AΣΕ ΜΕ...ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΝΑ ΣΕ ΔΩ!!!

  ΄Oσο περνούν τα χρόνια της ζωής και μεγαλώνω, όλο και πιο συχνά γυρνώ την ματιά  να κοιτάξω το μονοπάτι που πέρασα και άφησα πίσω μου...

 Τον τελευταίο καιρό το κάνω συχνά ανοίγοντας και φυλλομετρώντας παλιά φωτογραφικά άλμπουμ!

 Είναι ταξίδι στο παρελθόν...ένα πολύ ευχάριστο ταξίδι στο παρελθόν!

 Ένας  φίλος απο κείνο το παρελθόν που παρέμεινε όμως φίλος όλα αυτά τα χρόνια μου εκμυστηρεύτηκε πως μεγαλώνοντας παρατήρησε να γεμίζει περίεργα "χούγια-συνήθειες".

 Συνήθειες, που αν τις διέκρινε σ'άλλους παλιότερα σίγουρα θα τους  χλεύαζε...
Για να μην σας τα πολυλογώ, ο φίλος λοιπόν αυτός, έγινε κυνηγός ουράνιων τόξων, όπως ο ίδιος αυτοχαρακτηρίστηκε...

Όπου βλέπει μπουρίνι ή καταιγίδα τρέχει ...στήνοντας καρτέρι  στα ουράνια τόξα, που θα εμφανιστούν μόλις περάσει η καταιγίδα.

 Είναι αστείο αλλά το πρώτο που σκέφτηκα, μόλις άκουσα την τελευταία συνήθειά του είναι πως δεν άλλαξε και πολύ στις συνήθειες...γιατί κυνηγός ήταν και παλιά!

 Μόνο που τότε κυνηγούσε άλλα θηράματα.... :))

Σαν  άλλο χαζοαμερικανάκι,  που με κίνδυνο της ζωής του στήνεται για να φωτογραφήσει ανεμοστρόβιλους και τυφώνες, ο φίλος λοιπόν με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις κάτω απο αστροπελέκια και μπουμπουνητά περιμένει να περάσει το κακό για ν'αντικρύσει τα χρώματα του φωτός διαθλασμένο στον ουρανό!

 Στις 29 του Απρίλη σε μία απ'εκείνες τις ατελείωτες καταιγίδες που σάπισαν την Ελλάδα απ'άκρη σ'άκρη, ο φίλος βρισκόταν  στον δρόμο κάπου ανάμεσα  στην Λάρισα και  την Καρδίτσα.
Ταξιδεύοντας λοιπόν, έπεσε σ'ενα απο κείνα τα φαινόμενα που αναρωτιέσαι αν άνοιξαν οι βρύσες των ουρανών και έρριξαν όλο το υδάτινο απόθεμά τους πάνω στο κεφάλι σου, και κοντοστάθηκε να τελειώσει το κακό για να φωτογραφήσει κατά την προσφιλή του συνήθεια το χρωματιστό του τόξο!
Και τότε δείτε τι αντίκρυσε:

 Bλέπετε να μοιάζει με το κλασσικό Ουράνιο τόξο?
Δείτε ένα άλλο που είχε φωτογραφήσει πέρυσι τέτοιο καιρό για να παρατηρήσετε τις διαφορές:

Δείτε και το πρόσφατο...παρατηρείτε κάτι το διαφορετικό?

Να σας βοηθήσω λίγο:
1ον: Δεν έχει την καμπύλη τροχιά που έχουν όλα τα ουράνια τόξα που  μέχρι στιγμής γνωρίζουμε Είναι μία ευθεία  χρωματιστή γραμμή που χάνεται στον ορίζοντα.
 2ον: H διάταξη των χρωμάτων δεν είναι η σωστή.
΄Οπως φαίνεται και στην δεύτερη φωτογραφία τα χρώματα των ουράνιων τόξων πάντα απο αριστερά προς τα δεξιά ξεκινούν γαλαζιο-πράσινο-κίτρινο-πορτοκαλί
Στην πρώτη και στην τρίτη όμως φωτογραφία παρατηρούμε πως η διάταξη έρχεται ανάποδα και βλέπουμε απο αριστερά προς τα δεξιά τα χρώματα να στήνονται ανάποδα δηλαδή πορτοκαλί-κίτρινο-πράσινο-γαλάζιο!
3ον: Eμφανέστατη είναι δε η μουντάδα των χρωμάτων κάτι που δεν συναντάμε στα μετερεωλογικά αυτά φαινόμενα.
 Όλοι γνωρίζουμε πως το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται όταν οι ακτίνες του ηλίου πέφτουν πάνω σε σταγονίδια βροχής στην ατμόσφαιρα της Γης και γίνεται διάθλαση μετά απο ανάκλαση...(θυμόσαστε στο βιβλίο της Φυσικής στο σχολείο)
΄Ας θυμηθούμε πώς εξηγούσε το μάθημα της Φυσικής το φαινόμενο:
"Το κάθε χρώμα (δηλαδή κάθε μήκος κύματος) διαθλάται υπό διαφορετική γωνία μέσα στα σταγονίδια (που δρουν σαν μικρά πρίσματα), παθαίνει διαφορετική εκτροπή κι έτσι το ορατό λευκό φως αναλύεται στα διάφορα χρώματα που το συνθέτουν, δηλαδή στο φάσμα του.
Έτσι εμφανίζεται το φάσμα του ηλιακού φωτός ως ένα πολύχρωμο τόξο, με το κόκκινο χρώμα να κυριαρχεί στην εξωτερική του πλευρά, και το βιολετί στην εσωτερική. 
Η διαφορετικότητα της γωνίας του κάθε μήκους κύματος (χρώματος) και του σχήματος των σταγονιδίων εξηγεί και το τοξοειδές σχήμα του φαινομένου και όχι κάποιο άλλο."

Τι να έγινε λοιπόν ώστε η διάταξη των χρωμάτων ν'αλλάξει  και το τοξοειδές σχήμα του να ισιώσει?
Είναι η λανθασμένη ίσως θέση του φίλου παρατηρητή που φωτογράφισε το φαινόμενο ή κάτι άλλο συμβαίνει και οι ειδοποιήσεις της Μάνας- Φύσης προς εμάς, για την υπερφίαλη ανθρώπινη καταστροφή του περιβάλλοντος, γίνονται όλο και συχνότερες όλο και εντονώτερες?

Οι Επιστήμονες-Φυσικοί της Μπλογκοπαρέας μας θα μπορούσαν να μας πουν περισσότερα, να μας εξηγήσουν ίσως καλύτερα και ν'ερμηνεύσουν την διαφορετικότητα που φωτογράφισε ο κυνηγός των ουράνιων τόξων.

Το Μαμούνι όμως θα ήθελε να χαρίσει στον φωτογράφο-κυνηγό τρία μουσικά βιντεάκια που περιλαμβάνουν χαρούμενα γεμάτα κίνηση και ζωή τραγούδια απο την συνεργασία των Locomondo  με την Ισπανίδα Amparo  Sanchez, ως ανταπόδωση δώρου για τις υπέροχες φωτογραφίες που μας στέλνει... και για να του θυμήσουμε παλιές δοξασμένες εποχές....χαχα!





 Και ένα σχετικό με το θέμα μας: