ΣΑΡΛ ΜΠΩΝΤΛΑΙΡ

Το gadget άλλαξε και φιλοξενεί τον "επιλήψιμο" και "παρακμιακό" ποιητή ΣΑΡΛ ΜΠΩΝΤΛΑΙΡ:

 "Ένας πολύ διάσημος άνθρωπος,που ήταν ταυτόχρονα μέγας βλάκας, πράγματα που απ'ότι φαίνεται συμβαδίζουν ωραιότατα..." ΤΕΧΝΗΤΟΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ"σε μετάφραση Νίκου Φωκά

•  To πρώτο ποίημα για όλους τους εραστές της θάλασσας που  είμαστε αρκετοί!

 Ο  άνθρωπος και η θάλασσα

Πάντα τη θάλασσα, άνθρωπε λεύτερε, θ'αγαπάς!
Αυτή είν'ο καθρέπτης σου' κοιτάζεις τους βυθούς σου
στο κύλισμα τ'ατελείωτο του κύματος, κι ο νούς σου
κλείνει κι αυτός την πίκρα της αβύσσου, της βαθιάς

Σ'αρέσει να βυθίζεσαι στο πέλαο που σου μοιάζει'
να κλείσεις στην αγκάλη σου θες τον ωκεανό,
και της καρδιάς σου η τρικυμιά καμιά φορά ησυχάζει,
τον άγριο του κι αδάμαστο ακούοντας στεναγμό

Είστε κι οι δυό σκοτεινοί κι απόκρυφοι' κανείς,
ω άνθρωπε, δε μέτρησε την άπατη άβυσσό σου'
κανείς δεν ξέρει, ω θάλασσα, τον πλούτο τον κρυφό σου,
τόσο με ζήλια κρύβετε τα μυστικά σας εσείς!

Κι όμως, να που αναρίθμητους αιώνες στη ζωή,
ο ένας τον άλλον άφοβα κι ανήλεα πολεμάτε,
τόσο κι οι δυο σας τη σφαγή, το θάνατο αγαπάτε,
ω πολέμαρχοι αιώνιοι, ω αμείλικτοι αδερφοί!

"ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ"

μετάφραση:Γιώργη Σημηριώτη  

• Το δεύτερο ποίημα αφιερωμένο σ'όλους τους υπόλοιπους εραστές...

 Ο θάνατος των εραστών

Κρεββάτια θάχουμε άνθινα, γεμάτα αιθέρια μύρα,
ντιβάνια ολοβελούδινα σαν μνήματα βαθιά,
στις εταζέρες λούλουδα παράξενα τριγύρα,
που άνοιξαν μοναχά για μας σε μέρη μαγικά.

Και ποια την άλλη να υπερβεί στην ύστατη φωτιά τους,
οι δυό καρδιές μας -σαν τρανές λαμπάδες δυο-μαζί
θα διπλοκαθρεφτίσουνε το διπλοφώτισμά τους
στα πνεύματά μας που'ναι δυο καθρέπτες αδερφοί.

Και μια βραδυά ολογάλανη, ρόδινη, μυστική,
θεν'ανταλλάξουμε άξαφνα την ίδια αναλαμπή ,
σαν ένα μακροθρήνημα που φέρνει ο χωρισμός'

κι αργότερα ένας Άγγελος θα'ρθεί το φώς να χύσει
-τις πόρτες μισανοίγοντας, πιστός και χαρωπός-
στους δυό καθρέπτες τους θαμπούς, στις φλόγες που'χαν σβήσει.

ΣΑΡΛ ΜΠΩΝΤΛΑΙΡ

"Ανθη του κακού"

Μετάφραση:Γ. Σημηριώτη

Ο Κάρολος Μπωντλαίρ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1821,όταν ο πατέρας του ήταν εξήντα και η μητέρα του είκοσι έξι ετών.

Το 1828, ένα χρόνο μετά το θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε τον συνταγματάρχη Ωπίκ, δεσπόζουσα φυσιογνωμία στα νεανικά χρόνια του Μπωντλαίρ. Μετά τις σπουδές του στην Λυών και στο Παρίσι,αποφασισμένος πια πως μόνο η ποίηση τον ενδιαφέρει, κι έπειτα απο ένα καταναγκαστικό ταξίδι στις Ινδίες ο Μπωντλαίρ βρέθηκε πάλι στο Παρίσι , κληρονόμος μιας σεβαστής περιουσίας και έτοιμος να αφοσιωθεί στην ποίηση.

Έζησε μια ζωή σύντομη αλλά έντονη , γεμάτη πάθη και καταχρήσεις που τον εξάντλησαν σωματικά, λάτρεψε την Μαύρη Αφροδίτη των ποιημάτων του, την Ιωάννα Ντυβάλ, ανακάλυψε και μετέφρασε τον Πόου και υπέστη τον διωγμό και την καταδίκη για τα Άνθη του Κακκού(1857), που θεωρήθηκαν προσβλητικά της δημοσίας αιδούς.

Το 1864, έχοντας σπαταλήσει την περιουσία του, πήγε στις Βρυξέλλες, όπου έζησε δύο άθλια και στερημένα χρόνια.

Το 1866 τον έφεραν στο Παρίσι με καθολική παράλυση. Εκεί πέθανε έπειτα απο 15 μήνες, τον Αύγουστο του 1867.

TO misery loves company,είναι ένα τραγούδι αγαπημένο, τραγουδισμένο απο την ταλαντούχα Μόνικα και νομίζω ότι ταιριάζει με τον ύφος του ποιητή της ανάρτησης...