bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ

-Απόψε Μαμούνι μου θα σου διαβάσω το ημερολόγιο μιας Αθηναίας κόρης, που έπεσε στα χέρια μου πριν απο 120 χρόνια! Έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί  εκτός του ότι θα σε γυρίσει σε μια  Αθήνα στα τέλη του 18ου αιώνα,θα σου θυμίσει ένα πρόσωπο που δόξασε την χώρα μας και δίδαξε  ότι η δύναμη της αγάπης χαρίζει κυριολεκτικά φτερά στα πόδια !...
Κάτσε εδώ κοντά μου, θα ανάψουμε το τζάκι και άφησε τη φαντασία σου να ταξιδέψει στα χρόνια της Αθήνας του 1895.


 Αθήναι 24 Σεπτεμβρίου 1895
Αγαπητόν ημερολόγιον,
Είμαι πολύ χαρούμενη διότι σε εγκαινιάζω. Δεν θα έπρεπε βεβαίως ως η οποία μόλις προ εβδομάδων ετέλεσεν τους γάμους της να κρατώ ημερολόγιον, όμως είναι ο μοναδικός τρόπος δια να ημπορώ να καταγράψω τα βαθύτερα συναισθήματα και τας σκέψεις μου χωρίς να έχω τον φόβον ότι εις κάποιους δεν θα είμαι αρεστή εάν τας ομολογήσω. Δεν λέγω, έχω την καλήν μου φίλην Νιόβην, εις την οποίαν έχω απόλυτον εμπιστοσύνην. Αλλά δεν αρκεί! Απο τότε που υπανδρεύθην τον Κωνσταντίνο συμβαίνουν παράδοξα πράγματα,τα οποία δεν δύναμαι να ομολογήσω ούτε εις την πιστήν μου Νιόβην. Ο μοναδικός τρόπος δια να νοιώσω μίαν κάποια έστω ανακούφισιν είναι να τα εξομολογηθώ εις εσένα,αγαπητόν ημερολόγιον. Κάμνω αρχήν λοιπόν απο την χθεσινήν νύκτα, κατά την οποίαν επέρασα εν ακόμη μαρτύριον. Περί τας ένδεκα και αφού εδειπνήσαμεν εγώ και ο Κωνσταντίνος εις την βεράνταν με τα γιασεμια και τας πικροδάφνας, ο σύζυγός μου μου ανεκοίνωσεν ότι περί τα μέσα Οκτωβρίου θα αναχωρήση δια την Ευρώπην και ότι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα επιστρέψη πριν το τέλος του Νοεμβρίου. Έμεινα εμβρόντητη. Είμεθα μόλις δύο εβδομάδων σύζυγοι. Δεν έχομεν ακόμη πραγματοποιήσει τον μήνα του μέλιτος όπως ξεύρω πως κάμνουν όλοι πλούσιοι και πτωχοί όταν νυμφεύωνται. Βαίνομεν προς τον γλυκύν Οκτώβριον και εκείνος αντί να με υπόσχεται εν ωραίον ταξείδιον, ανακοινώνει πως θα φύγη και με αφήση να περάσω μόνη τους πρώτους  Φθινοπωρινούς μήνας εις τας Αθήνας, όταν θα γίνωνται τόσαι εκδηλώσεις και θα έρχωνται τόσαι προκλήσεις, εις τας οποίας πώς θα ανταποκρίνομαι; Ως σύζυγος άνευ συζύγου; Διότι βεβαίως τώρα πλέον οι προκλήσεις θα απευθύνωνται, ως είθισται,εις την οικογένειαν Αδαμοπούλου!
Αγαπητόν ημερολόγιον αφού απεφάσισα ν'ανοίξω την καρδίαν μου, θα το πράξω καθ'όλοκληρίαν.
Δεν είναι μόνον πως δεν έχομεν κάμει τον μήνα του μέλιτος μετά του Κωνσταντίνου, το σπουδαιότερον είναι και ερυθρώ να το γράψω,το σπουδαιότερον λοιπόν είναι πως δεν έχομεν γίνει ακόμη....σύζυγοι! Εννοώ ότι εξακολουθώ να παραμένω κόρη! Τουτέστιν ο Κωνσταντίνος δεν έχει εκπληρώσει τα συζυγικά του καθήκοντα. Καθ'εκάστην νύκτα ζω εν μαρτύριον. Παρά το ότι ο Κωνσταντίνος ουδέποτε με είλκυσεν ιδιαιτέρως ως άνδρας ούτε υπήρξα ερωτευμένη μετ'αυτού, ό,τι συμβαίνει μ'έχει τουλάχιστον αναστατώσει. Εκάστη νύκτα λοιπόν, μη εξαιρουμένης και της πρώτης του γάμου μας, ο Κωνσταντίνος περιμένει να κατακλιθώ εις το νυφικό μας κρεββάτι και αμέσως μετά ενδύεται, με ασπάζεται εις το μέτωπον και εξέρχεται μες  στα μαύρα σκότη. Όταν τον ρωτώ πού πηγαίνει, εκείνος προσποιείται εν συσεξήγητον νεύμα, λέγων "Κοιμήσου καλό μου κοριτσάκι και εγω επιστρέων θα σε φέρω τα πιο ωραία γλυκίσματα δια το πρωινόν"  Και όντως αγαπητόν μου ημερολόγιον επιστρέφει όταν χαράζη,με γλυκίσματα τα οποία συντρώγομεν με το πρωινό μας. Πού πηγαίνει; Πού καταναλώνει τόσας ώρας; Απο πού αγοράζει τα γλυκίσματα τα χαράματα; Είμαι πλέον βεβαία πως ο Κωνσταντίνος διάγει διπλήν ζωήν. Διατί όμως επιδεικνύει τόσην απέχθειαν προς εμέ, όταν ειρήσθω εν παρόδω, εκείνος επίεσεν προς την κατεύθυνσιν του γάμου μας, εκείνος εζήτησεν με επιμονήν την χείρα μου και εβιάσθη επιπλέον να ορίσωμεν την ημερομηνίαν της τελέσεώς του; Πότε επρόλαβεν να χάση τα λογικά του μ'άλλην γυναίκα;
Aγαπητό ημερολόγιον, αδυνατώ να κατανοήσω την αλλόκοτον συμπεριφοράν του συζύγου μου. Και ως να μη έφτανεν όλο αυτό το προσβλητικόν θέατρον, λέγει τώρα πως μ'αφήνει. Τι να πράξω; Mήπως πρέπει τελικώς να ομιλήσω εις την Νιόβην; Eις την μητέρα ούτε το συζητώ...
Αλλά τώρα πρέπει να διακόψω διότι ακούω και την φωνήν του Κωνσταντίνου. Θα επιστρέψω συντόμως, αγαπητόν ημερολόγιον.
- Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία της Αθηναίας κόρης που μου διαβάζεις Κάρυ μου!
Κάτσε να βάλω και γω μουσική της εποχής  και συνεχίζεις το διάβασμα....



Αθήναι 10 Οκτωβρίου 1895
Αγαπητόν ημερολόγιον,
΄Οπως  είχον σημειώσει ο σύζυγός μου έφυγεν. Είμαι πλέον μόνη. Η μητέρα, προ ημερών, όταν με είδεν κατηφή, παρά το ότι δεν της έχω αποκαλύψει τίποτε απο την απερίγραπτον συμπεριφοράν του Κωνσταντίνου, με είπεν:" ΄Eτσι είναι οι άνδρες , κόρη μου. Θα τους εννοήσης νε την πάροδον του χρόνου" "Μα αν ήτο ωσάν τον Κωνσταντίνον οι άνδρες εσκέφθην εγώ θα έπρεπε να τρέξωμεν όλαι μαζί αι σύζυγοι ες το Φάληρον να πνιγώμεν! Τα είπα όμως εις την Νιόβην και συνήλθα. Ας είναι ολόκληρη η εντροπή ιδική του. Κι έτσι σήμερα επήγαμεν με την Νιόβην να ψωνίσωμεν, διότι ο καιρός αλλάζει, το Φθινόπωρον είναι προ των πυλών και πρέπει βεβαίως να ανανεώσωμεν την γκαρνταρόμπαν μας. Εν τω μεταξύ-φευ- ήρχισαν να έρχωνται και αι πρώται προσκλήσεις δια το ζεύγος Αδαμοπούλου!
Α επεράσαμεν εξαίσια! Ο Οκτώβριος συνήθως χαρίζει εις τας Αθήνας ημέρας γεμάτας γλυκύτητα και συνάμα ελαφράν μελαγχολίαν ή όπως έλεγεν τις προάλλες ένας φίλος του πατρός μου ποιητής" ο Οκτώβριος είναι ο μήνας των ποιητών" Εγώ τον Οκτώβρον αρέσκομαι να κάμνω την βόλταν μου εις τον κήπον του Ζαππείου ή εις την οδόν Αμαλίας, όπου συχνά συναντώ και τους βασιελείς. Η βασίλισσα Όλγα είναι πάντοτε κομψοτάτη, έχω μάλιστα την πεποίθησιν πως αυτή και η κυρία Μαρία Παπαρρηγοπούλου είναι αι κομψότεραι κυρίαι των Αθηνών. Ο δε βασιλεύς Γεώργιος δεν αποχωρίζεται εις την βόλταν, ούτε στιγμήν το σκυλάκι του. Σήμερα όμως δεν επήγαμεν βόλταν δότι ο σκοπός της εξόδου μας ήτο άλλος. Απο την οδόν Αμαλίας εκατηφορίσαμεν προς την Πλατείαν του Συντάγματος. Με φαίνεται πως αυτή είναι η ωραιτοτέρα περιοχή των Αθηνών. Ρίχνω πάντα βλέμματα θαυμασμού εις τα κομψά ξενοδοχεία το "Grand Hotel" aριστερά, την "Μεγάλη Βρεττανίαν" δεξιά και εις το μέσον τα Μέγαρα του Βούρου και του Σκουλούδη, τα οποία πίστευσέ με, δεν έχουν εις τίποτε να ζηλέψουν απο τα ευρωπαικά. Δεν δύναμαι όμως να κρύψω πως σήμερα καθώς τα επροσπερνούσα όλα αυτά τα ωραία και μεγαλοπρεπή μέγαρα, ησθάνθην δι'ελάχιστον μίαν θλίψιν. "Αχ" εσκέφθην ενυμφεύθην και εγώ δια να ημπορώ να παρευρίσκομαι εις τας χοροεσπερίδας και τας άλλας εκδηλώσεις αι οποίαι γίνονται εκεί. Αλλά οποίον σύζυγον έλαβα; Εναν απόντα και απο την κλίνην μου και απο την ζωήν μου" Ευτυχώς την ώραν εκείνην εσυναντήσαμεν έναν απο τους πλέον ευυπόληπτους πολίτας αυτής της χώρας, φίλον του πατρός μου , ο οποίος πλειστάκις μας έχει πεισκεφθεί. Τον αξιοτιμον κύριον Δημήτριον Βικέλαν.Κομψά ενδεδυμένον, όπως πάντα, με το σκούρο του κοστούμι, το παπιγιόν του ανυπερθέτως και ημίψηλόν του.
 Μόλις μας είδεν μας εχαιρέτησεν θερμώς."Πώς είσθε, αγαπητή νεαρά κυρία;" μ'ερώτησεν με τον κάπως βαρύν τόνον του." Πώς είναι ο σύζυγός σας;" και ευτυχώς αμέσως μετά:" o φίλος πατήρ σας, η ακόμη φιλτάτη μήτηρ σας;" Tου απαντούσα εις όλα "Καλά καλά"όταν ενεθυμήθην την τιτάνιαν προσπάθειάν του να τελεσθώσιν οι Ολυμπιακοί Αγώνες το επόμενον έτος εις τας Αθήνας και είπα : "Συγχαρητήρια κύριε Βικέλα, συγχαρητήρια δια τους Ολυμπιακούς Αγώνας. Όλοι εις το σπίτι είμεθα πολύ υπερήφανοι δια το κατόρθωμά σας διότι περί κατορθώματος πρόκειται" Όταν απεμακρύνθη μειδιών καταφανώς ευχαριστημένος απο τα σχόλιά μου είπα εις την Νιόβην τι έκαμεν αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος και τόσον γλυκύς επιπλέον δια την μικρήν μας χώραν. Αυτός ο "Λονδρέζος" όπως τον αποκαλεί με θαυμασμόν η μητέρα μου εκίνησεν γην και ουρανόν και τελικώς τα εκατάφερεν. Ενθυμούμαι ένα βράδυ, οπού είχεν έλθει να επισκεφθή τον πατέρα μουκαι επήγαινα κάθε τόσο δια τα κεράσματα, εδιηγείτο πώς έπεισεν κάμποσους ξεροκέφαλους Ευρωπαίους εις εν διεθνές αθλητικόν συνέδριον εις το Παρίσι πριν απο δύο έτη ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες πρέπει να γίνουν εις τας Αθήνας. Τα λόγια τα οποία τους είπεν έχουν εντυπωθεί εις την μνήμην μου. "Μην ξεχνάτε κύριοι, ότι αν προχωρήτε συμφώνως με το αρχαίον ελληνικόν πνεύμα ημείς οι Έλληνες το κατέχομεν άμεσα. Αν είστε εγγονοί της κοινής προγόνου, ημείς είμεθα οι υιοί" "Ακούς Νιόβη;" είπα της φίλης μου. Τι ωραία λόγια . Μα μόνον αυτός θα ημπορούσε να τα είπη! Είναι ποιητής, πεζογράφος λόγιος απο τους πρώτους που έχομεν. Τον εκτιμούν πολύ και εις την Ευρώπην, όπου έζησεν πολλά έτη. Αλλά απ'ότο έλεγεν εις το πατέρα μου, εκείνο το βράδυ, το πλέον δύσκολον ήτο να πείση την κυβέρνησιν του Χαριλάου Τρικούπη. Δια τον λόγο άλλωστε αυτόν έχεν σπεύσει να συναντήση τον πατέραν μου. Να ζητήση την συμπαράστασιν του." Να πιέσετε κι εσείς αγαπητέ φίλε. Όσοι περισσότεροι πιέζομεν τόσο ευνοικότερα αποτελέσματα θα έχωμεν. Δεν πρέπει με τίποτε να χάσωμεν αυτήν την χρυσήν ευκαιρίαν η οποία μας δίδεται να ακουσθή η χώρα μας εις όλην την Υφήλιον"
"Αχ Νιόβη μου" είπα "αναμένω με αγωνίαν αλλά και χαράν τους Ολυμπιακούς Αγώνας. Επιτέλους θα νοιώσωμεν και εμείς ολίγον Ευρωπαίοι" Και ακριβώς την στιγμήν κατά την οποίαν εξεστόμισα αυτήν την φράσιν, αγαπητόν ημερολόγιον, ησθάνθην εν φρικτόν συναίσθημα. Θα έχη άραγε αλλάξει
φερσίματα ο σύζυγός μου έως τότε ή θα εξακολουθήσω να είμαι μία σύζυγος άνευ συζύγου;


Aχ, παρά το ότι έφθασεν ο Οκτώβριος, δεν έχει βρέξει καθόλου, έτσι η σκόνη σηκώνεται σύννεφα εις τους δρόμους των Αθηνών. Όταν μάλιστα έχης την ατυχίαν να περνά και εκείνο το ιππήλατον τραμ, τότε δεν ξεύρεις πού να κρυφτής. Εγώ συνήθως αρχίζω να βήχω χωρίς να δύναμαι να σταματήσω. Θεέ μου αι Αθήναι θα ημπορούσαν κάλλιστα να χρησθούν ως η Πόλις της Σκόνης, κατ'αντιδιαστολήν με το Παρίσι, το οποίο ονομάζουν  Πόλιν του Φωτός. Ευτυχώς επρολάβαμεν και εψωνίσαμεν τα απαραίτητα.
Η οδός Ερμού απο το σπίτι μας δεν απέχει πολύ. Διότι εκεί κυρίως επήγαμεν.   Οτιδήποτε θελήση κανείς ημπορεί να το εύρη εις τα καταστήματα της οδού Εμού. Επεράσαμεν απο το κατάστημα του κ.Καριοφίλλη. Εκτός του ότι προμηθεύεται τα πιο καλόγουστα υφάσματα, τα πιο κομψά ενδύματα απ'ευθείας απο την Ευρώπη απο το Παρίσι μάλιστα, μ'ευχαριστεί ιδιαίτερως η συμπεριφορά του υπαλλήλου του, του κ.Αλεξανδράκη. Είναι τόσον ευγενής, τόσον λεπτός εις τους τρόπους του, τόσον πρόθυμος να ικανοποιήση και την παραμικρήν παραξενιά σου, ώστε να αδύνατον να φύγης απο το κατάστημα χωρίς να έχης αγοράση όχι έν αλλά δύο και τρία ενδύματα! Εν συνεχεία επεράσαμεν απο του Παπαγιάννη δια να ενημερωθώμεν δια τα καινούργια καπέλλα. Και βεβαίως δεν εξεχάσαμεν την βαλεριάναν της μητέρας, την οποία ηγόρασα απο το φαρμακείο του κ. Λεοντίδη.
Ηγόρασα κι'εν υπέροχον αποστράπτον μελανοδοχείον κι έναν κομψότατο κονδυλοφόρον, για να συνεχίσω να σου γράφω αγαπητόν ημερολόγιον. Με επληροφόρησαν δε πως τώρα πωλούν και μελάνην ποικιλόχρωμον, αλλά δεν ετόλμησα να αγοράσω. Εν πάσει περιπτώσει δεν εξεχάσαμεν το παραμικρόν. Δεν μένει να ορίσω την ημερομηνίαν δια το ράψιμον των φθινοπωρινών ενδυμάτων. Ο κ.Αλεξανδράκης με άφησεν να κοιτάξω τα γαλλικά περιοδικά μόδας τα οποία προμηθεύεται απο το Παρίσι. Διαπίστωσα λοιπόν ότι η μόδα αλλάζει γίνεται περισσότερον άνετη και πρακτική. Αλλά διατί να ράψω; Ποίος θα με χαρή; Εκείνος λείπει. Ωστόσο αρκετά εσκοτίστηκα δι'εναν σύζυγο μη σύζυγον! Ας περάσω εν ευχάριστον Φθινόπωρον και δια τα υπόλοιπα βλέπομεν τον Νοέμβριον, όταν επιστρέψη ο ...σύζυγός μου!
-Κοιμήθηκες μωρέ Μαμούνι;
-Νύσταξα Κάρυ μου...τραγούδαγα  όλη μέρα σήμερα.. και αυτή η ψιλομπερδεμένη γλώσσα της μανταμίτσας κόρης με κοίμησε...κουράστηκα πια έκλεισαν τα μάτια μου!
-Καλά άντε να ξαπλώσεις τώρα και αύριο σου διαβάζω  την συνέχεια.


Της Έλενας Χουζούρη
Σκηνοθετική επιμέλεια: Kάρυ
Επιμέλεια σεναρίου: Kάρυ
Μουσική επιμέλεια: Mαμούνι

55 σχόλια:

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Λοιπόν Κάρυ, ενδιαφέρουσα η ανάρτηση. Αλλά δεν ήρθα γι' αυτό!!!!!

Η γλώσσα της μανταμίτσας καθόλου μπερδεμένη. Ξεκάθαρη!!!!!!!!! Ξεκαθαρότατη θα έλεγα.
Βλέπεις... εγώ, σου έκανα σήμερα ένα δώρο. Τώρα περιμένω.
Τι περιμένω???
Μα να δω πώς θα το διαχειριστείς φυσικά. Γιατί πρέπει να ξέρω, αξίζει τον κόπο να ενώσουν χέρια και ψυχές ορίτζιναλ και κλώνοι???

Το μαμούνι πάντα καλοδεχούμενο, να ξέρεις. Όπως τόσον καιρό σεβάστηκα την ανωνυμία του έτσι και τώρα θα σεβαστώ την οντότητά του. Είναι γλυκύτατο αν και στο τελευταίο τραγούδι μου έκανε κάτι... νερά.

Και η Κάρυ φυσικά είναι καλοδεχούμενη... αν δείξει διαγωγή κοσμιοτάτη.

Μαμούνι μου, πες της σε παρακαλώ, πως έχω υπόψη μου πως τα εργαλεία κάνουν το μάστορα. Και τον ντέτεκιβ φυσικά. Δεν είμαι αφελής!

χα χα χα

Φιλιά.

kariatida62 είπε...

@Δημητρα(Φυσικένια):"αξίζει τον κόπο να ενώσουν χέρια και ψυχές ορίτζιναλ και κλώνοι???"
Δήμητρα πες μου ένα σοβαρό λόγο, για να μην αξίζει εδώ μέσα, που όλοι μπαίνουμε να βρούμε τις αδελφές ψυχές για ν'ανταλλάξουμε απόψεις,συναισθήματα,γνώσεις και κυρίως να βρούμε την ανθρώπινη επικοινωνία που στη εποχή μας έχει χαθεί!
Απαλλαγμένοι απο κοινωνικά στερεότυπα μέσα στην ανωνυμία που χαρίζει ο μπλογκοχώρος, οι ψυχές εύκολα ανοίγονται και εκφράζονται ελεύθερα!
Ο τρόπος που καθένας θα εκφραστεί είναι σεβαστός και σε καμμία περίπτωση δεν θα πρέπει να στιγματίζεται!
Εξ'άλλου τι θα πει ορίτζιναλ? Με ποιό τρόπο επιβεβαιώνονται όσα στοιχεία δηλώνει ένας Μπλόγκερ στο προφίλ του ότι τον χαρακτηρίζουν???
Τίποτα δεν επιβεβαιώνεται! Εγώ π.χ.μπορεί να δηλώνω πυρηνικός επιστήμονας και στην πραγματικότητα να μη έχω ματακούσει για quarks και λεπτόνια!
"Όπως τόσον καιρό σεβάστηκα την ανωνυμία του έτσι και τώρα θα σεβαστώ την οντότητά του. Είναι γλυκύτατο αν και στο τελευταίο τραγούδι μου έκανε κάτι... νερά"
Σεβάστηκες την ανωνυμία του! Ήσουν τόσο σίγουρη?
Μου αρκεί, που ενώ υποψιαζόσουν ποιά κρυβόταν πίσω του, το δέχτηκες φιλόξενα!
Σου έκανε νερά? Δεν θυμάται το καυμένο...λάθος τραγουδάκι σου αφιέρωσε ή ξέχασε να περάσει απο το σπίτι σου?
"Και η Κάρυ φυσικά είναι καλοδεχούμενη... αν δείξει διαγωγή κοσμιοτάτη"
Όλοι, μα όλοι κρίνονται στον χρόνο... εσύ σαν δασκάλα θα πρέπει να γνωρίζεις καλύτερα απο μένα, πως πάρα πολλές φορές τα παιδιά με κοσμία διαγωγή συχνά έχουν μεγαλείο ψυχής που δεν το συναντάς στα νομοταγή!
Δήμητρα οι παρεξηγήσεις δημιουργούνται μόνο όταν συμβάλλουν περισσότεροι απο έναν!
Ας τελειώνουμε λοιπόν με κάθε είδους παρεξηγήσεις του παρελθόντος,με κλώνους και αυθεντικούς και ας μάθουμε να κάνουμε παρέα με αγάπη και πολύ γέλιο! Το γέλιο επιμυκήνει την ζωή που όσο πάει δυσκολεύει για όλους μας...

ღ oneiremataღ είπε...

απαπα σκέτη ζαλάδα! μ' έπιασε κι εμένα ένα χασμουρητό... μπήκα, διάβασα αρκετά, πήγα βόλτα -το μανταλάκι με την πασχαλίτσα δικό μου είναι, το έχω για σελιδοδείκτη..Κάρυ πες στο Μαμούνι να μην ενοχλεί την πασχαλίτσα...- ξαναγύρισα, διάβασα τα υπόλοιπα, στάθηκα στο πρώτο βιντεάκι μουσικής επένδυσης, τελείως απαραίτητο και ταιριαστό!
Μετά πήρα βαθιά ανάσα κι είπα να ολοκληρώσω το κείμενο, γιατί πόσες βόλτες να πάω πια...
κ. σκηνοθέτα την καταλυπήθηκα την πρωταγωνίστριά σου, τί δράμα ζει αυτή η κοπέλα? κι αυτός ο συμπρωταγωνιστής τί βουτυροκεφτές που είναι άραγε? ουπς, παρεκτράπηκα στις εκφράσεις μου μου φαίνεται...έχω όμως και την περιέργεια να μάθω τι θα γίνει τελικά...περιμένω συνέχεια ημερολογίου κι εγώ...
φιλάκια πολλά - πολλά :))))))

matthaios είπε...

Χαχαχαχα!!Τέλειον το ημερολόγιον της κυρίας ..καψερής!!Περιμένω με αγωνία την κυρίαν ...την κόρη ηθελα να πω.θα γίνει κυρία πριν επιστρέψει ο κύριος η θα παραμείνει... κορασίς;χαχαχααχα

kariatida62 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΜΑΜΟΥΝΙ είπε...

@ ονειρεμάτα:Mαμούνι: Eίδες Ονειρεμάτα μου πως έρχεται ο κυρ-Νυστάλας αμέσως όταν μας διαβάζει η Κάρυ ημερολόγια??? Πού στο κόρακα τα βρίσκει όλα τούτα! Τι να πω και γω ??? Όμως για κάποιο λογο, ίσως με τον τίτλο του ημερολογίου, υποπτεύομαι συνέχεια συνταρακτική...για να δούμε για να δούμε! Ευτυχώς που δεν μ'ακούει η Κάρυ τώρα παρακολουθεί Λαζόπουλο. Της αρέσει πάρα πολύ!
-----
Το μανταλάκι με την πασχαλίτσα πολύ μ΄αρέσει! Θα στο κλιέεεψω! χιχιχιχι
Φιλάκια

kariatida62 είπε...

Matthaios o Krhs: Xαχαχαχαχα!!! Περιμένεις ε???
Περίμενε και δεν μπορείς να φανταστείς ακόμα τι έχει να γίνει!!!Στη διακόρευση της κόρης αυτής ίσως χρωστούμε μια εθνική υπερηφάνια!!!;)

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

ωουωωωωωωωω..προβλέπω να παίρνει φωτια το ημερολόγιον τούτο..χα..χα..ποοτε θα εισβάλει το κέρας;;;
Της αναγγελίας της άφιξης του νυμφίου καλέ..
μπα σε καλό σου καρυ..ψοφια για παρεξήγηση..
μαμούνι βάλε σειρα στη σκέψη της κυράς σου..σε ευθεία οδό..

kariatida62 είπε...

@ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ:Πότε θα εισβάλει το κέρας;;; Χαχαχαχα! Και θάναι ένα κέρας...μα ένα κέρας! Υπομονή Πέλα κι'ερχεταιιιιιι!χαχαχαχαχαχα

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Διαβάζοντάς το, χάρηκα κατ αρχήν τα Ελληνικά που έμαθα να γράφω. Τώρα μου φαίνονται παράξενα.Κι όμως νοσταλγώ τα χρόνια εκείνα που γράφαμε έτσι.

Τώρα θα καθίσω κι εγώ να περιμένω την εξέλιξιν του ημερολογίου της νυμφευμένης αλλά ανύμφευτης κόρης μετά μεγάλης αγωνίας.
Εύχομαι είς έντομο αλλά και είς εσέ καλήν και ανέφελον ημέραν.

Ανώνυμος είπε...

Λέω να παίξουμε ένα παιχνίδι. Παρατηρώ πως ενώ έχεις φροντίσει αρκετά τη σκηνοθεσία, την επιμέλεια σεναρίου και την μουσική επιμέλεια έχεις παραμελήσει τη σκηνογραφία του έργου.

Ξέρεις, η σκηνογραφία μιας θεατρικής παράστασης είναι πολύ σημαντική καθώς μπορεί είτε να αναδείξει την οπτική γωνία της σκηνοθεσίας είτε να την περιορίσει.

Φαντάζομαι πως ως κόρη κλασσική τα γούστα σου θα είναι ανάλογα. Έτσι λοιπόν είμαι της γνώμης πως πρέπει να αποφύγω τη μονότονη παλέτα και την περιορισμένη κινητικότητα των ετρουσκικών και των ελληνικών αγγείων αλλά και το ασαφές παιχνίδισμα της μοντέρνας και μεταμοντέρνας τέχνης που επιδέχεται περισσότερες από μία ερμηνείες.

Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω την παλέτα του Μποτιτσέλι, του Φρα Αντζέλικο και του Βερρόκιο. Όμως παρόλο που η αναγεννησιακή σχολή της Φλωρεντίας έχει να επιδείξει ένα ευρύ φάσμα αιθέριων χρωμάτων και ηλιακού φωτός, νομίζω πως το σκηνικό θα ήταν αρκετά μουντό για να ταιριάξει με τον πολύχρωμο, χαρούμενο περιβάλλον του σπιτιού σου.

Έτσι λοιπόν διαλέγω την πολύχρωμη, γεμάτη ζωντανές αποχρώσεις, παλέτα του ιμπρεσιονιστή Κλωντ Μονέ. Νομίζω θα συμφωνήσεις...

Το σκηνικό διπλό. Μόνο που θα πρέπει να απευθυνθώ στη σκηνοθετική σου υπόσταση και να ρωτήσω αν το θέλεις περιστρεφόμενο ή απλά διαχωρισμένο σε επίπεδα. Εκείνο που έχω στο νου μου είναι αφενός μεν εσένα -ως αφηγήτρια- και το Μαμούνι σε μία λιτή κάμαρα που δεν θα τραβαέι την προσοχή από το νόημα του ίδιου του έργου, αφετέρου δε τον χώρο πλοκής που δε θα είναι άλλος από τον χώρο στον οποίο κινείται η ηρωίδα σου.

Στη συνέχεια θα απευθυνθώ στη σεναριογραφική σου υπόσταση. Η αφηγηματική μορφή του παρόντος θα πρέπει να διασκευαστεί σε διαλογική μορφή. Η κεντρική ηρωίδα, η μητέρα της, η Νιόβη, ο Κωνσταντίνος, ο Δημήτριος Βικέλας, ο κύριος Αλεξανδράκης θα πρέπει να ενδυθούν με ρούχα και διαλόγους χαρακτηριστικούς της εμφάνισης και της προσωπικότητας που ως σκηνοθέτιδα θέλεις να τους αποδώσεις, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σωστά τοποθετημένοι στο όμορφο έργο που παραθέτεις και στο ατμοσφαιρικό περιβάλλον της Αθήνας του 1895.

Περιμένω τις σκέψεις σου με ενδιαφέρον.
:-)

ξωτικό είπε...

Ωωωωχ καλά περίμενε μια εσύ μια ο αστερισμός πάει το 8άωρο ....μην τολμήσεις να βάλεις την συνέχεια πριν σου πω σ'έφαγαααααααααα

kariatida62 είπε...

@Xριστόφορος:Όσο Xάρηκες Χριστόφορε, που σήμερα σου δόθηκε η ευκαιρία να διάβασες τα Ελληνικά που διδάχτηκες,αλλο τόσο χάρηκα κι'εγώ τα Ελληνικά που δόθηκε η ευκαιρία να γράψω...Ένιωσα ακριβώς το ίδιο συναίσθημα γράφοντας την καθαρεύουσα που ευτυχώς πρόλαβα να διδαχθώ κι'εγώ! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό! Τότε δεν το καταλάβαινα μα τώρα μπορώ και το εκτιμώ! Έπεσα ακριβώς στο μεταίχμιο της αλλαγής απο την καθαρεύουσα στην απλή δημοτική. Το μαμούνι το φουκαριάρικο δεν αντιλαμβάνεται αυτό τον θησαυρό της γλώσσας στην καθαρεύουσα και το κουράζει, μα εμείς οι μεγαλύτεροι μπορούμε να εκτιμήσουμε.
----
Φίλτατε Χριστόφορε,
Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως δια τας θερμάς ευχάς σας τόσον όσον δια το μαμούνιον όσον και δι' εμέ προσωπικώς! Η επίσκεψις σας, στην οικίαν μου, αποτελεί ιδιαιτέρα τιμήν, την οποίαν προτίθεμαι ν'ανταποδώσω εις το εγγύς μέλλον!:)

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Καρυάτιδα,

βέβαια αξίζει τον κόπο να ενώσουν χέρια και ψυχές ορίτζιναλ και κλώνοι όταν οι προθέσεις των εμπλεκομένων είναι αγαθές. Και βέβαια δεν έχω λόγους να αμφιβάλλω για τις δικές σου αγαθές προθέσεις! :))))))))))
Άρα στο πρώτο μέρος του σχολίου συμφωνούμε.
Για τα υπόλοιπα τώρα.
Όταν γράφω πως σεβάστηκα την ανωνυμία του Μαμουνιού εννοώ αυτό που κι εσύ γράφεις, πως παρόλες τις υποψίες μου, το καλοδέχτηκα και το φιλοξένησα χωρίς να ζητήσω εχέγγυα για την ταυτότητά του και χωρίς να επιμείνω στην αποκάλυψη της ταυτότητάς του. Εξάλλου ήταν πολύ φιλικό κι ευγενικό, γιατί να φερθώ διαφορετικά?
Ε... και τα νερά που μου έκανε ασήμαντα... κάτι μικρά απόνερα μόνο! Να, εκεί που μιλούσα για την αστερόεσσα και τη μαγεία που μου ασκεί -διεστραμμένη φυσικός τι να περιμένεις?- μου αφιέρωσε ένα άσχετο τραγουδάκι της Αστεριάδη. Είναι η μόνη του επιλογή που δεν ενσωμάτωσα στην ανάρτηση... πταίσμα ανάξιο σχολιασμού φυσικά!
Επίσης καλή μου την κοσμιότατη διαγωγή δε την συνδέω επουδενί με την υπακοή και τη νομιμοφροσύνη αλλά με το μεγαλείο ψυχής. Μου αρέσει όμως να λογοπαίζω... θα πρέπει να μου το αναγνωρίσεις! Με όλους βέβαια, άρα και μαζί σου.
Και φυσικά συμφωνώ πως στις παρεξηγήσεις συμβάλλουν περισσότεροι από έναν.
Άρα έχω να λέω: ναι στην παρέα, ναι στην πλάκα, ναι στο γέλιο! Και όλα αυτά σαφώς καλοπροαίρετα. Όπως απ' την αρχή διευκρίνισα δεν έχω τίποτα να μοιράσω με κανέναν στον χώρο αυτό πολύ δε περισσότερο με τη στυλοβάτισσα του Ερεχθείου!

Και για να μην είμαι διαρκώς εκτός θέματος, οφείλω να πω πως λυπούμαι εκ βαθέων δια την τύχην της ανύμφευτου νύμφης όμως ουδόλως συμπάσχω μετ' αυτής καθώς δεν δύναμαι να φέρω εαυτόν εις την δυσχερήν της -πράγματι- θέσην!!!!

Un par de neuronas... είπε...

ΟΥΑΟΥΥΥΥ, φιλενάδα!
Πήρα στο χεράκι μου το καφεδάκι βαρύ, γλυκό και καϊμακλίδικο που με ετοίμασες και κάθησα με υπομονή και λίγο στενοχόρια όταν είδα ένα χιλιόμετρικό κείμενο σε μία ελληνική γλώσσα διαφορετική ... Μάνα μοθ, σκέφτηκα, ότι χρειαζόμουν! Όσο δύσκολο κι αν είναι να καταλαβαίνω ελληνικά, και η φίλη μου τώρα περιπλέκει την κατάσταση με την ευρυμάθεια της!

Φιλενάδα, διασκέδασα ως Κοζάκος, υπέροχο, κατάλαβα σχεδόν τα πάντα, επειδή ένα κεφάλαιο της διδακτορικής διατριβής μου ασχολήθηκε με το εμπόριο και τα αρχεία της Βουλής των Ελλήνων, της Αρχαιολογικής Σχολής της Αθήνας κατά το χρόνο του Τρικούπης Χαρίλαος και τον ΚΟυμουνδουρου βρίσκονταν στην εξουσία!

Έχα ένα ομορφότατο ταξίδι στο χρόνο.

Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ!

Αγκαλίτσες και φιλάκια

kariatida62 είπε...

@Μάγια:Oι συμβουλές ενός πραγματικού καλλιτέχνη είναι απαραίτητες! Δυστυχώς όμως το budget(προυπολογισμός)της παραγωγής μας είναι πενιχρός λόγω της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, οπότε περιοριστήκαμε στα εντελώς απαραίτητα! Απο την άλλη δίνουμε την ευκαιρία στους θεατές μας ν'ενεργοποιήσουν την φαντασία τους αφήνοντάς την αχαλίνωτη..!
Οποιαδήποτε όμως προσφορά δεκτή και θα χαρούμε να έχουμε τις προτάσεις συγκεκριμένες στην παρακάτω διεύθυνση:
kariatida62@gmail.com
Αισθανόμαστε(Καρυάτις+Μαμούνι)υπόχρεοι στην εθελοντική ευγενική συμβολή σας! :)

ΜΑΜΟΥΝΙ είπε...

@ξωτικό: Mην ανησυχείς χαρούμενο ξωτικούλι μου!
Σε κάθε παράσταση θα σου στέλνω πρώτα μια προσωπική πρόσκληση και δεν θα αλλάζουμε το σκηνικό μέχρι να σε δούμε στα πρώτα καθίσματα του θεάτρου μας! χιχιχιχιχιχιχι
Τα φιλάκια μας!

kariatida62 είπε...

@Δήμητρα (Φυσικένια): Δεν φαντάζεσαι την χαρά μου που διαπιστώνω πως συμφωνούμε σχεδόν σ'όλα! Ζητώ συγνώμη εκ μέρους του Χαζομαμουνιού μου, που δεν αντελήφθη την μαγεία που κρύβει δι' εσάς η Αστερόεσσα και σας αφιέρωσε άσχετο -τραγουδάκι!
Παιδάκι είναι λάθη κάνει...χαχαχα! Ας μην σταθούμε και πολύ αυστηροί, είχε πολλές ώρες φροντιστήριο εκείνη την ημέρα και τάχε παίξει το άμοιρο!χαχαχαχαχαχα!
--------
Ουφού!!! Πού έμπλεξα η δύστυχη!!!
Την βλέπω εγώ την εξέλιξη,θα χρειαστώ σίγουρα την βοήθεια της 3α(φιλόλογος γαρ)! Είχατε ποτέ την τιμήν να την γνωρίσετε???
Αν όχι απευθυνθείτε στον a-kentavrou! χαχαχαχαχα!

kariatida62 είπε...

@Veronica Marsa:"Φιλενάδα, διασκέδασα ως Κοζάκος, υπέροχο, κατάλαβα σχεδόν τα πάντα, επειδή ένα κεφάλαιο της διδακτορικής διατριβής μου ασχολήθηκε με το εμπόριο και τα αρχεία της Βουλής των Ελλήνων, της Αρχαιολογικής Σχολής της Αθήνας κατά το χρόνο του Τρικούπης Χαρίλαος και τον ΚΟυμουνδουρου βρίσκονταν στην εξουσία!"

Καρυάτιδα:Tα κατάλαβες όλα!!!!!!?????
Ακούς Μαμούνι? Η Σπανιόλα μας όχι μόνο κατάλαβε την γλώσσα της κόρης, αλλά την ευχαριστήθηκε κιόλας! Εσύ βρε χαμένο ούτε την γλώσσα σου δεν μπορείς να καταλάβεις και να ευχαριστηθείς...την μαθαίνουν οι ξένοι και συ!!! άντε...τώρα να μην σ'αρχίσω!
Μαμούνι: Aσε με, βρε Καρυάτιδα εγώ δεν πάω για Αρχαιολόγος, η Βερόνικα είναι διακεκριμένη επιστήμων-αρχαιολόγος...εγω προτιμώ τα θετικά μαθήματα! Δε με παρατάς με τα Αρχαία, αυριο έχω test Φυσικής και η Δήμητρα θα μου βάλει δύσκολα θέματα! Δεν τα θέλω σου λέω τα αρχαία, δεν μ'αρέσουν!!!! Με δυσκολεύουν και δεν βλέπω πού θα μου χρησιμεύσουν! Είναι γλώσσα πεθαμένη! Η πρόοδος έρχεται μέσα απο τις θετικές επιστήμες και η Φυσική μ'αρέσει περισσότερο!
Καρυάτιδα: Bλέπεις Βερόνικα,βλέπεις τι τραβώ με το παλιόπαιδο το Μαμούνι? Πεθαμένη γλώσσα λέει είναι τα Αρχαία Ελληνικά και δεν θα του χρησιμεύσουν...άντε να βρεις άκρη με τα σημερινά παιδιά! xαχαχαχα!
Φιλάκια Βερόνικα!

logia είπε...

ax mwre molis bika na diavasw kai irthan ta mathitoudia mou
den prolavainw
tha ksanaperasw
filia

kariatida62 είπε...

@logia: Μην αγχώνεσαι,γλυκειά Νέλλυ! Εδώ θάμαστε,θα σε περιμένουμε...ήρθαμε με το μαμούνι να μείνουμε και θα μείνουμε για πολυυυυυυυύ καιρό!
Φιλάκια

kariatida62 είπε...

O k.google αρχισε τα κόλπα του και την Βάσσια την σκεπάζει! Ήρθε όμως και μας είπε:Το ότι δεν σε κατάλαβα να "μαμουνίζεις" μου έδωσε διπλή χαρά! Καλώς επέστρεψες Καρυάτιδά μου. Θα μου λείψει και το μαμούνι όμως....... Φιλιά καλό σου βράδυ :-)
Από το χρήστη Βάσσια στις ΤΟ ΜΑΜΟΥΝΙ ΒΡΗΚΕ ΣΤΕΓΗ στις 4:46 μμ

kariatida62 είπε...

@Bάσσια: Καρυ:Xαχαχαχαχαχα!Σου την σκάσαμε με το Μαμουνάκι!!! χαχαχαχαχα!
Μαμούνι: Γιατί καλέ θα σου λείψω???? Εδώ θάμαι και θάρχομαι συχνά να σου τραγουδώ....και να σου χαρίζω φιλάκια!!! χιχιχιχιχιχιχι!

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Μα φυσικά!! την 3α δεν ξέρω?? παρακολουθώ τον συνάδελφο-αστερισμό ανελλιπώς!
Πάντως εγώ δεν διδάχτηκα ποτέ την καθαρεύουσα και για να πω του στραβού το δίκιο, το φέρνω βαρέως...

kariatida62 είπε...

@Δήμητρα(φυσικένια): Aντε!!! Και την 3α γνώρισες?! Τους έμαθες όλους όσο έλειπα??? Και γω τώρα ποιον θα σου μάθω???χαχαχαχαχαχαχαχα!
Α!!! κάτι σου ετοιμάζω λοιπόν εδώ να μάθεις....θα σου αποκαλύψω ένοχα μυστικά θαμμένα στην λήθη του χρόνου!;) Kοίτα μη με πεις κουτσομπόλα! χαχαχαχαχαχαχα!
---------
Την καθαρεύουσα δεν την διδάχτηκες αλλά απ'ότι βλέπω όταν χρειαστεί την σπρεχάρεις κι'αυτή! χαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Επιτέλους! Θα βρώ κάτι που να μην ξέρεις? χαχαχαχαχαχαχαχαχα!

δήμητρα♥♥♥q είπε...

A.... κοίτα να δεις πολλά ξέρω αλλά κάνω πως δεν τα ξέρω...!!!!!!!!!

Πάντως ψάξε ψάξε, κάτι θα βρεις, πού θα πάει!!!

χα χα χα

Να δω πού θα την χώσεις την έρμη τη Νύμφη την Ανύμφευτο!! Έρχεται και το κέρας απ' τα βάθη του χρόνου, το αισθάνεσαι παιδάκι μου, τόοοοοοοοοοσο ένα πράγμα, μοιχαλίδα τη βλέπω την ανύμφευτο... Δόξα και τιμή στα αθάνατα κέρατα!!!!
Μα τι να σου κάνει η γυνή??? Αφού ο Κωνσταντίνος είναι... κατώτερος των περιστάσεων, η ζωή πρέπει να πάρει την ανηφόρα απ' αλλού.... δεν πρέπει????

χα χα χα χα

karfoma είπε...

Ε ρε πλάκα να μας βγει φούμπια ο Κωνσταντίνος!

kariatida62 είπε...

@Δήμητρα(φυσικένια): Bρε Δημητρούλα μου, βρε συ, μην αποκαλύπτεις την συνέχεια της υπόθεσης του έργου!
Την δουλειά του Μαμουνιού,δεν γνωρίζω εαν το αντελήφθης κι'αυτό, θέλει να την πάρει μια όμορφη ποιήτρια,(ικανότατη και πολυτάλαντη) μη ζητάς λοιπόν τώρα κι'εσύ να πάρεις την θέση της σεναριογράφου...χαχαχα!
Βρε θα μ'αφήσεις καμιά φορά να ανταποδώσω την επισκεψή μου στο σπιτικό σου?
Να σ'αφήσω στο πόδι μου για να ανοίγεις την πόρτα, μήπως και σε δουν και πάρουν θάρρος μερικοί-μερικοί που έχουν πολλούς ενδοιασμούς πια, να χτυπήσουν την πόρτα μου?
χαχαχαχαχα!

ΜΑΜΟΥΝΙ είπε...

@karfoma: Ιιιιιιιι!!!!χχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχι!
Φούμπια!!!! Γράφτηκε στο λεξιλόγιο του Μαμουνιού κύριε Μπηχτή..ε μπαρντόν Κάρφωμα ήθελα να πώ!
ιιιιιιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχι!

Ανώνυμος είπε...

Ασε το Μαμουνι να κοιμηθει και πες μας τη συνεχεια....

Ανυπομονω!

kariatida62 είπε...

@ Coula:Μπα,έτσι και σου κατεβάσω εδώ άλλα τόσα αποσπάσματα του ημερολογίου της Κόρης, σε βλέπω ν'ακολουθείς το Μαμούνι Κουλίτα μου!!!χαχαχαχαχαχα! Λίγο, λίγο το φαρμακάκι...χαχαχα!

Ανώνυμος είπε...

θελουμε συνεχεια!!!θελουμε συνεχεια!!!!

ΜΑΜΟΥΝΙ είπε...

@το κόκκινο φουστάνι: Συνέχεια??? Και ας είναι μακρινάρι??? Και ας είναι και στην καθαρεύουσα?
Ότι θέλει η γυναικάρα με τα κόκκινα!!!!

Κάρυ κάτσε γρήγορα να επιμεληθείς την συνέχεια του στόρυ, το ζητά και η γυναικάρα με τα κόκκινα! χιχιχιχιχι!

matthaios είπε...

Kαλησπέρα!!Δεν αντέχω την αγωνία!!!Περιμένω να διαβάσω το ημερολόγιο της κορασίδος!!Ούτε με τον Ζωρζ Σιμενόν δεν ειχα τέτοια αγωνία...

kariatida62 είπε...

@matthaios o krhs: Kαλημέρα μάλλον! Ακόμα να κοιμηθείς?? Περιμένεις την κορασίδα? Υπομονή φίλε μου!
Κάποιος κάποτε με παραλλήλισε με τον Ηρακλή Πουαρό! Εσύ τώρα μήπως θέλεις να με δεις ως Μαιγκρέ? Χαχαχαχα!
Καληνύχτα σας κ.Επειχειρηματία!

aoratos είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ,Η ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ ΜΑΓΕΥΤΙΚΕΣ.ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ,ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΙΝΗΤΡΟ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΣΤΟ diolkos.blogspot.com.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΟΤΕ.

kariatida62 είπε...

@aoratos:Μαμούνι: Kάποιος,χτυπά την πόρτα μας μα δεν τον βλέπω...(?)
Κάρυ:Άνοιξε Μαμούνι ο ευδιάκριτος "αόρατος" είναι πως μας φέρνει νέα ορατά!
Καλώς μας ήρθες αόρατε!

kariatida62 είπε...

Κάρυ: Bρε, Μαμούνι...βλέπεις ότι βλέπω???
Μαμούνι: Τι Κάρυ?
Κάρυ:Περνούν φίλοι μας απ'εξω, ρίχνουν μια ματιά μέσα απο το παράθυρό μας και φεύγουν χωρίς να μας πούν ένα γειά! Γιατί άραγε?
Μαμούνι: Mόλις τους δεις να μου πεις ν'αρχίσω να τραγουδώ ένα καλό του Γενίτσαρη!
Aυτό:http://www.youtube.com/watch?v=n6G53RClzD8 χιχιχιχιχιχιχιχιχι!

α Κενταύρου είπε...

Βλέπω ζωντάνια, δυναμισμό,άρωμα γυναίκας παντού, θηλυκότητα .
Η εκλεκτή καλλιτέχνης Μάγια απέδωσε το σκηνικό της υπόθεσης του έργου.
Εκείνος ο Κωνσταντίνος πολύ ύποπτη περίπτωση,θα περιμένω όμως την εξέλιξη της υπόθεσης να αποφανθώ.
Πάντως ένα ιντερνετικό χειροφίλημα θα το κάνω στην οικοδέσποινα,τα σέβη μου μαντάμ!!

IonnKorr είπε...

Κάρυ

Είναι μπόλικο κείμενο. Το διαβάζω λίγο-λίγο. Δεν το έχω τελειώσει ακόμα. Και η γλώσσα ... κάπου την ξεσυνήθισα.

Θα ξανάρθω να προσπαθήσω να το τελειώσω.

kariatida62 είπε...

@a-kentavrou: Κύριε καθηγητά μου!!! Ο μοναδικός στόχος αυτού του μπλογκοσπιτιού είναι ο αρμονικός συνδυασμός πολλών και σπάνιων γυναικείων αρωμάτων!
Και γνωρίζετε γιατί??? Για να έχουμε την χαρά να σας υποδεχόμαστε συχνότερα...αφού σας ευχαριστεί να τα απολαμβάνετε και να τα ξεχωρίζετε!
------
Αχ, με κακομαθαίνετε κύριε καθηγητά μου,με τις ευγενείς πάντα εκδηλώσεις σας!
Η Παρουσία σας, κοντά σε με και στο μαμούνιον δωρίζει αμέτρητη χαρά και ενίοτε ασφάλεια! :)

kariatida62 είπε...

@ionnkorr: A!XAXAXAXAXAXAXAXAXA! Aκουσες το τραγουδάκι του μαμουνιού μου και έτρεξες αμέσως να δικαιολογηθείς βλέπω...
Την ξεσυνήθισες??? Μα Ιonn, ποια η σχέση της γλώσσας αυτής μ'εσένα? Εσύ είσαι νεότερος πολύ νεότερος απο εμένα! Σχεδόν συνομήλικος με το μαμούνι μου,γι'αυτό καταλαβαίνω την δυσκολία σου!
Θα σ'έστελνα βέβαια να κάνεις παρέα στο μαμούνι αλλά βλέπεις κατάφερες να μη σε θέλει!!!
Ασε που αυτό σε βλέπει γερομπισμπίκη και σε κοροϊδεύει...
------
Επειδή όμως εγώ είμαι υπομονετική με τα παιδιά θα καθυστερήσω την αλλαγή του σκηνικού τόσο όσο χρειάζεσαι για να το αποτελειώσεις...
'Οταν το καταφέρεις ειδοποίησέ με! Α!!!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
----
Τραγούδα Μαμούνι δυνατότερα!!!
Μαμούνι:http://www.youtube.com/watch?v=n6G53RClzD8

ξωτικό είπε...

Nα σου πω καλέ κυρία, εσύ ,ναι εσύ που είσαι στον...κόσμο σου τώρα θα με βάζεις να ....τρέχω Μαραθώνιο δηλαδή για να σε διαβάσωωω;;;; εε;;;;
Ούτε...ερωτευμένη δηλαδή ....παααπαπα τι έπαθα !!! Χμ χμ
Ναι και ...πολλά σχόλια για τη γλώσσα βλέπω ...τι έγινε ;;;πήξαμε στα πιτσιρίκια εδώ μέσα;;;;
Ας είναι καλά ο αστερισμούλης που είναι στο σωστό πνεύμα !!!!!!!
Τώρα ολίγον με μπέρδεψε η ιστορία, αλλά μούγγα δεν λέω άλλα, μη νομίσει και κανείς πως είμαι και τόοοοοσο μεγάλη πια !!!
Και να σου πω αυτό το έρμο το Μαμούνι...δουλάκι το'χεις κάνει ε;; για να προσέχουμε λίγο γιατί ...προβλέπω να επεμβαίνουν τα ...συνδικαλιστικά όργανα έτσι όπως πας..!!

Αυτάαααα και τώρα θα μας τρώει η έννοια τι έγινε παρακάτω γμτ !!καλά δεν τα χώνευα ποτέ εγώ τα σήριαλ.
Φιλάκι είπα; δεν είπα ΦΙΛΑΚΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ !!!!

kariatida62 είπε...

@ξωτικό:Xαχαχαχαχαχαχα! Είδες που σε περίμενα, μέχρι να το τελειώσεις και σύ?
Απο πιτσιρίκια άλλο τίποτε! Το μικρότερο και πιο ζαβολιάρικο ο φίλος μας ο Ιοnnkorr!!!
Ο κ.καθηγητής πάντα μέσα στο κλίμα Βεβαίως-Βεβαίως!α!χαχαχαχαχαχαχαχα!

Το μαμουνάκι είναι παιδάκι και πρέπει να μαθαίνει να κάνει και δουλειές! Οχι μόνο παιχνιδάκια,TV και βόλτες!χαχαχαχαχαχα!
Τώρα σε λίγο να δεις τι έχει να πάθει!

iamaticus είπε...

ΚΑΡΥ ΜΟΥ....

ΠΕΡΙΜΕΝΕ ....ΕΕΕΕΕΕΡΧΟΜΑΙ!!!

Aυτο το αλογατο μου κοιμηθηκε.... ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΖΩΝΤΑΝΟ...ΓΙΑ,.... ΤΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΜΜΙΑ ΚΟΤΣΑΝΑ ΑΠ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ....

ΒΑΖΩ ΠΕΡΙΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ....ΒΡΑΚΙ ΚΙ ΕΡΧΟΜΑΙ...

ευχαριστιες
ευχαριστιες.

kariatida62 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΜΑΜΟΥΝΙ είπε...

@iamaticus: Mαμούνι: Kάααααααααρυ ΗΡΘΕ!!!!
Βάζει περικεφαλαία και Βρακί λουλουδάτο και σούρχεταιιιιιιιιιι!!!!!!ιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχιχι!

Evie είπε...

Καλέ μαμουνοκαρυάτιδα τι γίνεται τώρα? μεταξύ του γυναικωτά Σπύρου- Σπυριδουλα σου και της πρασινοματας Ματίνας του http://gipgoma.blogspot.com/ δεν μπορώ να κλείσω μάτι. Με αφήνεις την έρημη περιμένοντας με αγωνιά, αναστενάζοντας κι εγώ σαν την ηρωίδα σου στο κρεβάτι.

kariatida62 είπε...

@ Εvie: Ευάκι μου,
Η Ματίνα βρήκε τον τέλειο άνδρα τον άνδρα τον σωστό,στο πρόσωπο του φίλου μας GIP!
H καυμένη όμως η κόρη η δική μου αναστενάζει όπως λες και συ στο κρεβάτι...
Για να δούμε παρακάτω τι θα της συμβεί!

evelina είπε...

Αχχχ Κάρυ μου!!!αυτές οι ιστορίες δεν είναι ια ρομαντικές ψυχές όπως η δική μου!!!διαβάζοντας την ξεχάστηκα και πάγωσε και ο καφές που έπινα.Περιμένω την συνέχεια..φιλάκια

kariatida62 είπε...

@evelina: Θα σ'αρέσει η συνέχεια πολύ Εβελίνα μου! Σ'εσένα θα αποκαλύψω ότι αυτή ιστορία είναι γραμμένη στηριζόμενη σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα!

Ανώνυμος είπε...

Τα στοιχεία (1999) κατά το συγγραφέα προέρχονται κυρίως από «τον σεβάσμιο Θάνο Κουτσικόπουλο παλαιό αθλητή και επτά φορές κριτή Ολυμπιακών Αγώνων».
Ο Μαραθώνιος Δρόμος πρωτοεισήχθηκε το 1896 και είχε αναχθεί σε ύψιστο εθνικό θέμα της εποχής η πρωτιά Έλληνα αθλητή. Ο πραγματικός τελικά νικητής Χαρίλαος Βασιλάκος φέρεται να «είχεν απόφασιν ν'αυτοκτονήση εάν εκέρδιζε ξένος τον Μαραθώνειον». Η Ελληνική Οργανωτική Επιτροπή των πρώτων συγχρόνων Oλυμπιακών Αγώνων καθόρισε την ελληνική συμμετοχή στον Μαραθώνιο σε πέντε αθλητές και οργάνωσε την 12 Μαρτίου 1896 πανελλήνιο αγώνα, οι πρώτοι πέντε του οποίου θα αποτελούσαν την Ελληνική συμμετοχή.
Επρώτευσαν οι Χαριλ. Βασιλάκος, με δεύτερο τον Σπυρ. Μπελόκα που ήσαν ήδη γνωστοί για τις νίκες τους προ - αλλά και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες - σε δρόμους αντοχής. Μπήκε όμως παράτυπα και ο έκτος και επηκολούθησε καταιγισμός πιέσεων για την οργάνωση συμπληρωματικής προκρίσεως για την πρόκρισι και άλλων τεσσάρων αθλητών πού θα συμπλήρωναν δεκαμελή τελικά ομάδα. Ο παράγων και ιστορικός του ΣΕΓΑΣ Π. Μανιτάκης γράφει στο βιβλίο του (1930) ότι άνοιξε η όρεξις για προσθήκη και άλλων αθλητών που επίεζαν "με την υποστήριξη του Τύπου και με ... πολιτικά ακόμη μέσα". Έγινε συνεπώς συμπληρωματικός Μαραθώνιος με συμμετοχή Μαρουσιωτών και Χαλανδριωτών. Παρά ταύτα ο παραλογισμός συνεχίσθηκε με το παιχνίδι της "κολοκυθιάς" (γιατί δέκα και όχι ένδεκα) και πήραν 12! Κατόπιν των παρατυπιών μπήκε και ο Σπύρος Λούης, ο ενδέκατος κατ΄ αξίαν των προκριματικών. Που τερμάτισε μάλιστα και κάτω του ορίου που είχε τεθεί, ο χρόνος του ήταν 3:19 ώρες. Στον τελικό βέβαια θα συντρίψει το ατομικό του ρεκόρ! Πρωταγωνιστικό ρόλο στις παρατυπίες έπαιξε ο ταγματάρχης Ι. Παπαδιαμαντόπουλος, υπασπιστής του Βασιλέως Γεωργίου, μέλος της Οργαν. Επιτροπής των Ο.Α. και ειδικός έφορος του Μαραθωνίου δρόμου του 1896. Ο Παπαδιαμαντόπουλος είχε τον Λούη «ορντινάτσα» όταν αυτός έκανε τη θητεία του.
Ο ΤΕΛΙΚΟΣ: Ενώ στα λοιπά αγωνίσματα των Αγώνων υπήρχε κάποια, υποτυπώδης έστω, οργάνωσις, στον Ολυμπιακό Μαραθώνιο υπήρχε οργανωτικό χάος ελλείψει κανονισμού, ελεγκτών διαδρομής κλπ. Υπήρχαν μόνο κάποιοι "έφιπποι" στρατιώτες της μονάδος του ταγχ/χη Ι. Παπαδιαμαντόπουλου που έχοντας πλήρη άγνοια περί αθλητικού πνεύματος, υπάκουαν μόνο στον Διοικητή τους με τις τόσες αρμοδιότητες στους Αγώνες. Οι δρομείς έτρεχαν χωρίς τη συνοδεία κριτών ανάμεσα στις ερημικές τότε περιοχές, χωρίς θεατές. Νικητής θα ανηγορεύετο όποιος έφθανε πρώτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο, χωρίς να ελέγχεται τι συνέβη κατά τον αγώνα.
Κατά τα ολίγα - ελλείψει κριτών ή μέσων επικοινωνίας ή αθλητικογράφων - βάσιμα στοιχεία της εποχής ο Λούης στο δέκατο χιλιόμετρο ήταν μεταξύ των ουραγών, ενώ στο 15ο χιλιόμετρο η διαφορά των προπορευόμενων ξένων από τον πρώτο Έλληνα, που δεν ήταν ο Λούης, ήταν περί τα δύο χιλιόμετρα. Οι λίγοι ξένοι που τυχαία εδηλώθηκαν ήσαν δρομείς ημιαντοχής χωρίς καμμία πείρα σε μεγάλες αποστάσεις. Προπορεύθηκαν στο αρχικό επίπεδο τμήμα της διαδρομής, με συνέπεια να εγκαταλείψουν στο ανηφορικό μεσαίο τμήμα. Ο Λούης επανεμφανίζεται, ξεκούραστος, στην αρχή του μεγάλου κατήφορου προς το τέρμα. Ετερμάτισε κάπου ενάμισυ χιλιόμετρο (2.58.50) πριν από τον Βασιλάκο που ακολουθείτο από τον Μπελόκα και τον καταταγέντα τέταρτο Ούγγρο.
Επίδοσις Βασιλάκου 3.6.03' , του Μπελόκα 3.6.30΄ και του Ούγγρου Κέλνερ 3.6.35΄. Ο έτερος των ιστορικών του συγχρόνου Ελληνικού αθλητισμού Ιωαν. Χρυσάφης γράφει στο βιβλίο του (1930) ότι μόνος υπεύθυνος για τον Μαραθώνιο ήταν ο αναφερθείς παντοδύναμος έφορος Ι.Παπαδιαμαντόπουλος "έχων περί αυτόν δια την επιτήρησιν των δρομέων ολόκληρον επιτελείον εφίππων". Ώστε εάν έγινε η φημολογούμενη απαγωγή του Λούη, μετά το δέκατο χιλιόμετρο όταν βεβαιούται ότι ήταν ουραγός, υπεύθυνος της "κατεργαριάς" θα ήτο ο Ι.Παπαδιαμαντόπουλος που μάλιστα δεν θα εφοβείτο -όπως θα συνέβαινε σήμερα- τις αντιδράσεις των αγνοούντων κάθε φίλαθλο πνεύμα ελαχίστων ιπππέων του που συνεργάσθηκαν.

Ανώνυμος είπε...

Όταν ετερμάτισε ο Λούης μέσα στο παραλήρημα των θεατών που είδε τον καταφθάνοντα δρομέα, οι δύο μεγαλύτεροι πρίγκηπες Kωνσταντίνος και Γεώργιος έσπευσαν στο στίβο για να πλαισιώσουν τον Λούη και να τον οδηγήσουν στον πατέρα τους, τον Βασιλέα, που του έδωσε το έπαθλο, χωρίς απόφαση της Αγωνοδίκου Επιτροπής και ενώ το αγώνισμα... συνεχίζετο! Η πραγματικότης εκάλυψε την παρατυπία αφού επειδή δεν υπήρχαν κριτές δεν ήτο δυνατή η κρίσις τί είχε συμβεί κατά την διαδρομή,
Είναι γνωστό ότι τόσον ο Βασιλάκος, όσο και ο Μπελόκας και ο καταταγείς τέταρτος Ούγγρος Κέλνερ, εθεώρησαν αυτούς νικητές αφού κανείς τους -όπως εβεβαίωναν- δεν είχε ιδεί τον αρχικά ουραγό να τους προσπερνά! Επέρασε αρκετή ώρα μέχρις ότου, συνέλθουν από τη κόπωση και να ακούσουν, έκπληκτοι, ότι ο άσημος και αόρατος γι΄ αυτούς Λούης είχε νικήσει. Έως ότου συνέλθουν και να ψάξουν για ανύπαρκτους κριτές, να ψάξουν για μάρτυρες κλπ. όλα είχαν τελειώσει. Ώστε όχι μόνο δεν υπήρχαν αρμόδιοι για την εξέταση των βεβαιώσεων των Βασιλάκου, Μπελόκα και Κέλνερ, αλλά και εάν υπήρχε κάποιος, ποιός θα τολμούσε να εξηγήσει στο αλαλάζον πλήθος "λάθος εκάναμε, μας συγχωρείτε" και ποιος θα τολμούσε να μεταβή στα Ανάκτορα χωρίς αποδείξεις ή ενδείξεις (που ανέκυψαν αργότερα) και να ζητήση από τον Βασιλέα να ανακαλέση την απόφασή του.

Ο Βασιλάκος ειχε εκμυστηρευτεί:
“Όταν μπήκα στο στάδιο και τερμάτισα, γινόταν τέτοιο πανδαιμόνιο που δεν μπορώ να το περιγράψω. Ξαφνικά με πλησίασε κάποιος και με συγχάρηκε για τη δεύτερη θέση που κατέλαβα. Εγώ κεραυνοβολημένος γύρισα και του είπα. Μα πως είναι δυνατόν; Αφού δε με προσπέρασε κανείς “.
" Όταν μπήκα στα αποδυτήρια πήγα αμέσως και βρήκα τον Λούη. Του είπα ότι αυτό που έκανε ήταν άτιμο. Επειδή όμως δεν θέλω να αμαυρώσω την ημέρα ούτε να χαλάσω τους πανηγυρισμούς που γίνονται έξω, δεν θα κάνω ένσταση. Εσένα ας σε κρίνη ο Θεός".
“ Όταν έφτασα στο Χαρβάτι, εμφανίστηκε ξαφνικά ένας παπάς, τάχα ερχόμενος από την Αθήνα και φώναξε ότι άδικα συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί ήδη οι ξένοι τερμάτισαν στο Στάδιο. Οι αφελείς χωρικοί χωρίς να καταλαβαίνουν το βρώμικο ψέμα που είπε ο παπάς, μπήκανε στο δρόμο και με εμπόδιζαν να τρέξω. Αναγκάστηκα να περάσω κάτω από τη κοιλιά ενός αλόγου για να ξεφύγω από το πλήθος. Για έναν αθλητή του Μαραθωνίου δρόμου, οποιαδήποτε στάση κατά τη διαδρομή του αγωνίσματος είναι ολέθρια. Εμείς οι Μαραθωνοδρόμοι είμαστε σαν το πολυγινομένο σύκο. Λίγο να το κουνήσεις πέφτει καταγής “.
Ο Λούης, παρά τις πιέσεις και τις προκλήσεις από τους Βασιλάκο - Μπελόκα, ΟΥΔΕΠΟΤΕ έτρεξε πάλι σε αγώνα οιασδήποτε αποστάσεως! Ενώ στον προκριματικό επέτυχε αδιάβλητη επίδοση 3.19 στον τελικό μετά λίγες ημέρες επέτυχε 2.59 ήτοι "εκέρδισε" 20 λεπτά δηλαδή πέντε χιλιόμετρα ταχύτερα!
Την προσπάθεια όμως επιβολής της πρώτης νίκης υπέρ του Λούη είχαν καταλάβει και πολλοί ξένοι. Πολύ αργότερα (μεταπολεμικά) ο πρόεδρος της Ε.Ο.Α. Νίκος Μπαλτατζής (μετέπειτα Γ.Γ. Αθλητισμού, υφυπουργό κλπ.) είχε υποστηρίξει σε ιδιωτικη συνομιλία ότι «την μισή διαδρομή την έκανε με άλογο και όχι με κάρο». Το 1952 ο ευπρεπής γέρων Χαριλ.Βασιλάκος παρατήρησε: "Αυτά ξεχάστηκαν, ό,τι έγινε έγινε. Πάντως όσο ζω θα υποστηρίζω ότι ο Λούης δεν μας κατέφθασε αλλά παρουσιάστηκε ουρανοκατέβατος". Έγινε όμως θρύλος.

Ανώνυμος είπε...

Ο Χαρίλαος Βασιλάκος γεννήθηκε το 1876, σπούδασε Νομική και διορίσθηκε Τελώνης όπου υπηρέτησε σε διάφορες πόλεις και υπηρεσίες, επί 40 σχεδόν έτη. Απεβίωσε το 1963. Έτρεχε και προ αλλά και επί πολλά χρόνια μετά το 1896 σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων όπου σχεδόν πάντοτε ήταν νικητής. Εισήγαγε στην Ελλάδα και το αγώνισμα του "βάδην". Τον Απρίλιο του 1901, ενίκησε στο πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα βάδην επί αποστάσεως 1.000 μέτρων με επίδοση 5 λεπτά 11 δευτ. Τον ίδιο ακριβώς χρόνο 5.11 εσημείωσε μετά διετία σε αγώνες που έγιναν στη Σύρο. Επρώτευσε το 1906 στους αγώνες βάδην που οργάνωσε ο Πανελλήνιος Γ.Σ.
Το αστείο του πράγματος είναι ότι για μία περίοδο μόνο νέοι από το Μαρούσι κέρδιζαν αγώνες αντοχής, με προπονητή τον Λούη και περίεργες μεθόδους :).
ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ 22 Μαίου 1896
ΑΧΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
“ Εξήκοντα πέντε όλοι δρομείς.........................ανεχώρησαν δια του πρωινού τραίνου εις Αχαίαν, όπου του δρόμου η αφετηρία. Η εκκίνηση έγινε την 6.01 ώρα...........................
Τον δρόμον (20 χιλιόμετρα) διήνυσεν εις 1 ώραν και 22 λεπτά ο μόλις 17 ετών νεανίας Κωνσταντίνος Παλαιός. Τον συνοδεύει ο συμπατριώτης του Λούης, όστις παράφορος υπό χαράς τον περιφέρει επί του στίβου..............................(ο Λούης μετέβη εκεί προς δεξίωσιν και όχι για να αγωνισθεί). Μετά εξ δευτερόλεπτα καταφθάνει ο δεύτερος, Αμαρουσιώτης και αυτός, Αλιμπουλάς ονόματι, και μετά στιγμής τινάς καταφθάνει και τρίτος, Α. Ντριβέλας και αυτός Αμαρουσιώτης. Ε. Ο Λούης δεν κρατείται πλέον απο τον ενθουσιασμό του. Εναγκαλίζεται και καταφιλεί τους πάντας, τους νεαρούς πατριώτας του και υπερήφανος τρέχει επι του στίβου χαιρετών τους επευφημούντας και χειροκροτούντας αυτόν αδιαλείπτως θεατάς.
.................Ο Βασιλάκος δια τον οποίον πολλοί ήσαν οι πιστεύοντες ότι θα ήτο ο νικητής, έρχεται όγδοος και παραπονούμενος. Εις τα Ροίτικα του έρριψαν κρασί εις τα μούτρα και είνε ηγανακτισμένος δια την κακοήθειαν αυτήν, αν έφερε τον χαρακτήρα της κακοηθείας, η πράξις της οποίας ακόμη δεν εξηκριβώθη ο λόγος ούτε ο δράστης. Είπεν είς των παρακολουθούντων ποδηλατιστών οτι είδε να βρέχουσι τον Βασιλάκον εις το πρόσωπον. Ή με κρασί ή με νερό και ποίος και δια ποίον λόγον δεν αντελήφθη “.
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 22 Μαίου 1896 (Για τον ίδιο αγώνα)
“ Ο Βασιλάκος διερχόμενος του χωρίου Ροίτικα δέχεται παρά τινος παράφρονος καταστηματάρχου κατάμουτρα ποτήριον οίνου. Ο Βασιλάκος δεν θέλει να εξακολουθήσει τον αγώνα. Αγωνίζομαι εγώ παρακολουθών δια του ποδηλάτου να τον μεταπείσω, και εξακολουθούμεν τρέχοντες............................. Ο Κωνσταντίνος Παλαιός αφίχθη εντός μιάς ώρας και είκοσι λεπτών. Είνε ανεψιός του Λούη “.
ΕΣΤΙΑ (Για τον ίδιο αγώνα)
“ Ο δρόμος των 20 χιλιομέτρων παρουσίασεν αξιοθρήνητα αποτελέσματα. Τοιούτοι δε δρόμοι είμαι της ιδέας ότι πρέπει να λείψουν από τους .................................. αγώνας. Διότι ημείς οι επαρχιώται δεν έχομεν τα μέσα εκείνα της ασφαλείας, άτινα .............................. εν Αθήναις κατά τον μαραθώνιον. Ούτω δεν εστάθη δυνατόν να εμποδισθή ούτε η προς τον Βασιλάκον γενομένη κακοήθεια ούτε η προς τον Παπαθανασίου (τέταρτος) τον όντως πρώτον ............... δια της βιαίας υπό του Λούη εισαγωγής εις τον στίβον του εξαδέλφου του Παλαιού “.

Ανώνυμος είπε...

Ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε στο Μαρούσι της Αττικής το 1872 και καμιά σχέση δεν είχε με τον αθλητισμό. Στα 24 του, ζούσε στο Μαρούσι, έβγαζε το ψωμί του πουλώντας νερό με τη σούστα του κι ήταν βαθιά απελπισμένος, καθώς οι γονείς της καλής του και μοιραίας Ελένης έδειχναν να μην τον θέλουν… Καταμεσήμερο, δόθηκε το σύνθημα της εκκίνησης: Τέσσερις ξένοι αθλητές, δώδεκα Έλληνες κι ο νερουλάς από το Μαρούσι. Ως το Πικέρμι, μπροστά πήγαινε ο Αυστραλός, πίσω του ο Γάλλος, πιο πίσω ο Ούγγρος, μετά ο Άγγλος κι ακολουθούσαν οι Έλληνες με τον Λούη τελευταίο. Στο Πικέρμι, ήπιε ένα ποτήρι κρασί να καρδαμώσει(!!!). Με τίποτα δεν θα την έχανε την Ελένη. Ξεκίνησε να τους περνά τον ένα μετά τον άλλο (κάποιοι διαφωνούν όμως!!!). Τα νέα μαθεύτηκαν στο στάδιο, όπου 60.000 θεατές κραύγαζαν ρυθμικά «Έλλην, Έλλην».
Ο Σπύρος Λούης μπήκε στο στάδιο νικητής και ακμαίος, με χρόνο 2 ώρες, 58 λεπτά και πενήντα δευτερόλεπτα, συντρίβοντας το ρεκόρ των προκριματικών κατά δεκαπέντε λεπτά (!!!). Κανένας όμως δεν ασχολιόταν με το ρεκόρ. Χαμένος στις αγκαλιές παραληρούντων πριγκίπων και απλών Ελλήνων, ζούσε τον θρίαμβό του. Ξενύχτησε διασκεδάζοντας. Του υποσχέθηκαν λαγούς με πετραχήλια. Κατάφερε να πάρει μια καινούρια σούστα. Και βέβαια να παντρευτεί τη μοιραία Ελένη. Ποιοι γονείς μπορούσαν ν’ αρνηθούν στον ήρωα;
Δεν ξανάτρεξε(κατηγορήθηκε για αυτό!!!). Στους Ολυμπιακούς του 1936, μπήκε σημαιοφόρος της ελληνικής ομάδας στο στάδιο του ναζιστικού Βερολίνου και πρόσφερε κλαδί ελιάς στον Χίτλερ. Στα 1938, ακριβώς 42 χρόνια μετά τον θρίαμβό, τιμήθηκε με ισόβια σύνταξη που του παραχώρησε η γενέτειρά του κοινότητα Αμαρουσίου Αττικής. Πέθανε στις 27 Μαρτίου 1940.