να ήταν χθες?
Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή διακηρύσσετε σε όλο τον κόσµο…:
«αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη ßία».
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη µνήµη µια υπόθεση 6 αιώνων?
Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόßος ότι η πόλη κάποια µέρα θα δοθεί πίσω?
Μη φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε μερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.
Μη φοßάστε, τα 9 εκατοµµύρια Ελλήνων δεν µπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατοµµυρίων και αν ακόµα τη πάρουν δεν µπορούν να την κατοικίσουν.
Αυτό το όνειρο το ßλέπουν µια χούφτα ßλάκες µόνο.
Κι οι δικοί µας που γιορτάζουν την Άλωση είναι µια χούφτα φανατικοί µόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.
Ρε σεις, αν µας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις µέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε ?
Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό µας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων
δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς?
Αντί να περηφανευόμαστε µε τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε µε αυτές που ιδρύσαμε, ΑΝ υπάρχουν.
Αλλά δεν υπάρχουν.
Όλη η Ανατολή είναι περιοχή κατακτημένη!
Ακόμα και το όνοµα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=µάνα, dolu=γεµάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη η ΑΝΑΤΟΛΗ.
Ακόµα και η ονοµασία της Ισταµπούλ
δεν είναι αυτό που µας λέει ο Edliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάµ» τραßώντας τη λέξη από τα µαλλιά, αλλά προέρχεται από το ελληνικό
«εις την Πόλιν».
Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαμε µόνιµη εγκατάσταση, τέλος η νομαδική ζωή και γι’ αυτό ο λαός αγοράζει πέντε-πέντε τα διαµερίσµατα.
Κανείς δεν µπορεί να µας κουνήσει, ηρεμήστε πια…
Οι χωριάτες µας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη,
χωρίς πολλές φανφάρες…».
Υ.Γ. ΄Τον φίλο Τούρκο δημοσιογράφο, μάρτυς μου ο Θεός, δεν τον βλέπω εύκολα να ξεμπερδεύει με τους Γκρίζους Λύκους.
11 σχόλια:
Δε μου αρέσει που αποκαλεί βλάκες αυτούς που πιστεύουν στο "πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα 'ναι".
Η γιαγιά μου και ο παππούς μου μας είπανε την ιστορία τους..
Και μόνο που το θυμάμαι ανατριχιάζω..
Δε μπορώ να δω σα φίλο τον Τούρκο..
Πήγε ο πατέρας μου στον Πόντο.. βρήκε το σπίτι που γεννήθηκε ο πατέρας του..
Τους ζήτησε απλά να το δει και να πάρει κάποιες φωτογραφίες..
Του κλείσανε την πόρτα..
Φοβούνται ακόμη ότι θα επιστρέψουμε να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκαν..
Γιατί το σπίτι είναι ακόμα γραμμένο στον παππού μου.
Λυπάμαι αλλά δε μπορώ να τους δω σα φίλους..
Δε μπορώ να μη γιορτάζω τις εθνικές μας γιορτές γιατί μπορεί να προσβάλλονται οι "φίλοι" Τούρκοι..
Λαός που ξεχνάει την ιστορία του δεν έχει μέλλον.
Συγγνώμη για όλο αυτό.
Καληνύχτα.
Καλή μου jacki, αυτόν τον φόβο προσπαθεί να σβήσει και ο Τούρκος συγγραφέας του άρθρου! Να αλλάξει την νοοτροπία του λαού του τον φανατισμό του,αφού πρώτα τους τα σούρνει ... «αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά µας, ήρθαµε εκ των υστέρων και τα πήραμε µε τη ßία». Τέτοιες προσπάθειες που αν μη τι άλλο παραδέχονται την ιστορία των γεγονότων, πρέπει να τις επιβραβεύουμε!
Απίστευτο κείμενο, έχω μείνει άναυδη!!!
logia, πράγματι το άρθρο του δημοσιογράφου είναι γροθιά στο στομάχι των πατριωτών του!
Μπράβο Kariatida, πολύ ωραία ανάρτηση.
Ο Τούρκικος λαός δέχεται μια πλύση εγκεφάλου κατά πολύ μεγαλύτερη από τη δική μας και η ελευθερία σκέψης και έκφρασης είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Άρθρα σαν και αυτό που αναφέρεις σπανίζουν.
Τώρα όσο για την ιστορία, πολλά μπορούν να ειπωθούν. Το 1919 οι Έλληνες μπήκαν να ελευθερώσουν την Μ. Ασία και η λαιμαργία τους έδειξε ότι δεν είμαστε καλύτεροι από τους Τούρκους. Προσπάθησαν να κατακτήσουν εδάφη που ποτέ δεν μας άνηκαν. Λεηλατήσαμε Τούρκικα χωριά και Τούρκους αθώους πολίτες. Ώσπου ήρθε η καταστροφή. Μέσα στη λύσσα τους οι Τούρκοι τους κατέσφαξαν όλους. Πόντιους, Αρμένιους, Μικρασιάτες. Και όσοι κατάφεραν να έρθουν στην Ελλάδα πως τους υποδεχτήμαμε; σαν Τούρκους όχι σαν Έλληνες. Για μένα οι πολίτες καμιάς χώρας δεν φταίνε και δεν έχουμε πλέον να χωρίσουμε τίποτα με τους Τούρκους. Τα μεγάλα κεφάλια είναι προκαλούν τα γεγονότα που δυστυχώς στην Τουρκία βρίσκονται πολλά χρόνια πίσω. Όσο για την ιστορία, καλό είναι να την θυμόμαστε ώστε να μην κάνουμε τα ίδια λάθη. Γιατί τα δικά μας λάθη μας έφεραν ως εδώ.
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη Newton! Η μεγάλη μας συγγραφέας Μικρασιάτισσα Διδώ Σωτηρίου, με βιώματα απο την Μικρασιατική καταστροφή,έθιξε στα περισσότερα έργα της όλα τα παραπάνω που αναφέρεις! Τα Ματωμένα Χώματα που προσφάτως παίχτηκε σαν σειρά στην Ελληνική Τ.V, φωτογράφιζε την καλή σχέση των δύο λαών, τις κάκιστες και ανόητες πολιτικές του τότε βασιλιά της Ελλάδας, τα πολιτικά παιχνίδια και συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων και τον σκοταδισμό στον οποίο βρίσκεται ακόμη και σήμερα ο Τουρκικός λαός!
Magikh h anarthsh sou...emeis pou eimaste apo to palaiokarto(eskihisar) kai apo ton louloudokhpo (gülbachce) etsi lene ta xwria ths katagwghs mas. :))
....Eίστε όλοι εσείς που φέρατε στην παλαιά Ελλάδα ένα μεγάλο πολιτισμό, και σας ευχαριστούμε πολύ όλοι εμείς οι νεώτεροι, μαζί με την συγνώμη μας που δεν ειπώθηκε ποτέ!
Για να θυµόµαστε συνεχώς πως είμαστε ξένοι στην Πόλη:
Υπάρχει μιά άλλη μαγική διάσταση: Ενας Ελληνας και μιά Τουρκάλα...Ε Ρ Ω Τ Α Σ
http://thalassa-mazi.blogspot.com
@ΝΑSSOS:Καλώς ήρθες Νάσσο, στο σπίτι μου!
Ο 'Ερωτας, όλα τα νικά!!! Μέχρι και τον θάνατο έχει αντιμετωπίσει...πόσο μάλλον φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές!
Το ιστολόγιό σου που επισκέφθηκα μαρτυρά την καταγωγή σου, συνεπώς είσαι πολύ εξοικειωμένος με τους γειτόνους μας.
Εγώ δεν είμαι, προσπαθώ όμως να ξεχάσω αυτά που μέσα στους αιώνες μας χωρίζουν και να δώ τους ανθρώπους αυτής της χώρας ως συνανθρώπους μου με τις ίδιες έγνοιες και βάσανα μ'εμένα! Πάντα όμως θα κρατώ τις επιφυλάξεις μου! Είναι οι τελευταίοι που εμπιστεύομαι...
Σ'ευχαριστώ για το πέρασμα!
Δημοσίευση σχολίου