Στην νύχτα του Μαύρου Ντόμινο... Νο 3

Οι σκιές  των παιδιών προσπαθούσαν γρήγορα να προσπεράσουν τα μπλόγκα και τα φυλάκια πίσω απο  τις σκοτεινές γωνιές των κτιρίων...ήταν λες και έπαιζαν ένα παλιό παιχνίδι που ο παίχτης χτυπούσε την μπάλα και έτρεχε να καλυφθεί πατώντας ένα μαξιλαράκι.
Ο Νικήτας στήριζε σχεδόν όλο το βάρος του σώματός του στον ώμο της ανθεκτικής Αρχοντίας.
Ο μικρός Μιγέλ προηγείτο δίνοντας το σινιάλο ότι η περιοχή ήταν καθαρή απο ελεύθερους σκοπευτές
Δεν ακολούθησαν τον συντομώτερο κεντρικό δρόμο που οδηγούσε πίσω στο υπόγειο ορμητήριο των ανταρτών.
Ο τραυματισμός του Νικήτα δεν άφηνε πολλά περιθώρια για τολμηρές αποφάσεις, που ίσως έβαζαν σε κίνδυνο την ασφάλεια ολόκληρης της Αντιστασιακής Δύναμης.

Θα περνούσαν απο τις δυτικές συνοικίες που παρέμεναν ελλειπώς αφύλακτες απο τις δυνάμεις του στρατού αλλά λυμαίνονταν απ' τις συμμορίες!
Η ώρα είχε προχωρήσει...ο Νικήτας απο την υπερ-προσπάθεια χρειαζόταν μια στάση για να ξεκουραστεί.
Ο Μιγέλ, αισθάνθηκε την ανάγκη του  τραυματία, βλέποντας τον καθυστερημένο βηματισμό τους.  Γρήγορα εντόπισε έναν τεράστιο κάδο συλλογής παλαιών ηλεκτρονικών συστημάτων και δικτύων.
-Εδώ φώναξε περισσότερο με τα χεράκια του παρά με την φωνή του.
Τα παιδιά έτρεξαν όσο μπορούσαν πιο γρήγορα και άφησαν πίσω απο τον κάδο  στεναγμό ανακούφισης.
Καθώς το κεφάλι έγυρε ξέπνοο απο την προσπάθεια κι'ακούμπησε τον βρώμικο τοίχο, τα μάτια της Αρχοντίας κοίταξαν τον ουρανό.

 Τι ομορφιά Θεέ μου ακόμα υπήρχε πάνω σε κείνη την σκοτεινιά σκέφτηκε..καθώς διέκρινε αραιά αστεράκια νάχουν ξεκινήσει ταξίδι στον απέραντο ουρανό...!
Ο θόρυβος όμως απο τις αλυσίδες των παιδεμένων τροχών μιας αστυνομικής αύρας  που έτριξε στην άσφαλτο την έφερε γρήγορα στην πραγματικότητα.
-Μιγέλ του φώναξε χαμηλόφωνα, ο Νικήτας έχει χάσει πολλές απο τις δυνάμεις του.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να περάσουμε ακόμα τα τέσσερα τετράγωνα μέχρι την είσοδο της δυτικής πτέρυγας.
Πρέπει να φύγεις μόνος σου και να ειδοποιήσεις την μεραρχία μου.
 Θεωρώ πως η πίσω σιδερένια πόρτα μπορεί να μας φιλοξενήσει με ασφάλεια μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, που οι κίνδυνοι  θάχουν περιοριστεί.
Ειδοποίησε να μας περιμένουν στο πρώτο καταφύγιο οι μονάδες περίθαλψης και μεις θα είμαστε εκεί στις 4.00 π.μ ακριβώς!
Ο Μιγέλ υπάκουα κούνησε συγκαταβατικά το κεφαλάκι του και έριξε δυο τελευταίες ματιές στην Αρχοντία και τον ημιλιπόθυμο απο τους πόνους Νικήτα.
Ενας μικρός δισταγμός για το  αν έπρεπε ν'εγκαταλείψει τα δύο παιδιά, χαράκωσε το παιδικό μετωπάκι του αλλά μπροστά στην εντολή της μεγαλύτερης συντρόφισσας χάθηκε κι'αυτός στα επόμενα λεπτά.
Χαιρέτισε σφίγγοντας τα χέρια τους και σαν μικρός αίλουρος πήδηξε στο σκοτάδι...
--------

Η ξεχασμένη αυλή πίσω απο την σιδερένια πόρτα φιλοξένησε τα δύο νεανικά κορμιά, που έπεσαν κυριολεκτικά σαν βαρειά σακκιά, προσπαθώντας ν'ανακτήσουν τις δυνάμεις τους.
Η γνωριμία των δύο νέων που ξεσηκωμένοι απο τα φύλλα της Ιστορίας έκαναν ένα καινούριο γιουρούσι στη ανθρώπινη φρίκη που είχε ξαπλωθεί δεκαετίες τώρα στο τόπο τους, έγινε σε κείνη την σκοτεινή αυλή.
Δυο νέοι άνθρωποι που είχαν μάθει απο τα μικράτα τους  να παίζουν με τον εχτρό και τον θάνατο για μια ελεύθερη- ανθρώπινη- ευτυχισμένη ζωή, που ποτέ δεν είχαν γνωρίσει αλλά είχαν ακούσει πως υπήρχε κάποτε στον τόπο ετούτο, έγυραν ο ένας στον ώμο του άλλου και μοιράστηκαν όλα τα  βιώματα της μικρής τους διαδρομής.
Και μέσα στις λιγοστές αναμνήσεις ευτυχίας που είχαν απολαύσει σ'ενα κόσμο  που περίγυρα είχε μερμυγκιάσει απο παρόμοιους αγωνιστές της θύελλας, υποταγμένους στην ίδια μέγγενη της ανάγκης, έδωσαν ερωτικό φιλί υπόσχεση στην ζωή που τους έγνεφε υποσχόμενη...

Αυτή η "άγια νύχτα" της Αρχοντίας και του Νικήτα είχε σβήσει κάθε φόβο που είχε γίνει ένα με τα κύτταρά τους.
Ο έρωτας κέρδισε για μία ακόμη φορά τον φόβο του θανάτου...

                                                                             Συνεχίζεται...

Υ.Γ. Η μουσική κάλυψη του επεισοδίου έγινε απο τον Τελευταίο και τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την συμμετοχή του!
Παρακαλούμε δώστε την προσοχή σας στις δύο πολύ όμορφες συνθέσεις του!
Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!

ΚΑΛΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ - ΚΑΛΗ ΑΠΟΚΡΗΑ Σ'ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ....!

Θα σας ξαναδούμε  την Τρίτη...