Στην βραδυά του Μαύρου Ντόμινο Νο2

Ρυθμικά ανάλαφρος ο θόρυβος των βημάτων της Αρχοντίας, που σαν σκιά γλιστρούσε στις δαιδαλώδεις στοές της υπόγειας πολιτείας.

  Έστριβε μειώνοντας  την απόσταση μέσα απο τα παράπλευρα τούνελ των αποχετεύσεων με απίστευτη σιγουριά λες και συμβουλευόταν στίγμα  απο G.P.S.
 Η Αρχοντία δεν είχε πλέον την ανάγκη της ηλεκτρονικής  πυξίδας.
Ήξερε την παραμικρή έξοδο, και την τελευταία στοά που οδηγούσε στον επάνω κόσμο, γνώριζε το ωριαίο πρόγραμμα και του τελευταίου  φρεατίου που γέμιζε, έτσι ώστε να μη χρονοτριβεί με λανθασμένες διαδρομές.
Ενας ψίθυρος της φάνηκε πως  κατρακύλησε μέσα απο τους αγωγούς που διοχέτευαν το φυσικό αέριο της πολιτείας.
Εμοιαζε περισσότερο με σφύριγμα φιδιού παρά με ανθρώπινη λαλιά.
Σταμάτησε και τα μάτια εξερεύνησαν την σκοτεινή εσοχή της στοάς.
Μία μικρή σιλουέττα  έκανε  φανερή την ύπαρξή  της στο ημίφως των φώτων εξόδου που υπήρχαν ψηλά στις διασταυρώσεις των αρτηριών.
Το προσωπάκι του μικρού Μιγέλ που ξεχώρισε πλησιάζοντας, χαλάρωσε τα νεύρα του προσώπου της που πάντα βρίσκονταν σε ετοιμότητα.
Ο Μιγέλ ήταν ο ισπανόφωνος σύνδεσμος που τους εξυπηρετούσε σε αποστολές με τον επάνω κόσμο.
Ενας μικρός πράκτορας των ανταρτών πόλης που περνούσε απαρατήρητος μέσα απο τις περιπολίες των καθεστωτικών.
 Ζούσε στην άνω πόλη με την ελληνόφωνη μητέρα του που δούλευε περιστασιακά σε συνεργεία καθαριότητας των κτιρίων.
 Λένε πως πατέρας του ήταν ο ένας Ισπανός ήρωας της ευρωπαικής λεγεώνας των ανταρτών. Σκοτώθηκε σε μια αποστολή αυτοκτονίας στην μεγάλη ανατίναξη του κτιρίου των ενωμένων αντιπροσώπων της κεφαλαιοκρατικής ευρωπαικής ένωσης.
- Συντρόφισσα γρήγορα απ'εδώ ακολούθησέ με...
-Μιγέλ, τι γυρεύεις εδώ? Η Αρχοντία είμαι...βρίσκομαι με 24ωρη άδεια, και πάω στον  χορό της βραδυάς... δεν έχεις ακούσει ότι σήμερα  στην μεγάλη αίθουσ....
Η πρόταση δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί απο τα σφιγμένα χείλια της, ο μικρός Μιγέλ είχε κλείσει αυτιά και ήδη την τραβούσε επίμονα απο το φαρδομάνικο της κάπας της.
-Γρήγορα Αρχοντία ακολούθησέ με, δεν έχουμε καιρό για κουβέντες.
Η Αρχοντία μπροστά στην αγωνιώδη προσπάθεια του πιτσιρικά άρχισε ν'ανεβαίνει τα σιδερένια σκαλωσιά  του φρεατίου που οδηγούσε στην Β΄πτέρυγα της άνω Πόλης.
Η σιδερένια καταπακτή άνοιξε και οι μαύρες σιλουέττες του μικροσκοπικού Μιγέλ και της Αρχοντίας αναδύθηκαν απ'την σχάρα του φρεατίου. Είχαν βγει σ'ενα απο τα βοηθητικά δρομάκια της πλευράς που συνωστίζονταν χαμόσπιτα των εργατικών συνοικιών.

 Η χειμωνιάτικη νύχτα είχε πέσει ήδη βαρειά σαν ταφόπετρα πάνω απο την φωτισμένη πόλη.
Ο Μιγέλ οδηγούσε προσεκτικά την Αρχοντία πίσω απο αυτοσχέδια οδοφράγματα απο παλιές  οδομαχίες που είχαν δοθεί μεταξύ ανταρτών και περιπολιών του καθεστωτικού στρατού.
Και κει πίσω απο την γωνία με τα χαρτόκουτα ένας όγκος στριμωγμένος στην εσοχή της.
-Ποιος είναι ψέλλισε σκύβοντας στον μικρό συναγωνιστή της?
- Μαχητής του 12ου οικόπεδου Αφροδίτη-Λεβιάθαν, ερχόταν στον χορό του Μαύρου Ντόμινο όταν έπεσε πάνω σε μια περιφερειακή περιπολία.
 Ζήτησαν τα χαρτιά του και κείνος κατάφερε να τους ξεφύγει τραυματίζοντας το δεξί του πόδι απο άσχημη πτώση.
 -Είναι ανηψιόθ του Μεγάλου...συμπλήρωσε σχεδόν ξέπνοα με την χαρακτηριστική ισπανόφωνη προφορά του. Πρέπει να με βοηθήσεις να τον μεταφέρουμε το συντομώτερο σε ασφαλέθ μέροθ.
Η Αρχοντία έσκυψε στην γωνιά του τραυματισμένου, ανάβοντας το χαμηλό φως του ηλεκτρονικού της φακού.
-Αρχοντία της 1ης Μεραρχίας συστήθηκε στον άγνωστο σύντροφο.

 -Νικήτας απο το νησί της Αφροδίτης απάντησε λακωνικά...συντρόφισσα χρειάζομαι την βοήθειά σου, είπε και τα διαπεραστικά υγρά απο τον πόνο μάτια του έσκισαν την δέσμη φωτός του φακού της Αρχοντίας, βρίσκοντας στόχο το κέντρο της καρδιάς της!

συνεχίζεται....