bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

...Και τ'απαγορευμένα ....μικρά ρεμπέτικα! Νο3

Απο το 1936 μέχρι και το 1974 ασταμάτητα οι δίσκοι λογοκρίνονται στην Ελλάδα.
Στην περίοδο του  πολέμου  1941 μέχρι και την έναρξη του εμφυλίου 1946 δεν έχουμε δίσκους με ρεμπέτικα.
Με το τέλος του Β΄παγκοσμίου πολέμου οι εταιρείες δίσκων αρχίζουν να εκμεταλλεύονται συστηματικά τα ρεμπέτικα τραγούδια. Οι παλιοί κλασικοί αλλά ανώνυμοι συνθέτες-στιχουργοί ρεμπέτικων τραγουδιών εξαφανίζονται...


Προωθούνται μόνο και παρουσιάζονται στο κοινό, ελάχιστοι νέοι δημιουργοί οι οποίοι γρήγορα εξελίσσονται σε βεντέτες του ελληνικού πενταγράμμου. Οι τραγουδιστές θεοποιούνται.
Όμως το ρεμπέτικο χάνει τον χαρακτήρα του μέσα σε μια μόνο πενταετία. Σβήνει για πάντα!
 Το 1955 έρχεται και στην Ελλάδα η μαζική παραγωγή δίσκων λονγκ-πλέι.
Η ορχήστρα  αλλάζει, ενισχύεται με χρήση ενισχυτών, εμπλουτίζεται μ'άλλα όργανα, τα θέματα των τραγουδιών μεταλλάσσονται σε ανούσια και ψεύτικα.

Τότε το  λαικό τραγούδι γεννιέται μέσα απο τις στάχτες του ρεμπέτικου...

  Στην δεκαετία του '60 έρχεται ένα Ινδικής καταγωγής ρεύμα μ'έντονη ανατολίτικη μουσική, που επηρρεάζει πολύ το λαικό τραγούδι. Σ'αυτό συνέτειναν πολύ και οι προβολές ινδικών ταινιών που προβάλλονταν  τότε στους Αθηναικούς κινηματογράφους.
Κύριοι εκτελεστές του ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, Σπύρος Ζαγοραίος, Βούλα Πάλλα, Πέτρος Αναγνωστάκης.
Τα κέντρα διασκέδασης παίρνουν την σκυτάλη απο τις παλιές οικογενειακές ταβέρνες και εξελίσσονται στα ακριβότερα κέντρα διασκεδάσεως στην Ελλάδα.
Η διαδικασία παραγωγής των παλαιότερων ρεμπέτικων τραγουδιών γίνεται πλέον ερήμην του υποκόσμου.
Στο Λαϊκό του 80 η επίδραση της δυτικής ποπ μουσικής είναι πλέον εμφανέστατη καθώς ο ρυθμός σημειώνεται γρηγορότερος.
Επιστημονική διερεύνηση των ρεμπέτικων τραγουδιών δυστυχώς, δεν  έγινε ποτέ.
  Εγώ τουλάχιστον δεν  γνωρίζω κάποια.
Οι ακαδημαικοί  επιστήμονες  της  Ελλάδας για άλλη μία φορά εγκλωβισμένοι  στην δειλία τους , δεν ασχολήθηκαν  με την μελέτη του.
Τα αντικείμενα της εργασίας τους συνήθως περιορίζονται σε μουσικές δημιουργίες, στην πριν του 1850 εποχή.
Οπότε η συζήτηση γύρω απο τα ρεμπέτικα τραγούδια παραμένει σε επίπεδο  δημοσιογραφικής έρευνας.
 Πλην όμως οι νεοέλληνες δημοσιογράφοι δεν καυχώνται για την μόρφωσή τους.
 Εξ'άλλου η νεοελληνική βιβλιογραφία παραμένει αφάνταστα φτωχή. Δεν διαθέτει νεοελληνική ιστορία τέχνης ούτε νεοελληνική ιστορία μουσικής.
Ειδικά για την μελέτη των ρεμπέτικων τραγουδιών θα έπρεπε να  είχε ιδρυθεί ένα ινστιτούτο, στο οποίο θα  επιχειρείτο  πρώτον η  περισυλλογή και διάσωση σχετικών ντοκουμέντων, δεύτερον  η ταξινόμηση τους  χωρίς προκαταλήψεις και τελος η  αποτίμηση όλων αυτών  των πληροφοριών.
Επισφράγισμα του έργου και σκοπού του η προβολή του ρεμπέτικου τραγουδιού  στο ντόπιο και διεθνές στερέωμα της παραδοσιακής(εθνικ) μουσικής, συμβάλλοντας στην προσπάθεια καταννόησης "της φωνής της καρδιάς των λαών του Κόσμου"

Μόνο τότε Μαμούνι, θα είχαμε μια σωστή άποψη για τις αντικειμενικές συνθήκες που εξέθρεψαν τα ρεμπέτικα.
Εκεί θα παρατηρούσαμε τι ακριβώς οφείλουν τα ρεμπέτικα στα δημοτικά μας τραγούδια, πόσο μικρή ή μεγάλη ήταν η επίδραση της τούρκικης μουσικής, πάνω στα βυζαντινά τους ίχνη και τέλος θα συμπεραίναμε τα αίτια της εμφάνισης του ιδιόρρυθμου νεοελληνικού υποκόσμου και της σχέσης του με τον φτωχό λαό!
Οι νεοέλληνες δεν πρόκειται να κατανοήσουν την τεράστια σημασία των ρεμπέτικων τραγουδιών αν προηγουμένως δεν προσεγγίσουν με αγάπη τον υπόκοσμο, τα προβλήματά του  και αν δεν παραδεχτούν την επίδραση που άσκησε επάνω τους ο Οθωμανικός πολιτισμός...

Εδώ Μαμούνι έχω κρατήσει προτάσεις των τριών βασικών δημιουργών του Ρεμπέτικου, απο τηλεοπτικές και άλλες έντυπες συνεντεύξεις που έδωσαν:



1. MAΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ:


Το ρεμπέτικο είναι ένα είδος μουσικής που έχει τις ρίζες του από την εποχή του Βυζαντίου.  Τα τραγούδια μου  είναι βυζαντινά!

2.  ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ:

....Για να γράψεις τέτοια μουσική πρέπει να πονέσεις, να πεινάσεις. Σήμερα όλοι τα έχουν όλα. Οι δίσκοι μπήκαν στη βιομηχανία. Κάποτε για να γραμμοφωνήσουμε ένα τραγούδι κάναμε ένα μήνα. Σήμερα γράφουν δέκα σε μία μέρα.

Όλες αυτές οι ευκολίες είναι καταστρεπτικές για το μυαλό, την ψυχή, τη φαντασία. Γράφουν ένα τραγουδάκι στο πόδι, γίνεται σουξέ και την άλλη μέρα γεμίζουν οι τσέπες τους λεφτά. Πάνε σε κέντρα και παίρνουν μεροκάματο που δεν παίρναμε εμείς σ΄ ένα μήνα. Ο τραγουδιστής δεν πρέπει να τα βλέπει όλα με κέρδος, αν θέλει να δημιουργήσει........ 



3. ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ:
"τριανταπεντε χρόνια στο πάλκο , μέσα στη vύχτα , στη βρωμιά , που έχεις να κάνεις με κάθε καρυδιάς καρύδι , από ανθρώπους του σχοινιού και του παλουκιού μέχρι μορφωμένους λεφτάδες και βαλε , είδα τόσα και έζησα τόσα που δεν φτάνει όλο το χαρτί του κόσμου για να γραφτούνε"
  
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ
(ζειμπέκικο του Μπάτη 1934)
Μηχανικός στην μηχανή και ναύτης στο τιμόνι
κι'ο θερμαστής στο στόκολο με τσι φωτιές μαλώνει
Αγάντα, θερμαστάκι μου, και ρίγνε τις φτυαριές σου
μέσα στο καζανάκι σου να φτιάξουν οι φωτιές σου
-----
Κάργα ρασκέτα-όχι-και λοστό τον Μπέη να περάσω
και μες του Κάρντιφ τα νερά εκεί να πα΄ν'αράξω
Μα η φωτιά είναι φωτιά, μα η φωτιά είναι λάβρα
κι η θάλασσα μου τάκανε τα σωθικά του μαύρα-εχ!

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΑ
(Χασάπικο του Δελιά-1934)
Απο τότε που άρχισα την πρέζα να φουμάρω
ο κόσμος μ'απαρνήθηκε, δεν ξέρω τι να κάνω.
Όπου σταθώ και όπου βρεθώ ο κόσμος με πειράζει
και η ψυχή μου δεν κρατά πρέζα να με φωνάζει
----
Απ' την μυτιά που τράβαγα άρχισα το βελόνι
και το κορμί μου άρχισε, σιγά-σιγά να λιώνει
Τίποτα δεν μ'απόμεινε στον κόσμο για να κάνω
αφού η πρέζα μ'έκανε στους ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ!

ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΡΑ...
(Χασάπικο του Περπινιάδη-1936)
Όλος ο κόσμος τώρα δουλεύει μηχανές
κι'αν κάνεις το κορόιδο σου κάνει πιο πολλές
Σου κάνουνε τον φίλο μπροστά μηχανικά
και πίσω σου σε βρίζουν κρυφά και μυστικά
-----
Μην έχεις εμπιστοσύνη ούτε και σ'αδελφό,
γιατί κι αυτός κρυφά σου σου θέλει το κακό.
Στις πίκρες σου γελούνε, μηχανικά μιλούν
κακό για να σου κάνουν μονάχα προσπαθούν.

ΤΟ ΒΟΥΝΟ
(Ζειμπέκικο των Νταράλα-Πρέκα 1955)
Θ'ανέβω και θα τραγουδήσω
στο πιο ψηλότερο βουνό
ν'ακούγεται στην ερημιά
ο πόνος μου με την πενιά
----
Με το βουνό θα γίνω φίλος
και με τα πεύκα συντροφιά
κι'όταν θα κλαίω και πονώ
θ'αναστενάζει το βουνό!
----
Απάνω στο βουνό θα μείνω
κι απο τον κόσμο μακριά
θα κλαίω μόνος, θα πονώ,
και θα μ'ακούει το βουνό.

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΚΟΡΜΙ ΧΑΜΕΝΟ
(Ζειμπέκικο των Καλδάρα-Βίρβου 1950)
Είμαι έναν κορμί χαμένο, ένας άσωτος υιός
απ'το σπίτι μου φευγάτος κι απ' τον τόπο μου μακριά,
στον γκρεμό κατρακυλάω κάθε μέρα πιο βαθιά.
Για σένα, άπονη, αργοπεθαίνω,
για σένα έγινα κορμί χαμένο.
Σαν τα μαύρα νυχτοπούλια μέσα στα σκοτάδια ζω
δεν υπάρχει πια για μένα σωτηρία στην ζωή
το φινάλε μου θα είναι πόνος και καταστροφή
'Της ζωής τ'αστροπελέκια δίχως λύπη με χτυπούν
μα εγώ δεν το λυπάμαι το χαμένο μου κορμί,
μοναχά μια μάνα κλαίω που την πίκρανα πολύ!


Πηγές: 
"Τα μικρά ρεμπέτικα"                                                      ΤΕΛΟΣ
του Ηλία Πετρόπουλου
Διαδίκτυο
Παλαιά αφιερώματα


49 σχόλια:

ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ είπε...

Μπράβο ,πολύ ωραία ανάρτηση που στην ουσία είναι μια ιστορικο-πολιτιστική
καταγραφή του νεοελληνικού έθνους!
Όσο για τους ακαδημαϊκούς....πιο σιγά βρε παιδιά ,θα τους ξυπνήσετε....χαχαχα
Την αγάπη μας

zoyzoy είπε...

Αυτήν την περίοδο έχουν και την μεγαλύτερη ακμή πιστεύω τα ρεμπέτικα, Αρχίζουν και μπαίνουν και στα σαλόνια των ακαδημαϊκών και ας έχουν αντίρρηση ορισμένοι:))

Μου'βαλες και τον "Τοπικό Υμνο":))
Μάθε "Το Βουνό" το'χει γράψει Συριανός ο Πρέκας και αναφέρεται σ'ενα φυματικό!
Δεν θυμάμαι αν ήταν ο ίδιος και'γραψε τον πόνο του.

Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!

Ανώνυμος είπε...

Μπράβου σου Καρυάτιδα. Η τριλογία σου έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

"Οι νεοέλληνες δεν πρόκειται να κατανοήσουν την τεράστια σημασία των ρεμπέτικων τραγουδιών αν προηγουμένως δεν προσεγγίσουν με αγάπη τον υπόκοσμο, τα προβλήματά του...". Αυτή η φράση αποτελεί νομίζω την ουσία και το απόσταγμα των αναρτήσεών σου αλλά και της ουσίας του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Μπράβο σου για ακόμα μια φορά και περιμένουμε κι άλλες τέτοιες αξιόλογες αναρτήσεις.

kariatida62 είπε...

@καπετάνιος: Eυχαριστώ για τα καλά σου λόγια...καπετάνιε στο σπίτι της Καρυάτιδας δεν θα βρεις ποτέ να λείπει το "ιστορικό" για κάθε θέμα που καταπιάνεται...
Το καρφωματάκι σου για τους ακαδημαικούς χαχα, εύστοχο!

kariatida62 είπε...

@ΖΟΥΖΟΥ: O τοπικός ύμνος για μένα έχει γίνει σχεδόν εθνικός...
Το βουνό γνωρίζω καλά πως γράφτηκε απο τον Λουκά Νταράλα(πατέρα του Γιώργου Νταλάρα) και τον Συριανό(όπως μου αποκαλύπτεις-δεν τόξερα) Πρέκα.
Ο Πρέκας ναι είχε αρρωστήσει απο φυματίωση.
Καλό βράδυ Ζουζού μου.

kariatida62 είπε...

@teleytaios: Nάσαι καλά φίλε και γω με την σειρά μου να σ'ευχαριστήσω για την σημαντική συμμετοχή σου με ενδιαφέροντα σχόλια στο αφιέρωμά μου!

Ανώνυμος είπε...

Μας έχεις μερακλώσει!
:))
Πολύ ωραίες οι μουσικές του αφιερώματος.
Καλόο βράδυ.

dimitris είπε...

Kariatida62 καλησπερα, κοιτα τι βρηκα, δεν βζω ολο το κειμενο αλλα ενα κομματι του,

ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
τού Φοίβου Ανωγειανάκη
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 28 Ιανουαρίου 1947

. Τα λόγια, στενά δεμένα με τη μουσική - τις περισσότερες φορές ο ποιητής είναι και ο μουσουργός - μάς έχουν δώσει, όχι λίγες φορές έως τα σήμερα ποιήματα πού πολλοί ποιητές μας θα ζήλευαν την απλότητα μα και την έντασή τους, το καλοτοποθετημένο επίθετο την ανεπιτήδευτη εκφραστική τους δύναμη. Να ένα απ’' αυτά: «`Η Βροχούλα». Μουσική και ποίηση τού Μητσάκη.

«Συννέφιασε, συννέφιασε.
Συννέφιασε ο ουρανός.
`Ο ουρανός συννέφιασε
ψιλή βροχούλα έπιασε.
ξεκίνησα, ξεκίνησα,
ξεκίνησα για να σε βρω.
για να σε βρω ξεκίνησα
πού τόσο σ' αποθύμησα.
Δυνάμωσε, δυνάμωσε.
Δυνάμωσε και ή βροχή.
Και ή βροχή δυνάμωσε
στα δρόμο πού μ' αντάμωσε.»


και τόσα άλλα θα μπορούσαν ν' αναφερθούν όπως το «'Αρχόντισσά μου συ τρανή κουράστηκα να σ' αποκτήσω...» ~ « το κομπολογάκι» πού κάτω απ’ την ειρωνεία των στίχων και τής μουσικής του, αισθάνεται κανείς βαθύτερα μία σαρκαστική διάθεση σάτιρας για ένα τόσο πραγματάκι πού ενώ είναι ένα βάσανο έχει καταντήσει απαραίτητο.
Κοντά σ' αυτά τα τραγούδια, συναντάει κανείς και μερικά πού τραγουδούν το χασίσι. 'Ασφαλώς είμαστε και μες σύμφωνοι πώς μία τέτοια μουσική και ποίηση δε μπορεί να μας ενδιαφέρει. Κι' ακόμα συμφωνούμε για την κακή της επίδραση, πού την καταδικάζουμε.
Όμως δεν έχουμε την αφέλεια να πιστεύουμε πώς μπορεί να σταματήσει μία τέτοια μουσική με «απόφαση» τού υπουργείου Παιδείας ή τής 'Αστυνομίας. Αν το κράτος ενδιαφερόταν πραγματικά για ένα τέτοιο πράγμα, θα έπρεπε να επέμβει σταματώντας το εμπόριο τού χασισιού. Μα όλοι μας ξέρουμε πόσα συμφέροντα οικονομικά κρύβονται πίσω του. "Η ακόμα καλύτερα, τι προσπάθεια γίνεται για να περνά όσο μπορεί περισσότερο απ’' αυτό το δηλητήριο στο λαό. "Ας Θυμηθούμε πόσα εκατομμύρια Κινέζοι βρίσκονται για τον ίδιο λόγο κάτω απ' την αποχαυνωτική επίδραση τού οπίου.
`Ο λαός δεν είναι φυσικά καθόλου υπεύθυνος. Όμως μέσα στους όρους αυτής τής κοινωνικής αθλιότητας, δημιουργούνται αυτά τα τραγούδια πού ασφαλώς εκφράζουν καθυστερημένες κοινωνικές καταστάσεις. Μία τέτοια τοποθέτηση και μ' αυτές τις προϋποθέσεις, νομίζουμε πώς θα είχε αποτέλεσμα ένας αγώνας. Να υπενθυμίσουμε στα μουσικά μας σωματεία πώς πριν απ’ αυτό θα πρέπει να επέμβουν - κι εδώ έχουν και τη δύναμη και τον τρόπο - στη μουσική ορισμένων ταγκό και σουίνγκ πού αληθινά διαφθείρουν τον κόσμο;
Αυτα...

μαχαιρης είπε...

Παρ οτι,ταχα μου, αναφερεσαι στο τραγουδι, και δη το Ρεμπετικο...
Εγω, βλεπω απο πισω[απο τις γραμμες]
Αλλα να λες...
Μιλας για τη λεγομενη "λεβεντια"..
Δηλαδη, τη δυναμη, να αντιμετωπιζει κανεις, τα στραβα...
Οσο πιο πολλα στραβα, τοσο πιο μεγαλη δυναμη...
Αγαπας και θαυμαζεις, τον αντρα...Που
εχει τη δυναμη, να υπερβαινει, το στραβο...Και να το γλενταει κι ολα...
Τον ασυμβιβαστο...
Τον ανεξαρτητο...
Τον Μαγκα...
Αυτουνου λοιπον...
Του συγχωρεις....
Να ειναι και λιγακι...
Αληταμπουρας...
Περιθωριακος..Ακομα και ιδιορρυθμος...
Αρκει να ειναι δυνατος...
Καλα τα λεω...;;;

kariatida62 είπε...

@ΑnD:Xαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Τα συγχαρητήριά σου για τις επιλογές του Μαμουνιού μου....χαχαχαχα!
Το καλό τραγούδι πάντα μας κάνει παρέα και μας απαλύνει τα προβλήματά μας...
Καλό βράδυ και σ'εσένα, ευχαριστώ για το πέρασμα.

kariatida62 είπε...

@Δημήτρης: Aυτό που έχω να πω είναι ότι αυτή την χρονική περίοδο το "κόμμα" μέσω του δικού του ραδιοφωνικού σταθμού προβάλλει συνεχώς το ρεμπέτικο και λαικό τραγούδι.
Όταν θέλω ν'ακούσω ελληνικό τραγούδι το επισκέπτομαι.
Την Αρχόντισσα το μαμούνι την πρόσθεσε στο μουσικό του ανθολόγιο της τελευταίου αυτού αφιερώματος.
---
Διαφωνώ κάθετα με την θεωρία ότι χοροί του κόσμου διαφθείρουν συνειδήσεις!
Ο χοροί και τα τραγούδια των λαών ενώνουν τον κόσμο και τον αδελφοποιούν!!!
Ο κάθε λαός έχει την ιδιοσυγκρασία του και την εκφράζει μέσα απο την Μουσική...
Προσωπικά γνωρίζω τις διάφορες κουλτούρες πρώτα μέσα απο αυτή την κατηγορία και γι'αυτό τα μελετώ όσο μπορώ καλύτερα...
Είναι ο βασικός τρόπος και εξαιρετικά εύκολος εφ'όσον δεν αξιώνει οικονομική υποστήριξη...
Αυτά και απο μένα.

ღ oneiremataღ είπε...

υπέροχη η συνέχεια και το κλείσιμο του αφιερώματός σου Κάρυ...κι αυτό το μινόρε της αυγής...!!

όταν ο λόγος ή η επιθυμία και οι αρχικοί αυτοσχεδιασμοί αυτοδίδακτων μουσικών γίνεται τραγούδι κι ανάμεσα στους ερμηνευτές, τη μουσική και το κοινό τους υπάρχει η μέθεξη, όταν η ενότητα της μουσικής με τις συνθήκες ζωής στις οποίες ανταποκρίνεται, είναι προφανής...

η Μαρινέλλα σε ανύποπτο χρόνο,είχε πει σε συνέντευξη της στον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη στο Δίφωνο, τεύχος Δεκέμβρη 1997 :
"Γιατί όταν κάθεσαι στο ίδιο πάλκο με έναν Στράτο Παγιουμτζή, με έναν Γιάννη Παπαϊωάννου, με έναν Γιώργο Ζαμπέτα, με έναν Ρουμελιώτη, με έναν Γιώργο Μητσάκη, με ένα Καζαντζίδη, μαθαίνεις θες δε θες"
Απο το βιβλίο του Κώστα Μπαλαχούτη : Κι όσο θα υπάρχεις θα υπάρχω (Στέλιος Καζαντζίδης)

kariatida62 είπε...

@Μαχαίρης:Ξερω πως εσύ πάντα ψάχνεις πίσω απο τις λέξεις...

Το αφιέρωμα δεν έγινε "τάχα μου"
Εγινε για την προβολή του Ελληνικού τραγουδιού μέσα απο ένα Ιστολόγιο που κατά βάση έχει σκοπό την υπενθύμιση Ελληνικών στοιχείων.
Πώς λοιπόν θα μπορούσε να μη συμπεριλάβει τα τραγούδια του Λαού μας?
----
Οσον αφορά την σκιαγράφηση της Κάρυς:
Θαυμάζει την "Αντρίκια συμπεριφορά"!
Είτε αυτή σφάλει, είτε συγχωρεί, είτε υποστηρίζει τον αδύνατο, είτε ερωτεύεται,είτε "απιστεί" είτε προστατεύει,είτε θαρρετά παραδέχεται,είτε αγωνίζεται και δεν λυγίζει!
Τα παραπάνω χαρακτηριστικά στις "ανδροκρατούμενες κοινωνίες" της παγκόσμιας Ιστορίας,χαρίζονται στο αντρικό φύλλο...χωρίς αυτό ν'απαγορεύει να υιοθετηθούν και στο ασθενές φύλλο! Με την βασική όμως προυπόθεση πως αυτά τα χαρακτηριστικά δεν αλλοιώνουν την γυναικεία ιδιοσυγκρασία της, την γυναικεία τρυφερή ματιά της και την
"απαραίτητη" θηλυκότητά της!

Νάσαι καλά "ψυχολόγε" μου για την ευκαιρία που μου έδωσες να εκφράσω αυτή την πλευρά μου!

Un par de neuronas... είπε...

Και η ιστορία ολοκληρώθηκε!
Πολύ ενδιαφέρουσα, πολύ μου άρεσε!

Σε ευχαριστώ πολύ, φίλη μου.

kariatida62 είπε...

@ονειρεμάτα: Oπως πάντα, όταν θάρθεις να πεις κάτι είσαι πάντα διαβασμένη και έχεις μελετήσει με μεγάλη προσοχή και την τελευταία λέξη του κειμένου που αφήνει ο μπλόγκερ...
Ονειρεμάτα, είσαι απο τους πλέον σωστούς μπλογκερς που έχω γνωρίσει στην γειτονιά μας!
Πέρα απο τα ταλέντα που κρύβει η ευαίσθητη και ονειροπόλα εικόνα σου εδώ μέσα, σέβεσαι εμπράκτως και όχι μόνο με λόγια και φιλιά "αέρος" τους συνμπλόγκερς σου!
Για άλλη μια φορά σου δηλώνω την μεγάλη εκτίμηση που έχω για το πρόσωπό σου...
Ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες που μας άφησες!

kariatida62 είπε...

@Veronica Marsa: Eγώ σ'ευχαριστώ φίλη μου για την συνεχή παρουσία σου στο σπίτι μου. Με τιμάς ιδιαίτερα!
Χαίρομαι εξαιρετικά πολύ, που μπορώ και σε ενημερώνω στα μετρα των δυνατοτήτων μου ότι ενδιαφέρουν την φιλική ερευνητική ματιά που δείχνεις για την κουλτούρα της πατρίδας μου!
Ειλικρινά θα μ'ενδιέφερε πάρα πολύ αντίστοιχα, να μου μάθεις και συ (εφ'οσον χειρίζεσαι πολύ καλά την γλώσσα μου)ό,τι αφορά την δική σας κουλτούρα...

a-kentavrou είπε...

Σαν τα μαύρα νυχτοπούλια μέσα στα σκοτάδια ζω
δεν υπάρχει πια για μένα σωτηρία στην ζωή
το φινάλε μου θα είναι πόνος και καταστροφή
'Της ζωής τ'αστροπελέκια δίχως λύπη με χτυπούν
μα εγώ δεν το λυπάμαι το χαμένο μου κορμί,
μοναχά μια μάνα κλαίω που την πίκρανα πολύ!
1950, 2011 τα κοινωνικά προβλήματα τα ίδια ,οι νέοι στην ανεργία και στη μετανάστευση ,στα προσωπικά αδιέξοδα που οδηγούν στα ναρκωτικά.
Τη μάνα του σκέφτεται .Πόσα όνειρα κάνει όταν παίρνει στην αγκαλιά της το βλαστάρι της να το θηλάσει?
Τραγουδά ο λαός και τότε και σήμερα: πάρτο στεφάνι μας πάρε το γεράνι μας στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή, κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί.

kariatida62 είπε...

@Κενταύρου: Tώρα νομίζω πως με το τελευταίο σχόλιό σου, κατάλαβες την επιμονή μου να εξετάσουμε το ρεμπέτικο στην ολότητά του! Να διαβάσουμε τους στίχους που περιγράφουν τα τότε κοινωνικά αδιέξοδα και που δυστυχώς δεν έχουν μέχρι σήμερα εξαλειφθεί...

Ο Λαός και μόνο ο λαός τραγουδά μέσα απο τα φυλλοκάρδια του και δημιουργεί μουσικά διαμάντια!!!
---
Αστέρι απόψε μέχρι πού θα με ταξιδέψεις...μήπως ως την Γροιλανδία???
Θάρθω...θάρθω ως εκεί εφ'όσον μαζί σου το ταξείδι θάχει άρωμα απο τα Αρκαδικά βουνά σου!;)

iamaticus είπε...

KAΛΗ ΜΟΥ ΚΑΡΥ...

Η απαντηση σου ΣΤΙΣ ΚΑΙΡΙΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΑΣ ΜΑΧΑΙΡΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ.

Να συμπληρωσω μονο:
Και την ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΦΥΓΗ (μεσα απο τα ναρκωτικα+τις "ηδονες")....
ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΑΓΚΑ!!!

Προκειται για ΜΙΑ ΦΥΓΗ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΧΩΡΟ (κοινωνια,ερωτα).

Η ΔΥΝΑΜΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ "ΜΑΥΡΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ" ...αν γινει δυνατο να ΕΚΦΡΑΣΘΕΙ ΠΟΙΗΤΙΚΑ+ΜΟΥΣΙΚΑ ΑΨΟΓΑ...δονει ΤΟΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΑΚΡΟΑΤΗ- ΧΟΡΕΥΤΗ ΠΑΣΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Ο ΡΕΜΠΕΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ "ΑΔΙΕΞΟΔΩΝ"ΜΑΣ!!!

ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ "ΑΝΑΛΟΓΙΑ"-ΟΧΙ ΤΗΝ "ΤΑΥΤΙΣΗ"!!!!
...
ΜΕ ΤΟΝ ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ ΑΠΕΧΘΗ ΚΟΣΜΟ
ΤΗΣ "ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ", ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ", ΤΗΣ "ΑΜΑΡΤΙΑΣ",ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΞΕΠΕΣΜΟΥ"...."ΤΗΣ ΦΘΟΡΑΣ"+ΤΟΥ "ΘΑΝΑΤΟΥ"....

Να δες τε το ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΣΥΝΘΕΣΗ:

ΜΟΥΣΣΟΡΣΓΚΙ (μεθυσος-πεθανε νεωτατος απο αλκοολισμο- λογιος κλασικος συνθετης):

εδω

....MOYΣΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΝΤΙΣΝΕΥ!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

kariatida62 είπε...

@Ιamaticus:Ο ΡΕΜΠΕΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ "ΑΔΙΕΞΟΔΩΝ"ΜΑΣ!!!

ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ "ΑΝΑΛΟΓΙΑ"-ΟΧΙ ΤΗΝ "ΤΑΥΤΙΣΗ"!!!!
Aυτά τα λόγια θα γίνουν επίλογος για την αποψινή μας κουβέντα!

Το μουσικό σου παράδειγμα όπως πάντα τέλεια συνδεδεμένο με τις σκέψεις σου!
---
Φαντάζεσαι το καμάρι μου μόλις είδα το "εδώ" σου? ;)

iamaticus είπε...

(συνεχεια)

....ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΜΕΘΥΣΟΣ+ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ+ΠΟΙΗΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΟΙΩΣΕΙ ΕΤΣΙ.....

TO EΡΕΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΕΡΟΥ ΤΟΠΙΟΥ...
"ΜΙΑΣ ΝΥΧΤΑΣ ΣΤΟ ΦΑΛΑΚΡΟ ΒΟΥΝΟ"!!



Αυτος...
που ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΖΗΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΤΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΘΗΣ!!!

εννοειται οτι δε χρειαζεται να μεθυσουμε για να τον νοιωσουμε...

και βεβαια δε θα πεθανουμε στη "ντυσνειλαντ"!!!

ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

kariatida62 είπε...

@iamaticus:
Aααααα, εχει και συνέχεια?
Τώρα να ρίξω το χειροκρότημα? :))

Roadartist είπε...

Τα ρεμπέτικα είναι η φωνή μιας ολόκληρης εποχής..και μερικών άλλων ανθρώπων.. γεμάτων αγάπη για ζωή!!! Άξιζε η αναδρομή.. Καλημερούδια!!!

kariatida62 είπε...

@Roadartist: Kαλημέρα, καλώς την μου!
Ευχαριστώ που έκανες την αναδρομή αυτή μαζί μου...

μαχαιρης είπε...

KARY...
Δε σου λεω..
Ο τυπος[ιαματικος] εχει μπει μεσα στην μουσικη, ως το σημειο της...
Φιλοσοφιας της....
Εκει με την αυτκαταστροφικη φυγη...
Με τη χρηση, ουσιων..
Δινει και απαντηση στους "φοβους" που εκφραστηκαν, για τη μουσικη που διαφθειρει...
Ενω..Σωστοτερο ειναι...
"φυχαναλυει"
Αν ακουσουμε[ακουσετε] τις μουσικες προτιμησεις των παιδιων σας...
"αφουκραζεστε" την ψυχικη του διαμαρτυρια...
Που ειναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτη που διαφθειρει...
Οχι η μουσικη...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

μπραβο Καρυ αξιολογο αυτο που εχεις κανει ...ξανα μπραβο ..

kariatida62 είπε...

@Μαχαιρης: Καταλαβαίνεις λοιπόν, γιατί εκδηλώνει και ομολογεί παντού η Καρυάτιδα τον "έρωτά" της για τον Ιαματικό!
Ερωτεύθηκε την φιλοσοφία των σκέψεων του, την ψυχανάλυση που κάνει ακόμα μέσα απο τον αυτοσαρκασμό του, μέσα απο το ιδιαίτερο χιούμορ του!
Στον έρωτα ηγέτης είναι ο θαυμασμός!!!
Και γω τον φίλο μας τον ΘΑΥΜΑΖΩ! ;)

kariatida62 είπε...

@Mάγος: Kαλώς τον Μάγο μου! Καιρό είχαμε να συναντηθούμε...
Ευχαριστώ για την επιβράβευση της προσπάθειάς μου, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα σε μένα...όταν την έχω απο σένα!

Margo είπε...

Εξαιρετικό το αφιέρωμα μπράβο και πάλι μπράβο. Τέτοιες δουλειές τις κρατώ σε αρχείο, την συγκεκριμένη μπορώ να την κατατάξω στην ιστορία, στην μουσική, στην κοινωνιολογία είναι όλα αυτά. Εικόνα της Ελλάδας τότε αλλά και τώρα γιατί και σήμερα ακούγονται με την ίδια αγάπη χωρίς όμως να βιώνονται. Ο καιρός όμως έχει γυρίσματα..

Ευχαριστούμε πολύ Κάρυ να σαι καλά!!!

kariatida62 είπε...

@Μαrgo:Καλημέρα Μαργκώ μου!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Μου δίνεις κουράγιο...

dimitris είπε...

Kariatida62 χαιρεται, αντου για αλλου, ωρε ποιος διαφωνει με τους χορους, για τα χασικλιδικα ητανε η ..................''ενσταση'', ποιος σου μιλησε για χορους, ωρε μανια να διαστρεβλωνεις αποψεις, μπας και θελεις να ''πεις'' κατι αλλο και συνειδητα κανεις ''μονιμα'' ''λαθος''?
Με εβαλες στο ''τριπακι'' σου ''πονηρο'' θυληκο, ''κατεργαρα'' γυναικα, αμαν, αμην...

kariatida62 είπε...

@Δημήτρης:Δημητράκη έχεις βαλθεί να με αποτρελάνεις εσύ!
Βρε ούτε τι λες δεν θυμάσαι?
Τι σχόλιο μου άφησες ωρέ? Πώς καταλήγει το άρθρο του Φοίβου Ανωγειανάκη σου?
Έτσι ωρέ δεν τελειώνει;
"Να υπενθυμίσουμε στα μουσικά μας σωματεία πώς πριν απ’ αυτό θα πρέπει να επέμβουν - κι εδώ έχουν και τη δύναμη και τον τρόπο - στη μουσική ορισμένων ταγκό και σουίνγκ πού αληθινά διαφθείρουν τον κόσμο;"

Πονηρό θηλυκό σαφώς και είμαι, κατεργάρα γυναίκα επίσης θάλεγα...αλλά εσένα μάτια μου δεν σε κάνω ζάφτι με τίποτα!χαχαχα!

dimitris είπε...

Kariatida62, ωρε, αυτο σου εγραψα οτι το ''βρηκα'', πιανεσαι, απο λεξεις, τη γυναικα εισαι εσυ?
Μη μου ''ξαναπεις'', το εγραψες...

kariatida62 είπε...

@dimitris: Ε!!! το βρήκες Δημητράκη μου, δεν λέω εγώ κάτι άλλο,έψαξες το βρήκες το διάβασες, και αφού θεωρησες ότι σε εκφράζει στην ολότητά του μου τόφερες...πού να φανταστώ ότι τόφερες ολοκληρο αλλά δεν συμφωνούσες σ'όλα τα σημεία του?
Κι'αν δεν συμφωνούσες γιατί μουτόφερες ολόκληρο?
Δημητράκη στάσου αγόρι μου, πίσω απο την ουρά μου....χαχαχαχαχαχαχα!

δήμητρα♥♥♥q είπε...

Σου έχω πει ότι λατρεύω το Λοΐζο?? Όχι?? Στο λέω τώρα.
Χαρισμένο λοιπόν ένα από τα ομορφότερα ελληνικά λαϊκά τραγούδια...

Λιώνουν τα νιάτα μας
Δίσκος: Τα τραγούδια μας (1976)
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Όλη μέρα στα λιμάνια και στα ναυπηγεία
στου θανάτου τα καζάνια στα μηχανουργεία

Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ' ατσάλι

Στο πετσί μας η μουντζούρα που δε λέει να φύγει
η ζωή βαρειά σκοτούρα κι η χαρά μας λίγη

Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ' ατσάλι

Όσο κι όσο τ' αγοράζουν το φτωχό κορμί μας
και περίσσια κέρδη βγάζουν απ' τη δύναμή μας

Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ' ατσάλι.

Kαλό απόγευμα!!! :))))

kariatida62 είπε...

@Δήμητρα:O Mάνος "μας" είναι ένα απο μεγαλύτερα κεφάλαια στο ελληνικό λαικό τραγούδι!

Το "λιώνουν τα νειάτα μας" έλα να το αφιερώσουμε και οι δυό μας στον Δημητράκη! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

δήμητρα♥♥♥q είπε...

E... να του το αφιερώσουμε ωρέ...

μαζί με αυτό!!!!!!

kariatida62 είπε...

@ΔΗΜΗΤΡΑ:Ναι, ναι χαχαχαχαχαχα!
Καλά τις φωτογραφίες στο βιντεο τις είδες? Την Φαραντούρη την πρόσεξες? χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!

dimitris είπε...

Kariatida62, σου αφιερωνω αυτο, με πολλη.............αγαπη, http://www.youtube.com/watch?v=clHe90VRuZU&feature=related ...

kariatida62 είπε...

@dimitris: Α!!! Δημητράκη άρχισες πάλι τους διαχωρισμούς...όχι μόνο σε μένα οι αφιερώσεις και στην Δημητρα να το αφιερώσεις!:P

dimitris είπε...

Kariatida62, ωρε εσενα το αφιερωνω, η αφιερωση, η μαζικη ''κανει'' σε σουπερ μαρκετ...

kariatida62 είπε...

@dimitris: To ξέρω ορέ Δημητράκη, το ξέρω ό,τι μ'εχεις αδυναμία!
Αλλά πρόσεχε τα πονηρά θηλυκά, τις κατεργάρες γυναίκες....α!χαχαχαχαχαχαχα!
Κοίτα απο την γωνία πώς σε παρακολουθεί το Κατινάκι!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!

Πάντως ευχαριστώ για την αφιέρωση...και ομολογώ πως η μουσική ενορχήστρωση του τραγουδιού του ΠΑΜΕ πνέει ένα αεράκι εκσυγχρονισμού....

MelidonisM είπε...

Τα παρ'κάτω εφτά πό ειπες
σ' τα παίρνω και φέηβγω :-)

1.Οι τραγουδιστές θεοποιούνται
(στην παρακμή του ρεμπέτικου)
2.Τα τραγούδια μου είναι βυζαντινά
3.οι Νεοέλληνες σαν μεσογειακός λαός μιλούν και με το στόμα και με τα χέρια.
4.Γυναίκα να χορεύει ζεϊμπέκικο ήταν πρωτοφανές σκάνδαλο!
5.Οι ρεμπέτες τραγουδούσαν με σιγανή και βραχνή φωνή, αβίαστα, δίχως κορόνες,ο ένας μετά τον άλλον.
6. δεν κρατούσε αγκαζέ την φιλε(η)νάδα του
7.θεωρούσε την φυλακή σημάδι γενναιότητας
...............................
θα σου παιρνα και το Μαμούνι
..μα μου πειράζει το πηγούνι! :-)
...............................

και σου αφήνω, μαθές..
..ένα ζωγραφιστό ρεμπέτικο
που 'κανα graffiti, εψές :-)


Νύχτα Καλή..
και μάγκες και μαγκίτισσες
και αλήτες μου και τσίφτισσες,
να ουμ' :-)

kariatida62 είπε...

@BΡΕ Μιχάλη!!!!!!!
Μ'εχεις αφήσει άφωνη!!!
Τι ζόρικο αλάνι είσαι εσύ βρε παιδί μου???
Δεν έχω και χεράκι να στο δώσω και να σε παραδεχτώ....

kariatida62 είπε...

Ο Matthaios o Krhs, ακούγοντας την φωνή του Πουλόπουλου στην Φραγκοσυριανή, μεράκλωσε και τάπιε...οπότε έχασε τον προσανατολισμό και πήγε στην Νο 2....
Oπότε, πήγα να τον βοηθήσω και να τον οδηγήσω εγώ στην παρέα μας:

"/Η matthaios o Krhs είπε..."

Μπράβο Κάρυ..Με "μεράκλωσες"απόψε..Αρπαξα την μπουκάλα με το ούζο και έγινα..χταπόδι!!!...:-)))

21 Ιανουαρίου 2011 11:45 μ.μ.
Διαγραφή
Blogger Ο/Η matthaios o Krhs είπε...

Ωπαααα ο Πουλόπουλος με την Φραγκοσυριανή!!!Θα γίνω ..κουνουπίδι!!! χαχαχαχαχα

21 Ιανουαρίου 2011 11:47 μ.μ.

dodo είπε...

Έφθασα εδώ ακολουθώντας το χνάρι που άφησε η επίσκεψή σου στα σέκοντς- συγχαρητήρια γιά το ενδιαφέρον, εκτενές αφιέρωμα!

kariatida62 είπε...

@dodo:Καλώς ανταμωθήκαμε....
Ευχαριστώ για καλά σου λόγια...κρίμα που δεν μας πρόλαβες πάνω στο γλέντι.
Άλλαξε τώρα όπως βλέπεις το ρεπερτόριο το Μαμούνι...χαχα!
Καλό Σ/κο

kariatida62 είπε...

@dodo: Kαλά αυτός ο Μπούφος μ'εχει μπερδέψει τόσο πολύ που νομίζω πως εγώ είμαι πια μπούφος! χαχαχαχαχαχαχαχα!

magda είπε...

Ωραία εξιστόρησες και παράλληλα τίμησες τους ανθρώπους αυτούς,των οποίων τα τραγούδια όλοι αγαπήσαμε και τραγουδούμε ...