bilsot - AMATEUR PHOTOGRAPHER - ...Λείπει μια Καρυάτιδα! Μα εμείς θα την φέρουμε πίσω!

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Μάτια μου η Ελλάδα σε πάει και μια...τρεν-άδα!

Σήμερα θα σας πάρω για μια τρεν-άδα με τον Μουτζούρη!
     Ο θρυλικός Μουτζούρης δεν είναι μυστήριο τρένο, ούτε ένα άλλο συνηθισμένο τρένο!

Είναι ένα τρένο ιστορικό (εμ' τι άλλο τρένο περιμένατε απο μένα..χαχα)
"υπεραιωνόβιο", εφ'όσον γεννήθηκε το 1903 και αρχικά ένωνε τον Βόλο με το Πηλιορείτικο χωριό των Μηλεών (28 χλμ απόσταση)
Νονό είχε έναν αριστοκράτη φημισμένο μηχανικό που ήρθε απ' την Ιταλία και λεγόταν
Εβαρίστο Ντε Κίρικο!
 Ήταν ο πατέρας του διάσημου υπερρεαλιστή ζωγράφου Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, που αποτύπωσε την φιγούρα του σε μερικούς απο τους διασημότερους πίνακές του!
Ο μικρός Τζιόρτζιο πρωτοαντίκρυσε τον ήλιο στον ουρανό του Βόλου, πλατσούρισε στις ακτές του
 Παγασητικού που ξεκίνησε το ταξίδι της η Αργώ και εισέπνευσε το ζωογόνο αέρα του βουνού των Κενταύρων, εφ'όσον ήταν ο πρωτότοκος γιος του Εβαρίστο και της σοπράνο Τζέμα Ντε Κίρικο.
Πρώτος του δάσκαλος ήταν ένας νέος Έλληνας ζωγράφος από την Τεργέστη, ονόματι Μαυρουδής. Αργότερα φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Το όνομά του "Μουτζούρης" το χρωστά στο τρόπο αρχικής λειτουργίας του που ήταν ο ατμός.
Σήμερα το μόνο που έχει αντικατασταθεί είναι η ατμομηχανή του με ντιζελομηχανή, ενώ δεν έχουν τροποποιηθεί ούτε ο συρμός ούτε η σιδηροδρομική γραμμή.
Για την  κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν Ιταλοί εργάτες αλλά και Πηλιορείτες χτίστες!
Η προσφορά του Μουτζούρη στα χωριά του Πηλίου ήταν πολύ μεγάλη, γιατί στα 1903, ήταν το μοναδικό μηχανοκίνητο μέσο για ν'ανέβει κανείς στις πλαγιές του.
Η ζωή του επομένως συνδέθηκε άρρηκτα με την ανάπτυξη των γύρω οικισμών η οποία συνεχίστηκε μέχρι το 1971.
Συνδετικός κρίκος του κέντρου της πρωτεύουσας της Μαγνησίας με την εύφορη και πλούσια περιοχή του Δυτικού Πηλίου, στις πλαγιές  και στους ελαιώνες του θρυλικού βουνού το μικρό τρενάκι μας!
Με την ανάπτυξη όμως του οδικού δικτύου της περιοχής ο Μικρός Μουτζούρης έχασε σιγά-σιγά την αίγλη του και άρχισε ν'απαξιώνεται ως μεταφορικό μέσο, μέχρις ότου νικήθηκε στην μάχη του με την εξέλιξη και την 1η Αυγούστου του 1971 σταμάτησε να λειτουργεί για οικονομικούς λόγους.
Το 1996 όμως μετά από πολλές προσπάθειες αναβίωσής του για τουριστικούς- μουσειακούς λόγους από τους φίλους του στη τοπική κοινωνία  και με σημαντικά έργα ανακατασκευής μέρους της υποδομής, μπήκε και πάλι σε λειτουργία!
Ελάτε λοιπόν μαζί μου να το πάρουμε από τον σταθμό των Άνω Λεχωνίων και να σκαρφαλώσουμε


                                      μαζί του με τερματικό προορισμό τις Μηλιές!
                                 Θα περάσουμε μέσα απο όμορφες ανοιξιάτικες τσιτόνιες,
                                                  πασχαλιάτικες αγριοβιολέττες
                                             αριστοκρατικές δαμασκηνιές, κερασιές
                                                      και μεθυστικές ροδακινιές
Θ'αφεθούμε στα πρωινά χάδια των αγριολούλουδων και των κίτρινων ορδών των
                                                               μαργαριτομπαξέδων!
Θα πνιγούμε  στο πράσινο των ελαιώνων και σιγά-σιγά αγκομαχώντας, θα ανηφορίσουμε για τον πρώτο σταθμό της Άνω Γατζέας.

Ανεβαίνοντας για την Άνω Γατζέα η αναπνοή μας θα πιαστεί γιατί θ'αντικρύσουμε τον χρυσό κόλπο που, μα την αλήθεια, αξίζει  όσες χίλιες Κολχίδες μαζί χρειάζονται για ν'αφήσει ένας Ιάσωνας αυτή 
τη μαγική αγκαλιά



15΄ θα δώσουμε διορία στον μικρό Μουτζούρη να ξεκουραστεί και στα μάτια μας ν'απολαύσουν την απόλυτη ομορφιά!

Σ'έχω ανεβάσει τώρα ρομαντικέ μου συνταξιδιώτη σ'άλλα αέρινα επίπεδα ...
και καταλαβαίνω πως έχεις ανάγκη να μου προσφέρεις ένα μπουκέτο αγριολούλουδα!

Γρήγορα όμως γιατί ο Μουτζουρης σφυρίζει...
 και όπα... φύγαμε πάλι  για πλατάνια δροσερά και γάργαρα ρυάκια

Σ'όλη την υπόλοιπη διαδρομή θα χαιρετάμε παπαρούνες χαμομήλια, κερασιές στολισμένες και θα ακούμε το κρυστάλλινο νεράκι να κυλά γύρω μας
Θεία πραότητα, Θεία γαλήνη μέσα στις φυλλωσιές των γέρικων σοφών πλατάνων


Εννέα τον αριθμό γέφυρες(οκτώ λίθινες- μια μεταλλική) και δύο σήραγγες χρειάστηκαν για να

φτάσουμε ψηλά στο κεντρικό τμήμα του Πηλίου, που βρίσκονται οι Μηλιές.
σε υψόμετρο 450 μ 

            Μια μικρή δοκιμασία όμως περιμένει το στομάχι μας, πριν φτάσουμε στο τέρμα!
 

        Θα περάσουμε την μεγάλη μεταλλική γέφυρα Ντε Κίρικο πάνω απο τον χείμαρρο Ταξιάρχη.

                                          ΄Οσοι έχουν υψοφοβία μην κοιτάτε κάτωωωωωω....

                                         Η χορωδία των πουλιών και η μουσική των δένδρων
                                                                    μας καλωσορίζει
                                                       στις Μηλιές!! Φτάσαμε!!!
Τέρμα τα δίφραγκα, έως εδώ ήταν, όσοι χάσατε την πνοή απο το φόβο σας, εδώ θα τακτοποιηθείτε και οι υπόλοιποι πάνω στην πλατεία για τσιπουράκια οι κύριοι 
και γλυκό του κουταλιού οι κυρίες

               
              Μόνο μη ξεχαστείτε...θα σας περιμένω πάλι στο σταθμό για να επιστρέψουμε!
΄Η μήπως δεν θέλετε;
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ


Υ.Γ. Ευχαριστούμε τον συνεργάτη χωρίς όνομα για το φρέσκο φωτογραφικό υλικό του

42 σχόλια:

dimitris είπε...

kariatida62 καλημερα, εκει στις Μηλιες που καθησες στο καφενεδακι, εφαγες γλυκο του κουταλιου και ηπιες καφε απο τα χερια της ιδιοκτητριας η απο τα χερια της φιλης της, Τανιας Τσανακλιδου?

Η Τανια μενει πολλους μηνες στις Μηλιες, μονο οταν εχει δουλειες στην Αθηνα αφηνει το πανεμορφο χωριουδακι...

Ανώνυμος είπε...

Την έχω κάνει την διαδρομή. Πολύ ωραία. Είχα βγάλει και εγώ φωτό. Πριν 4-5 χρόνια, σε κάποιο τριήμερο, τότε ακόμα μπορούσαμε...

Το φαϊ στο τέρμα δεν με είχε ενθουσιάσει αν θυμάμαι καλά αλλά για βόλτυα... όνειρο...

Όμορφη ανάρτηση Κάρυ !! Η Ελλάδα που κάποτε μπορούσαμε και την γυρνάγαμε.

Και το τραγούδι του Βασίλη καλό ! Περιέργως γιατί μου αρέσει ο Βασίλης, δεν το ήξερα.

kariatida62 είπε...

@dimitris: Nαι το γνώριζα πως η Τάνια η οποία μου αρέσει πάρα πολύ, έχει σπίτι στις Μηλιές και ότι προτιμά να περνά μεγάλο διάστημα εκεί. Τόχει πει σε πολλές συνεντεύξεις της. Καλά κάνει η γυναίκα, ηρεμει το είναι της!
Αλλά δεν ήξερα ότι πάει και βοηθά και την φίλη της στον καφενέ.

Εκεί να σ' έχω Δημητράκη μου κάτω απο τα πλατάνια με τα τσίπουρα και τα μπουμπάρια, να μου μιλάς για το ΠΑΜΕ και να μη φέρνω αντίρρηση...χαχαχχαχαχαχαχααχαχα!

kariatida62 είπε...

@GIP: Το φαγητό θέλει τα δικά του μέρη...πρέπει να γνωρίζεις την περιοχή για να ξέρεις πού να πας να φας.
Εγώ όποτε πάω με πάνε...

Δεν γνώριζες ότι σ'αρέσει ο Βασίλης ε? Ισως να συμβάλλει ο τρόπος που σου τον δίνω εγώ να τον ακούσεις...χαχα!
Ακόμα ξύπνιος τέτοια ώρα? Πρόλαβες το πρώτο δρομολόγιο του τρένου μας! :))

photoioannina είπε...

Σ' ευχαριστώ για το ωραίο πρωινό ταξίδι που μου πρόσφερες με την υπέροχη ανάρτησή σου.
Καλή σου μέρα Κάρυ.

kariatida62 είπε...

@PHOTOIOANNINA: Nαι ήθελα πρωινή βόλτα να σας πάω..χαχα!
Νάσαι καλά Γιάννενα!
Χαιρέτα μου την Φροσύνη...:))

μαχαιρης είπε...

Απιθανο...
Εχω προγραμμα να παω...!!
Επι τη ευκαιρια...Στη Λιοσιων απεναντι απο τα ΚΤΕΛ...Ειναι το μουσειακι των τραινων...
Ειναι ενας συλλοος τρελλαμενων εκει...Που πληρωνει και κανουν βολτες με παλια τραινα...!!

kariatida62 είπε...

@Μαχαίρης: Nα πας Μαχαίρη μου να πάς μαζί με την Μαρικούλα σου να την ξαναερωτευθείς...χαχα!

Σ'όσους πέφτει μακριά το Πήλιο, ας πεταχτούν μέχρι την Λιοσίων που λέει ο Μαχαίρης.

Ange Alexiou είπε...

Τι ωραίο πρωινό ταξιδάκι... Και η μουσική αντάμα. Να ΄σαι καλά! :)

kariatida62 είπε...

@misoagnosti:Kαλώς ήρθες Μισοάγνωστη...Την πιο κατάλληλη μέρα μας επισκέφθηκες...
Θα περάσω να σε γνωρίσω και καλύτερα.
Καλή σου μέρα!

Margo είπε...

Πω πω τι ομορφιά!!!
Το Πήλιο που ποτέ δεν κατάφερα να πάω ήταν για μένα ένας μαγικός προορισμός. Το τρενάκι σαν παραμύθι και όλη η ιστορία που κουβαλάει πάνω του μαγευτική.
Ψέματα λέω κινήσαμε κάποτε να πάμε και είχε τόσο πολύ κόσμο που επιστρέψαμε στον Βόλο μείναμε εκεί και την επομένη όπου φύγει φύγει.

Ευχαριστούμε για το σούπερ Ανοιξιάτικο post :-)

kariatida62 είπε...

@Μargo:Tώρα είναι ευκαιρία!
Αξιοποιήστε αν δικαιούστε τα κουπόνια του κοινωνικού τουρισμού.
Αυτή την εποχή θα βρείτε εύκολα καταλύματα με τον κοινωνικό τουρισμό.
Ότι προλάβουμε παιδιά, γιατί του χρόνου δεν νομίζω πως θάχουμε έχουμε παρόμοιες παροχές.
Θα μαγευτείς Μαργκώ μου απο την ομορφιά αυτού του βουνού, το οποίο δεν είναι μονότονο γιατί κοιτά στην θάλασσα! Και ως που να πεις κίμινο βρίσκεσαι στην αγκαλιά της!
Καλή σου μέρα!

Ανώνυμος είπε...

Ρε συ, δεν ήξερα ότι μου αρέσει ο Βασίλης ; Φυσικά το ήξερα, από πριν γεννηθείς ! χαχαχα

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ δεν ήξερα !

Λες "όποτε πάω", πας συχνά, έχεις κόσμο εκέι ; Πανέμορφο μέρος ! Τώρα που έμαθα για την Τάνια θα πηγαίνω συχνότερα !
(μπα μη νομίσεις, μόνο την φωνή της πάω και όχι σε όλα, τραγουδά πολύ "θεατρικά" για το γούστο μου, σε μερικά πάει αυτό το στυλ σε άλλα όχι)
Πλάκα θα είχε να συναντηθούμε καμιά φορά εκεί και να φάμε κανένα κοψίδι και να πιούμε κανένα τσίπουρο παρέα !

kariatida62 είπε...

@GIP: Αντε! Είσαι μεγαλύτερος και απο μια Καρυάτιδα του Ερέχθειου?
Απ'την εποχή του χαλκού χρονολογείσαι? χαχαχαχαχαχαχαχχαχαχααχαχαχαχα!

Βέβαια και πάω! (Τελευταία φορά που πήγα ήταν τον Σεπτέμβρη)
Τόχω πει πολλές φορές!
Η μισή μου πλευρά κρατά απ'εκεί..και όλες οι παιδικές καλοκαιρινές αναμνήσεις μου είναι αφημένες σε κείνα τα μέρη...

Την Τάνια την λατρεύω...ακριβώς γιατί όλα τα τραγούδια της τ'ερμηνεύει με θεατρικότητα.
Μπαίνει στο ρόλο του τραγουδιού.
Θα πρέπει να ξέρεις ότι όταν πρωτοξεκίνησε, ξεκίνησε ως ηθοποιός.Αλλά δεν της βγήκε! Την άρπαξε το πεντάγραμμο.
Η γυναίκα είναι πρώτη στην παρέα!
Απ'τα μέρη που σας πέρασα σήμερα είχε καλέσει πολλές φορές τους φίλους της Παπακωνσταντίνου, Μπουλά, Ζουγανέλη και λοιπούς και τους είχε φιλοξενήσει...

teleytaios είπε...

Κάρυ μου, πήγα την ανάρτησή σου πάνω κάτω καμιά πενηνταριά φορές! Μου άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες... :)

Δεν έχω πάει ποτέ βόλτα με το τρένο του Πηλίου, αλλά σκοπεύω φέτος το καλοκαίρι να την κάνω τη διαδρομή. (Τρόικας επιτρεπούσης βεβαίως, βεβαίως!)

Την καλημέρα μου!

kariatida62 είπε...

@teleytaios: Nα πας Τελευταίε μου, να πας...είναι πολύ όμορφα!
Μπάνιο μην ξεχάσεις να κάνεις στους Αγ.Σαράντα. Παραλία που θα σου μείνει αξέχαστη. Σαν να είσαι σε νησί!

Frezia είπε...

Εχω δει τα μέρη που περνά το
τραινάκι,όμως δεν έχω ταξιδέψει
μαυτό.
Μου έμαθες και μερικά πράγματα
που δεν τα ήξερα,όπως ποιος
το βάφτισε Μουτζούρη κ.τ.λ.
Αναφέρουν οι φίλοι σου την
Τάνια Τσανακλίδου,εγώ την είχα
γνωρίσει ποιο παλιά,μέναμε στην
ίδια γειτονιά, στην Ανω Πόλη της
Θεσσαλονίκης,πήγαιναν στο ίδιο
σχολείο ίδια τάξη με την Αδελφή μου.
Από τότε ήτανε ταλέντο, από μικρή
έπαιζε στο παιδικό θέατρο της
Μαίρης ΣοΪδου!
Καλό απόγευμα Κάρυ μου...

Roadartist είπε...

Αχ τι ομορφιά!! Μα τι τέλεια! Δεν έχω πάει ποτέ Πήλιο κάρυ.... Πότε πήγες; Θα ήθελα τόσο πολύ να κάνω βόλτες, τρελαίνομαι για πεζοπορία και για τα τρενάκια... Θυμάσαι το ποστ με το τρενάκι των Καλαβρύτων; Υπέροχη διαδρομή. Νομίζω πως αυτά τα ταξιδάκια στη φύση, είναι μακράν οι καλύτερες ψυχοθεραπείες, πάντα τέτοια :)

kariatida62 είπε...

@Frezia:Nαι Μουτζούρη τον έλεγαν γιατί έβγαζε πολύ καπνό η ατμομηχανή του. Αν έβγαζες το κεφάλι σου έξω ο καπνός με τον αέρα σου μουτζούρωνε το πρόσωπο.
Την επιμέλεια του έργου την ανέλαβε ο Ντε Κίρικο γι'αυτό και τον έχρισα νονό...χαχαχαχα!
Η Τάνια η Θεσσαλονικιά είναι η αδυναμία μου!
Ετσι είναι Λουλουδάκι μου το ταλέντο ή τόχεις ή δεν τόχεις απο μικρός...

kariatida62 είπε...

@Roadartist:Mε το τρενάκι έχω ταξιδέψει στο παρελθόν.
Μεγάλα κομμάτια της διαδρομής του τάχω περάσει πεζή.
Οι φωτογραφίες είναι πρόσφατες τραβηγμένες απο δικό μου άνθρωπο, της περιοχής.
Το Πήλιο θα το λατρέψεις, όταν το επισκεφθείς! Δεν συναντάς εύκολα τέτοια βουνά που συνδυάζουν τις ορεινές ομορφιές με την γαλήνη της θάλασσας. Το Πήλιο τάχει και τα δύο.
Γι'αυτό κι'αν ανοίξεις τα βιντεάκια που έχω απο κάτω και είναι παραδοσιακά τραγούδια του Πηλίου, θα διαπιστώσεις πως το πρώτο νησιωτοφέρνει στους ήχους και το δεύτερο στερεοελλαδίζει!.

Ανώνυμος είπε...

Κάρυ,
Πανέμορφη, λουλουδιασμένη και μυρωδάτη η σημερινή σου διαδρομή με τον μουτζούρη.
Από τη μία, οι καταπράσινες πλαγιές με τα γάργαρα νερά και από την άλλη οι δαντελωτές παραλίες με την γαλαζοπράσινη θάλασσα. Άριστος συνδυασμός της άκρως ενημερωτικής (όπως πάντα) ανάρτησής σου, με το καταπληκτικό Πηλιορείτικο τοπίο.
Αξιόλογη και η φωτογραφική υποστήριξη, του ανώνυμου συνεργάτη σου.
ΑΡΗΣ

kariatida62 είπε...

@Aρης:Χαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαα!
Το τρένο ΜΑΣ! ;)

magda είπε...

Μα τι όμορφη βόλτα ήταν αυτή!!!!
Σ ευχαριστώ Κάρυ μου πολύ, γιατί όπως ξέρεις, εμένα δίνε μου βόλτες και τίποτα άλλο!:))
Πανέμορφη φύση, θέα αλλά και πολύ ωραία τα τραγούδια και του Αυγερινού και του γάμου ο συρτός!!!
Πολλά φιλάκια

Un par de neuronas... είπε...

Δεν ξέρω πως να σου πω ότι αναγνώρησα το κόλπο!!! Για μένα ήταν ένα πανέμορφο ταξίδι μαζί σου. Και το τελευταίο τραγούδι, Ουφφφ, δάκρυσα!

Φιλιά και καφεδάκι.

nikiplos είπε...

πολύ ωραίο το τραγούδι του Παπακωνσταντίνου, το οποίο και αγνοούσα...
μα πιο όμορφο το ταξίδι σου... εκεί στη σκιά του βουνού των κενταύρων... στις ακτές της Ιωλκού που ο Πρωτεσίλαος αποχαιρέτησε τους δικούς του, ρίχνοντάς τους ένα τελευταίο βλέμμα, πριν επιβιβαστεί...
κι ύστερα? Ο χώρος κι ο χρόνος που σέβονται, αλλάζουν... αλλά πάλι τα ταξίδια, μικρές ζωές μες τη ζωή μας...
ευχαριστούμε για το κέρασμα...

kariatida62 είπε...

@magda:Kαλησπέρα Μάγδα!
Σ'άρεσε? Ξέρεις όταν μου το λες εσύ, έχει άλλη βαρύτητα! Τόσες βόλτες, τόσα ταξίδια πούχεις κάνει, μοιραία γίνονται οι συγκρίσεις...
Ακουσες και τα παραδοσιακά? Πραγματικά είναι πολύ όμορφα!
Ευχαριστώ Μάγδα μου που πέρασες.
Φιλιά πολλά

kariatida62 είπε...

@Verónica Marsá: Εννοείς ότι αναγνώρισες μέσα απο τις φωτό το βουνό που έχεις επισκεφθεί?
Ναι γλυκειά μου, εσύ αγαπάς και πονάς τόσο πολύ την χώρα μου!
Την ξέρεις την έχεις γνωρίσει και την αναπολείς...
Νάσαι καλά! Το Λογοτεχνικό Σάββατό σου δεν τόχω ξεχάσει θα δω αν θα καταφέρω να το συνδυάσω με τα μέρη τούτα που έχω γνωρίσει τα πανηγύρια και θα σου γράψω...
Φιλιά πολλά-πολλά

ΦΟΥΛΗ είπε...

Δεν μας παρατάς έχουμε και εδώ απ όλα αυτά,μουτζούρη όχι, αλλά αν θες σε μουτζουρώνω στο ναυπηγείο...
Θα κωλοκάτσεις σε ένα μέρος δεν μπορώ να σε κυνηγάω..
φιλούθκια τσιπριάκα

kariatida62 είπε...

@nikiplos:Αχ...αυτός ο Πρωτεσίλαος ή Ιόλαος που έπεσε στα δίχτυα της ομορφιάς της Ελένης...
΄Αφησε την αγαπημένη αγκαλιά της γης και της γυναίκας του, για να τρέξει για ένα πουκάμισο αδειανό..για μια Ελένη! :))
Nάσαι καλά και συ nikipos που μου θύμισες τον μύθο!

zoyzoy είπε...

Πάλι ξεπόρτισες φιλενάδα??
Τι θα γίνει με την πάρτυ σου όλο τις ρούγες θα παίρνεις??χα!χα!
Πάντως υπέροχη η βόλτα σου δεν γνωρίζω τίποτα από β.Ελλάδα!


Φιλιά θαλασσινά!

kariatida62 είπε...

@ΦΟΥΛΗ:A!χαχαχχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχχα!
Εκεί θάρθω...αλλοίμονο με αιχμαλωτίσατε τώρα πια!
Αλλά το "χωριουδάκι" μου δεν μπορώ και να το ξεχάσω !
Κυπριακά? Μου ρίχνεις ιδέα για να την κάνω προς Κύπρο μεριά...και θα σε βάλω πάλι να με κυνηγάς! χαχαχαχα!

Φιλιά πολλά-πολλά

kariatida62 είπε...

@ζουζου: Xαχαχα συντονισμένες μου ήρθατε οι αδελφούλες! χαχαχαχαχα!

Η Μαγνησία,και το βουνό της το Πήλιο είναι απο τις ωραιότερες περιοχές της Κεντρικής Ελλάδας.
Πρέπει κάποια στιγμή να πάρεις τον φωτογράφο σου και να τραβήξετε κατά πάνω...
Θα σας αρέσουν πολύ τα μέρη εκείνα είμαι σίγουρη. Ο φωτογράφος θα ξετρελλαθεί! :))

Αγγελική είπε...

Τέλειος ο μουντζούρης κι η διαδρομή μες στην ανθισμένη φύση, το κάτι άλλο.
Ονειρο! όνειρο είναι η Ελλάδα μας τελικά!
Πάω να φάω γλυκό του κουταλιού που μου άνοιξες την όρεξη, να πάνε και τα φαρμάκια του ΔΝΤ κάτω.
Τα φιλιά μου

kariatida62 είπε...

@Μαίρη:Xaxa!Και κάνουν κάτι γλυκά του κουταλιού...φημισμένα του Πηλίου!
Τρελλαίνομαι για τριαντάφυλλο, καρπούζι και καρυδάκι!

Αστοριανή είπε...

Κάρυ μου!!!!!!!!!!
Τι ομορφιά!

Όμως, και το ... δικό μας τρενάκι -άλλος μουτζούρης- στο Διακοφτό... έχει μια άλλη, άγρια ομορφιά... και άλλους μύθους...
εκτός κι από ροδοζάχαρη...

Τί μου κάνεις, Φίλη,
που
και ...
η Κατερίνα είναι στο Βόλο...
και θέλω να τη γνωρίσω!

Καλή νύχτα, πάει η δωδεκάτη... μία παρά τέταρτο...

Σε φιλώ,
Υιώτα

kariatida62 είπε...

@Aστοριανή: A! O δικός σας δεν είναι Μουτζούρης. Είναι οδοντωτός!
΄Αλλα κόλπα εκεί...εξαιρετικής ομορφιάς τόπος το φαράγγι του Βουραικού που οδηγεί στα Καλάβρυτα.
Την έχω κάνει την διαδρομή και μου είχε αρέσει πάρα πολύ!
Μα τι να λέμε τώρα...για τις ομορφιές της Ελλάδας μας!

Άιναφετς είπε...

Τούτο το τραίνο είναι η ζωή μας...
Τούτο το τραίνο είμαστε εμείς...
Και φυσικά δεν χρειάζεται να κλείσουμε τα μάτια όπως λέει το τραγούδι γιατί οι φωτογραφίες σου μας ταξίδεψαν υπέροχα!

Αγαπημένο το Πήλιο, έχω περάσει μέρες ζωγραφίζοντας τα αγαπημένα μου ερείπια και κάποτε είχαμε κι ένα σπίτι στο Μούρεσι...κάποτε!

ΑΦιλιά...ευχαριστώ γι αυτή την όμορφη ανάσα!

kariatida62 είπε...

@Αιναφετς: Στο Μούρεσι...
Τώρα θα σου πω πως έχω συνδυάσει στο μυαλό μου το συγκεκριμένο χωριό.
Το καλοκαίρι στα χωριά του Πηλίου γίνονται πολλά πανηγύρια! Πολλές φορές μάλιστα συμπίπτουν να γιορτάζουν την ίδια μέρα γιατί τιμούν ίδιους Αγίους οι εκκλησίες τους.
Ήμουν μικρή τότε και παραθέριζα σε κείνα τα μέρη. Οπότε είχα αποκτήσει πολλά παιδάκια φίλους/ες ντόπιους που μιλούσαν έντονα την ντοπολαλιά.
Ρωτάει λοιπον ένα κοριτσάκι την παρέα: Θα πάτε του βράδ...σε καέν' πανηγύρρρρρρ?
Απαντά ένας μάγκας: Aτσι Μηλιές Άτσι Μούρεσι!
Κόκκαλο εγώ! Ξένη γλώσσα μιλούν εδώ σκέφτηκα...χαχαχαχα!
Τι απάντησε ο φίλος? Οτι θα πήγαινε στα πανηγύρια και των δύο χωριών... και στις Μηλιές και στο Μούρεσι!
Μ'αυτή την ατάκα λοιπόν έχω συνδυάσει το Μούρεσι!
Ατσι Μηλιές άτσι Μούρεσι..χαχα!

Άιναφετς είπε...

Σε πειράζει, αν βούρκωσα;

kariatida62 είπε...

@Αιναφετς: Eσύ βούρκωσες απο τις αναμνήσεις και γω απο τα γέλια που το θυμήθηκα...χαχαχα!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πέρα από πολύ ενδιαφέρουσα βρήκα την ανάρτησή σου και εξαιρετικά συγκινητική, γιατί με αγάπη περισσή και ιδιαίτερο μεράκι την έγραψες.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

kariatida62 είπε...

@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: Eυχαριστώ Φυρδην-Μίγδην...αλλά βλέπεις μιλά το αίμα...