bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Αυτό τόχω ξαναζήσει...



 22 τ'Απρίλη 1827 
16.00 μμ.

Τόδα τ'όνειρο το ζωντανό:
Ήταν λέει ο αρχηγός καβάλα στ'άλογό του! Λευκό σαν το σύννεφο, θολό σαν τον άνεμο!
Χτύπαγε ο αρχηγός τα καπούλια του να προχωρήσει μα κείνο δεν σάλευε μονάχα φυσομανούσε και αρνιόταν!
Ξαναχτυπά ο αρχηγός και δίνει εντολή να προχωρήσει μπρος, μα τίποτα εκείνο! 
Βγάζει τότε τεράστια φτερά απο την κοιλιά του και δίνει μια και χάθηκε στον ορίζοντα με τον καβαλάρη του επάνω...
------ 
Δεν είχαν περάσει τρία λεπτά που ήρθε τ'όνειρο να μου μηνύσει να προσέχω τον αρχηγό, όταν ακούστηκαν απο το Βοιδολίβαδο οι ντουφεκιές!
Μεμιάς πετάγεται απο την σκηνή του όπως ήταν, δίχως άρματα.
-Τι τρέχει ωρέ; ρωτάει
-Χτυπιούνται στο Βοιδολίβαδο αρχηγέ!
-Φέρε τ'άλογο! προστάζει τον πιστό του αράπη σείζη
Κάνει ν'ανέβει στ'άλογο και τότες βλέπει πως δεν έχει κανένα άρμα πάνω του.
Δίπλα του στεκόταν ο Γιαννάκης Λογοθέτης. 
Αρπάζει απο την μέση το γιαταγάνι του, πηδάει στη σέλα, κεντρίζει το άτι και χάνεται  καλπάζοντας προς την δόξα και τον θάνατο. Τον ακολούθησα...
-----
Τι είχε τρέξει; Πώς άρχισε τούτος ο ακαρτέρευτος πόλεμος που στοίχισε στην Επαναστατημένη Ελλάδα τον Καραισκάκη;
Eκεί που βρίσκεται το παλιό θέατρο του Νέου Φαλήρου, είχαν τα ταμπούρια τους οι νησιώτες μ'αρχηγό τον ανηψιό του Κόχραν συνταγματάρχη Urqukart.
 Δίπλα τους στέκονταν οι Κρητικοί με τον Καλλέργη, που στρατολογήθηκαν με χρήματα του Κόχραν και είχαν μόλις φτάσει την προηγούμενη μέρα.
Αμα κάθησαν να φάνε ψωμί το μεσημέρι, τους μοίρασαν"  γαλαντόμικα" μπόλικο κρασί, πεσκέσι απο τον ναύαρχο. Τόπιαν στην υγειά του κι'ήρθαν στο κέφι. 
Βγήκαν τότε στο μειντάνι και προχώρησαν κατά τ'αντικρινό τούρκικο ταμπούρι, όπου ήταν ένα κονάκι με ντουβάρι γύρω. 
Το φύλαγε ο Γκέντζιαγας με πεντακόσιους νοματαίους.
 Μεθυσμένοι οι δικοί μας καθώς ήταν άρχισαν να ντουφεκάνε, να βρίζουν τους οχτρούς και να τους ερεθίζουν.
Κανείς απο τους Άγγλους αξιωματικούς δεν έτρεξαν να τους γυρίσουν πίσω αφού ήξεραν πως το βράδυ θα γίνονταν το κίνημα και είχαν πάρει διαταγή να μη μαρμάξει κανένας.
 Οι Τούρκοι δέχτηκαν  την πρόσκληση κι αδειάζουνε την μια μπαταριά πίσω απο την άλλη.
 Ο Νικηταράς, που το πόστο του ήταν λίγο παρακεί, κατά τον ανήφορο της Καστέλλας, βλέποντας σε ποιο  κίντυνο έπεσαν οι δικοί μας, ανεμίζει το μπαιράκι του και κατεβαίνει με τον νταιφά του.
Το ίδιο έκαναν κι'άλλοι καπεταναίοι. 
Κορώνει ο πόλεμος και βροντάνε τα κανόνια ! 
Μπροστά στην ορμή των Ελλήνων οι Τούρκοι πισωδρομάνε και κλείνονται πάλι στα ταμπούρια τους.
Χυμάει ο Νικηταράς να πάρει με ρεσάλτο ένα απ'αυτά, μα πληγώνεται στο σαγόνι.
Γύρω του σκοτώνονται και λαβώνονται κάμποσοι μπουλουξήδες και παλληκάρια. 
Φτάνει κι'άλλο μιντάτι στους Τούρκους κι'οι οχτροί κάνουνε κόντρα γιουρούσι. 
Τώρα πισωδρομούνε οι Έλληνες. Μα να μια κραυγή αντηχάει απο παντού:
-Eφτασε ο αρχηγός!
Σαν είδε ο Καραισκάκης τους δικούς μας να φεύγουν, θέλοντας να γκαρδιώσει τ'ασκέρι δείνοντας το παράδειγμα χύνεται πρώτος μπροστά.

Πληγώνεται τ' άλογό του.Ξεπεζεύει κι'αρπάζει το πρώτο άλογο που βρέθηκε σιμά του και το καβαλικεύει. Μα κείνο τζαναμπέτικο, αρνείται και τσινάει!
Νάτο! Αυτό τόχω ξαναζήσει στο όνειρο εφώναξα και σίμωσα κοντά του! 
Αρπάζω το χαλινάρι και του φωνάζω:
 -Kατέβα κάτω, καπετάνιε!
-Τι λες, ωρέ Γιαννούση! μου απαντά. Άφησε τ'άλογο να πάει ομπρός!
-Κατέβα κάτω, σου λέω! επιμένω
-Ωρέ, άφησε τ'άλογο...μου αντιμιλά!
-Κατέβα  ή το σφάζω! του φωνάζω  αγγίζοντας με την μύτη απ'το γιαταγάνι μου, την κοιλιά του ζώου.
Με κοιτά βαθειά στα μάτια κι'αναρωτιέται...ξέρει πως είμαι ικανός να το κάνω και πείθεται στους λόγους μου. Ξεπεζεύει και ησυχάζω!
Μα ώσπου να γυρίσω τα μάτια μου, φτάνει η καβαλαρία μας με τον Χατζημιχάλη και περιτριγυρίζει τον αρχηγό.
 Βρίσκει την ευκαιρία τότε εκείνος και πηδάει πάνω σ'ένα άλογο, ορμάει με την καβαλαρία και παίρνει σβάρνα τους Τούρκους. 
Αναγκάζει την πεζούρα τους να κλειστεί πάλι στα ταμπούρια και κυνηγάει πέρα απ'αυτά τους ντελήδες.
Ο αρχηγός βρισκόταν στο κέντρο της καβαλαρίας μας, περιτριγυρισμένος ολούθε απο δικούς μας.
Μα ένα...ένα βόλι ήρθε απο τα πλάγια κι'ομπρός, απο τ'αριστερά προς τα δεξιά κι'απο πάνω προς τα κάτω και τον χτυπά στον βουβώνα. Πέφτει απο τ'άλογο. Τρέχουμε όλοι μαζί να τον συντρέξουμε...
-Δεν είναι τίποτα! μας φωνάζει και μ'όση δύναμη τ'απόμεινε ξανακαβαλικεύει.
Πισωδρομούμε σιγά σιγά μ'όλη την τάξη. 
Φτάσαμε πίσω απο τον (σημερινό σταθμό του ηλεκτρικού στο Νέο Φάληρο) και κείνος δεν μπορεί πια να κρατηθεί πάνω στ'άλογο και ξεπεζεύει. 
 Αρνιέται να τον πάμε σηκωτό...δεν θέλει να τρομάξει τ'ασκέρι πως είναι του θανατά.
Ξεκινάμε όλοι με τα πόδια τριγύρω του και κείνος κρατά με την απαλάμη του τη λαβωματιά του.
Στο δρόμο μιλάει για όλα, κάνει ακόμα και χωρατά. 
Κάπου-κάπου όταν οι πόνοι γίνονται αβάσταχτοι, πιάνεται πάνω στο Κίτσο Τζαβέλα που περπάταγε δίπλα του, λέγοντάς του με μισοβρεγμένα μάτια,κάθε φορά:
-Kίτζιο μπιρ,(παιδί μου) να μου ζήσεις!!! Να μου ζήσεις!!!

Τα ιστορικά γεγονότα απο την πηγή:
Δ. Αινιάνα: Kαραισκάκης εκδ.β σ.105.





15 σχόλια:

MINIMARKET είπε...

Ολα καλά .......

kariatida62 είπε...

Η ιστοριούλα διανθισμένη απο την φαντασία της Καρυάτιδας για τις ανάγκες του Λογοτεχνικου Σαββάτου της Βερόνικα, είναι πραγματική και διηγείται τις τελευταίες στιγμές του Ηρωα Γεώργιου Καραισκάκη!
Οι γνώμες διίστανται όμως ο ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ κατά πως αφήνεται εντόνως να εννοηθεί δολοφονήθηκε απο ελληνικό χέρι!
Ο Κίτσος δυστυχώς δεν έζησε!
Την επομένη 24 Απριλίου 1827 ανήμερα της γιορτής του Αη-Γιώργη στην μάχη του Αναλάτου (σημερινή Ν Σμύρνη) άφησε την τελευταία του πνοή μαχόμενος ηρωικώς!

Τον πήρε μαζί του ο Αρχηγός μαζί με τους Ιωάννη Νοταρά, Λάμπρος Βέικος, Αθανάσιο Μπότσαρη, Φωτομάρα, Γεώργιος Δράκος και τον συνταγματάρχη Ιγγλέση. Οι 250 αιχμάλωτοι αποκεφαλίστηκαν. Ο Μακρυγιάννης μόλις που σώθηκε, χάρις στα γρήγορα πόδια και τα γερά πνευμόνια του.

Ο Καραισκάκης ήταν αρνητικός σ'αυτή την επιχείρηση που ο Κόχραν επέβαλε εκβιαστικά για να ηττηθούν οι Ελληνες!
Ο Κόχραν, χωρίς να υπολογίσει τον ψυχολογικό παράγοντα από τον θάνατο του Καραϊσκάκη και το πεσμένο ηθικό των Ελλήνων, επέμενε στην άμεση πραγματοποίηση της επίθεσης κατά του Κιουταχή, εκβιάζοντας με αποχώρηση στην αντίθετη περίπτωση. Έτσι, η έφοδος κατά του τουρκικού στρατοπέδου στον Ανάλατο πραγματοποιήθηκε το πρωί της 24ης Απριλίου 1827.

kariatida62 είπε...

@ΜΙΝΙΜΑΡΚΕΤ: Oλα καλά! Ολα ανθηρά...
:))

μαχαιρης είπε...

Τα εβαλες τωρα και με τους ξενους αξιωματικους, που υπηρετησαν στην ελλαδα...!!
Καρυ θα σε τιμωρησω..!!
Και δε θα σου δωσω προσκληση να πας στην σιδεροφραχτη παρελαση αυριο...!!
{ειδες, ο πρωην δημαρχος, με τα καγκελλα..Δικαιωθηκε τελικα..!!]
Η Ιστορια σου Απιθανη...Και η γραφη επισης...!!
Γραψε κι αλλα τετοια...!!
Δηλαδη, μονο για τη Βερονικα ειναι;;;

kariatida62 είπε...

@Μαχαίρης: Δεν θα μου δώσεις πρόσκληση ε? Ε καλά τότε θα πάω μόνη μου και θα τους δείξω τα οπίσθιά μου αλα Καραισκάκη...!χαχαχαχχα!
Βλέπεις απο μπροστά δεν διαθέτω τίποτα χαχαχαχαχαχχαχαχαχαα!
---
Αχ για όλους μας είναι ! Περισσότερο γι'όσους θέλουν να διαβάζουν την Ελληνική επανάσταση μέσα απο τις διατριβές Τούρκων ακαδημαικών!(Δες τι γίνεται κάτω στα Δάνεια Νο1 και Νο2)
Η Βερονικούλα μου η καυμένη μ'εμπνέει κάθε Σάββατο να γράφω και γω τις ιστορίες μου...
Καλό βράδυ!

Un par de neuronas... είπε...

Δεν ξέρω τι μου άρεσε περισσότερο, την ανάρτηση ή το σχόλιο σου!!!

Πολύ, πάρα πολύ μου άρεσε!!!!
Ποποοοο...

Φιλάκια πολλά!

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα. Εμπνευσμένο κείμενο.
Καλή δύναμη!

kariatida62 είπε...

@Veronica Marsa:Xαχαχαχαχαχα εννοείς το σχόλιο που σου άφησα στην δική σου ιστορία!
Αγαπημένη μου...πολύ θα ήθελα να ήταν έτσι!
Νάσαι καλά γλυκειά μου Βερόνικα, πάντα να μας εμπνέεις....!

kariatida62 είπε...

@ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ: Γειά σου φίλε Οικοδόμε!
Ξέρεις πολλά για τα ιστορικά που έγραψες ταχω διαβάσει και σ'ένα βιβλίο του Καργάκου νομίζω.
Δεν είμαι και σίγουρη..δεν τόχω μπροστά μου.

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Ημουν σίγουρη πως θα έγραφες κάτι παρόμοιο!
Το διάβασα και στη Βερόνικα και εδώ!

Προσκυνώ την αγάπη σου για αυτό το τόπο. Συνέχισε αγαπημένη δασκάλα μου!

kariatida62 είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη: Σήκω Αντιγόνη να σύρεις πρώτη τον χορό των κλεφτών!
Σήκωσε αγαπημένη πρώτη εσύ το μπαιράκι!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Πάντα επίκαιρη φιλεναδα!!
πολύ όμορφο
καλημέρα

kariatida62 είπε...

@ΦΟΥΛΗ: Καλημέρα Φιλενάδα μου!
Κάνε μαρή τον κόπο να διαβάσεις λίγο τα δάνεια.(Νο 1-Νο2)
Δεν θα σε κουράσει στο υπόσχομαι...
Θα σου αρέσει!
Φιλιά πολλά πολλά κοπέλλα μου!

Αστοριανή είπε...

...καθυστερημένη
!!!!!!!!!!
αιτία ο μικρός μας γόης!!!

Όσο για τα δάνεια;
Προδότες...
με τα χρήματα αγοράζουν συνειδήσεις...
αρχαία η συνήθεια...Κάρυ μου,
Φιλάκια,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

kariatida62 είπε...

@Astoriani: Nαι μόνο που τώρα παραέγινε το κακό και γέμισε ο τόπος προδότες!
Καλημέρα Γιώτα μου...νάσαι καλά και να μου φιλήσεις τον μικρό σας γόη!