Το Κάλεσμα του Αρχηγού

ΕΛΛΗΝΕΣ!
Φωνές απόγνωσης μ'εβγαλαν απο τον Ολύμπιο ύπνο μου.
Κι'όταν κοίταξα χαμηλά ο θυμός μου τράνταξε τα σωθικά μου!
Πού είναι ωρέ η πατρίδα που σας άφησα;
Πού πήγε  το αίμα που έχυσαν τα παλληκάρια μου γι'εσάς;
Eμείς εις τα 1821 εκαθαρίσαμεν τον τόπο,εκουβαλήσαμεν τα λιθάρια, εκτίσαμεν την οικοδομή!
 Και αφήσαμε για εσάς έργον να εντύσετε τους γυμνούς τοίχους, να φέρετε τις πολύτιμες ζωγραφιές, να στησετε εύμορφα τραπέζια και να ζήσετε ευτυχισμένοι και Ελεύθεροι ωρέ!
Τι την κάνατε την ελευθερία που σας χαρίσαμε;
Πώς αφήσατε να σας την κλέψουν προδότες και δοσίλογοι;
Kαι όχι μόνο τα στολίδια και τις ζωγραφιές, αλλά και την οικοδομήκαι τα λιθάρια αφήνετε να σας κλέβουν;
Eίσαστε Έλληνες, λοιπόν εσείς; Τι προσκυνάτε; Oι Έλληνες ακόμα και στους Θεούς ορθοί μιλούν!
Στις φυλακές τ'Αναπλιού, που μ'έκλεισαν όταν αρνήθηκατο χρέος των Εγγλέζων, να στείλουμε τώρα αυτούς τους προδότες που ατίμασαν το αίμα των Ελλήνων που χιλιάδες χρόνους χύνουν για την ελευθερία μας.
Μόνο να ξυπνήσουμε πρέπει! Να καταλάβουμε την δύναμή μας όπως τότε, να κλείσουμε τ'αυτιά μας στις σειρήνες των δοσίλογων και να μην φοβηθούμε!
Εγώ όταν μου ήλθε η προκήρυξη του Υψηλάντη, μου φάνηκε πως αντιλάλησε γη και ουρανός και έβαλα στραβά το φέσι μου και έχωσα την χούφτα μου στην χούφτα του σπαθιού μου και όρμησα και τους εχάλασα! Ετσι και τώρα θα τους χαλάσουμε...
Παιδιά μου,
Μη φοβάστε! Αυτοί να μας τρέμουν πρέπει...και μας τρέμουνε!
Οταν αποφασίσαμε να κάμομεν την Επανάσταση δεν εσυλλογισθάκμε ούτε πόσοι είμαστε, ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε:" Πού πατε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;
Aλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμιά της ελευθερίας μας και όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό τον σκοπό και εκάμαμεν την Επανάσταση! Ετσι και τώρα να συμφωνήσουμε πρέπει, απο πόρτα σε πόρτα το μήνυμα της Επανάστασης να περάσουμε, να εξηγήσουμε σε όσους φοβούνται ότι το αύριο δεν θα υπάρχουμε ούτε εμείς ούτε τα παιδιά μας, ότι στα σπίτια μας θα μένουν Γερμανοί, τα χωράφια μας θα τα καλλιεργούν οι ξένοι, ότι τα πλούτη της πατρίδας μας θα τα διαφεντεύουν τραπεζίτες. Και σ'εμάς θ'αφήνουν  ένα ξεροκόμματο ίσαμε να αντέχουμε για να τους υπηρετούμε!
Σκλάβους τους μας ονειρεύονται...
Ξυπνήστε ωρέ!
Αμα εσείς δεν νιώσετε Ελλάδα στο πετσί σας, άμα δεν τους τεντώσετε τους ώμους τους γερτούς και τα κεφάλια τα σκυμμένα χάμω, μήτε εσείς μήτε και τα παιδιά σας θα δουν ξανά κατάματα τον ήλιο!
Καλά τα αυτιά και τα μάτια , σας τα φλομώσανε ταξίματα και κούφια λόγια, μα η ψυχή σας δεν αφουγκράζεται τούτον τον τόπο που βογγάει; Τούτη την γη που αναστενάζει;
Προχωρώ γιατί πρέπει να το καταλάβουνε ντόπιοι και ξένοι πως είμαστε Ελληνες και πολεμάμε για Ελλάδα για να λευτερώσουμε πατρίδα! Κι'οταν λέμε πατρίδα δεν λέμε τις πέτρες παρά τους ανθρώπους, ετούτον τον λαό που ζει εδώ και ζένεται δουλεύοντας σκλάβος.
Σ'όσους ακούνε τους πολιτικούς να σπέρνουν τον τρόμο να συλλογούνται πως σκυλί εκεί που τρώει γαυγίζει!
Μην περιμένετε ν'ακούσετε καμπάνες για να σηκωθείτε απο τον ύπνο, τα σήμαντρα εσείς θα τα ηχήσετε απο μόνοι σας!

Θοδωράκης

Αρχιστράτηγος των Ελλήνων!