bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Και τους τρείς άντρες της ζωής μου τους παντρεύτηκα...!

Κάρυ: Aπόψε Μαμούνι μου, θα σου διηγηθώ την ιστορία μιας μικρούλας που συνήθιζε να την διηγείται και σε μένα η γιαγιά μου.
Μαμούνι: Aλήθεια Κάρυ; Δεν ξέρεις πόσο πολύ μ'αρέσει να μου διηγείσαι ιστορίες της παλιάς Αθήνας...ιδίως όταν αυτές συνδέονται με περιπέτειες έρωτα και πάθους!
Κάρυ: Σαγηνεύεσαι απο περιπετειώδεις έρωτες και ανθρώπινα πάθη... μ' όλα αυτά να γνωρίζεις πως πάντα συνοδεύονται απο ανθρώπινα δράματα!
Ναι η αποψινή μας ιστορία έχει όλα αυτά που έλκουν το ενδιαφέρον το δικό σου και πολλών άλλων γυναικών  και ξέρεις γιατί? Γιατί είναι στοιχεία που συνθέτουν την ίδια την ζωή...

------
Πριν ένα αιώνα, η χρονιά που κουβαλούσε τα τρία οκτάρια, (όπως συνήθιζε να την αναφέρει και  να διατηρεί έτσι στην μνήμη της η γιαγιά Κάρυ το έτος γεννήσεώς της), έφερε στον κόσμο και ένα άλλο κοριτσάκι στην όμορφη Σμύρνη.
Ήταν ο καρπός ενός φλογερού  πλην παράνομου έρωτα!
Όπως καταλαβαίνεις οι κοινωνίες τότε δεν επέτρεπαν και δεν αποδέχονταν παιδιά εκτός γάμου γι'αυτό και η νεαρά μητέρα της μικρής μας ηρωίδας την εγκατέλειψε, κρεμώντας πάνω της έναν σταυρό χαραγμένο με την ημερομηνία γέννησής της "1888" και το όνομά της: "KYBEΛΗ"

  Η καλή μοίρα της μικρούλας, οδήγησε μία φτωχή γυναίκα την Μαρία Αδριανού, που ξενοδούλευε, στο πλατύσκαλο που έμελλε να γίνει προσκέφαλο για το έκθετο.
Με τη συμβουλή της οικογένειας Λεονάρδου στην οποία εργαζόταν, το παρέδωσε στο Βρεφοκομείο Αθηνών.
Bρέφος,  ενός κατώτερου Θεού,  η μικρούλα Κυβέλη, έμοιαζε  με κερένια κούκλα όπως κούρνιαζε σε ένα από τα κρεββατάκια του Bρεφοκομείου Aθηνών.
Η κυρία Μαρία δεν μπορούσε να βγάλει απο την σκέψη της το μικρό άγγελο που βρήκε παρατημένο στα σκαλιά της οικίας Λεονάρδου και συχνά με τον άντρα της Αναστάση επισκεπτόταν το μικρό κοριτσάκι στα ψυχρά δωμάτια του βρεφοκομείου, έως ότου αποφάσισαν να την υιοθετήσουν.
Την  παίρνουν μαζί τους και τη μεγαλώνουν με λατρεία αλλά και μ' αρκετές  δυσκολίες και στερήσεις, εφ'όσον  ο Αναστάσης βιοποριζόταν με το επάγγελμα του τσαγκάρη.
Άτεκνοι ο Αναστάσης και η Μαρία, στερούμενοι της χαράς  της γέννησης φυσικών απογόνων, δίνουν απλόχερα όλη την φροντίδα και την αγάπη τους στο μικρό Κυβελάκι τους, στην κερένια κούκλα που έξαφνα ζωντάνεψε απο τις σελίδες του παραμυθιού και ήρθε στο φτωχικό τους για να το ομορφύνει...
 Πέρασαν δέκα τρία ολόκληρα χρόνια και η μικρή Κυβέλη είχε αρχίσει πια να γίνεται ένα ψηλόλιγνο κοριτσάκι.
Ενα κοριτσάκι που σε μαγνήτιζε με την  έντονη ματιά της  και μ'εναν ιδιαίτερο αέρα,  καθοριστικά δείγματα  μιας φύσης προικισμένης απο πάθος και φως!!!
----
Μάρτιος του 1901
Όλα ξεκινούν τότε, εκείνη τη χρονιά.
Ο κύριος Σιγάλας, ο καθηγητής της απαγγελίας, του σχολείου, έχει οργανώσει μια επίδειξη μαθητριών του στον «Παρνασσό».
Σε μια γωνίτσα, κολλημένη στον τοίχο, στέκεται εκείνη, μια άγνωστη έφηβη, ένα τόσο δα πραγματάκι, η κόρη ενός παπουτσή.
Kανείς δεν την ξέρει, ελάχιστοι της δίνουν σημασία... ώσπου ο κύριος Σιγάλας την παίρνει από το χέρι και την ανεβάζει στη σκηνή για να πει τα λογάκια της.
H μικρή Kυβέλη κερδίζει χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση την προτίμηση του κοινού και  παίρνει το πρώτο βραβείο! Eνα χρυσό ρολόι!!!
΄Oρθιοι   τη επευφημούν όλοι στην αίθουσα  και κείνη γνωρίζει την μαγεία του χειροκροτήματος απο το πρώτο της κοινό...
«Kαι τι ωραίον όνομα!», θα έγραφε πολύ αργότερα ο Γρηγόριος Ξενόπουλος. «Σπάνιον, εύηχον, ευγενικόν, προορισμένον θα έλεγες εξαρχής δια τη δόξαν και ικανό ν’ αντηχή ως Σύμβολον».
Πόσο δίκιο είχε.
Προορισμένη για τη δόξα ήταν η μικρή μας Κυβέλη, από εκείνη τη βραδιά στον «Παρνασσό», τότε που τα χέρια της συνόδευαν με αυτοσχέδιες, άγαρμπες κινήσεις την τρεμάμενη απαγγελία....

 Την ίδια εποχή  που το Κυβελάκι παίρνει εκείνο το βραβείο δίπλα στον καθηγητή της απαγγελίας η καλή της τύχη- νεράιδα, θα αναλάβει να σκηνοθετήσει το δεύτερο γύρισμα της ζωής της.
Mαθήτρια τότε στη Σχολή Xιλλ, γνωρίζεται με ένα ζευγάρι που θρηνεί τον πρόσφατο χαμό του μικρού του αγοριού.

 O γνωστός Aθηναίος δικηγόρος και η σύζυγός του γοητεύονται από τη χάρη της και προσπαθούν να πνίξουν τον πόνο της τραγωδίας τους μέσα στα γάργαρα νερά της δικής της ζωής.
Γίνονται λοιπόν στο εξής οι  φύλακες-άγγελοί της.
Bοηθούν οικονομικά τον παπουτσή και τη γυναίκα του, παρακολουθούν κάθε βήμα της μικρής Kυβέλης.
Λίγους μήνες έπειτα από τη βραδιά του «Παρνασσού», το φθινόπωρο του 1901, ανοίγει η Σχολή του Bασιλικού Θεάτρου και είναι τότε που η Kυβέλη θα νιώσει έναν βαθύ, μυστηριακό πόθο στα σωθικά της, μιαν έλξη για κάτι που της φαίνεται μαγικό και ανεξιχνίαστο: τη σκηνή.
Και το ταξίδι της  ξεκινά...!

Eκείνος που θα την ανακαλύψει είναι ο λογοτέχνης, καθηγητής Πανεπιστημίου, μεταφραστής και θεατρικός σκηνοθέτης, μεγάλος ανανεωτής του ελληνικού θεάτρου Kωνσταντίνος Xρηστομάνος.
Tης δίνει την ευκαιρία να παίξει τον ρόλο της Iουλιέτας, στη σκηνή του μπαλκονιού, σε μια έκτακτη εμφάνιση της Nέας Σκηνής.  Η ερμηνεία της Κυβέλης  αφήνει τους πάντες άφωνους.

Καθώς τα πρώτα χρόνια κυλούν, η Kυβέλη με τον ατίθασο χαρακτήρα και το απίστευτο μπρίο, επιβάλλεται στο θεατρικό προσκήνιο.
Γίνεται η  μούσα και η  αγαπημένη πρωταγωνίστρια του Xρηστομάνου(οι φήμες έλεγαν πως ήταν βαθιά ερωτευμένος μαζί της πως του θύμιζε  τη Σίσι, τη θλιμμένη αυτοκράτειρα, της οποίας υπήρξε δάσκαλος).
Η Κυβέλη στα τέσσερα χρόνια που άντεξε η «Νέα Σκηνή» θα παίξει ρεπερτόριο ευρύ που κυμαίνεται από δραματικούς έως κωμικούς ρόλους και από Τολστόι και Γκολντόνι έως Τσέχωφ και ΄Ιψεν.
 ΄Ετσι σύντομα κατακτά μία από τις πρώτες θέσεις μεταξύ των Eλληνίδων ηθοποιών!
Η καλή της μοίρα της χαρίζει ένα ακόμα γύρισμα που την ευνοεί:  Η  θεατρική της ζωή ξεκινά σε μια εποχή που ένα νέο κύμα πλημμυρίζει το ελληνικό θέατρο.
Δεν είναι μόνο η Kυβέλη... είναι και όλοι εκείνοι που την πλαισιώνουν στις παρέες, στις πρόβες, στις εξόδους.
Eίναι όλος ο κύκλος που την περιβάλλει. O ΄Aγγελος Σικελιανός, η αδελφή του, η γνωστή κυρία Πασαγιάννη, η Eιμαρμένη Ξανθάκη και φυσικά ο άρτι αφιχθείς από το Παρίσι Mήτσος Mυράτ.
O ορμητικός Mυράτ  την ερωτεύεται παράφορα από την πρώτη στιγμή!
«Kάθε μου βήμα κι ένας παλμός ευτυχίας.., γράφει στη βιογραφία του,.....και δύο γυαλιστερά μάτια να φωτίζουν τον δρόμο μου!».
΄Ωσπου ένα βράδυ  μην αντέχοντας το μαρτύριο του φτερωτού θεού τη ρωτάει:
-Θες να γίνεις γυναίκα μου; παραδίνοντας στα μάτια της, τον κρυφό του μέχρι τότε, πόθο για κείνη!
Η Kυβέλη αφήνει το φεγγάρι του σανιδιού να σκιάσει το πρόσωπό της.
-΄Oχι, όχι!, του απαντά, ...εγώ έχω μόνο το θέατρο! Δεν μπορώ να αγαπήσω τίποτε άλλο!
Φυσικά, το κάστρο μέσα της δεν θ'αντέξει για πολύ την πολιορκία του Μήτσου Μυράτ, θα γκρεμιστεί και θα δεχτεί να  γίνει γυναίκα του!
Ο γάμος τους  θα φέρει στη ζωή δύο παιδιά και μάλιστα μέσα στον ίδιο χρόνο, το 1905: τον Αλέκο και τη Μιράντα που αργότερα θα ακολουθήσει την πορεία της μητέρας και του πατέρα της.
Ο επιλόχειος πυρετός που θα κτυπήσει  την λεχώνα Κυβέλη μετά την γέννηση της Μιράντας, θα φέρει στα όρια της απόγνωσης τον σύζυγό της, που μέσα στην αγωνία του θα ικετεύσει τον Θεό: "Υψιστε κάντην καλά κι'ας την χάσω..!"
Η Κυβέλη με τα παιδιά της Αλέκο και Μιράντα."Είστε παιδιά του άντρα που μίσησα στην ζωή μου" συνήθιζε να λέει
Ο Μήτσος Μυράτ λάτρεψε την Κυβέλη,η Κυβέλη όμως δεν αγάπησε ποτέ τον Μυράτ.
Το φεγγάρι του σανιδιού ήταν πράγματι η μοναδική της αιώνια αγάπη....
--------
Ξεπερνώντας το στάδιο της λοχείας, ανεβαίνει στη σκηνή και γράφει ιστορία.
H άνθηση της Nέας Σκηνής της δίνει την ευκαιρία να συμμετάσχει στις μοναδικές παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας της καριέρας της.
Ξεχωρίζει, ως κορυφαία, στην «Aλκηστη» του Eυριπίδη και αργότερα στην «Aντιγόνη» του Σοφοκλή, ενώ διακρίνεται σε ρόλους τραγικούς και κωμικούς.
Eπειτα από τη διάλυση της Nέας Σκηνής, το 1906, η Kυβέλη δοκιμάζεται για κάποιο διάστημα αποκλειστικά σε κωμωδίες, πλάι στον Σαγιόρ.
Tην ίδια εποχή συνεργάζεται για πρώτη φορά και με τον Γρηγόριο Ξενόπουλο.
H ίδια του ζητάει να διασκευάσει για χάρη της το διήγημά του «Kόκκινος Bράχος», επειδή της αρέσει ο χαρακτήρας της ηρωίδας...και κάπως έτσι γεννιέται η Φωτεινή Σάντρη της σκηνής, που γνωρίζει τεράστια επιτυχία και μένει στο ρεπερτόριο του θιάσου Kυβέλης για πολλά χρόνια, μέσα από  άπειρες επαναλήψεις.
O Ξενόπουλος,  συνεχίζει να την τροφοδοτεί με έργο κάθε χρόνο ενώ κατά το ίδιο διάστημα συνεργάζεται και με άλλους συγγραφείς της εποχής.
Η  Kυβέλη πλέον δεν είναι μια απλή πρωταγωνίστρια του καιρού, αποτελεί το  "παρουσίασμα επί σκηνής" μιας αδέσμευτης προσωπικότητας που κυριαρχεί πάνοπλη..!
-------
Το 1906 γνωρίζει τον ωραίο και εύπορο νέο Κώστα Θεοδωρίδη. 
Το φλερτ θα εξελιχθεί σε έρωτα. Αμοιβαίο.! Αλλά και σ'ένα  φοβερό, για τα δεδομένα της εποχής, σκάνδαλο!
Η Κυβέλη εγκαταλείπει σύζυγο και μωρά παιδιά και φεύγει με τον Θεοδωρίδη στο Παρίσι! 
Βουίζει ο τόπος!!!
Όταν γυρίζουν έπειτα από δέκα μήνες και η Κυβέλη επανεμφανίζεται στη σκηνή, ο Τύπος χτυπάει με... ρομφαία την άπιστη που παράτησε την οικογένειά της. 

«Τω καιρώ εκείνω υπήρχε γυνή τις ονόματι Κυβέλη [...] Και εγκαταλείψασα τον σύζυγον και τα τέκνα, μετέβη μετά του ερωμένου αυτής εις Παρισίους. Και επανακάμψασα εκείθεν μετά δέκα μήνες, καλεί σήμερον το φιλοθεάμον κοινόν ίνα και πάλι θαυμάση αυτήν» γράφουν, όλες οι φυλλάδες.
Ο Μυράτ δεν λέει να το χωνέψει- κοντεύει να τρελαθεί.!
Τότε λέγεται πως θυμήθηκε την προσευχή που είχε κάνει για κείνη όταν ο πυρετός κλόνιζε την υγεία της.
«Ας γίνει καλά κι ας τη χάσω» είχε ευχηθεί ... και την έχασε...!
Ο κόσμος όμως δεν της αντιστέκεται για πολύ!
Η Κυβέλη είναι  Η αγαπημένη ηθοποιός του, Η πρωταγωνίστρια του!
Έχει κοινό φανατικό... και γίνεται πια θιασαρχίνα. 
Ο Κώστας Θεοδωρίδης είναι  εκείνος που τη βοηθάει να φτιάξει τον δικό της θίασο,προετοιμάζοντας το έδαφος για τη χρυσή εποχή της.
H Kυβέλη παντρεύεται για δεύτερη φορά μαζί του  και, ωριμότερη από ποτέ, κάνει αυτό που τόσο χαρακτηριστικά  περιγράφει μέσα σε τρεις λέξεις η εφημερίδα «Θέσπις» το 1915:
 «Παίζει ό,τι θέλει».
Πράγματι, όχι μονάχα παίζει ό,τι θέλει, αλλά γίνεται και σημείο αναφοράς των καιρών, δημιουργώντας έτσι έναν άτυπο ανταγωνισμό με μιαν άλλη μεγάλη της εποχής: τη Mαρίκα Kοτοπούλη. H Kυβέλη το ένα...η Kοτοπούλη το άλλο!
H Kυβέλη αυτό...η Κοτοπούλη το άλλο!
Το δίπολο αυτών των ιερών τεράτων καλλιεργεί τη δική του μυθική διάσταση, μέσα από μια διαμάχη που φυσικά τροφοδοτείται και από τον Tύπο.
Ο Διχασμός βράζει στην Ελλάδα - βενιζελικοί και  βασιλικοί !
Οι δύο γυναίκες ζουν τον δικό τους... εμφύλιο: ποια θα ανεβάσει το τάδε έργο πρώτη, ποια θα εξασφαλίσει τον καινούργιο Ξενόπουλο ή τον καινούργιο Μελά, δύο στρατόπεδα, κατάσκοποι, αψιμαχίες..!
Φτάνουν να ανεβάζουν το ίδιο έργο την ίδια μέρα.
Η όλη διαμάχη βέβαια δυναμιτίζεται απο την παρουσία του Μήτσου Μυράτ, ο οποίος παντρεύτηκε στο μεταξύ την αδελφή της Κοτοπούλη, την Χρυσούλα, επίσης ηθοποιό (γιος τους, ο Δημήτρης Μυράτ), ενισχύοντας συνεχώς την αντιπαλότητα.
Η Ελλάδα είχε δύο εθνικές σταρ! Την Κυβέλη και την Μαρίκα!
Oι εφημερίδες φτάνουν στο σημείο να τις κατατάξουν και σε διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις. Bασιλικιά η Mαρίκα και το κοινό της, Bενιζελικιά η Kυβέλη!
Η ταύτισή της με το βενιζελικό στρατόπεδο βέβαια είχε τα αίτιά της.
Η Κυβέλη συλλαμβάνεται στα Νοεμβριανά του 1917, κατεβάζουν το όνομά της από τη μαρκίζα του θεάτρου, της απαγορεύουν να παίξει και αργότερα αυτοεξορίζεται στο Παρίσι.
Εκεί σπουδάζουν τα παιδιά της.
Το 1917 γνωρίζεται με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και κατά  το διάστημα της  αυτοεξορίας του  στο Παρίσι, μετά την ήττα του στις εκλογές του 1920, τον συναναστρέφεται στενά.
Οι φήμες για ειδύλλιο οργιάζουν και πάλι!
Η ίδια δεν θα το διαψεύσει ποτέ. Ούτε θα το επιβεβαιώσει. Το αφήνει να σέρνεται...
Ξέρει να συντηρεί τον μύθο της! Είναι μία σταρ!
«Μα πώς είναι δυνατόν να σκεφτώ ότι θα με ερωτευτεί ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός;» απαντούσε πλαγίως στις σχετικές ερωτήσεις.
Φανταστείτε, λοιπόν, τι συνέβη  όταν, στα 1932, οι δύο γυναίκες Θεές του θεάτρου, αποφασίζουν  να συνεργαστούν!!!
Η σύμπλευση των δύο γυναικών δεν ήταν τίποτα άλλο απο μία συμμαχία των δύο μεγάλων αντιπάλων μπροστά στο καινούργιο κίνδυνο του  νέου αίματος ηθοποιών που έφερναν οι παραστάσεις  του Εθνικού θεάτρου!Εως ότου ο άνεμος του έρωτα χτυπά και πάλι τις θύρες της καρδιάς της!

 Γνωρίζει τον Γεώργιο Παπανδρέου και  ζει μαζί του έναν παράφορο παράνομο έρωτα, ο οποίος στην συνέχεια θα βαλτώσει  με τον γάμο τους.
Η πολιτική μπαίνει στη ζωή της αιφνίδια, σαν ένας ήλιος που θρυμματίζει τις φωνές της νύχτας.
Ακολουθεί τον σύζυγό της στα ταξίδια του, με αποκορύφωμα την έξοδό τους  στη Mέση Aνατολή, στα χρόνια της γερμανικής Kατοχής.
Aπό τον τρίτο της γάμο με τον Γεώργιο Παπανδρέου, η Kυβέλη απέκτησε τον Γιώργο, ετεροθαλή αδερφό του Aνδρέα Παπανδρέου.
Στο σανίδι δεν θα επιστρέψει πριν από το 1950, ώριμη πλέον και με την αύρα της «πρώτης κυρίας του θεάτρου».
Η επανεμφάνισή της γίνεται δεκτή ως το καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς.
Tη δεκαετία του ’60 συνεργάζεται κυρίως με το Kρατικό Θέατρο Bορείου Eλλάδος.
Στάθηκε μακριά από τον κινηματογράφο, παραμένοντας πιστή πάντα στο θεατρικό σανίδι.
Για την ακρίβεια, έπαιξε μονάχα σε δύο ταινίες. Στην κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Ξενόπουλου «O κακός δρόμος» (1933) και στο φιλμ «H Aγνωστος» (1956).
Γι'αυτό και δεν παρέμεινε αρκετά δημοφιλής στις επόμενες γενιές.
Στις 25 Ιουνίου του 1977, ηλικιωμένη πλέον και κουρασμένη από τα φώτα, χάνει τη φωνή της και ξαναγίνεται μια κερένια κούκλα με βουβή ανάσα.
Έντεκα μήνες αργότερα φτερουγίζει μακριά.
Ερμήνευσε σπουδαίους ρόλους σε αλησμόνητες παραστάσεις.
Έδωσε πνοή σε μεγάλα κείμενα.
Βίωσε στο πετσί της το χειροκρότημα και την αποδοχή.
Παντρεύτηκε τρεις φορές! Συνήθιζε να καυχιέται:
" Kαι τους τρείς άντρες της ζωής  μου τους παντρεύτηκα!"
Oπότε η ψυχή της έφυγε χορτασμένη. Kαι πού πήγε; A, όχι και πολύ μακριά. Iσαμε το φεγγάρι...
Tην κάλεσαν οι φωνές στις οποίες έμελλε να δώσει υπόσταση μέσα από τους ρόλους της.




Το αφιέρωμα βασίστηκε στη σύντομη βιογραφία της Κυβέλης που περιέχεται στην ιστοσελίδα www. cybele. gr του Ινστιτούτο που εδρεύει στη Σύρο.
Η πρόεδρός του είναι Βαλεντίνη Στεφανίδου- Ποταμιάνου, δισεγγονή της Κυβέλης, εγγονή της Μιράντας και κόρη της Κυβέλης Θεοχάρη- Ζωγραφίδου.


Στην Μνήμη της γιαγιάς-Κάρυς...





36 σχόλια:

Evie είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Κάρι που με ταξίδεψες σε χρόνια παλιά.

Την βιογραφία της Κυβέλης την είχα ακούσει από την μητέρα μου Χρυσούλα που μπαινόβγαινε στις Κοτοπούλης και φίλες με τις Καλουτά. Η μητέρα μου έφυγε νωρίς από ασιατική γρίπη, ενώ όλες οι άλλες έζησαν πολλά χρόνια.

Να σαι καλά και καλές γιορτές!!

kariatida62 είπε...

@Εvie: Kαλώς την Καναδέζα γιατρό μας!
Η μητέρα σου, είχε φιλικές σχέσεις με τις μεγάλες αυτές θεατρίνες?
Πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες τότε θα είχες ακούσει απο αυτήν...
Εφυγε γρήγορα μου γράφεις απο την Ασιατική γρίπη...δηλαδή την εποχή 1918-1920 ή αργότερα την δεκαετία του '50?

Καλές γιορτές και σε σένα καλή μου...
Το χιονάκι σας ήρθε?

bilsot είπε...

Κάποιες προσωρινές ασχολίες με κρατούν για λίγο καιρό μακρυά από τις συνηθισμένες και τακτικές επισκέψεις στους φίλους/ες από το ίντερνετ.
Θα επανέλθω και δε ξεχνώ...
Καλό μήνα, καλό Σαββατοκύριακο με υγεία και δύναμη!

kariatida62 είπε...

@BILSOT: Μην μου αγχώνεσαι φωτογράφε μου!
Τελείωσε τις υποχρεώσεις και μεις εδώ θα είμαστε θα μας βρεις...;)

Άιναφετς είπε...

Ω! Τι έκπληξη είναι αυτή Κάρυ μου!
Την ιστορία της Κυβέλης την είχα ακούσει από τον άνδρα μου που την ήξερε πολύ καλά...Ο Θεοδωρίδης (β' άνδρας της) ήταν θείος του και νονός του και μου έχει διηγηθεί και άλλα "παραλειπόμενα" ...έτσι βρέθηκε και ο άνδρας μου να παίζει στο θέατρο από 10 ετών ως παιδί θαύμα!!!

ΑΦιλάκια! :)))

kariatida62 είπε...

@Aιναφετς: Oι εκπλήξεις συνεχίζονται και διαδέχονται η μία την άλλη!
Νονός λοιπόν και θείος ο Κώστας Θεοδωρίδης...
Ο άνθρωπος που έχτισε την χρυσή εποχή της Κυβέλης, ήταν και ο αρχικός μέντορας του άντρα σου!!!
Πολύ ενδιαφέροντα όλα τούτα που μαθαίνω απ'εσάς, απόψε με την ιστορία που διάλεξα να σας πω!

Φιλάκια μαγισσούλα μου κι'απ'αυτά κράτα κι'ενα να δώσεις στο "παιδί-θαύμα" που έχεις δίπλα σου...;)

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφες αυτές ο ιστορίες που διαμορφώνουν και την ιστορία τούτου εδώ του τόπου. Το μόνο που ήξερα για την Κυβέλη ήταν πως επρόκειτο για σπουδαία θεατρίνα και μετέπειτα σύζυγος του Γεώργιου Παπανδρέου, μητέρα του Γιωργου Τζουνιορ.
Συνέχισε σε παρακαλώ ανάλογα αφιερώματα, είναι πολύ ενδιαφέροντα και ο τρόπος που παρουσιάζεις τις εξέχουσες αυτές προσωπικότητες ιδιαίτερα ευφυής.
Καλό σου βράδυ!

ElenaG είπε...

Κάρυ μου από μένα έκπληξη δεν έχεις!!! καμια σχέση!!!μα πολύ μου άρεσε η ανάρτηση σου!

Καλο μηνα καλή μου και καλο Σ/K

Αγγελική είπε...

Σπουδαία ανάρτηση φίλη μου, πάλι βρήκες θέμα με ενδιαφέρον.
Φωτίζεις τόσες πλευρές της παλιάς Αθήνας και μας μεταφέρεις σε άλλες εποχές.
Η Κυβέλη έζησε την ζωή της με πάθος και ένταση κι άφησε την σφραγίδα της στην τέχνη.Εκανε το περασμά της απ την ζωή τέχνη και την τέχνη ζωή..
Τα φιλιά μου και καλό Σαββατοκύριακο

kariatida62 είπε...

@περήφανη μανιάτισσα: Kαλή σου μέρα περήφανη!

Ναι έχεις δίκιο οι προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που πέρασαν και άφησαν σημάδια στο διάβα τους, διαμορφώνουν και την ιστορία του τόπου μας

Χαρηκα πολύ που ευχαριστήθηκες το αφιέρωμα,ευχαριστώ για την επιβράβευση της προσπάθειας μου.
Νάσαι καλά Μαυρομιχάλαινα, καλό Σ/κο νάχεις.

kariatida62 είπε...

@Εlena G: Είσαι μια έκπληξη απο μόνη σου Έλενά μου εσύ!!!

Χαρά μου, που πέρασες καλά στην παρεούλα μας...

kariatida62 είπε...

@Mαίρη:Πραγματική φροντίδα μου, να κρατώ υψηλά το ενδιαφέρον σας για όλα τα θέματα της ζωής μας.
Αποφεύγω όσο μπορώ την επανάληψη που μόνο ανία μπορεί να μας φέρει... βλέπεις συχνά βάλλομαι απ'αυτήν και γνωρίζω!

Unknown είπε...

καλαμαρούα μπράβο πολύ ωραίο το αφιέρωμα σου. παντώς η κυβέλλη εφυής και τσαχπινα μου φαίνεται... ο γιώργος... πως βγήκε τσι ρε γμτ... (να γελάσουμε και λίγο)

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Eφτασα τρέχοντας αλλά δεν είμαι και αθλήτρια!

ΔΑΣΚΑΛΑ μου είσαι η καλύτερη!
Εχεις ένα ιδιαίτερο τρόπο να περικλείεις ζωές σε μια σελίδα.....
Με μαγεύει η περιήγηση..θα περιμένω και άλλα!
Τι απαιτητική που είμαι!

Unknown είπε...

όμορφη αλλά και ενημερωτική ..θαλεγα ιστορία...μου άρεσε....να σαι καλα

την καλημέρα μου.....

kariatida62 είπε...

@Αlex: O Γιώργος ο ετεροθαλής αδελφός εννοείς του Ανδρέα..(παιδί του έρωτά τους γεννήθηκε πριν ακόμα παντρευτούν και δέχτηκαν την κριτική που ταίριαζε στην εποχή και στη διασημότητα και των δυο τους).
Είχα διαβάσει κάποτε πως αρρώστησε μικρός και κινδύνευσε η ζωή του.
Η μητέρα του, τον ταξίδευσε μαζί της στην Ευρώπη, επισκεπτόμενη γιατρούς για τα προβλήματα της υγείας που παρουσίαζε.
Σε μια επιστολή του Γεωργίου Παπανδρέου προς τον μεγάλο του γιο Ανδρέα, όταν αυτός ακόμη σπούδαζε στην Αμερική, καταγράφεται η αγωνία του πατέρα για την πορεία της εξέλιξης της υγείας του μικρού ασθενικού αδελφού του.
Είναι η περίοδος εκείνη που το ζευγάρι(Κυβέλη-Παπανδρέου) αποξενώνεται. Το 1949 η Κυβέλη ζητά διαζύγιο απο τον Γεώργιο, ωστόσο αυτό ποτέ δεν έμελλε να εκδοθεί.

Άλεξ οι ασθένειες δεν χτυπούν μόνο τα παιδιά των άσημων αλλά ενίοτε και των πολύ διάσημων. Συχνά πυκνά με μεγαλύτερη μανία, ίσως για να τους θυμίζει η ζωή πως δεν είναι άτρωτοι!

kariatida62 είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη:
Δεν μου έχουν ξαναπεί ποτέ άλλοτε με τόσο όμορφο τρόπο όσο εσύ Αντιγονούλα μου: " Kάρυ χαμήλωσε την ταχύτητα των αναρτήσεων, δεν σε προλαβαίνουμε!" χαχαχαχα!
Ο.κ. αλλάζω ταχύτητα να κόψω λίγο την φόρα! χαχαχαχχαχαχαχχαα!

Τώρα μου μιλάς εσύ Αντιγόνη για διηγήσεις και περιηγήσεις δικές μου?
Τι να πω δηλαδή εγώ και όλοι οι υπόλοιποι για τις δικές σου?

Φιλί στην αγαπημένη μου!

kariatida62 είπε...

@Ηοmemade: Γειά σου γατόνι! Διάβαζε γενικώς να ενημερώνεσαι...για όλους και για όλα!
Τι γατόνι εξ'άλλου θα είσαι? ;)

dimitris είπε...

kariatida62 καλησπερα, μυαλα πανω απο το κεφαλι δεν ειχε, ουτε ηξερε τις προτεραιοτητες τις, ουτε εβαζε φραγμο στα παθη της, επειδη εγινε ''διασημη'' αυτοματα συγχωρουνται οτι και αν εκανε, αν ητανε καμμια της γειτονιας, ξερεις πως θα την λεγανε αρσενικοι και θυλικοι δικαστες, ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΑΘΗ.

Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης
Στήνουμε θέατρα και τα χαλνούμε
όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε
στήνουμε θέατρα και σκηνικά
όμως η μοίρα μας πάντα νικά.

Και τα σαρώνει και μας σαρώνει
και τους θεατρίνους και το θεατρώνη
υποβολέα και μουσικούς
στους πέντε ανέμους τους βιαστικούς.

Σάρκες,λινάτσες,ξύλα,φτιασίδια
ρίμες,αισθήματα,πέπλα,στολίδια
μάσκες,λιογέρματα,γόοι και κραυγές
κι επιφωνήματα και χαραυγές.

Ριγμένα ανάκατα μαζί με μας
(πες μου πού πάμε, πες μου πού πας)
πάνω απ`το δέρμα μας γυμνά τα νεύρα
σαν τις λουρίδες ονάγρου η ζέβρα.

Γυμνά κι ανάερα,στεγνά στην κάψα
(πότε μας γέννησαν,πότε μας θάψαν?)
και τεντωμένα σαν τις χορδές
μιας λύρας που ολοένα βουίζει. Δες

και την καρδιά μας ένα σφουγγάρι
στο δρόμο σέρνεται και στο παζάρι
πίνοντας το αίμα και τη χολή
και του τετράρχη και του ληστή.
Μαλιστα...

kariatida62 είπε...

@Δημήτρης: Xαχαχαχαχα! Δημητράκη σε περίμενα με την ρομφαία σου...χαχαχαχαχα!
Δημητράκη μου, το κοινό της την συγχώρησε όχι γιατί απλά κατάφερε να γίνει διάσημη, αλλά γιατί ήταν η πρωταγωνίστριά του! Ήταν η μεγάλη Κυβέλη!
Οι καλλιτέχνες, σου τόχω ξαναπεί,ανήκουν σ'άλλη ράτσα ανθρώπων! Δεν δευσμεύονται εύκολα απο τίποτα και κανένα! Και έχουν πάντα ένα συγχωροχάρτι παραπάνω απο εμάς τους κοινούς θνητούς! :)
Kάποιοι περισσότερο υπεύθυνοι,επέλεξαν να μην δημιουργήσουν ποτέ οικογένεια γιατί γνώριζαν πως δεν θα μπορούσαν ν'αναλάβουν το μεγάλο ρόλο των γονιών.π.χ Μελίνα.
Οι στίχοι του μεγαλου Σεφέρη αποκαλυπτικοί για των ανθρώπων τα πάθη...

Πες μου το δικό σου, να σου πω κι'εγω μετά το δικό μου...χαχαχαχαχχαχαχαχα!

dimitris είπε...

kariatida62 η μελινα δεν μπορουσε να κανει παιδια, δυστυχως η ευτυχως...

kariatida62 είπε...

@dimitris: Eίχες μιλήσει με τον γυναικολόγο της?

Frezia είπε...

Θαυμάζω τις Γυναίκες,που αψηφούν
ταμπού και...πρέπει,και κανονήζουν
τη ζωή τους όπως τους αρέσει, ακούγοντας μόνο την καρδιά τους!

dimitris είπε...

kariatida62 ειχε κυκλοφορισει ενα βιβλιαρακι με την βιογραφια της, σαν τα αρλεκιν το μεγεθος του...

kariatida62 είπε...

@Frezia: Kαι γω λουλουδάκι μου τις θαυμάζω για το κουράγιο τους, αλλά παρατήρησε πως όσες τολμούν έχουν και τα φόντα για να τολμήσουν... ;)

kariatida62 είπε...

@dIMITRIS: Δημητράκη κουτσομπόλη!χαχαχχαχα! μη δεις βιογραφία αμέσως να την διαβάσεις...
Λοιπόν άκου:
εγώ την είχα ακούσει σε μια παλιά της συνέντευξη στην οποία είχε ομολογήσει ότι μέχρι σε μια ηλικία ήταν επιλογή της να μην προχωρήσει στην μητρότητα. Μετά ανέφερε πως ένα ατύχημα, μία ατυχής επέμβαση(δεν θυμάμαι ακριβώς)την απέκλεισε απο τον ρόλο της μητέρας. Συμπλήρωσε δε, πως τελικώς όλη η πορεία της ζωής της έγινε έτσι όπως έπρεπε να γίνει, γιατί πίστευε πως δεν θα γινόταν καθόλου καλή μητέρα! Παιδί της δήλωσε ήταν το θέατρο και ο κινηματογράφος.

Evie είπε...

Μαίρη μου, η μητέρα μου είχε γεννηθεί Χριστούγεννα του 1914, από εκεί και το όνομά της. Πέθανε τον Μάρτιο του 1975, μόλις πριν πεθάνει κι ο Ωνάσης.

Ήταν μικρή και ο πατέρας της ήταν πολύ αυστηρός, απλώς άκουγε πολλά κι έβλεπε ακομη πιο πολλά, αλλά έπρεπε να είναι σπίτι μόλις βράδιαζε, μας έχει πει πολλές ιστορίες και μυστικά από το θέατρο αυτό.

Όταν λέω πέθανε νέα, επειδή συγκρίνω ηλικίες με τις θεατρίνες, πχ μόλις πέρυσι πέθανε η δίδυμη φίλη της η Καλουτά, μιλάμε μετά από 35 χρόνια.

Καλό Σ-Κ!

kariatida62 είπε...

@Εvie: Mαίρη, ποια Μαίρη? Η φίλη μου απο πάνω? χαχαχαχχαχαχαχχαχαχαχχαχα!

Πολύ ενδιαφέροντα όσα μας λες απο τις αναμνήσεις της μητέρας σου..τι κρίμα που δεν μπορούμε να βρεθούμε απο κοντά να μας πεις λεπτομέρειες και μυστικά απο τα κείνα τα λαμπερά χρόνια των θεατρίνων.
Σ'ευχαριστώ όμως που δεν μας ξεχνάς και περνάς κάθε τόσο και μας βλέπεις...διαδικτυακά!
Φιλάκια πολλά

Margo είπε...

Μπορεί να προχώρησες εγώ όμως έμεινα εδώ να διαβάσω για την Κυβέλη. Οι βιογραφίες σου είναι πάντα πολύ προσεγμένες, δε θα την έχανα με τίποτα. Έμαθα και για την αρχή του παραμυθά;-)

Καλό ξημέρωμα Κάρυ μου

kariatida62 είπε...

@Μαrgo: Nαι εδώ στης Κάρυς γίνονται όλες οι αποκαλύψεις και τα κρυφά μυστικά βγάινουν στο φως..!
Μέχρι και τους μέντορες των αγαπημένων παραμυθάδων μας μαθαίνουμε
χαχαχαχχαχαχαχχαχαχχαχαχα!

μαχαιρης είπε...

Αυτος ο Που..ης ο Γκουγλης..Δεν εμφανιζει τις δημοσιευσεις σου..Και εχασα την αναρτηση και τα σχολια για την ΚΥΒΕΛΗ...
Ας ειναι...
Και παλι συγχαρητηρια, γι αυτα που μας μαθαινεις...!!!

Τιποτα..Θα ερχομαι καθε βραδυ εδω...Κι ας μην εχω ενημερωση...Το ειχε κανει ακι με τον Δημητρη, ο Που...της ο Γκουγκλης...!!!

kariatida62 είπε...

@Maxairis: Eννοείς το μπλογκρολ του ιστολογίου σου, δεν ενημερώνεται για τις καινούργιες αναρτήσεις που ανεβάζω?
Ε...καλά, μικρό το κακό!
Τις συγκεντρώνεις και τις διαβάζεις όλες μαζί στο τέλος...
Μη μου σεκλετίζεσαι Μαχαίρη με τον κερατά τον Γκούγκλη,μη σε νοιάζει δέχομαι και αναδρομικά σχόλια...απαντώ και σ'αυτά! χαχαχχαχαχαχαχχαχαχαχαχαα!

magda είπε...

Η μεγάλη Κυβέλη!!!
Ωραίο το αφιέρωμα σου Κάρυ μου.
Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει τον γάμο της με τον Παπανδρέου.
Πολλά φιλάκια

kariatida62 είπε...

@magda: Ναι, βλέπεις πρωθυπουργός ήταν αυτός... ο γεννάρχης του Παπανδρέικου...
Ελπίζω να ευχαριστήθηκες το αφιέρωμα.
Φιλάκια κι'απο μενα.

photoioannina είπε...

Σήμερα διάβασα την ανάρτησή σου και την βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα. Δεν ήξερα την ιστορία της Κυβέλης με τόσες λεπτομέρειες!

kariatida62 είπε...

@photoioannina: Kαλημέρα Γιάννενα!
Όλο και κάτι... θα μαθαίνεις περνώντας απο την Κάρυ :)