bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ



 Γυρνώντας αργά το μεσημέρι απο την δουλειά, συνάντησα μια φίλη απο τα παλιά...η οποία κι'αυτή επέστρεφε κατάκοπη στο σπίτι!  Σαββατοκύριακο θα ξημερώσει αύριο αλλά για τις περισσότερες Ελληνίδες εργαζόμενες,μητέρες ξεκινά ένα διήμερο σκληρό που έχει να κάνει με τις δουλειές του σπιτιού, τα παιδιά, τις προμήθειες της εβδομάδας και ένα σωρό άλλες υποχρεώσεις ...που καλύτερα να μην τις αραδιάσω!
Μου ήρθε λοιπόν στο νου ένα μικρό βιβλιαράκι που είχα διαβάσει στα νεότερα χρόνια μου, του PAUL LAFARGUE "το δικαίωμα στην τεμπελιά", πήγα κατ'ευθείαν στη βιβλιοθήκη και ψάχνοντας το βρήκα κιάρχισα να το ξεφυλίζω. 
Ξαναδιαβάζοντάς το βρήκα να συμφωνώ πολύ περισσότερο με τα λόγια του και τα συμπεράσματά του, απ΄ότι νεότερη και τον βρήκα τόσο μα τόσο επίκαιρο!
Σας αντιγράφω κομμάτια απο το κείμενο:



















....Για να φτάσει το προλεταριάτο να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, πρέπει προηγουμένως να καταπατήσει τις προκαταλήψεις της χριστιανικής, οικονομίστικης, φιλελεύθερης ηθικής. πρέπει να επιστρέψει στα φυσικά του ένστικτα, να κηρύξει τα Δικαιώματα της τεμπελιάς, δικαιώματα που είναι χίλιες και μύριες φορές πιο ευγενικά και πιο ιερά απο τα φθισικά Δικαιώματα του ανθρώπου,τα σκαρωμένα απο τους μεταφυσικούς συνηγόρους της αστικής επανάστασης πρέπει να εξαναγκαστεί να μη δουλεύει παρά μόνο τρείς ώρες τη μέρα, να τεμπελιάζει και ευωχείται όλη την υπόλοιπη μέρα και νύχτα 

Μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία, η δουλειά είναι η αιτία κάθε πνευματικού εκφυλισμού, κάθε οργανικής παραμόρφωσης.

Οι Έλληνες της χρυσής εποχής δεν ένιωθαν κι'αυτοί επίσης, παρά μόνο περιφρόνηση για την δουλειά:
αποκλειστικά και μόνο οι σκλάβοι επιτρεπόταν να δουλεύουν : ο ελεύθερος άνθρωπος δεν γνώριζε παρά μόνο τις σωματικές ασκήσεις και τα παιχίδια του νου.
Ήταν, επίσης η εποχή όπου περπατούσε και ανέπνεε κανείς ανάμεσα σ'ένα λαό απο Αριστοτέληδες, απο Φειδίες, απο Αριστοφάνηδες. Ήταν η εποχή όπου μια χούφτα γενναίων συνέτριβε στο Μαραθώνα τις ορδές της Ασίας, αυτές που σε λίγo καιρό ο Αλέξανδρος θα καθυπέτασσε. Οι φιλόσοφοι της Αρχαιότητας δίδασκαν την περιφρόνηση για τη δουλειά , αυτόν τον ατιμωτικό υποβιβασμό του ελεύθερου ανθρώπου, οι ποιητές υμνούσαν την τεμπελιά, αυτό το δώρο των Θεών...

Δουλεύετε,δουλεύετε, προλετάριοι, για να αυξάνετε τον κοινωνικό πλούτο και τα προσωπικά σας βάσανα, δουλεύετε, δουλεύετε ώστε νάχετε ακόμα περισσότερους λόγους να δουλεύετε και νάστε εξαθλιωμένοι. Τέτοιος είναι ο αμείλικτος νόμος της καπιταλιστικής παραγωγής.

Ένας Έλληνας ποιητής της εποχής του Κικέρωνα, ο Αντίπατρος, υμνούσε ω εξής την ανακάλυψη του νερόμυλου ( για το άλεσμα των σιτηρών): θα χειραφετούσε τις σκλάβες γυναίκες και θα επανέφερε την χρυσή εποχή...
Οι κοσμικές κυρίες ζούν μια ζωή μάρτυρα! Για να προβάρουν και να δώσουν αξία στις νεραιδένιες τουαλέτες που οι μοδίστρες σκοτώνονται για να ράψουν, αλλάζουν το ένα φόρεμα μετά το άλλο απο το βράδυ ως το πρωί, παραδίδουν επι ώρες το κούφιο κεφάλι τους στους καλλιτέχνες των τριχών, οι οποίοι θέλουν πάση θυσία να χορτάσουν το μάταιο πάθος τους για τους ψεύτικους κότσους.
Σφιγμένες μέσα στους κορσέδες τους,στριγμωμένες μέσα στα μποτάκια τους, με ντεκολτέ τόσο ανοικτό που να κοκκινίζει ακόμα κι ένας σκαφτιάς, στροβιλίζονται ολόκληρες νύχτες στους φιλανθρωπικούς χορούς με σκοπό να συγκεντρώσουν κάποιες
δεκάρες για τη φτωχολογιά. Άγιες ψυχές!

Τ' όνειρο του Αριστοτέλη είναι η δική μας πραγματικότητα.Οι μηχανές μας , με πύρινη αναπνοή με μέλη απο ατσάλι, ακούραστες με μια θαυμαστή, ανεξάντλητη γονιμότητα, ολοκληρώνουν μόνες τους υπάκουα, την ιερή τους δουλειά. Κι ωστόσο η σκέψη των μεγάλων φιλοσόφων του καπιταλισμού παραμένει κυριευμένη απο την προκατάληψη της έμμισθης δουλειά, της χειρότερης απο τις σκλαβιές!
Δεν καταλαβαίνουν ακόμα πως η μηχανή είναι ο λυτρωτής της ανθρωπότητας, ο Θεός που θα απελευθερώσει τον άνθρωπο απο τις sordidae artes και απο την έμισθη δουλειά,ο Θεός που θα της ξαναδώσει την άνεση και την ελευθερία!

Ο ΠΩΛ ΛΑΦΑΡΓΚ(1842-1911) υπήρξε απο τις εξέχουσες μορφές του ευρωπαικού και ειδικότερα του γαλλικού εργατικού κινήματος. Η ενεργός συμμετοχή του άρχισε απο πολύ νωρίς, όταν σπούδαζε ιατρική στο Παρίσι
Το 1866-67 είναι ήδη γραμματέας και τακτικός ανταποκριτής του Κάρλ Μάρξ, και το 1868 παντρεύεται την δευτερότοκη κόρη του Λώρα.
Ζυμωμένος με τη γέννηση του Διεθνούς Σοσιαλιστικού Κινήματος, κυνηγημένος και εικονοκλάστης, αποκαθηλώνει τη θεμελιώδη ιδέα των εργατικών διεκδικήσεων και του μαρξιστικού οράματος: το δικαίωμα στη δουλειά. Πρόκειται -γράφει- για μια παράξενη τρέλα που διακατέχει τις εργατικές τάξεις των καπιταλιστικών χωρών. Η επανάσταση πρέπει ν'αρχίσει με την διεκδίκηση του δικαιώματος στην τεμπελιά!
Μετά τη συντριβή της Κομμούνας το 1871, ο Λαφάργκ καταφεύγει στο εξωτερικό και συνεχίζει τη δράση του απο εκεί. Επιστρέφει στην Γαλλία όταν εκδίδεται αμνηστία έπειτα απο δέκα χρόνια και το 1885 εκλέγεται βουλευτής στη Λίλη.
Ο Πώλ και η Λώρα Λαφάργκ έδωσαν οι ίδιοι τέρμα στη ζωή τους την νύχτα της 26ης προς 27ης Νοεμβρίου 1911, όντας ακόμα "υγιείς στο σώμα και στο πνεύμα"

10 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια ζωής.
καλησπέρα σου!

kariatida62 είπε...

καλησπέρα basnia!

logia είπε...

συμπέρασμα: Επρεπε να πάρεις τη φίλη σου και να πάτε για ΚΑΦΕΕΕΕΕΕ

μ΄ακούς;

καλό βράδυ

Roadartist είπε...

Τι ώρα τελειώνεις από δουλειά, που βρίσκεις ανοικτές βιβλιοθήκες οεο? (Αν εννοείς ανοικτές δανειστικές βιβλιοθήκες με ενδιαφέρει, οκ τα βιβλιοπωλεία)

Καλά τα λέει ο φιλόσοφος και έτσι είναι..Υπάρχει όμως και ένα μεγάλο 'αλλά'..
Η ζωή, η επιβίωση.
Τα έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτά.. θέλοντας και μη..γιατί με τους ποιητές εντάσσομαι.. στη σκέψη και στην ιδιοσυγκρασία. Έρχεται όμως και το "αλλά".. :)

Οι αρχαίοι Έλληνες όντως δε δούλευαν και θεωρούσαν υποτιμητική την δουλειά (γι'αυτό είχαν τους "δούλους" που ουσιαστικά ασχολούνταν με τις χειρωνακτικές δουλείες..)

Κάτι πάει λάθος σε αυτό το κόσμο και τον αρχαίο και τον τωρινό, είναι εμφανές..
Κανείς δούλος δε πρέπει να υπάρχει, κανείς δεν θα έπρεπε να έχει λιγότερη ή περισσότερη αξιοπρέπεια..

Saq είπε...

Νομίζω ότι θα ήταν πολύ βατετό να κάθεσαι όλη μέρα.Πάντως το νόημα που βγαίνει είναι ότι με την τεμπελιά αναπτύσεται ο πολιτισμός και τα γράμματα (βλέπε αρχ. Έλληνες) αλλά και ότι για να τεμπελιάσεις πρέπει κάποιος άλλος να δουλεύει για σένα!

kariatida62 είπε...

logia, έχεις δίκιο!!! Της το πρότεινα το καφεδάκι αλλά αυτή η καυμένη είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις λόγω Σαββατοκύριακου! Βλέπεις εγώ βιάστηκα και τις περισσότερες υποχρεώσεις μου τις έχω εκπληρώσει...και τώρα που είμαι ελεύθερο πουλί, δεν βρίσκω εύκαιρες πια τις φίλες μου!

kariatida62 είπε...

Roadartist, εννοούσα την προσωπική-φτωχή μου βιβλιοθήκη...
Το όνειρο του Αριστοτέλη ήταν η δική μας πραγματικότητα! Οι μηχανές! Δεν χρειάζονται ούτε δούλοι, ούτε έμμισθη απασχόληση πλέον των τριών ωρών του 24ωρου! Η υπερπαραγωγή και το κέρδος μας κρατούν σκλάβους όλους στην καπιταλιστική υφήλιο!
Τι να πούμε, όσο μπορούμε να απολαμβάνουμε περισσότερο τις ομορφιές της ζωής γιατί είναι τόσο μικρή και βιαστική...
Φιλάκια!

kariatida62 είπε...

Νεwton, πίστεψέ με μεθ'αύριο (αν προλάβω) και πάρω σύνταξη...έχω τόσα σχέδια στο μυαλό μου για το πώς θα περνάω την μέρα μου που η βαρετή δουλειά δεν θα μου λείψει καθόλου!
Μόνο μερικοί συνάδελφοι θα μου λείψουν ίσως... Δεν χρειάζεται κάποιος άλλος να δουλέψει για μένα περισσότερο απ'ότι εγώ ...η τεχνολογία μας τόχει εξασφαλίσει! Αλλά βλέπεις υπάρχει πάντα το κέρδος, που πρέπει να γίνει μεγαλύτερο και κρατά δέσμιους κι'αυτούς που το αποκτούν και τυς άλλους που το παράγουν!

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Νομίζω πάντως πως η χειρότερη μορφή τεμπελιάς είναι η αναγκαστική.
Αυτή που δεν θέλεις, που είσαι στην πιο παραγωγική ηλικία και όμως σου την επιβάλλουν και βλέπεις τη ζωή, τα θέλω σου να σε προσπερνάνε γιατί δεν έχεις ούτε τον βασικό μισθό για να τα πραγματοποιήσεις. Και μένεις να σκέφτεσαι τελικά τί το ήθελες το πτυχίο και τις 3 γλώσσες όταν στη θέση που θα πρεπε να κάθεσαι, κάθεται αυτός που ξέρει μία γλώσσα αυτή που βγαίνει για να σαλιώσει πατόκορφα ή να θάψει εσένα και τις 45.125 γνώσεις σου. Αστείρευτο το θέμα σου :)

kariatida62 είπε...

Mάγισσα έχεις απόλυτο δίκιο! Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται τα συστήματα του καπιταλισμού, τον φόβο της ανεργίας για να σ'απομυζήσουν μετά!