ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ΣΤΟ ΕΡΕΧΘΕΙΟ

Μαμούνι: Kάρυ, έλα να μου διαβάσεις την συνέχεια του Ερωτα του Σπύρου!
Κάρυ: Δεν έχω όρεξη, Μαμούνι άλλη μέρα!
Μαμούνι: Γιατί δεν έχεις όρεξη? Εγώ θέλω να μάθω την συνέχεια...
Κάρυ: Aύριο σου λέω δεν έχω όρεξη!
Μαμούνι: Eγώ όμως θέλω τώραααααααα!
Κάρυ:-------------
Mαμούνι:Α! Για να σου πω κυρά-Κάρυ, ως εδώ και μη παρέκει! Επειδή εσύ θέλεις όλη την ώρα να διαφωνείς με ορισμένους για την Ιστορία , την Γεωγραφία, τα μουσεία, τις θετικές και θεωρητικές επιστήμες,την παραδοσιακή και ξένη μουσική,την πολιτική, θα κάνεις κι' εμένα να μη μιλώ σ'άνθρωπο?
Να μην έρχεται πια κανείς εδώ μέσα να του τραγουδώ? Δεν μπορείς και συ πια γρια γυναίκα να το κλείσεις λίγο και να διαβάζεις μόνο ιστορίες για ανεκπλήρωτους έρωτες και πάθη?
Τον Σπύρο γιατί δεν τον συνεχίζεις μου λες? ε? ε?
Κάρυ: Mα και τον Σπύρο να πιάσω θάρθει ο Δημητράκης και θα μου πει ότι για τον μασκαρά Ολυμπιονίκη μας μιλάς, που ήξερε κρυφά μονοπάτια και έκοψε δρόμο και στην συνέχεια θα μου πει, πήγε και χαιρέτισε τον Χίτλερ?
Μαμούνι:Σοβαρά πήγε και χαιρέτισε τον Χίτλερ?
Κάρυ: Aντε παράτε με και συ χαζοχαρούμενο!
Μαμούνι: Kαλά τώρα εσύ δεν μου είπες ότι πήγε και χαιρέτισε τον Χίτλερ?
Κάρυ:Πήγε, βεβαίως και πήγε στους Ολυμπιακούς αγώνες του Βερολίνου το 1936, ως σημαιοφόρος της πατρίδας του, αλλά φορώντας την ελληνική φουστανέλλα του και χαιρετώντας τον ως αρχηγό ενός κράτους.
Δεν τον χαιρέτησε φασιστικά όπως του υπέδειξαν,και  όπως πιέζονταν όλοι να τον χαιρετήσουν λες και ήταν αυτοκράτορας!
Τον χαιρέτισε ως Έλληνας-Ολυμπιονίκης σημαιοφόρος και στάθηκε μπροστά του αγέρωχος δίνοντας το παρών της χώρας του στους αγώνες! Του πρόσφερε μάλιστα κλάδο ελαίας και λέγεται ότι κατά την ώρα της προσφοράς του, απλοικός άνθρωπος  όπως  ήταν τον ρώτησε: «πως είσαστε κυρ Χίτλερ μου, τί κάνει η οικογένεια?" Αργότερα λένε, πως ο  μαραθωνοδρόμος Στέλιος Κυριακίδης,  ρώτησε τον Λούη, τί είπε στον Χίτλερ κι΄εκείνος απάντησε: “Τα συνηθισμένα.Τί χαμπάρια κυρ Χίτλερ μου, τον ρώτησα και για την υγεία της οικογένειάς του…”.
 Έτσι το ένοιωσε τότε ο άνθρωπος έτσι έπραξε ο φτωχός και αγράμματος νερουλάς!
Τώρα έρχονται οι νεότεροι και του προσάπτουν ό,τι κατηγορία τους κατέβει στο κεφάλι!
Να μη μιλήσω λοιπόν για τον Σπύρο, να μη μιλήσω για τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς, να μη μιλήσω για την γλώσσσα μας, την ιστορία μας, την μουσική μας, να μη μιλήσω για ξένους πολιτισμούς και χορούς γιατί θάρθει ο ένας να μου πει οτι είμαι μια αφελής Ελληνοκεντρίστρια, μια χαζοβιόλα θεούσα, θάρθει ο άλλος να μου δώσει κοντάρι και ασπίδα να πάω να πολεμήσω για την πατρίδα, θάρθει ο τρίτος να μου ζητήσει τα ρέστα γιατί θολώνω φωτογραφίες με  σημαίες ιστορικών κομμάτων, ο τέταρτος θα με πει γιαλαντζί επαναστάτρια, ο πέμπτος θα αναρωτηθεί γιατί αγανακτώ κραυγάζοντας λες και κάποιος την αγανάκτηση του την εκδηλώνει  μουρμουρώντας και ο τελευταίος και καλύτερος θα ζωντανέψει τον " Φιλοποίμενα ΦΙΝΟ" να γυρίσει καινούργιο ελληνικό έργο και να με ντύσει Γκεσταπίτισα γιατί τόλμησα λέει, άκουσον! άκουσον! να πω ότι κάποια, μου θυμίζει μια φίλη μου!
Μαμούνι: Eμ κλείστο και συ το ρημάδι,σούπα μη μιλάς!!! Ασε με μόνο εμένα να τραγουδώ...
Κάρυ:E!!! μα να μη μιλώ για το ένα, να μη μιλώ για τ'άλλο, τότε τι στο κόρακα με ζωντανέψατε???? Στόμα έχω και την μιλιά,που (δόξα νάχει η Αθηνά Πολιάδα και ο Ποσειδώνας-Ερεχθέας), μου χάρισαν για να κατέβω στην μπλογκογειτονιά και να μιλήσω επιτέλους και γω η καυμένη που αιώνες στέκομαι ακίνητη και μαρμαρωμένη εκεί ψηλά και βλέπω ακούω και κάθε τόσο αναρριγώ!
Μαμούνι: Mα έτσι βρε Κάρυ θα μου διώξεις όλους τους φίλους! Ασε που θάρθει και η Νονά μου να με πάρει σπίτι της, γιατί λέει πως μπαινοβγαίνουν διάφοροι εδω μέσα και θα πάρω τον κακό τον δρόμο!
Κάρυ: Eτσι είπε η Νονά σου? ΄Οτι θα σε πάρει απο κοντά μου? Και συ θα φύγεις, θα μ'αφήσεις?
Μαμούνι: E..ε...ε!Δεν αντέχω τους καβγάδες, δεν το καταλαβαίνεις? Εγώ θέλω μόνο να τραγουδάμε,να γελάμε και να χορεύουμε!
Κάρυ:......καλά τότε φέρε το βιβλίο, να ξεκινήσουμε την συνέχεια!
Δεν θα ξαναμιλήσω, και όποιος έρχεται απο τους φίλους να τους υποδέχεσαι εσύ με τα τραγουδάκια σου!
Μαμούνι: Nαι άσε εμένα να τραγουδώ με το μπουζουκάκι μου, μέχρι νάρθει και ο θείος να το αρπάξει να μου το κοπανήσει στο κεφάλι, να βγάλω και γω το σκασμό! χιχιχιχιχιχι!
Ελα ηρέμησε τώρα και ξεκίνα το βιβλίο...
Κάρυ: Aλήθεια το είπες ότι μπορεί και να φύγεις και να μ'αφήσεις? Να πας στην Νονά σου?
Μαμούνι: Έλα βρε Κάρυ, που παίρνεις όλα τα λόγια μου τοις μετρητοίς! Σ'αφήνω εγώ μονάχη σου?
Εμείς είμαστε ντουέτο ομοούσιο αδιαχώριστο, θα μιλάμε, θα τραγουδάμε και θα χορεύουμε και σ'όποιους αρέσουμε! Για τους άλλους .....δεν θα



Y.Γ.:Παρακαλώ τον διάλογο Κάρυς-Μαμουνιού να τον δείτε ως ένα φανταστικό διάλογο που σε όλα τα σημεία του, είναι ένας διάλογος της Κόρης -Πόλης με τους πολίτες της....