bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

...και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρού..!


 Για το εγκεφαλικό ξέχασμα που έχουν πάθει όλοι τους,  αλλά και που τους ευχαριστώ πολύ για την πολυτέλεια που μου δίνουν να ντρέπομαι γι'αυτούς!
....Πού να το πάρουνε όμως χαμπάρι. Όλοι δεξιοί,αριστεροί, μεσαίοι μόνο να τρώγονται ξέρουν!
Να τρώγονται και να τρώνε. Μηδενός εξαιρουμένου! Μια μέρα όλοι αυτοί θα την καταστρέψουνε εντελώς την χώρα!
Αλλά κάνουμε και μεις πολλά λάθη. Δεν εκτιμάμε αυτό που έχουμε στα χέρια μας,αυτό που μας ανήκει.

Την Ελλάδα μας! Την βρίζουμε, δεν την αγαπάμε, δεν την γνωρίζουμε.
Ισως γι'αυτό μας τιμωρεί πολλές φορές, μας εκδικείται με τον τρόπο της.
Πόσες φορές έχει πάει ο καθένας μας στην Ακρόπολη, στα μουσεία που είναι η ιστορία μας όλη, στα αξιοθέατά της. Που πρέπει να πηγαίνουμε μια φορά την βδομάδα και να τα κοιτάμε και να κλαίμε..

Να κλαίμε γιατί μετανιώνουμε για τα κακά που της έχουμε κάνει, για την αγάπη που δεν της έχουμε δώσει και να φεύγουμε μετά με φτερά και κουράγιο.
Να πηγαίνουμε να ξομολογιόμαστε σ'αυτά τ'αρχαία, στις πέτρες, αφού κανένας άλλος δεν μπορεί να μας δώσει κουράγιο και δύναμη



....Η Αθήνα τότε ήταν ένας μεγάλος κάμπος. Κάμπος απέραντος με δέντρα, με σπαρτά. Ό,τι έβλεπε το μάτι ήταν ε σπαρμένο. Στάχυα ένα μπόι. Αμολάγαμε αϊτο απ'τον Βοτανικό και τον πηγαίναμε με την καλούμπα στο Αιγάλεω. Ούτε ένα σπίτι δεν συναντούσαμε!
....Και μου πήρανε και τον ελαιώνα, το δάσος που πήγαινα και σπούδαζα την μουσική μου, που έκανα τον περίπατό μου και μου καθάριζε και τον αέρα και τα κάνανε βιομηχανικά εργοστάσια και συνεργεία αυτοκινήτων και τελικά όλοι τους μου βρίζουν την Αθήνα μου! Δεν πρέπει να τη βρίζει κανένας την πόλη μου,την Αθήνα που την έχουνε πλέξει με χίλια δυο όμορφα τραγούδια και ποιήματα. Αμα δεν τους αρέσει να φύγουνε..! Εσείς την καταντήσατε έτσι ρεεεει! λέω εγώ. Δεν σας ζητάω να μου την φτιάξετε όπως ήταν πριν. Ζητάω, παρακαλάω να μη μου την βρίζετε...σας απαγορεύω να την βρίζετε!
Την παιδική και εφηβική μου ηλικία την έζησα σε χρόνια αδελφικά και ρομαντικά. 


Περνούσε απ'τους δρόμους η ρομβία κι η λατέρνα και παίζανε. Η ρομβία είναι αυτή που την σέρνανε, ενώ η λατέρνα αυτή που κουβαλούσαν στην πλάτη.

 Ήταν τα χρόνια που στις γειτονιές πέρναγε ο μανάβης με το γάιδαρο φορτωμένο, ο γιαουρτάς με την τάβλα και πούλαγε γιαούρτι σιλιβριανό.

 Ο νερουλάς που πούλαγε νερό αιγινήτικο στις στάμνες. Τα χρόνια που είχαμε πηγάδια στις αυλές , αλλά παίρναμε καμιά φορά νερό αιγινήτικο για πιο καλό. Ο μπακάλης που πούλαγε σε τσουβάλια το καλαμπόκι, τις φακές, τη ζάχαρη, τα κουκιά.
Τον καφέ τον είχε σε σπόρο και τον έπαιρνες στο σπίτι και τον καβούρδιζες και τον άλεθες.
Στην Κατοχή όμως για καφέ καβουρδίζαμε το στάρι, αν υπήρχε, και τα ρεβύθια. Ρεβυθοκαφέ. Γελάγαμε τον εαυτό μας ότι ήταν καφές , πως πίναμε καφέ. Στις ταβέρνες πούλαγαν απ'ατα βαρέλια κρασί. Κρασί στα βαρέλια είχαν και τα καρβουνιάρικα. Κρασί είχε και ο μπακάλης. Εμπαινες στον μπακάλη κι'άνοιγε η ψυχή σου! Τι μοσχοβολιά! Τότε που η παραγγελιά στον μπακάλη ήταν "βάλε μου 50 δράμια ζάχαρη, μισή οκά φασόλια, 100 δράμια λάδι και ρέστα απο κατοστάρικο" Τάπαιρνες  όλα και έλεγες μετά "γράφτα". Το Σάββατο όμως τα ξόφλαγες όλα. Αυτή ήταν η ελληνική κοινωνία.
Ήταν όμως και χρόνια πολύ σκληρά. Εζησα και τ'απομεινάρια του πολέμου και του εμφυλίου. Δεν υπήρχε τότε σπίτι που να μην είχε κλάψε άνθρωπο....αυτά πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία και το παιδί να φεύτει απ'το μάθημα με σηκωμένη την τρίχα, για να καταλάβει το τι σημαίνει λευτεριά που σήμερα την έχει και δεν αγωνίστηκε αυτό να την αποκτήσει. Να καταλάβει τι ήτανε αυτοί που του χαρίσανε την λευτεριά του. Αν υπήρχε μια τέτοια παιδεία δεν θα ήταν τα πράγματα, έτσι όπως είναι σήμερα...

Αυτά είναι λίγα απο τα λόγια που άφησε σε τελευταία του συνέντευξη πριν 20 περίπου χρόνια, ένας μεγάλος αυτοδίδακτος μουσικός συνθέτης! Ο αξέχαστος Γιώργος Ζαμπέτας.
Ενας άνθρωπος χείμαρρος εξυπνάδας που του επέτρεπε να βάλει στην θέση του, απο το πάλκο, όποιον "ξύπνιο" επιχειρούσε να του μπει στο ρουθούνι. Κι όχι μόνο απο το πάλκο αλλά και στην ζωή.
Ολη του η ζωή, έτσι όπως εξιστορείται στην βιογραφία του : και η βρόχα έπεφτε στρέιτ θρού" απ'τον ίδιο,μ'ένα σπαθί ανυποχώρητος, ταμένος σ'έναν Έλληνα θεό, άνοιγε δρόμο στο ελληνικό τραγούδι.
Τα τραγούδια μου είναι τραγούδια που έγραψαν οι κολώνες του Παρθενώνα συνήθιζε να λέει και το εννοούσε.
Τα υπέροχα τραγούδια του, το μαγικό παίξιμο, το λαμπερό μυαλό, η θυμοσοφία και το ανεπανάληπτο χιούμορ του δεν έχουν ξεχαστεί παρ'όλο που στις 10 Μαρτίου ολοκληρώθηκαν 19 χρόνια απο τότε που μας αποχαιρέτισε και έφυγε απο κοντά μας.
Ως συνθέτης ο Γιώργος Ζαμπέτας βρίσκεται μέσα στην πρώτη δεκάδα του ρεμπέτικου και λαικού τραγουδιού.
Ο βίος και η πολιτεία του γραμμένη στη  βιογραφία του, είναι ένα οδοιπορικό τόσο του δικού του βίου όσο και του βίου των νεοελλήνων των τελευταίων 80 χρόνων.
Απεικονίζει τον κόσμο της ψυχαγωγίας, της νύχτας μ'όλα τα λαμπερά και σκοτεινά σημεία του.
Εναν κόσμο που ο Ζαμπέτας και οι αληθινοί ρεμπέτες του καιρού του τον ήθελαν όμορφο, ανθρώπινο και ονειρεμένο, μέσα απο τις μουσικές αναζητήσεις του παρελθόντος..!



52 σχόλια:

Αγγελική είπε...

Αλάααααααα!!
Και η Βίκυ όμως αστέρι!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία χρόνια...
Πάντα φαντάζει ωραίο το παρελθόν με πράγματα και συνήθειες που εξαφανίστηκαν.
Καλά Και ρέστα από κατοστάρικο Και γράφτα, λίγο δύσκολο αν και θα ήταν πολύ ωραίο να έκαναν οι μπακάληδες τέτοια δάνεια. Ίσως να μην είχαμε φτάσει τώρα εδώ που είμαστε.
Να είχαμε λέει το Ζίκο να μας δανείζει το πρωί και να του τα δίνουμε το βράδυ κάνοντας και δυο καλαμπούρια.
Όχι να πηγαίνεις στο χαρτογιακά να πάρεις μια δραχμή και να μην ξέρεις από πού θα στη φέρει...
Όλες οι εποχές είναι ωραίες όμως και οι αλλαγές αναπόφευκτες. Αρκεί να προσπαθούμε ν α βελτιώνουμε την καθημερινότητά μας αντί να τη χειροτερεύουμε και πάντα με σεβασμό προς το περιβάλλον με τη γενικότερη έννοια.
Φιλιά!

magda είπε...

Τι υπέροχο αφιέρωμα στον μεγάλο Ζαμπέτα !!!!
Πόσο σοφά κι ανθρώπινα τα λόγια του...
Και πάλι άκουσα από την τηλεόραση, ότι το μπακαλοτέφτερο είναι στις δόξες σου. Δυστυχώς...
Πολλά φιλάκια

kariatida62 είπε...

@ΜΑΙΡΗ: Aυτό το άααααααλα ήταν όλη η φιλοσοφία του για την ζωή!
---
Ανέδειξε την Βίκυ μας όπως και τόσους άλλους υπέροχους ερμηνευτές!
Ανακάλυπτε και πρόβαλε με τα τραγούδια που τους εμπιστευόταν τις διαμαντένιες φωνές.

kariatida62 είπε...

@ΑΝD: Tάπες όλα εσύ και ο Ζαμπέτας με την μουσική του...
Δεν έχω τίποτα να συμπληρώσω!
Καλό βράδυ!

kariatida62 είπε...

@ΜAGDA: Σοφό τον είχε κάνει το Πανεπιστήμιο της ζωής, στο οποίο είχε απεφοίτησε με άριστα!
Πολύ φοβάμαι Μάγδα μου, πως εκείνες οι εποχές οι δύσκολες θα ξανάρθουν και ίσως να είναι πιο δύσκολες απο κείνες των γονιών μας!
Φιλάκια κι'απο μένα Μάγδα μου.

navarino-s είπε...

Συγχαρητήρια για την ανάρτηση! Διάβασα το βιβλίο και έπαθα πλάκα! Είναι ένα γοητευτικό χειμαρρώδες ζαμπέτειας φιλοσοφίας ταξίδι σε πράγματα και αξίες που χάθηκαν ανεπιστρεπτί. Μπράβο και πάλι μπράβο!

μαχαιρης είπε...

Τι να λεω...Τα ειπες ολα...!!!
Και ποσο ομορφα και..Σεβαστικα...
Καλα λεω εγω...Ο ανθρωπος με καρδια...Ειναι παντα καλος...!!!

Μπραβο Καρυ...Να σαι καλα παντα...

kariatida62 είπε...

@navarino-s: Xειμαρρώδης ο λόγος του! Μ'αρέσει που στο βιβλίο είναι μόνο ο δικός του λόγος.
Διαβάζοντάς το ήταν σαν να τον είχα απέναντί μου και μιλούσε μόνο σ'εμένα!

kariatida62 είπε...

@Μαχαίρης:O Zαμπέτας είχε πολλά αποθέματα αγάπης. Αγάπη για την μουσική του, το μπουζούκι του, τους φίλους του, την πατρίδα του! Μια αγάπη χωρίς ιδιοτέλεια,χωρίς να ζητά αντάλλαγμα.
Συνήθιζε να λέει:"Aυτό είναι το νόημα και το μεγαλείο της αληθινής αγάπης , ν'αγαπάς χωρίς να περιμένεις και να απαιτείς απ'τον άλλον κάτι"

ღ oneiremataღ είπε...

άλαααααααααα... μπράβο ανάρτηση, για τα μεράκια μας Κάρυ!! μακάρι να πάρουμε παραδείγματα από τέτοιους ανθρώπους δεξιοτέχνες κι αξίες του παρελθόντος και της ιστορίας μας για να συνεχίσουμε στην εποχή που μας ξημερώνεται...πραγματικά, μεγάλη καρδιά, έτσι λέγεται κι όπως το λες κι εσύ κι οι υπόλοιποι...φιλάκια πολλά

kariatida62 είπε...

@οneiremata:Για τα μεράκια μας... !
Αντε τώρα να εξηγήσεις στον ξένο, τι θα πει η λέξη μεράκια. Ποιος θα μπορούσε να την καταλάβει καλύτερα την ερμηνεία της, ένας Δυτικός ή ένας εξ'Ανατολής?
.Ο Ζαμπέτας έλεγε:
Τον Έλληνα τον τραβά απο τ'ένα χέρι η Δύση και απ'το άλλο η Ανατολή.
Τα χρώματα,οι μυρωδιές και τα τραγούδια της Ανατολής όμως τον μαγεύουν.
Τα τραγούδια του, η μουσική του ξεχωρίζει απο αυτη των υπολοίπων ελλήνων συνθετών. Εχει αυτό το κάτι που φωνάζει "Ζαμπέτας εδώ!"
Ακόμα και όταν δεν γνωρίζεις ότι ένα τραγούδι την μουσική την έχει γράψει ο Ζαμπέτας, ακούγοντας το μουσικό κομμάτι αμέσως ξεχωρίζεις αυτή την ταυτότητα του.
Ισως είναι αυτή η μεγάλη ψυχή που λέγεται πως είχε. Τραγούδια με μουσική καρδιάς θάλεγα εγώ!
Καλημέρα νάχεις φιλενάδα

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Νοσταλγία! Όμορφη λέξη κι ας περιέχει το συστατικό του πόνου.
Παρόλον ότι κατά την παιδική και την εφηβική μου ηλικία ζούσα ονειρευόμενος την Ελλάδα από μακρυά τουλάχιστον πρόλαβα να δω κάποιο κομμάτι αυτής της όμορφης εποχής που περιγράφεις. Γλέντησα με τον μεγάλο Ζαμπέτα. Τραγούδησα στα κουτουκάκια της Πλάκας. Ερωτεύτηκα στον λόφο του Στρέφη και τον Λυκαβηττό.
Με ταξίδεψες τόσο όμορφα εκεί πίσω με τον μοναδικό σου τρόπο!!

MelidonisM είπε...

Ωραία βέβαια και συμπαθητικἀ

αλλά όπως θα λεγε και ο Λάκωνας

Προσοχή! Τα συναισθήματα
της Νοσταλγίας ΙΣΩΣ
μας εξαπατούν
και χάσουμε το τραίνο
του ναυαγού :-)

Μα τί να φταίει άραγε που
δεν πήγαμε μπροστά;;

Δεν μετρήσαμε, λέει,
θα συμφωνούσε και ο Ιωνας
Δεν εξορθολογίσαμε τον ύπνο
και τα κύματα :-)

Kalhmera

~reflection~ είπε...

Λατερνα?.....
σοΚάκια?..
σεργιάνι?..
καπέλο ανάποδα να μαζεύει δεκάρες?....

ΜΟυ θυμισες ΑΥΤο...

αχχχχχχχχχ..

να σε λεο τι μίρα σου να σε λέο το ριζικό σου.....κε ασίμοσε κάτι καλε κιρία....


http://www.youtube.com/watch?v=wifxugzoTOw


φιλακια...καρυδακια με μέλι...

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

έτσι μπράβο
αυτή την ανάρτηση τη διάβασα και στην κόρη μου και μετά της έβαλα να ακούσει τη μουσική του κλασσικού ζαμπέτα...

για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεοι...

και σήμερα θα της μιλήσω για τον νικόλα
τον αγαπημένο μου άσιμο

kariatida62 είπε...

@Xριστόφορος: Kαλημέρα Χριστόφορε!
Αν την νοσταλγία μπορούμε να την κρατήσουμε ως μνήμη και όχι με τον πόνο που σωστά αναφέρεις και κυρίως περικλείεται μέσα σ'αυτήν, είναι ό,τι καλύτερο! Η ζωή προχωρά,εξελίσσεται και μεις πρέπει να την ακολοθούμε και να προσαρμόζομαστε...μόνο που δεν πρέπει να χάνουμε την μνήμη μας!
Μ'αυτή συγκρίνουμε διδασκόμαστε και παίρνουμε τις καλύτερες αποφάσεις για το μέλλον μας!

kariatida62 είπε...

@Μichalis Melidonis: Eίσαι μια κουκουβάγια εσύ, μα μια κουκουβάγια!
Ο Λάκωνας θέλει να διώχνει το συναίσθημα για να νιώθει άτρωτος!
Εγώ πάλι κουβαλώντας το, πιστεύω ότι γίνομαι πιο δυνατή!
Ο ίδιος με ανάγκασε να σταθώ σκληρή απέναντί του εξ'αιτίας του συναισθηματισμού μου! Αν ήμουν αδιάφορη γι'αυτόν χωρίς συναίσθημα δεν θα έδειχνα τόση σκληρότητα.
Τώρα για το ότι δεν μετρήσαμε σωστά...είναι σχετικό! Το κακό είναι πως αυτοί που μετρούσαν μια ζωή σωστά καλούνται να πληρώσουν αδίκως την νύφη! Και αυτό εμένα μ'εξοργίζει.
Καλημέρα σου αγαπημένε μπούφε μου!

kariatida62 είπε...

@reflection:Λατρεύω αυτό το τραγούδι...ξεχνιέμαι όταν παρακολουθώ την ταινία εκείνη ξανα και ξανα!
Η Νοσταλγία για εκείνες τις εποχές ή για κείνους τους τύπους που πρωταγωνιστούσαν την περίοδο του 50-60 απαλύνεται με τις απίστευτες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου!
Φιλάκια χαχα με καρυδάκι και μέλι!!!χαχα

kariatida62 είπε...

Dr Aparadektos:Ετσι μπράβο ντοτόρε μου! Πρέπει να μιλούμε στα παιδιά μας!
Για τις αναμνήσεις μας, για τα νεανικά μας όνειρα, τις δικές μας δυσκολίες, τα δικά μας πιστεύω.
Να κρατούμε μαζί τους δυνατή και ουσιαστική επικοινωνία με ποιότητα, όχι απαραίτητα με ποσότητα!
Για τον Νικόλα θα της μιλήσεις δυνατά, να σ'ακούσω κι'εγώ? Θα περάσω απο το σπίτι σου να σ'ακούσω κι'εγώ μαζί με την κόρη σου!

dimitris είπε...

Kariatida62 καλημερα, οτι εχει γραψει ωραια μουσικη εχει γραψει, θα ελεγα κορυφαια κομματια, αλλα μεχρι εκει.
Το εχουμε εδω στην Ελλαδα, πεθαινει καποιος και αμεσως περναει στον χωρο του ''μυθου'', γιατι δεν τον ακουγαμε ενα μεγαλο διαστημα, την εποχη του, ''γουσταρει τον αραπη, τον μαυρο, τον σκυλο, τον ταδε, τον πιξο'', επειδη ητανε εξυπνος ''ειδε'' οτι με την ιδεολογια δεν θα μπορουσε να ΔΕΙ ΑΣΠΡΗ ΗΜΕΡΑ, κρεμασε το παλτο του αριστερου και σιγα-σιγα----ας το δεχτουμε, για να ''ζησει''----εγινε ο ''γελωτοποιος'' του Ωναση και των λοιπων πλουσιων της εποχης, αλλιως θα ητανε αλλος ενας μπουζουκτσης σε λαικη ορχηστρα.
Ολα πρεπει να εχουνε το ''μετρο'' που τους πρεπει.
Οι μερες που βιωνουμε σημερα και το συναισθημα που μας βγαζει η διηγηση του για την τοτε καθημερινοτητα, μη μας κανει να βλεπουμε εναν ανθρωπο σαν και εμας, κατι το εξιδανικευμενο.
Ωραια η ''δουλεια'' που εκανες, οπως παντα.
ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑ!!!

kariatida62 είπε...

@dimitris: Δημητράκη μου! Περίμενα τις ενστάσεις σου...χαχαχα! Επόμενο ήταν...είπε πολλά ενάντια στο κόμμα! :))
Eνα μόνο θα σου πω! Πέθανε απλός και ωραίος όπως ακριβώς είμαστε και μείς.
Δεν απαρνήθηκε ποτέ την γειτονιά του, τους φίλους του, τον κοσμάκη που τον λάτρεψε!
Δεν θα μπορούσε να είχε μεγαλοπιαστεί και να τόπαιζε κι'αυτός όπως μερικοί-μερικοί συνάδελφοί του?
Μοίραζε αγάπη και χαρά με το μπουζουκάκι του απο τον τελευταίο εργάτη μέχρι και τον Ωνάση! Δεν είναι επιλίψημο αυτό...είχε μια μεγάλη καρδιά για όλους, Δημητράκη μου!

ΑΝΤΩΝΗΣ είπε...

Στα πεταχτά και ασθμαίνοντας (με βασκάνανε γμτ φελέκι μου και τρέχω χειρότερα απ' τον Βέγγο εδώ και ένα μήνα), βρήκα ανοικτά και μπήκα χωρίς να χτυπήσω, για να πώ ετούτο:
Μεράκια = Πόθοι και Πάθη. Ναι, τα αρχικά, με κεφαλαίο.
Έτσι ακριβώς σε προετοιμάζουνε οι εκπληκτικές εισαγωγές στα Ζαμπέτια κομάτια. Από αυτές τις εισαγωγές ξεχωρίζεις αμέσως τον συνθέτη.
Αλήθεια, όταν ακούω μουσική, διαβάζω ένα βιβλίο ή κοιτάζω ένα έργο τέχνης, η κοσμοθεωρία του δημιουργού του θα μου επιτρέψει να το απολαύσω και όχι το ίδιο το έργο?

zoyzoy είπε...

Σ'αυτή την απλότητα έβλεπες τις καθαρές αξίες της ζωής.Οι άνθρωποι απλοϊκοί με λίγα είχαν τα πάντα τώρα τα'χουν όλα και είναι δυστυχισμένοι!

Καλό βράδυ Κάρυ με φιλιά θαλασσινά!

a-kentavrou είπε...

Ξέχασες τον ύμνο του ανθρώπινου ναυάγιου τον ΑΛΗΤΗ.

Στέκει στου δρόμου κάποια άκρη μοναχός, θαρρείς και κρύβει τη ντροπή του στο σκοτάδι ,όμως τι φταίει αν γεννήθηκε φτωχός ,Τι αυτός αν της ζωής είναι ρημάδι ….
Αλήτη δίχως αγάπη,με δίχως μάνα, δίχως σπίτι ,αλήτη μες στη μανία του βοριά μικρό σπουργίτι…
Και όμως και αυτός ίσως μπορέσει μια φορά να βρει ένα όνειρο ,μια αγκάλη , ένα πάγιο….
Να βρει δυο χέρια να του δώσουνε φτερά …..

Ο γνήσιος λαϊκός καλλιτέχνης πριν φτάσει στα σαλόνια και τα ρεμπετάδικα πριν γίνει φίρμα έχει βιώσει από κοντά την ανθρώπινη μοναξιά,τη δυστυχία ,τη φτώχια , τον ανθρώπινο πόνο.
Γέμισε το κέντρο της Αθήνας με τέτοια ναυάγια, μόλις χθες είδα ένα τέτοιο «αλήτη» ξαπλωμένο στα σκαλιά του μετρό στην Ομόνοια χαμένο στον ονειρικό κόσμο .

kariatida62 είπε...

@Αντώνης: Πούσαι βρε Αντώνη? (κατά το πούσαι Θανάση...λίγο να σ'αντάμωνα η γρουσουζιά να σπάσει!) χαχαχαχαχαχαχα!
Το τελευταίο που γράφεις το πάλεψα πολύ μέσα μου...και δεν μπορώ να πω πως το ίδιο πράττω και γω!
Οταν ακούω ένα τραγουδι και μαγεύομαι απο τις νότες του, ή όταν διαβάζω ένα βιβλίο που με συνεπαίρνει, δεν γνωρίζω τις περισσότερες φορές την κοσμοθεωρία του Δημιουργού του. Και αν την ξέρω και τυχαίνει μάλιστα να έχω διαφορετική απ'αυτόν προσπαθώ να την ξεχάσω και να προσηλωθώ στο έργο αυτό καθ'αυτό προκειμένου η ματιά μου να σταθεί αντικειμενική και όχι προκατειλημμένη.
Καλέ μου άνθρωπε, ξέρεις απο Βέσπα???
Πέρνα καμμιά μέρα απο το γραφείο να πιούμε καφεδάκι

kariatida62 είπε...

@Ζοyzoy: Zoyzoυ μου, όπως τα λες! Ολα τάχουμε τώρα και μες την μιζέρια και την γκρίνια είμαστε! Δεν βλέπεις εμένα? Όλη μέρα τρώγομαι με το Μαμούνι και με τον Ιonna..xaxaxa!

kariatida62 είπε...

@a-Kentavrou: Nαι βρε Αστέρι τον Αλήτη τον ξέχασα! . Δηλαδή τον είχε επιλέξει το Μαμούνι και μετά μπερδεύτηκε στο mix-pod και έβαλε άλλα αντί άλλου!
Σ'αρέσει εσένα Αστέρι μου, η μουσική του Ζαμπέτα?

Μη μου θυμίζεις αυτά τα ναυάγια...κάθε μέρα τα βλέπω και δεν αντέχω άλλο!

a-kentavrou είπε...

Φυσικά και μου αρέσει, αλλά κάθε μουσική έχει την εποχή της,ο αλήτης,σταλιά-σταλιά ,και τα χίλια περιστέρια τα ξεχωρίζω με γνήσιο λαικό στίχο.

kariatida62 είπε...

@a-kentavrou: Γιατί το
τι γλυκό να σ'αγαπούν δεν είναι υπέροχο? Με στίχους βέβαια του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Τι να πρωτοθυμηθείς έχει βγάλει τόσα όμορφα τραγούδια!

ΑΝΤΩΝΗΣ είπε...

Τα πιό "δικά" μου είναι το "Ήρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου" και το "Πού ήσουν φίλε κι άργησες" έστω και αν με κάνει να αναρωτιέμαι αν τα χρόνια έχουν φύγει.

Υ.Γ. Και βέβαια θα πιούμε καφέ, εξ άλλου χρωστάω κάτι γλυκά!!!

iamaticus είπε...

....KARY MOY ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ....

Και μενα μου αρεσει Ο ΖΑΜΠΕΤΑΣ...

ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ...
ΓΙΑ ΜΙΑ "ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΕΜΜΟΝΗ"!!!

ΗΤΑΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΦΥΣΗ ΑΥΘΟΡΜΗΤΩΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ...
ΟΠΩΣ Ο ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ...
ΑΥΘΟΡΜΗΤΩΣ...ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΣ!!!

ΚΟΙΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ...

ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΧΑΣΑΠΟΣΕΡΒΙΚΟ...
ΜΕ ΠΙΚΡΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ!!!

ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ???

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

kariatida62 είπε...

@ΙΑΜΑΤΙCUS: Βρε Ιαματικούλι μου! χαχαχαχαχαχαχαχαχα! Βρε δεν μ'ακούς? Στα μουγκά με διαβάζεις? Το πρώτο τραγούδι που ακούγεται είναι αυτό ακριβώς που μου άφησες...
Αχ! τέτοια μου κάνεις και με τρελαίνεις! Ήταν το πρώτο τραγούδι που επέλεξε το Μαμουνάκι μου βρε!!!
Δικές μου οι ευχαριστίες!

kariatida62 είπε...

@Αντώνης: για τον Αντώνη μας, τον Σερέτη, τον Βαρκάρη μας!

Δεν χρωστάς γλυκά έφ'όσον δεν βοηθήσαμε...όσο θα θέλαμε!
Χρωστάς όμως μια βολτούλα..! :)

iamaticus είπε...

...ΝΑΙ ΡΕ ΣΥ...

ΑΛΛΑ...

ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΑΖΩ!!!!...
ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ...κι αλλα τραγουδια του εχουν ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΔΙΩΜΑ...

ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕ "ΤΕΘΛΙΜΕΝΟΥΣ" ΣΤΙΧΟΥΣ!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

kariatida62 είπε...

@iamaticus: A! δεν το κατάλαβα!
Αυτός είναι ο ελληνικός τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης των προβλημάτων μας Ιαμε!
Αυτός ήταν πάντα ο σκοπός των Ελλήνων, σ'αυτόν τον σκοπό χόρευαν την ζωή τους! Για να δούμε τώρα τι θα κάνουν...!

Φιλί

Ανώνυμος είπε...

Καλός ο Ζαμπέτας, κλασσικό αρσενικό της τότε μπουζουκοζωής. Δεν τρελλαίνομαι με όλα του τα τραγούδια αλλά μερικά μου αρέσουν...

kariatida62 είπε...

@GIP: Απ'όλα αυτά τα τραγούδια που επέλεξε το Μαμούνι, πες μου ποια δεν σου αρέσουν? Να το βγάλω τώρα αμέσως! :))

Ανώνυμος είπε...

o zaμπέτας ωραιος και γενικα όλοι οι παλιοι
η παλια Ελλάδα με εκφράζει
η καινουργια οχι..δεν αισθάνομαι πλεον ελληνιδα...εξαπατημενη αισθανομαι

ευτυχως που υπαρχουν και οι παλιοι τραγουδοποιοι και συνθετες να μας θυμιζουν οτι η Ελλάδα κάποτε ειχε Ελληνες κι οχι κλεφτες και λαθρονια....

kariatida62 είπε...

@το κόκκινο φουστάνι: Kαταλαβαίνω την πικρία σου, εξ'άλλου παρόμοια νιώθω και γω! Όμως μη ξεστομίζεις βαρειες κουβέντες, όπως δεν αισθάνομαι πλέον Ελληνίδα! Η συνέχεια τους είσαι και συ...μ'όλα τους τα καλά και τα κακά που κουβαλούσαν κι'αυτοί!
Μη μου στεναχωριέσαι γυναικάρα μου...οι Έλληνες πάντα με την χαρμολυπη τους αντάμα θα πορεύονται που λεει και ο Ιαματικός μου!
Καλή σου μέρα!

~reflection~ είπε...

Τι ψιθυρισαν κατι πουλακια εξω απότο πάνινο παραθυρο στο τσαντηρι μου????


καπου κατι γενεθλια ετοιμαζονται να σβησουν Κερακι?...

χχχχχχμμμμμμμμ..

περιμενω προσκληση γιατο παρτυ!!!!!

φιλιιιιιιιιιι.......

ΜΑΜΟΥΝΙ είπε...

@reflection: Πόσο θάθελα να οργάνωνα ένα πάρτυ για την Κάρυ μου που γιορτάζει αύριο, με όλους τους μπλογκόφιλους! Είναι όμως πρακτικά αδύνατο, γι'αυτό θα φροντίσω το πάρτυ να γίνει και πάλι εδώ στην μπλογκόσπιτό μας!Αν σας ζητούσα νάρθετε όλοι συγκεκριμένα κάπου ούτε οι μισοί δεν θα το αποφασίζατε οπότε ΕΔΩ για νάρθετε όλοι!

Αστοριανή είπε...

...κάτι άκουσα για γενέθλια;

Κάρυ μου,
αν ναι, τοτε να έχεις μια θαυμάσια μέρα χαράς και αγάπης.
Να τα χιλιάσεις.
Από μια ηλιόλουστη!!! Νέα Υόρκη,
Υιώτα
αστοριανή

kariatida62 είπε...

@Αστοριανή:Eυχαριστώ Γιωτα μου, ευχαριστώ πολύ, σ'εχω καλεσμένη μου αύριο...θα σου στείλω και πρόσκληση. Θα την δεις!
Φιλάκια πολλά και χαιρετίσματα στη ηλιολουστη Νέα Υόρκη, απο μια ανοιξιάτικη Αθήνα! :))

iamaticus είπε...

....ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ bbbbrrrreeeee????

NA ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ!!!!...
ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΙΡΕΣΕ!!!...

ΝΑ "ΠΛΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ"...

"ΕΙΣ ΣΑΡΚΑΝ ΜΙΑΝ"!!!!ΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑ!!!!

ΦΙΛΑΚΙΑ

kariatida62 είπε...

Βρε παιδιά!!! Αμα μου πείτε απο σήμερα τις ευχές σας, αύριο που γιορτάζω τι θα μου πείτε????
Ιαματικέ, αύριο! Αύριο που θάχω πάρτυ! Με ούζα!χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Ετοιμάσου για πλακώματα!!!:))

Άθεος είπε...

Αν είναι με ούζα έρχομαι κι εγώ!

kariatida62 είπε...

@Αθεος: Nάρθεις!!! Νάρθεις και θα σουχω όλα τα νηστίσιμα εσένα! Ξέρω πως ήδη βρίσκεσαι σε νηστεία, οπότε δεν θα σου την χαλάσω...χαχαχα!

teleytaios είπε...

Εγώ τώρα τί να πω; Τα είπες όλα εσύ και όσα δεν είπες τα είπαν οι φίλοι σου στα σχόλιά τους...

Θα προσθέσω μόνο ετούτο το τραγούδι του Ζαμπέτα που μου αρέσει πάρα πολύ.

Κι αύριο θα επανέρθω να με κεράσεις για τη γιορτή σου... ;)

(Είδες, έμαθα να βάζω λινκ...)

kariatida62 είπε...

@τeleytaios: Mάης και Απρίλης ψέμματα λένε...Αν και Απριλιάτικη, καθαρά Απριλιάτικη τα ψέμματα τα λέω μόνο για το καλό και αυτό μετράει!!! Υπέροχο τραγούδι Τελευταίε μου, και σε ευχαριστώ πολύ!
Η πρόοδος σου στα κολπάκια τα βλογκικά με εντυπωσιάζει! χαχαχαχα!
Σε περιμένω αύριο να χορέψουμε...

Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδιά, από τη Μαίρη ήρθα. Οι γυναίκες τελικά έχουν τα καλύτερα ιστολόγια. Κορίτσια, μαζί σας, είμαι ενθουσιασμένος. Μπράβο σας !
Γ.

kariatida62 είπε...

@Αγνωστε Γ: Eμ'τυχαίο είναι που τρέχετε συνέχεια απο πίσω μας?χαχαχα!
Η Μαιρούλα η Παναγιωταρά πρώτο παιδί!!!